บทที่ 16 ประชุม

เช้าวันที่สอง จางผิงเพิ่งตื่นก็ได้รับโทรศัพท์จากข้าวหยวนซาน

“คุณชาย วันนี้มีประชุมสำคัญมากที่คุณต้องเข้าร่วม

จ้าวหยวนซานรู้ดีว่าจางฝั่งไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย เขาจึงเข้า

ประเด็นทันที “ประชุม? ผมเคยพูดไว้ว่า ตอนนี้ผมยังจะไม่รับช่วงดูแล

กิจการของตระกูล?”

จางยิ่งรู้สึกไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย หลังจากเห็นว่ามีธุรกิจของ ตระกูลมีมากมาย เขาคิดในใจว่า ถ้ามีทางเลือกอื่น เขาจะไม่มี วันเข้ามารับช่วงดูแลกิจการของตระกูล มิฉะนั้น เกรงว่า ในเวลา อนาคตจะไม่มีวันได้หยุดพักเลย

จ้าวหยวนซานรู้สึกลำบากใจ แล้วกล่าวว่า “คุณชายอย่าลืม คุณได้เซ็นสัญญาไว้แล้ว ข้อที่10 คอลัมน์ที่ 3 ระบุไว้อย่าง ชัดเจน…..”

จางยิ่งยิ้มเยือกเย็น แล้วกล่าวว่า “จ้าวหยวนซาน ถ้าหากผม ไม่ตกลง คุณจะทําอะไรผมได้?”

“ฮ่า ๆ ๆ คุณชายพูดติดตลกแล้ว ผมจะกล้าทำอะไรคุณชาย แต่ว่า ตามกฎข้อบังคับของตระกูล ถ้าคุณปฏิเสธที่จะรับช่วงดูแล กิจการของตระกูล ผมมีสิทธิ์ที่จะขอคืนสิ่งที่ให้คุณก่อนหน้านั้น ทั้งหมด คุณควรจะพิจารณาดี ๆอีกครั้ง?”
เมื่อนึกถึงบัตรทองที่จับยังไม่ทันอุ่นในมือ จางฝั่งทำได้เพียง ประนีประนอมกับความเป็นจริง และตกลงตามคำขอของจ้าว หยวนซาน

พอดีวันหยุดได้ผ่านไปแล้ว จางผิงจึงแสร้งว่าจะไปทำงาน ที่ จริงแล้วเขาไปที่บริษัทการค้าเย่ ตอนนี้ทั้งบริษัทเป็นพนักงาน เก่าทั้งหมด คนที่มีความสามารถได้เลื่อนตำแหน่งไปยังตำแหน่ง ที่เหมาะสม เมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อก่อน จางยิ่งมั่นใจว่าบริษัท การค้าเย่สามารถไปได้ไกลกว่านี้

ศึกภายในต้องสงบก่อน จึงค่อยสู้ศึกภายนอก นอกจากเจ้านายที่ไม่สนใจบริหารบริษัทแล้ว สถานการณ์โดย รวมของทั้งบริษัทเจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อย ๆ

ในตอนเที่ยง รถโรลส์-รอยซ์จอดอยู่ที่หน้าประตูบริษัท นี่เป็น รถที่จ้าวหยวนซานส่งมา รถหรูระดับนี้แม้ว่าจะไม่สามารถพูดได้ ว่าเป็นคนเดียวในเมืองชิงไห่ แต่ก็มีไม่เกินสามคันแน่นอน มัน จอดอยู่บนถนน สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากมาย

ผู้คนทั้งชายและหญิง ต่างหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายภาพ และ มีเสียงอุทานในปากเป็นระยะ ๆ

“โอ้พระเจ้า นี่คือรถโรลส์-รอยซ์ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีรถ หรูระดับนี้ในเมืองชิงไห่ ไม่รู้ว่าเป็นรถของเศรษฐีคนไหน!”

“รีบถ่ายป้ายทะเบียน ผมมีเพื่อนเป็นตำรวจจราจร จะให้เขา ช่วยตรวจสอบทีหลัง
สาว ๆ บางคนกำลังสับสนมึนงง ฝันว่าแฟนในอนาคตจะมีรถ หรู ๆ ขับพาตนเองไปกินลมชมวิวเล่น

การเคลื่อนไหวใหญ่นี้ ดึงดูดความสนใจพนักงานของบริษัท การค้าเย่ บางคนยื่นศีรษะออกไปนอกหน้าต่างมองไปที่รถโรล ส์-รอยซ์ที่จอดอยู่ด้านล่าง และอุทานด้วยความตะลึงเป็นระยะ ๆ

โจวเถก็เช่นกัน เขายังไม่ลืมที่จะกล่าวทักทายว่า “จางผิง คุณ รีบมาดู มีรถโรลส์-รอยซ์ที่จอดอยู่ด้านล่าง!”

แม้ว่าตอนนี้จางผิงจะเป็นเจ้านาย แต่เขาก็เข้ากับพนักงานทุก คนได้เป็นอย่างดี ไม่เคยใช้อำนาจของตนเองกดดันคนอื่น ดัง นั้นพวกเขาจึงปฏิบัติต่อจางผิงเหมือนเมื่อก่อน

บรรยากาศแบบนี้ในบริษัทเป็นสิ่งที่จางผิงชอบ ในฐานะเจ้า นาย ถ้าคุณเข้ากับพนักงานไม่ได้ มันก็เหมือนจักรพรรดิ ที่เป็นผู้ ปกครองแผ่นดินกับทาสรับใช้

จางผิงเพิ่งได้รับโทรศัพท์จากจ้าวหยวนซาน บอกว่ารถที่จะมา รับเขามาถึงแล้ว เห็นพนักงานทุกคนทำเหมือนไม่เคยเห็นโลกมา ก่อน เขารู้สึกอดขำไม่ได้ในใจ เขาเลยประกาศว่า “ในอนาคต พวกคุณถ้าใครทำผลงานได้ดี รถโรลส์-รอยซ์ที่จอดอยู่ข้างด้าน ผมสามารถให้คุณยืมไปขับได้แน่นอน ในอนาคตถ้าบริษัท พัฒนาเติบโตใหญ่ขึ้น ซื้อให้พวกคุณเป็นโบนัสสิ้นปีสักสามสี่คัน มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ทุกคนต่างพูดคุยกันเสียงดัง

มีคนกล่าวว่า ประธานจาง “คุณก็โม้ไป เมื่อสักครู่ผมตรวจสอบแล้ว รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม ที่จอดอยู่ด้านล่าง มีมูลค่า มากกว่าสิบล้าน!

“ดู ๆ ๆ! ให้ความหวังลมๆแล้ง ๆ ฉันไม่สน ประธานจาง ฉัน อยากกินกุ้งมังกรตัวโตสำหรับการสร้างทีมของเดือนนี้!

“ใช่ รถโรลส์-รอยซ์อะไร กินอาหารให้สะใจมื้อหนึ่งไม่ได้

ประธานจาง คุณเตรียมตัวกระเป๋าแฟบเลย! ฮ่า ๆ ๆ!”

จางยิ่งส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ สิ่งที่เขาพูดคือความจริง ทำไม ถึงไม่มีใครเชื่อ

“ผมยังมีธุระ ผมจะออกไปก่อน

ผ่านไปไม่กี่นาที ความตื่นเต้นของทุกคนค่อย ๆ หมดไป มี เพียงไม่กี่คนที่ไม่มีงานยังคงยืนคุยกันอยู่ริมหน้าต่าง ขณะ เดียวกันก็เดิมพันกันว่า รถคันหรูคันนั้นกำลังรอใครอยู่

โจวเถก็อยู่ในนั้นด้วย เขาเบะปากและกล่าวอย่างมีเหตุผลว่า “ตามคำกล่าว รถหรูสาวสวย ฉันคิดว่ารถแบบนี้ส่วนใหญ่จะมา รับเมียน้อยของเศรษฐี!

“ไม่ใช่มั้ง! พี่โจว ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ต้องเป็นฉางเอ่อลงมาจาก สวรรค์แล้วแหละ! นี่เป็นรถโรลส์-รอยซ์เชียวนะ เมียน้อยต้อง สวยขนาดไหนถึงมีสิทธิ์? ผมคิดว่าจะน่าเป็นคนใหญ่คนโตมาทำ ธุระที่นี่มั้ง”

มีเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “ผมคิดว่าที่ พวกคุณสองคนพูดก็ไม่ใช่ ในความคิดของผมส่วนใหญ่……………………..! ประธานจาง!?”

“อย่ามาพูดล้อเล่น มันจะเป็นไปได้ยังไง

โจวเถส่ายหัวและยิ้ม มองไปที่รถโรลส์-รอยซ์ที่จอดอยู่ด้าน ล่าง เขาตกใจแล้วอุทานว่า “เชีย! เป็นประธานจางจริง ๆ ด้วย เห็นผีแล้วนี่!?”

เมื่อพนักงานที่วุ่นวายกับทำงานเห็นท่าทางของพวกเขา ก็ตื่น ตัวทันที พวกเขาแห่กันไปที่ขอบหน้าต่าง เห็นชายร่างสูงใหญ่ใน ชุดสูท กำลังเปิดประตูรถให้จางผิง

คือจางผิงจริง ๆ