ตอนที่6

วันนี้พี่เบสกับฉันไปโรงเรียนพร้อมกันเหมือนอย่างเคย แต่ที่ไม่ เหมือนเดิมก็คือทุกคนต่างมองพี่เบสและซุบซิบกันทั้งๆที่ต้อง เป็นฉัน มันเกิดอะไรขึ้นหรือป่าวทำไมแต่ละคนถึงมองพี่เบส ด้วยสายตาแปลกๆแบบนั้น พี่เบสเดินมาส่งฉันที่ตึกก่อนที่จะ โบกมือลาฉันแล้วไปที่ตึกเรียนของพี่เบส ระหว่างที่ฉันกำลัง เดินขึ้นบันไดไปอยู่นั้นก็มีผู้หญิงหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน

“นี่แกเรื่องจริงที่พี่เบสมีคู่หมั้นแล้ว” ฉันมันกับสิ่งที่เธอพูด ขึ้นมา ทำไมเธอถึงได้ล่ะว่าพี่เบสมีคู่หมั้นแล้ว

“เธอไปรู้มาจากไหนกันบอกฉันหน่อยได้หรือป่าว”

แล้วเธอก็หยิบกระดาษใบหนึ่งมาจากกระเป๋าของเธอก่อน จะยื่นมาให้กับฉัน ฉันรับมันเอาไว้แล้วก็เอามาอ่าน | เรียน นักเรียนทุกคน ทุกๆคนที่เป็นเพื่อนพี่และน้องของฉัน ฉันมีเรื่อง จะมาบอกให้ทราบว่า คุณเบสหรือเบสหรือพี่เบสของพวกเธอ ทั้งหลายเนี่ย มีคู่หมั้นแล้วนั่นก็คือฉัน ถ้าใครคิดจะยุ่งกับเบส แล้วก็ฉันจะไม่ไว้หน้าแน่ๆ ให้โอกาสแล้วนะขอบอก

“ที่ว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องจริงรึป่าวหรอ ใครกันหรอที่เป็น คู่หมั้นของพี่เบสฉันอยากจะรู้

ฉันรีบเดินขึ้นไปที่ห้องตัวเองก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะของตัวเอง แล้วก็วางกระเป๋าลง ตอนนี้ยังเหลือเวลาอยู่ฉันน่าจะไปหาพี่เบสดีกว่าไปดูว่าตอนนี้พี่เบสรู้เรื่องนี้รึยัง ถ้ารู้แล้วตอนนี้เป็นยังไง บ้าง ฉันเดินลงจากตึกไปแล้วไปที่ตึกของพี่เบส แต่ละคนมอง ฉันแล้วก็ซุบซิบอะไรบางอย่างกัน ซึ่งฉันในแต่พี่เบสไม่น่าใน หรอก ถ้าเจอแบบนี้คงกดดันน่าดูเลย ฉันเริ่มออกตัวเร็วมาก ขึ้นๆจนไปถึงตึกของพี่เบสนั่นก็คือตึกสอง ฉันวิ่งไปชั้นที่พี่เบส อยู่ก่อนจะหาห้องของพี่เบส ซึ่งฉันไม่ค่อยเข้ามาที่นี่สักเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยจะรู้ว่าห้องของพี่เบสห้องใน ส่วนมากก็จะมีแต่พี่เบส ที่มารับฉันไงฉันเลยไม่ค่อยรู้ นั่นไงเจอแล้วพี่เบสอยู่ห้องหนึ่งก็ เลยเจอง่ายหน่อย ฉันเดินเข้าไปหาพี่เบสแล้วก็กอดพี่เบสใน ทันที

“เป็นยังไงบ้างรับไหวไหมไม่กดดันอะไรไม่คิดมากเลยใช่ ไหม พี่เป็นยังไงบ้างรู้เรื่องนี้หรือยัง

ฉันปล่อยคำถามใส่พี่เบสไปเป็นชุดๆเลย พี่เบสกอดฉัน

เอาไว้แล้วก็ลูบหัวของฉันเบาๆ

“พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอกพี่ไม่เป็นอะไรเลย ดีซะอีก ในเมื่อ คนทั้งโรงเรียนรู้พี่ก็จะบอกไปความจริงให้แก่พวกเขาไปเลย

ความจริงบอกไม่ได้เลยนะถ้าบอกไปมีหวังชื่อเสียงของพี่ เขาจะเสียหมด ถ้าทำแบบนั้นไปมันจะไม่ดีต่อเขาและครอบครัว ของพี่เขาเอามากๆเลยนะ

“ไม่ได้นะพี่เบสถ้าทำแบบนั้น..” พี่เบสปิดปากของฉันเอา ไว้แล้วก็จับมือของฉันพาฉันเดินไปที่ห้องน้ำ

“พี่จะบอกอะไรอ้วนให้ฟัง พี่ไม่ได้สนเรื่องแบบนั้นตอนนี้ที่พี่สนก็คือหนูและพี่ ส่วนเรื่องก็ปล่อยมันไปไม่ต้องไปคิดอะไร กับมันมากหรอก อย่าใส่ใจเข้าใจไหมถ้าใส่ใจแล้วคิดมาก หน้าจะแก่เอานะ

มันจะได้หรือไม่คิดอะไรก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะสิ่งที่ พี่เบสท่ามันไม่มีผลดีต่อพี่เขาเลยนะ กลิ้ง กลิ้ง เสียงออดดัง ขึ้นทำให้สิ่งที่ฉันคิดระเบิดเป็นละอองน้ำ แล้วพี่เบสก็พาฉันเดิน ลงไปข้างล่างเพื่อไปเข้าแถว ตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นแต่ที่ไหน ได้ พี่เขาพาฉันเดินออกไปที่ที่รั้วโรงเรียน จากนั้นพี่เขาก็ปืน กําแพงแล้วออกไปข้างนอกโรงเรียน

“พี่เบสทำอะไรอะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันพูดห้ามพี่เขา เพราะว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ดี ฉันไม่รู้ว่าพี่เขากำลังคิดจะทำอะไร “พี่ลืมเลยว่าน้องลืมกระเป๋าเดี๋ยวพี่มานะรอแป๊บหนึ่ง อยู่

ตรงนี้แหละห้ามไปไหนเด็ดขาดเข้าใจไหม

แล้วพี่เขาก็เดินออกไปปล่อยฉันรอประมาณสิบนาทีถึงจะ ได้ กระเป๋าของฉันอยู่ในมือของพี่เขา นี่พี่เบสในรั้วไปเอาของๆ ฉันที่ตึกให้กับฉันเลยหรอ

“มารอรับอยู่ในมาเดี๋ยวพี่พาไปที่ๆหนึ่งพี่ว่าอ้วนจะต้อง ชอบสถานที่นั้นแน่ๆเลย

สถานที่ไหนของเขากันนะ รั้วนี่มันสูงมากๆเลยนะฉันไม่ กล้าที่จะกระโดดออกไปหรอก

“พี่กลับเข้ามาเถอะมันไม่ดีหรอก ยังไงหนูก็ไม่กล้า กระโดดหรือปีนขึ้นไปแน่ๆ พี่ก็รู้ว่าบ่อยกลัวความสูงนี่นา”
ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบความสูงเอามากๆ เพราะแต่ก่อนฉัน เคยเกือบตกจากบันไดที่ชั้นสองของบ้าน มันทำให้ฉันกลัว ความสูงตั้งแต่นั้นมา

“เชื่อในตัวพี่ไหม ถ้าเชื่อในตัวพี่ก็ลองปืนแล้วโดดมา พี่จะ รับน้องไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นที่จะไม่ยอมถอยห่างและจะรับน้อง ให้ได้เลย”

พูดซะเหมือนว่าถ้าไม่โดดจะต้องโดนงอนแน่ๆ ฉันเลย ทำใจแล้วก็ปีนขึ้นรั้วก่อนจะถอนหายใจแล้วมองลงไปข้างล่าง มันทำให้ฉันหายใจไม่สะดวกเลยเพราะมันสูงมากๆ

“เร็วโดดลงมาเลยเชื่อพี่ ไม่งั้นครูมาต้องโดนด่าทั้งคู่แน่ๆ

เลย”

ฉันไม่กล้าที่จะโดดลงไปทำยังไงดี โดดไม่โดด โดดไม่ โดด โดดไม่โดด โดดก็ได้วะแล้วฉันก็โดดลงไป //ตุบ// ฉัน หลับตาลงก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาเพราะฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรลอง รับฉันอยู่ ฉันมองไปที่พี่เบส พี่เบสกำลังอุ้มฉันเอาไว้อยู่ในตอน นี้ เป็นไปได้ยากมากเลยนะที่จะมีคนอุ้มฉันได้แบบนี้

“พี่ไปฟิตเนสมาเลยอุ้มน้องได้นะ ตัวเราเบาลงหรือป่าว เนี่ยน้ำหนักลดใช่ไหมเราอะ

พี่เขาว่าน้ำหนักฉันลดลงหรอทำไมรู้สึกดีใจแบบนี้ล่ะ แล้ว พี่เขาก็ปล่อยฉันลงก่อนจะจับที่หลังของพี่เขา ถึงจะบอกให้ กำลังใจฉันก็รู้ว่าตัวของฉันหนักเกินที่พี่เขาจะอุ้มเอาไว้นาน พวกเราสองคนพากันวิ่งออกไปจากตรงนั้นก่อนจะไปที่รถของพี่เบส

“ดีนะวันนี้เราจอดรถเอาไว้ข้างนอกไม่อย่างนั้นล่ะก็คงต้อง เดินอีกไกลเลยล่ะ”

ฉันขึ้นรถพี่เบสขึ้นรถแล้วรถก็เคลื่อนที่ในทันที ระหว่างที่

อยู่บนรถเพลงก็เปิดไป ฝนก็เริ่มตกลงมา

“ฝนตกตลอดเลยนะช่วงนี้เนี่ย คงจะหนาวน่าดูเลยถ้าเกิด เป็นฤดูหนาว”

พี่เขาพูดขึ้นมาก่อนที่จะหันมาทางฉัน

“ใช่ค่ะก็ว่าแบบนั้นแหละนะ” ฉันตอบพี่เขาไปก่อนที่พวก เราจะเงียบกันหมด ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันจะเอายังไงกับเรื่องพวก นี้ดี ฉันอยากจะถามเขามากเลยว่าจะเอายังไงต่อ แต่ก็ไม่อยาก จะถามตอนนี้เพราะว่าเสียบรรยากาศหมด รถขับไปสักพักก่อน ที่จะจอดที่สถานที่หนึ่ง

“ที่นี่เป็นหอดูดาวที่สวยมากๆ เป็นที่ๆเราสามารถเข้าไปดู ดาวได้โดยไม่ต้องง้อเวลาเลยล่ะ”

หอดูดาวจำลองขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ในใจกลางเมือง ซึ่งค่า เข้าโคตรแพงไม่ได้ปล่อยให้เข้าฟรีๆ ฉันก็เคยคิดอยากจะดู ดาวแบบนี้บ้างจนพี่เบสมาที่นี่เนี่ยแหละ

“เราเข้าไปกันเถอะนะเดี๋ยวพี่จ่ายให้เองไม่ต้องห่วงเรื่อง เงินหรอก แล้วไม่ต้องห่วงพี่เพราะว่าพี่มีเงินจ่ายให้เสมอและพี่ อยากให้อ้วนมาเห็นมันด้วย
พูดดักฉันซะหมดเลยแบบนี้ฉันก็ไม่ขัดก็แล้วกัน เราเดิน เข้าไปในหอดูดาวก่อนที่จะซื้อตั๋วเข้าไปดู เมื่อเข้าห้องไปก็ไม่มี คนอยู่มีแค่เราสองคนเพราะว่าตอนนี้เป็นตอนเรียนหนังสือได้ เลยไม่มีใครอยู่ แล้วทุกคนก็ต่างพากันทำงานก็คงไม่มีใครว่าง มาดูตอนนี้หรอกนะ

“ปิดไฟแล้วดาวจะส่องมาเองนะคะ เชิญดูได้ตามสบาย เลยค่ะ”

อยู่ๆพนักงานก็พูดขึ้นมามันทำให้ฉันตกใจหมดนึกว่าผีมา เมื่อประตูห้องได้ปิดลงพี่เบสก็ปิดไฟในทันที ไฟถูกปิดลงดาว เริ่มส่งสว่างตามกำแพงเพดานและต่างๆที่มันไม่มีแสง ทุก อย่างสวยงดงามสบายตาสุดๆ พี่เบสพาฉันเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ ก่อนจะมองมันเป็นระยะเวลาที่นานพอสมควร

“ชอบมันมากไหม” พี่เบสถามฉัน

“ชอบมากเลย” ฉันตอบพี่เบสไป

“แล้วชอบพี่คนนี้ไหม” พี่เบสถามฉันอีกครั้ง ฉันเลยหันไป หาพี่เบสก่อนที่พี่เบสจะยื่นหน้ามาจูบฉัน ริมฝีปากของเขาที่นุ่ม และหวานมาก พร้อมทั้งลมหายใจที่ใกล้ฉันมากๆ จูบที่นุ่มนวล ของพี่เขาทำให้ฉันหยุดนิ่งไปไม่ตอบสนองกับสิ่งไหน พี่เขาเอา หน้าออกมาจากฉันแล้วยิ้มให้กับฉันก่อนจะเลียปากของพี่เขา แบบเบาๆ

“กินอะไรมาทำไมหวานจัง แอบกินลูกอมดมเปรี้ยวอีกแล้วใช่ไหมเราอะ”
ฉันอึ้งไปหน้าฉันเริ่มแดงขึ้นมาตัวฉันเริ่มร้อน หน้าฉันร้อน ไปหมดแล้วกับสิ่งที่พี่เบสทำกับฉัน ฉันปิดหน้าของตัวเองไว้ เพราะว่ากลัวพี่เบสจะรู้

“อะไรๆ ยังไม่ตอบคำถามของพี่เลยนะ ปิดหน้าทำไมเป็น หรือเป็นพี่ใช่ไหมอ้วน

พี่เขาเอามือมาจับมือของฉันให้เอาออกจากหน้า แต่ว่าฉัน ไม่ยอมเอาออกไปเขาก็เลยดึงจนกระทั่งมันออกและฉันก็ล้มตัว เอนไปหาพี่เขา พี่เขารับฉันเอาไว้แล้วก็กอดฉันเอาไว้แน่นมาก

“บอกได้ยังรอคำตอบอยู่นะ” พี่เขาถามฉันอีกครั้งหนึ่ง ก็ อยากจะบอกอยู่นะแต่ว่ามันเป็นพูดไม่ออกอะ ฉันใช้เวลาทำใจ อยู่นานก่อนจะบอกพี่เขาไป

“ไม่ชอบ..แต่ว่ารักแล้ว” พี่เขานิ่งไปหรือว่าพี่เขาจะไม่ชอบ ที่ฉันพูดแบบนี้ ฉันเลยมองขึ้นไปที่หน้าของพี่เขา พี่เขาหน้าแดง อยู่ในตอนนี้มันทำให้ฉันยิ้มออกมา แล้วฉันก็ใช้แรงสุดท้าย ของฉันในการยื่นหน้าเข้าไปจูบพี่เขา พี่เขาอึ้งกับสิ่งที่ฉันทำ ก่อนที่จะจูบตอบฉันอย่างนุ่มนวล แล้วเราสองคนก็มีความสุข กับหอดูดาวที่เราได้เห็นมัน ความสุขที่หาได้ยากจากคนที่รัก ยากมากเลยนะที่เราจะหาคนที่รักเราเพราะว่าเราเป็นเราจริงๆ มันจะมีสักกี่คนกันที่สามารถแสดงให้เราเห็นได้ว่าเขารักเรา มาก และเราก็รักเขามากเช่นกัน