บทที่ 13 โครงการร่วมมือ

สำหรับหลี่จินที่นอนอยู่บนพื้น ตอนนี้ไม่มีใครสนใจไยดีเขาอีกต่อ ไป

ภายในบริษัทการค้าเย่ เมื่อมองไปรอบ ๆ ที่คุ้นเคย จางผิง รู้สึกตื้นตันมาก ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นพนักงานธรรมดาที่สุดของ บริษัทนี้ แต่ตอนนี้ เขาได้กลายเป็นเจ้าของบริษัท ทำให้เขาไม่ สามารถปรับอารมณ์ของตนเองได้ชั่วขณะ

หลังจากมองไปรอบ ๆ อย่างผิวเผิน จนจางยิ่งรู้สึกว่าดูพอ สมควรแล้ว เขาขอให้ซุนอวี่ช่วยจัดให้มีประชุมครั้งสุดท้าย เพื่อ ปรับเงินเดือนให้พนักงานทั้งหมดขึ้นอีก50% และผลประโยชน์ ทุกด้านต้องสอดคล้องกับบริษัทมหาชนจำกัด นอกจากนั้น ยัง ปรับตำแหน่งหัวหน้าของบริษัทอีกครั้ง

หัวหน้าบางคนที่มีความรู้สึกไม่ดีต่อจางผิง ถูกไล่ออกโดยตรง และถูกแทนที่ด้วยพนักงานธรรมดาที่มีความสามารถ แต่ไม่เคย มีโอกาสได้ดำรงตำแหน่ง แน่นอนรายชื่อพวกนี้เป็นจางผิงเป็น คนเลือกเอง

ในฐานะเจ้าของของบริษัท ตอนนี้จางผิงได้วางแผนงานใน บริษัทเรียบร้อยหมดแล้ว เขาจึงได้เดินทางไปที่โรงพยาบาล เพื่อ ไปอยู่กับลูก

หลายปีที่ผ่านมา ตนเองติดค้างลูกเยอะเหลือเกิน
เพิ่งถึงห้องพักผู้ป่วย ปรากฏว่าเสี่ยวยุ่นเอ๋อร์นอนตื่นแล้ว หล เสวกำลังป้อนโจ๊กอย่างระมัดระวัง เธอป่วยหนัก แต่ตนเองไม่มี เงินซื้ออาหารเสริมให้กิน เดิมเด็กน้อยยุ่นเอ๋อร์ที่อ้วนถ้วน สมบูรณ์ ตอนนี้หน้าตาดูซีดเซียว ดวงตากลมโตของเธอ หม่นหมอง เหมือนราวกับว่ามีมีดแหลมคมมาทิ่มแทงของหัวใจ ของจางผิง

ด้วยความรู้สึกผิด จางผิงเดินช้า ๆ ไปที่หน้าต่าง มองไปที่ ลูกสาวของตนเอง ราวกับว่าเขากำลังมองสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดใน โลก “ยุ่นเอ๋อร์ตื่นเร็วจัง!”

เมื่อยุ่นเอ๋อร์มองเห็นจางฝั่ง ดวงตากลมโตก็โค้งงอเป็นเสี้ยว พระจันทร์ ยื่นมือขาวเล็กของตนเองออกมา “พ่อ ๆ อุ้ม ๆ!”

“อืม ได้ ๆ! อุ้ม ๆ!”

จางฝั่งขานรับ กำลังจะไปอุ้มยุ่นเอ๋อร์ แต่ถูกหลีเสาขวางไว้เสีย ก่อน “คุณจะทำอะไรไม่เห็นหรือว่าลูกกำลังกินข้าว

“อืม ๆ โอเค! ยุ่นเอ๋อร์เป็นเด็กดี กินข้าวอิ่มแล้วพ่อค่อยอุ้มลูก

ไหม?”

“ดีค่ะ ขอบคุณค่ะพ่อ”

ยุ่นเอ๋อร์พยักหน้าอย่างว่านอนสอนง่าย กินคำใหญ่ทุกค แทบรอไม่ไหวที่จะกินโจ๊กในชามนี้ให้หมด

หลี่เสวรู้สึกหวงขึ้นมา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมลูกสาวตนเองถึง ได้รักพ่อที่ไร้ประโยชน์คนนี้มาก ตนเองดูแลลูกสาวอย่างเหน็ดเหนื่อยทุกวัน แต่ลูกสาวกับไม่ติดตนเองเลย

เป็นคนรักเมื่อชาติที่แล้ว! เป็นคนอกตัญญู!

“จางผิง อีกสักครู่ฉันจะออกไปทำธุระข้างนอก คุณช่วยฉัน ดูแลลูก อย่าเดินเถลไถลล่ะ”

หลังจากที่หลีเสาป้อนอาหารยุ่นเอ๋อร์เสร็จ เธอก็ลุกขึ้นแล้ว จากเดินออกไป ตอนนั้นเองจางฝั่งถึงได้รู้สึกว่า วันนี้หลีเสน่แต่ง ตัวสวยงาม เธอคลุมไหล่ด้วยผ้าสีชมพูอ่อนและกระโปรงยาว ทำให้ทั้งคนดูมีกลิ่นอายแบบสาว ๆ มากขึ้น นอกจากนี้ ยังคงได้ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ จากร่างกายของเธอ เป็นน้ำหอมที่จางผิง มอบให้เธอในวันครบรอบแต่งงาน

น้ำหอมนั้นมีมูลค่าหลายหมื่น? ปกติหลี่เสวมักจะเสียดายที่จะ ใช้ วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น?

หลังจากหลีเสวีเดินจากไปแล้ว จางยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิด ปกติเขากะพริบตาแล้วถามขุ่นเอ๋อร์ว่า “ยุ่นเอ๋อร์ วันนี้แม่ของลูก มีอะไรผิดปกติไหม?”

“มีอะไรผิดปกติไหม? จะว่ามีมันก็มี จำได้ว่าแม่ได้โทรศัพท์คุย กับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากนั้นก็เริ่มแต่งตัว” อุ่นเอ๋อร์อมนิ้วมือ ของตนเอง เธอกลอกตาแล้ว”รายงานข้อมูล” ทุกอย่างที่ตนเอง ทราบให้จางผิง

เจ้าหนูน้อยฉลาดแสนซนคนนี้ เป็นสายที่จางผิงเอา ไว้”สอดแนม”หลี่เสว่ มิเช่นนั้น หลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่รู้ว่า ทะเลาะกันกี่ครั้งแล้ว
ผู้ชาย?

จางผิงหัวใจกระตุกที่หนึ่ง เขาหาพยาบาลคนหนึ่ง หลังจากยัด

เงินไม่กี่ร้อย เขาก็รีบตามออกไป ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนประมาณสองทุ่ม ทั้งสองฝั่งถนนมีการ จราจรหนาแน่น ทันทีที่เขาเดินออกจากโรงพยาบาล จางยิ่งเห็น

หลีเสวขึ้นรถBMW มุ่งหน้าไปทางทิศใต้

เขาโบกรถแท็กซี่ หลังจากที่จางยิ่งเข้าไปนั่งในรถแล้ว เขารีบ เร่งคนขับว่า “รีบขับตามรถ BMWคันที่อยู่ข้างหน้า

“คนหนุ่ม ผมอายุมากแล้ว ผมเลิกแข่งรถแล้ว คุณกำลังจะทำ อะไร!”

คนขับดูเหมือนเป็นคุณลุงวัยห้าสิบกว่าปี ระหว่างสองนิ้วคืบ

บุหรี่ยี่ห้อBaitashan ดูเหมือนเป็นคนที่มีความผันผวนในชีวิต

ค่อนข้างมาก

“ไม่ต้องพูดมาก ให้สามร้อย! จะตามหรือไม่ตาม จางผิงล้วงธนบัตรสีแดงออกมาสามใบ เอาเงินตบที่เบาะ

“อั้ยหยา

สุดยอด คนหนุ่ม นั่งดี ๆละ!”

เห็นมือข้างหนึ่งของลุงสะบัดขี้บุหรี่ ส่วนอีกมือก็สะบัดขึ้นลง จางยิ่งรู้สึกได้ถึงแรงผลักดันขนาดใหญ่ที่พุ่งออกมาจากหลังของ เขา การมองเห็นข้างหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เมื่อสักครู่ ยังอยู่ที่หน้าโรงพยาบาล แต่เพียงแค่พริบตาเดียว โรงพยาบาลก็ อยู่ด้านหลังเขาที่ค่อนข้างห่างไกลมาก
“ไม่เลว…….ไม่เลวน คุณลุงมีทักษะที่ยอดเยี่ยม!

จางผิงอดทนต่อความวิงเวียนศีรษะ กล่าวชื่นชมด้วยความ จริงใจ เพราะอายุขนาดนี้ ยังสามารถขับรถได้เร็วเช่นนี้ แสดงให้ เห็นว่า เป็นคนขับรถที่เก่าอย่างแน่นอน

คนขับรถยิ้ม เขาขับรถแท็กซี่อย่างกับเป็นรถสปอร์ต เสียงดัง

บรื่น ๆ เพียงไม่นานเขา ก็ขับอยู่ท้ายของรถBMW

ขณะนี้ จางยิ่งรู้สึกอยากจะอาเจียนออกมา ลุงคนขับคนนี้ สุด ยอดจริง ๆ ตอนนี้จางฝั่งถึงได้เข้าใจแล้วว่า คนที่มีทักษะในการ ขับรถทำไมถึงเป็นเพียงแค่คนขับแท็กซี่เท่านั้น

เดาว่าไม่มีเจ้านายคนไหนที่สามารถทนต้องความเร็วนี้ได้ จะ ต้องหัวใจวายตายก่อนแน่

เขตหนานเฉิงของเมืองชิงไห่ เป็นสถานที่เงินสะพัดมหาศาล มี โรงแรมระดับไฮเอนด์ต่าง ๆ มีสถานบันเทิงมากมายนับไม่ถ้วน ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นสวรรค์ของคนรวย แล้วก็เป็นสถานที่กัดกร่อน เหมือนนรก

ทำไมหลี่เสวถึงมาสถานที่เช่นนี้ได้

ตอนนี้จางผิงรู้สึกอารมณ์ไม่ดี แม้ว่าเขาเลือกที่จะเชื่อใจหลีเส แต่ในใจเขาก็ยังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ชายและหญิงที่มาที่สถานที่ แบบนี้ในเวลากลางคืน เป็นใครก็อดไม่ได้ที่จะคิดมาก

หรือว่า? ตนเองจะถูกสวมเขาแล้ว?

“คนหนุ่ม ถ้าอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น ถึงจะถูกสวมเขา ก็ปล่อยวางสักนิด”

รถแท็กซี่มาจอดที่ประตูโรงแรมระดับไฮเอนด์ คนขับถือ ธนบัตรสีแดง 3 ใบ แต่สายตาของเขากำลังมองออกไปนอกรถ ตรงหน้ารถของเขา มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังก้าวลงจากรถBMW ด้วยสีหน้าที่หัวเราะและกำลังคุยกันอยู่

จางผิงสายตาเย็นชา เดินลงจากรถแท็กซี่ แอบสะกดรอยตาม หลังคนทั้งคู่