บทที่ 10 เขาต้องการชีวิตของลูก

“ยัยริน เรื่องลูกเธอค่อยมาคิดทีหลังเถอะ แม่ขอร้องเธอ ตอนนี้ พ่อเขาจําเป็นต้องต้องใช้เงินก้อนนั้นมากกว่า!”

ยูรายจับมือเธอแน่น น้ำตาไหลลงมา หรือจะให้แม่คุกเข่า

ขอร้องก็ได้!”

“อย่าค่ะ!” รสรินรีบเข้าไปประคองแม่เธอให้ลุกขึ้น “หนูจะช่วย เอง หนูยังมีเงินอยู่อีกล้านนึง หนูจะให้เอง

ยูรายุรีบเช็ดน้ำตา “ลูกรัก แม่ขอบคุณแกนะ ของขอบคุณแก มาก!”

รสรินลดสายตาลง ภายในใจรู้สึกอึดอัดกับปัญหาที่เกิด

เงินก้อนนี้เป็นเงินก้อนสุดท้ายแล้ว ถ้านำไปใช้แล้ว ค่ารักษา

ลูกของเธอตอนนี้ก็คงไม่เหลือเลย

ถ้ารอครั้งต่อไป ก็ไม่รู้ว่าต้องรออีกเมื่อไหร่

แล้วสภาพร่างกายของลูก ยังจะรอได้ถึงตอนนั้นมั้ยนะ? รสรินกังวลไปหมด เธอไปกับยูราย เพื่อนำเงินไปช่วยพ่อของ เธอจากพวกเจ้าหนี้ดอกเบี้ยสูง

“ยังขาดอีกห้าแสน ฉันให้เวลาพวกแกหนึ่งอาทิตย์ ถ้าหนึ่ง อาทิตย์แล้วยังไม่มี คงรู้นะว่าจะเป็นอย่างไร!” หลังจากรับเงิน หนึ่งล้านไปแล้วพวกมันก็ยังข่มขู่ต่อ
พ่อของเธอถูกพวกมันทำร้ายก็ใบหน้าฟอกไปหมด เสื้อผ้า ก็พลางหลุดลุ่ย ขาอ่อนแรง ต้องให้แม่กับเธอช่วยประคองลงจาก ดาดฟ้า

“บริษัทของตระกูลกิติกร ไม่เหลือแล้ว…” พ่อของเธอเดินไปไม่ กี่ก้าวก็ร้องไห้ออกมา “ฉันไปทำกรรมอะไรเอาไว้ถึงต้องโดน แบบนี้!”

รสรินเจ็บปวดใจขึ้นมา พ่อแม่ของเธอเป็นคนที่เก่งมาก ตั้งแต่ เด็กเธอได้รับทั้งความรักและความอบอุ่นจากพ่อแม่ แต่มาตอนนี้ แทนที่พวกเขาจะได้รับความสุขกลับไป กลับเป็นเพียงความผิด หวังและเหนื่อยล้า

ทั้งหมดมันก็เพราะเธอ

รสรินเข้าไปกอดพ่อแล้วร้องไห้ออกมา “ขอโทษนะคะพ่อ หนู ผิดเอง ที่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเซน

เธอนึกเสียใจจริง ๆ ที่ไปหลงรักผู้ชายสารเลวคนนั้น

พ่อของเธอจับมือเธอแน่น “ตกลงแล้วลูกไปก่อเรื่องอะไรกับ เขาไว้? เพราะลูกไม่ยอมหย่าใช่มั้ย? ตอนนี้ครอบครัวเราถึง ขนาดนี้แล้ว ลูกก็อย่าดึงดันอยู่เลย รีบไปขอหย่าจากเขา แล้วขอ ให้เขาเลิกยุ่งกับพวกเราซะ”

รสรินตอบกลับอย่างลำบากใจ “ไม่ค่ะ ถึงตอนนี้หนูหย่ากับ เขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยหนูไปแน่

“แล้วเขาต้องการอะไร? อยากให้พวกเราตายเลยมั้ย?” ยูรายุร้องไห้โฮออกมา ยัยริน บอกความจริงกับมาเถอะ จริง แล้วเขาต้องการอะไรกับพวกเราขนาดนี้ หมายของเขา อะไร

รสรินเม้มเป็นเส้นตรง เธอพูดออกไปไม่เด็ดขาด

สิ่งที่เขาต้องการ… คือชีวิตของลูกเธอ

เธอทําใจ

“พ่อคะ แม่คะรสรินเอ่ยเรียกอย่างขมขื่น เรื่องบริษัท เรา ขายมันไม่ได้หรอหลังจากนั้นก็ต่างประเทศด้วยกัน เริ่มต้นกัน”

พักพ่อของเธอตะโกนฉันทั้งชีวิตแล้ว”

รสรินพูดไม่ออก ทําได้เพียงอึดอัดใจ

ยูรายุเช่นกัน เธอกลอกตามารู้ว่ากำลังคิด

พ่อแม่ของรสรินจัดการเข้าไปพักผ่อนที่โรงแรมเรียบร้อย ส่วน รสรินก็กลับที่โรงพยาบาลเธอทั้งต้องดูแลและพยายามทางออกเพื่อทุกคน

เธอไม่สามารถทรเห็นพ่อสามารถทิ้งของเธอเช่น… สุดท้ายแล้วเธอจะต้องอย่างไรดี?

คิดคิดนอกจากกลับไปขอร้องเซนครั้ง เธอไม่เหลือทางเลือกอื่นแล้ว

ตอนนี้เธอยังมีข้อต่อร้อง เธอจะใช้เรื่องการหย่าขอร้องเขา เมื่อคิดได้อย่างนั้น วันต่อมาเธอก็กลับไปหาเซนอีกครั้ง แต่เมื่อเธอเข้าไปใกล้คฤหาสน์ก็ถูกบอดี้การ์ดกันออกมา “นายน้อยมีคำสั่ง ถ้าคุณเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียวให้เขาคุณให้หัก !”

รสรินก๋ามือแน่น ความเจ็บจากครั้งก่อน ทำให้เธอไม่กล้า เข้าไปใกล้อีก

เธอจําใจต้องรอเขาอย่างไม่มีทางเลือก เขาคงทำงานอยู่ที่ บริษัทไว้รอให้เขากลับมาจากบริษัทค่อยไปดักรอเขาระหว่างทาง เป็นอย่างนี้อยู่สองวัน ในที่สุดเธอก็มีโอกาสเข้าถึงเขา

เธอแอบเข้าไปภายในคลับเฮ้าส์ได้ และเจอกับเซนที่กำลังดื่มจนเมาอยู่