ตอนที่ 15 คุณกับเขาช่างเหมาะสมกัน

ธัชชัยรอวัจสาอยู่ด้านล่างเห็นเธอเดินลงมาแล้วยิ้มที่มุม ปากจากใบหน้าที่มีเสน่ห์นั้น ภาวินีที่ตามวัจสาลงมามองมา ที่ธัชชัย ผู้ชายคนนี้ฉันต้องการที่จะชนะเขา

ในสายตาของวังสากลับเห็นธัชชัยหัวเราะเยอะเธอ ท้าย ที่สุดก็ไม่สามารถหนีออกมาจากมือเขาได้ เธอเกลียดจน แทบรอไม่ไหวที่จะบอกผู้ชายคนนี้เธอไม่ใช้ผู้หญิงของเขา แล้ว

เธอให้กำลังใจตัวเองว่าจะต้องไปเป็นไร กลับไปบ้านศรี ทองหลังนั้นไปหาจุดอ่อนของธัชชัย เขาจะได้รู้ว่าเธอนั้น แข็งแกร่งแค่ไหน

“ ชายน้อย ฉันคุยกับพี่ฉันเสร็จแล้ว แต่อารมณ์เธอไม่ค่อย ดีฉันต้องการอยู่เป็นเพื่อนพี่ของฉันจนถึงบ้านของคุณตกลง ไหม ”

คุณป้าที่ส่งลูกของตัวเองไปเรียนมารยาทนั้นมันใช้ได้จริง เป็นคนในครอบครัวที่ดูดีมีชื่อเสียง สุภาพใจดี มีคำพูดอ่อน โยน

ธัชชัยไม่สนว่าใครไปด้วย ตราบใดที่วัจสากลับมา อาการ ของพี่ก็จะดีขึ้น เขาตั้งใจพูดคำนึงออกมา “เพราะความตั้งใจ ของเธอเลยนะ “เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรเพราะเขา ไม่ได้จํา
“ ถ้าแบบนั้นฉันก็จะไปด้วยเหมือนกัน ” รสรินที่ยืนอยู่ข้างๆ เหมือนไร้เดียงสา คนที่ฉลาดก็สามารถดูออกได้ทันที สิ่งที่ ลูกสามทั้งสามของบ้านนี้ทำคือไม่เคยแยแสอะไรเลย แต่ เมื่อมองที่ธัชชัยในตาเขามีความเกรี้ยวกราดมากขึ้น

ธัชชัยเหลือบมองรสริน ผู้หญิงตั้งมากมายจะเอาไปทำ อะไร ทําไมไม่รู้จักเสน่ห์ของตัวเอง

ปยุตเห็นความผิดหวังในสายตาของชายน้อย รีบพูดออก มาอย่างรวดเร็ว ” รสริน อย่าพูดอะไรไร้สาระ ” หลังจากพูด กลับรสรินก็หันกลับมาพูดกลับชายน้อย “ ขอโทษสำหรับ ยายตัวเล็กที่ทำให้ลำบากใจ ”

ธัชชัยพูดออกมา “ รู้ก็ดี ไปกันเถอะ ” พูดจบหันไปหาวัจ สาด้สวยสายตาเย็นชา

วังสามองกลับไปด้วยสายตาแข็งกร้าว

สามคนนั้นเดินออกไป รสรินมองตามหลังและโกรธมาก ถามคุณพ่อเสียงดัง “ ทำไมต้องทำตัวแปลกๆด้วย เห็นได้ ชัดว่าหนูสามารถแข่งกับพี่ได้ ”

“จะแข่งอะไร เมื่อกี้แกเกือบทำให้ครอบครัวเสียหน้ารู้ไหม ‘ภายในใจปยุตโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“ ขายหน้าอะไร ” หนูก็แค่ชอบคนคนหนึ่งมันผิดด้วยหรอ

วราลีเห็นลูกคนนี้เถียงกลับปยุต กลัวว่าเขาจะตีเธอ รีบไปหาเธอ “ รสรินทำไมพูดกับคุณพ่อแบบนี้ ตอนนี้เธอยังเด็ก อยู่ จะทำอะไร รีบขอโทษคุณพ่อซะ”

“ไม่! หนูไม่ผิด ” รสรรพูดจบกับขึ้นไปบนบ้าน

” ผู้หญิงเอาแต่ใจจริงๆ ” ปยุตจับหน้าอกตัวเองด้วย ความโมโห ภายในใจคิดว่าอยากมีลูกชาย ลูกผู้หญิงก็ต้อง แต่งงานออกเรือนไป

วราลีรีบไปดูสามีเธอ ” คุณอย่าโกรธลูกเราเลย เธอยังเด็ก อยู่ไม่รู้เรื่องอะไร ”

ปยุตที่อยู่ข้างๆก็หัวเราะ “ ยังเด็กหรอ นี่ไปจีบผู้ชายขนาด นี้ น่าเสียดายที่ลูกเราไม่ฉลาดดูก็รู้แล้วว่าผู้ชายอย่างนั้น ไม่มีวันที่จะง้อผู้หญิงเด็ดขาด”

วราลีกำลังจ้องมองลูกสาวของเธอ “ ใช้เธอนี้มันไม่ฉลาด จริงๆ พูดน้อยลงซักสองสามคำไม่ได้รึไงไม่เห็นหรอว่าพ่อ โกรธอยู่

ในขณะที่บ้านเดิมขุดทดมีปากเสียงกันแต่สามคนนั้นได้ ออกไปจากบ้านแล้ว

ธัชชัยขับรถสปอร์ตเฟอรารี่สีดำที่มีสองที่นั่งเท่านั้น เขา ไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนอื่นมาด้วย เขายืนอยู่หน้ารถเพื่อดูว่า พวกเธอจะตัดสินใจกันอย่างไร

แต่วัจสาก็พูดออกมา “ภาวินีก็เอารถของเธอออกมา ฉันจะนั่งกับเธอ” ยังไงรถก็นั่งได้ไม่หมดสามคนอยู่แล้ว

ภาวีนีมองไปที่ธัชชัยแต่เขาไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนว่าการ ตัดสินใจของวัจสาจะอยู่ในความคิดเขา

ภาวินีไม่รู้ว่าระหว่างสองคนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ธัชชัย

แค่มองก็รู้เกี่ยวกับวัจสาทุกอย่างมันจะแปลกถ้าเธอยอมไป

ขึ้นรถของเขา

ภาวินีลดสายตาลงแล้วยอมไปที่โรงรถ

เธอขับเฟอร์รารี่เป็นสีแดง ซึ่งเหมาะสมกับรถของธัชชัย เหมือนเป็นคู่รัก

รถของภาวินีวิ่งไปข้างหน้า วัจสาไม่ต้องการพูดอะไรมาก นักเมื่อเธอต้องกลับไปบ้านหลังนั้น เธอจะหดหู่ไปทำไมใน เมื่อเธอไม่ได้อยู่คนเดียว ถ้าไม่มีเงินก็ไม่มีอิสระ ในกระเป๋า ของเธอมีบัตรเครดิตของภาวินี เหมือนมีภาะที่หนักมาก ตกลงมาใส่มือของเธอ

หากไม่ใช่เงินสองแสนนี้ธัชชัยจะไม่มีโอกาสทำให้เธอ เสื่อมเสียเลย และไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้ ทันทีที่นึกถึงเรื่อง นั้นเธอรู้สึกเหมือนจะบ้า

ภาวินีที่ขับรถอยู่แต่สายตาของเธอนั้นจับจ้องไปที่รถของ ธัชชัย ตั้งตาวินาทีแรกที่ชายคนนี้ปรากฏ เธอก็รับรู้แล้วว่า เขาคืนคนที่เหมาะสม ที่สามารถมาเป็นคู่ชีวิตของเธอ
เธอไม่เคยคิดเรื่องอื่นเลยที่นอกจากการไล่ล่าตัวเอง ตอน นี้มันเป็นโอกาสที่ดีที่จะยอมแพ้ เธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับว รพล แปลว่าธัชชัยจะได้กลายเป็นสามีเธอ

พระเจ้าทรงยุติธรรม คุณได้รับอะไรซักอย่างคุณก็จะเสีย อย่างอื่นที่เหมือนกันไป พระเจ้าทรงโหดร้ายเช่นกันไม่ว่า คุณจะสูญเสียอะไร ท่านก็จะให้คุณตามหาสิ่งนั้น

“ พี่วัจสา กำลังคิดอะไรอยู่ ”

วัจสาที่ถูกถามทำให้ออกมาจากภวังค์ความคิดของตัวเอง “ ไม่มีอะไรแค่เหนื่อยนิดหน่อย เมื่อคืนนอนไม่หลับ ”

เมื่อคืนเธอคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งคืนถึงเช้าจนกว่าจะหลับ คิดว่าตัวเองจะทำยังไงต่อไปสุดท้ายก็คิดไม่ออก การ แต่งงานกลับครอบครัวนี้เหมือนทำลายชีวิตเธอ

ฉันคิดว่าธัชชัยทำกับพี่สะใภ้ไม่เลวเลย ครั้งนี้มารับด้วย ตัวเอง ” ภาวินีเป็นคนฉลาดเธอรู้วิธีที่จะพูดออกมา ถึงเป็น หัวข้อที่เรียบง่ายแต่สามารถรู้ถึงรายละเอียดของชายน้อย ได้ดี

วังสาไม่พูดอะไร เรื่องที่ไม่ดีในครอบครัวไม่อยากเอา ไปพูดให้คนอื่นฟังและเธอไม่อยากจะเอ่ยถึงผู้ชายคนนั้น ความสัมพันธ์ทั่วไป พี่ชายน่าจะเรียกเขามารับมากกว่า “

“แบบนี้นี้เอง ” ภาวินีพูด ถ้าอย่างนั้นพี่รู้ไหมธัชชัยเขา ชอบผู้หญิงแบบไหน
ประโยคนี้เห็นได้ชัดมาก วัจสาไม่สามารถเสแสร้งได้เลย อีกทั้งยังก่อนหน้านี้คุณป้าเรียกเธอไปพูดเพื่อสร้างโอกาส ให้กับภาวินีและธัชชัยคิดว่าน้องคงชอบธัชชัยเข้าแล้ว

เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหัวเราะ “ภาวินีเป็นผู้หญิงที่ฉลาด และสุภาพ ผู้หญิงเรียบง่ายและใจกว้าง เขาน่าจะชอบมาก พูดได้ว่าเธอค่อนข้างเหมาะสมกับเขา

คำพูดนี้พูดได้ตรงใจภาวินีทำให้เธอนั้นเบิกบานหน้ากลาย เป็นสีแดง “ พี่ พูดอะไร ฉันกับเขาไม่เคยเจอกันมาก่อน เพิ่ง เจอกันครั้งแรก ”

วัจสายิ้มในใจ ฉันหาผู้หญิงเข้าไปพัวพันกับเขาได้ ดูว่า เขาจะสามารถรังแกเธอได้อีกไหม

“ ไม่ พี่พูดความจริง หรือว่าน้องไม่ชอบละ ”

ภาวินีไม่ปฏิเสธและไม่ส่ายหน้า ถูกวัจสาทำให้ขายหน้า เธอรีบเปลี่ยนคำถามทันทีแต่ยังคงวนเวียนเกี่ยวกับเรื่อง ของธัชชัย

“ ชายน้อยเขาชอบงานอดิเรกอะไร หรือชอบสิ่งของอะไร หรือว่าสีอะไร ”

หากคุณต้องการหัวใจใครซักคน เพียงแค่คว้าหัวใจของ

เขาไว้ ตราบใดที่เขาสนใจเธอเขาก็คว้าหัวใจเธอกลับมา ภา วินีมั่นใจว่าเขาสามารถจัดการเขาได้
งานอดิเรกเธอรู้คนเลวคนนั้นเขามีงานอดิเรกอะไร ของที่ ชอบกิน เธอจำได้ว่าเมื่อวานตอนบ่ายเธอเสียเวลามากมาย ไปกับการทำอาหาร แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความอัปยศ

ยิ่งเธอคิดเธอยิ่งโกรธจนตัวสั่น

ฉันไม่ค่อยแน่ใจ ”

ภาวินี พยักหน้า “ ที่จริงพี่เพิ่งเข้าไปบ้านเขาแค่ไม่กี่วัน ไม่ ค่อยรู้ก็เป็นเรื่องปกติ ”

ดวงตาที่สวยงามกำลังมองรถเฟอร์รารี่สีดำด้านหลัง วัจ สามองภาวินีด้วยความรัก ริมฝีปากที่น่ามองนั้นทำให้เกิด รอยยิ้มที่น่าสนใจ “ น้องสาวเธอไม่ต้องกังวลไป หลังจากนี้ จะเป็นโอกาสที่เธอจะได้ค้นหาความจริงกับเขา

คำพูดนี้ทำให้วัจสาประหลาดใจ ความหมายคีหลังจาก นี้ยังมีโอกาสที่จะสามารถติดต่อกับชายน้อยได้ “ พี่สาว ที่พี่ พูดนั้นหมายถึงอะไร

“ ก็หมายความว่าอย่างที่พูดนั้นแหละ ” วัจสาพูดจบก็ไม่ ได้พูดอะไรต่ออีกเลย

รถนั้นขับเร็วมากในเวลาอันสั้นจนมาถึงประตูรั้วของตระกูล ศรีทอง

วัจสาลงรถภาวินีนั้นตามลงมา เหมือนมาถึงสถานที่แปลก

ตา มีบางคนกลัวจนต้องนำมือมาประสานกับมือของวัจสา

“ ไม่ต้องกลัว ที่นี้ไม่มีอสูรกาย ” วังสามองดูรูปร่างสูงที่โผล่ขึ้นมา มีแต่สัตว์ประหลาดที่ไร้ยางอายเท่านั้น

ธัชชัยถูกล้อเล่นด้วยคำพูดก็หัวเราะขึ้นมา เหมือนเอามีด มากรีดหน้าตัวเอง เธอไม่กลัวเขาโกรธ สัตว์ประหลาที่เธอ พูดคืออะไร?เธอกำลังเยอะเย้ยเขาหรอ?

“ ใช่แล้วที่นี้ไม่มีสัตว์ประหลาด ไม่ต้องระแวงขนาดนั้น แต่ ตอนนี้มืดแล้วขับรถกลับก็ระวังตัวหน่อย “สายตาชายน้อยที่ มองเธอนั้นมีแต่ความเฉยเมยเย็นชา

มันเป็นการไล่ที่ชัดเจนมาก มันทำให้ภาวินีดูเหมือนเป็น คนโง่เมื่อได้ยินมัน แต่เธอยังไม่อยากกลับ เธอไปดึงชาย แขนเสื้อของวัจสาขอความช่วยเหลือ

วัจสาจะให้ภาวินีกลับไปง่ายๆแบบนี้ไม่ได้

“ ตอนนี้มันดึกแล้วให้ภาวินีนอนกับฉันที่นี้แค่โทรหาคุณลุง ก็โอเคแล้ว ” ตาที่โตของภาวินีกำลังจ้องมองธัชชัยโดยไม่ เกรงกลัว

“ ที่นี้ไม่มีห้องรับแขกมากนัก

วัจสากรีดร้องในใจ ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอาย บ้านหลังใหญ่ ทำไมไม่มีห้องหรอ ข้ออ้างนี้มันฟังไม่ขึ้น

“ ภาวินีนอนกับฉันบนเตียงได้ ”

เธอมีห้องหรอ เธอต้องอยู่กับพี่ฉัน จะให้น้องเธอไปอยู่บนเตียงกันสามคนหรอ ” เสียงขอธัชชัยดังขึ้น

วัจสาหน้าแดงก่ำ ผู้ชายคนนี้พูดได้แย่มาก

ภาวินีไม่สามารถทนได้ ไม่คิดว่าชายน้อยจะร้ายเพียงนี้ แม้แต่น้ำซักแก้วยังไม่ให้เธอเข้าไปดื่ม

“ พี่สาวฉันกลับก่อน ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว ”

พูดเสร็จเธอรีบเดินไปที่รถ วัจสาจับมือเธอ “ ภาวินี ”

ร่างที่เรียวสูงเดินไปจับมือวัจสา จับแน่นเหมือนแม่เหล็ก แน่นจนรู้สึกเจ็บปวด