ตอนที่ 5 เมื่อไรถึงจะรักใคร่ซึ่งกันและกัน

ปฏิหาริย์ของวัจสาลนลาน หรือว่าทุกคนคิดว่าเขาเป็นผู้ หญิงยังไง?แต่ เมื่อคืนนั้นก็เป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ ถ้าวรพล ไม่ทําอย่างไง เธอก็คงไม่สะท้อนกลับ

เห็นเธอลำบากใจแล้วไม่พูด ความโกรธของธัชชัยค่อยๆ สงบลง “พี่ชายฉันโกรธมาก ผู้หญิงอย่างเธอ ยังกล้าอยู่วงศ์ ตระกูลตระกูลศรีทองอีก?”

วรพลโกรธมาก แต่ว่าตำหนิแต่ธัชชัย ไม่ใช่วังสาที่น่า สงสาร

เมื่อพ่อบ้านภูษิตเห็นวัจสาถูกกลั่นแกล้ง ก็เลยรีบออกมา ช่วย “ได้แล้วได้แล้ว คุณผู้หญิงกินข้าวเถอะ ไม่งั้นเดี๋ยว กับข้าวมันจะเย็นแล้ว ถ้ามันเย็นแล้วจะไม่อร่อยนะค่ะ ท่าน ชัยไม่ใช่จะเอากับข้าวไปให้ท่านวรพลที่ข้างบนหรอคะ”

เขาก็ไม่กล้าพูดเยอะ ท่านชัยคนนี้คือเอาแววตาที่เฉียบคม ของเขามองมาหาเธอ เหมือนว่าถ้าเธอพูดผิดอะไร ก็จะยิง เธอตายตรงนี้เลย

วัจสารู้พ่อบ้านภูษิตใจดี แล้วส่งสายตาที่ขอบคุณไปให้ แล้วค่อยๆเดินอ้อมธัชชัยที่เต็มไปด้วยความเย็น หน้าของ เขาหันไปกินข้าวต่อ เห็นแต่ผมสั้นที่ดำ

วังสาถอนหายใจ ตัดสินใจแล้วว่าวันนั้นจะดูแลวรพลดีๆ จ

สาเตรียมเอากับข้าวไปห้องครัว บรรยากาศของตรงนี้อึดอัดเกินไป

คิดไม่ถึงว่า ธัชชัยกินเสร็จแล้ว เช็ดปากแล้วลุกขึ้น พูด อย่างเย็นชาว่า”อาหารเช้าของพี่เตรียมเสร็จยัง?”

พ่อบ้านภูษิตตอบรับ แล้วรีบวิ่งไปที่ห้องครัวได้แล้วครับ ท่านชัย”วัจสาได้ยินว่าเป็นข้าวเช้าของวรพล รู้สึกว่าตัวเอง ตัดสินใจแล้วว่าจะดูแลวรพล งั้นข้าวเช้านี้เธอไปส่งเองดี กว่า อีกอย่างไปขอโทษต่อหน้าจะดีกว่า

พ่อบ้านภูษิต ให้ฉันเอาขึ้นไปเถอะ”

พูดเสร็จก็เดินไปหาพ่อบ้านภูษิต ฝ่ามือที่บอบบางยัง ไม่ทันได้จับถูกถาดรอง อาหารเหลวที่ทำอย่างพิเศษนี้ก็ถูก มืออันใหญ่เอาไป

ความกดขี่ของผู้ชายคนนี้อย่างแข็งเหมือนเดิม เขาแค่ยืน

ไว้อย่างงั้น วัจสาก็รู้สึกจะหายใจไม่ออก

แต่ว่าการกระทำของเขานี่ทำให้ธัชชัยคาดไม่ถึง มืออัน

เล็กๆของเขาจับถาดรองไว้

“ไม่ลําบาก ฉันคือภรรยาของวรพล ให้ฉันมาดูแลเขาเถอะ “เสียงหวานๆดังขึ้น

แววตาของธัชชัยเต็มไปด้วยความรังเกียจ ผู้หญิงคนนี้ยัง เล่นกลยุทธ์แสร้งไม่พอหรอ? เขาใช้แรงดึงถาดรองออกจา กมือวังสา ทันใดนั้นเล็บของวัจสาก็ขีดโดนมือ ฝ่ามือที่นุ่มนวลก็ออกเลือดขึ้นมา ขณะนั้นเธอก็กำหมัดขึ้น ไม่ได้จะยอม แพ้ต่อผู้ชายคนนี้ไม่ได้

ธัชชัยยิ้มอย่างเหยียดหยาม ตอนนี้ค่อยมาทำเป็นเสแสร้ง ทำเป็นอ่อนโยนเพรียบพร้อมมันช้าไปไหม?ถ้าฉันให้เธอขึ้น ไปส่งข้าวให้เขา เธอคงไม่ทำร้ายพี่ชายอีกครั้งหรอก?

….……..สาก็ไม่รู้จะพูดยังไง เรื่องที่เขาพูดก็เป็นความจริง แต่เขาพูดซ้ำๆอย่างนี้มันหมายความว่าไง?ทำไมถึงไม่ยอม ให้โอกาสเธอทําความดีมาชดเชยความผิดล่ะ

ธัชชัยเห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็พอใจแล้วเดินออกไป แล้วทิ้ง คำพูดไว้ว่า “ถ้ายังมีครั้งหน้าฉันจะตีขาเธอหักแน่

น้ำเสียงเยือกเย็นและไร้น้ำใจ ให้ผู้อื่นฟังแล้วรู้สึกไม่ สงสัยเลยว่าถ้าเธอหนีอีกครั้งหนึ่ง ผู้ชายคนนี้จะไม่มีขาเธอ

หัก

วัจสาไม่มีแรงจริง ครอบครัวแบบนี้ น้องชายของสามียัง เป็นคนที่เผด็จการและไม่มีเหตุผล ตัวเองอย่าให้เขา

วัจสากินข้าวเสร็จ ก็เอาถ้วยจานเข้าไปห้องครัว แล้วไปดู ว่าป้าอ้อยต้องการความช่วยเหลือไหม ตอนอยู่วงศ์ตระกูล เดิมขุนทด ถ้วยชามทั้งหมดเธอก็เป็นคนล้าง วราลีเอาเธอ เป็นคนรับใช้ที่ใช้สั่งงานไปทั่ว

บอกว่าตัวเองซินเดอเรลล่า ก็ไม่มีเจ้าชายดีๆอย่างเขา มี แต่ชะตากรรมที่โศกเศร้า
ป้าอ้อยเห็นวัจสาเก็บถ้วยจานก็ตกใจจนหน้าซีด รีบรับถ้วย จานจากมือเธอ”คุณผู้หญิงคุณทำอะไร? ฉันทำเองก็ได้”

ตอนเขาจับมือของวัจสา บังเอิญจับโดนแผลของวัจสา วัจ สาเจ็บจนสูดหายใจเข้า

ป้าอ้อยเห็นความเจ็บปวดบนหน้าเธอ ท่าทางก็ร้อนรันมาก เปิดมือของเธอ เห็นฝ่ามือที่เต็มไปด้วยเลือด ตกใจมาก

คุณผู้หญิงเป็นไรมากไหมค่ะ ทำไมมือออกเลือดเยอะ ขนาดนี้ มา รีบมาทำแผลคะ” ป้าอ้อยพูดเสร็จแล้วรีบดึงวัจ สาออกไป

ป้าอ้อยให้เธอนั่งอยู่ที่โซฟา แล้วรีบไปหยิบชุด

ปฐมพยาบาล

วัจสานั่งอยู่ตรงนั่น แล้วเปิดฝ่ามือ นอกจากฝ่ามือที่อันขาว แล้วยังมีบางที่ที่เต็มไปด้วยรังไหม นี่คือเพราะว่าทำงาน บ้านมานานเลยเป็นรอยตรา

เขาดูเลือดในฝ่ามือ แล้วนึกถึงสีหน้าที่กังวรของป้าอ้อย สังเกตได้ว่าไม่มีคนเป็นห่วงเธอนานแล้ว ตั้งแต่พ่อแม่ไม่อยู่ เธอก็กลายเป็นเด็กที่ไม่มีพ่อแม่รัก

การที่ป้าอ้อยเป็นห่วงวัจสา ทำให้ใจของเขาอบอุ่นมาก

“ คุณผู้หญิงรีบเอามือมาให้ฉัน “ ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร ป้าอ้อย

ก็เอาชุดปฐมพยาบาล มาแล้ว ป้าอ้อยดึงมือของวังสามาแล้วใช้ยาฆ่าเชื้อทำความสะอาดแผลเสร็จก็เตรียมตัวฉีดหยุ นหนามไป๋เหยา “คุณผู้หญิงคะ เดี๋ยวมันจะเจ็บหน่อยนะคะ ทนทนหน่อย”

วังสาพยักหน้า ไม่ว่าบาดแผลที่เจ็บขนาดไหน ฉันก็เคย ผ่านมันมาแล้ว ป้าอ้อยเอาหยุนหนามไป๋เหยาฉีดลงไป ไม่ ได้ยินเสียงร้องของความเจ็บ เลยเงยหน้าขึ้นมา ริมฝีปาก ของวัจสาถูกกัดจนขาวหมด ทันใดนั้น เขารู้แล้วว่าเด็กผู้ หญิงคนนี้ดื้อรั้นมาก จะไม่ยอมยอมแพ้ต่อหน้าผู้อื่น อยู่ตรง หน้าของธัชชัยจะไม่ได้ดี

ป้าอ้อยถอนหายใจ ข้างหนึ่งช่วยวัจสาพันผ้าพันแผลอีก ข้างหนึ่งว่า “คุณผู้หญิงค่ะ ที่จริงรองท่านชายก็น่าสงสาร เหมือนกัน ท่านชายใหญ่ของพวกเราเพื่อที่จะช่วยเขา ตัว เองได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส รองท่านชายเลยรู้สึกผิด ช่วง นี้อารมณ์เลยไม่ค่อยดีเท่าไร ถ้าเรื่องที่เกี่ยวกับท่านชาย ใหญ่เขาก็จะกังวลมาก

วัจสาคิดไม่ถึงว่าป้าอ้อยทันใดนั้นจะพูดถึงธัชชัย เธอก็ดู ออกได้ว่าธัชชัยและวรพลความสัมพันธ์พี่น้องลึกมาก แต่ว่า ธัชชัยพูดอย่างนี้มันน่าโมโหมาก

“ฉันรู้แล้ว” วัจสาพูดอย่างเฉยๆ

“คุณอย่าดูว่ารองท่านชายเป็นแบบนี้ แต่ที่จริงแล้วเขาเป็น คนปากแข็งใจอ่อน ภายนอกดูเหมือนจะดุร้าย ไม่แน่ในใจ อาจเคารพคุณก็ได้ ก็อยากดีต่อคุณ ตลอดเวลามานี้เขาก็ เป็นคนป้อนข้าวให้ท่านชายใหญ่ บางทีรองท่านชายก็เป็นคนอ่อนโยน”ป้าอ้อยพยายามที่จะช่วยธัชชัยพูดคำพูดที่ดีๆ เขาก็หวังว่าผู้หญิงคนนี้จะได้สมหวังกับรองท่านชายเร็วๆ

วัจสากระทบผ้าพันแผลของในมือ ธัชชัยเป็นคนอย่างไร เธอก็รู้คร่าวๆแล้ว แต่เธอก็ไม่ชอบที่ต้องใช้ชีวิตในชายคา เดียวกัน ทั้งสองเจอหน้าก็ทะเลาะกัน ท่าทางของธัชชัยมัน เหมือนตรงไหนที่เอาเธอเป็นพี่สะใภ้?

เธอไม่อย่าฟังเรื่องของธัชชัยแล้ว เลยเปลี่ยนเรื่องพูด “ป้า อ้อย ฉันถามหน่อย ทำไมวรพลไม่ไปผ่าตัดทำศัลยกรรม? ไม่ แน่อาจกลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ได้ “วัจสาคิด อย่างนี้ความ มั่นใจก็คงจะเพิ่งขึ้นก็ได้

“วงศ์ตระกูลศรีทองมีเงิน ไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้ แต่ว่าคุณผู้ หญิงคงไม่รู้ว่าท่านชายใหญ่บาดเจ็บอย่างรุนแรงมาก เดือน ที่แล้ว เขายังเป็นลมอยู่เลย ช่วงนี้ยังช่วยชีวิตไว้แล้วครั้ง หนึ่ง เกือบจะเสียชีวิตไป ดังนั้นไม่ใช่ไม่ทำ เหมือนว่ายังทํ ไม่ได้” วัจสาฟังที่ป้าอ้อยพูดแล้วรู้สึกตกตะลึง ดูจากเมื่อคืน แล้ววรพลดูเหมือนว่าสุขภาพร่างกายก็แข็งแรงดี ลงจาก เตียงได้ ยังใช้แรงเยอะดึงเธอมาได้ ยังทับเธอไว้…….

นึกถึงตรงนี้ สมองของวัจสาก็ปรากฏภาพที่น่ากลัวนั่นขึ้น มา หน้าซีด

ป้าอ้อยไม่ได้สังเกตเห็นท่าทางที่แปลกๆของวัจสา ข้าง หนึ่งเก็บของ อีกข้างหนึ่งก็พูดต่อว่า “คุณผู้หญิงค่ะอาการ ของท่านชายใหญ่เป็นบาดแผลในใจของรองท่านชาย คุณ พยายามที่อย่าไปพูดตรงหน้าเขา อย่างนี้จะทำให้เขาไม่ดีใจถ้าอย่างนี้ก็แย่ล่ะ ก็หวังว่าคุณจะให้อภัยรองท่านชาย อยู่รวมกับเขาดีๆ คนที่เสียเปรียบก็เป็นตัวคุณเอง”

พวกเขารักใคร่ซึ่งกันและกันก็คือความฝันของท่านชาย

ใหญ่

ป้าอ้อยกับพ่อบ้านภูษิตก็จะออกแรงให้ทั้งสองเข้ากันให้

ได้

“วังสาสติเพิ่งกลับมา รีบพยักหน้า“รู้แล้ว”

วัจสาได้ยินว่าวรพลเพื่อที่จะช่วยเหลือน้องชายตัวเองได้ รับบาดเจ็บ เกือบจะสิ้นชีวิต ยังดีสวรรค์ช่วย ที่ให้เขารอด ชีวิตมาได้

ขณะเดียวกัน ห้องบำบัดของวรพล

“ เธอดูสิ วัจสาเขาดีขนาดไหน เธออย่าให้เขาผิดหวังล่ะ ดูท่าทีเธอตอนอยู่ห้องรับแขก ยกตนข่นท่านขนาดไหน? เมื่อคืนฉันไม่ได้พูดเธอ วันนี้ต้องด่าดีๆล่ะ”วรพลไม่ได้พูด อย่างนี้นานแล้ว

ธัชชัยเห็นเขาดูเหมือนผิดปรกติ รีบเอาน้ำข้างโต๊ะแล้วเอา หลอดใส่ในปาก ในใจไม่รู้จะทำอย่างไร “พี่ เรื่องนี้พี่ไม่ต้อง เป็นห่วงได้ไหม?ฉันจะเข้ากับเธอยังไงก็เข้ากับเธออย่างงั้น ยังไงเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไร”

คำพูดนิ้วรพลฟังแล้วรู้สึกไม่ชอบ มือขวาที่ยังขยับได้ผลักแก้วทิ้ง มองก็ไม่มองธัชชัย ธัชชัยรู้อยู่แล้วว่าเอาพี่ชายไม่ อยู่ บิดคิ้วดาบ …….

“อย่าเรียกฉัน เสียงของวรพรแหบแห้งและน่าเกรงขาม มาก พรุ่งนี้เป็นวันที่วัจสากลับไปเยี่ยมบ้าน เธอให้เวลาว่าง ส่งเธอไป รู้ไหม?

สีหน้าของธัชชัยก็เย็นขึ้นมา พรุ่งนี้ฉันต้องไปบริษัท ไม่มี เวลาไปส่ง อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่สามีเธอ ไม่มีเงื่อนไขอะไรที่ จะไปส่งได้ พวกเขาจะมองฉันยังไง

พวกเธอเป็นสามีภรรยาที่แท้จริง เธอลืมแล้วหรอว่าเธอจบ สมรสกับเธอแล้ว? จะให้ฉันเอาออกมาเตือนสติเธอไหม? ตอนนี้วรพลโกรธจริงแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าน้องชายของตัวเอง จะเกลียดวังสาได้ขนาดนี้ ถ้าไม่มีคนส่งเธอไปเยี่ยมบ้าน คน ทางโน้นเขาจะดูเธอยังไง ?แต่งมาที่วงศ์ตระกูลศรีทองแต่ ไม่ถูกยอมรับเป็นผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้ง

“ ได้แล้ว รู้แล้ว” ธัชชัยตอบไปอย่างรอดหน้า ยังไงพรุ่งนี้ เขาก็จะไม่ไปส่ง พี่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้ ผู้หญิงอย่างนั้นไม่สม ควยที่จะได้ความรักจากเขา”

“พี่อ่ะรักษาตัวดีๆช่วงนี้ฉันกำลังวางแผนเรื่องที่จะไป อเมริกาแล้ว”

หน้าที่ทํารงมาได้อย่างดีก็เพื่อที่จะใช้ในวันข้างหน้า ช่วง หลายเดือนนี้อาหารครบถ้วนและโภชนาอาหารครบทุกทั่ว ทุกมุ่ง น่าจะไม่เกิดปัญหาอะไร
“วรพลมองธัชชัย แล้วพูดไปว่า เธอมีเวลาทำเรื่องพวกนี้ ก็ ควรที่จะพาเธอไปฮันนีมูนบ้าง เธอแต่งมาวงศ์ตระกูลศรีทอง แต่ไม่มีงานแต่งเลย แต่ฮันนีมูนนี้ไม่มีไม่ได้

วรพลพูดจบ ธัชชัยก็กระแทกประตูออกไป