บทที่6 หนิงฮวนฮวน, เธอเป็นตัวอะไร

จ้านฉิงไม่เอาเด็กคนนี้……….

จ้านฉิง, ต้องการให้ลูกของพวกเขาตายเหรอ! ต่อไปเธอ, ก็ไม่สามารถตั้งท้องได้อีกแล้ว……..

เจ็บปวดทุกทรมาร, ในอก, จุดที่นุ่มนวลสุดใน ร่างกาย, ราวกับโดนขุดด้วยมีดนับไม่ถ้วน, เจ็บ, เจ็บปวด มาก, เจ็บจน, เธอไม่มีแรงขัดขืนอีกแล้ว

เธอช่วยเสี่ยวยั่วของเธอไม่ได้, เธอควรจะทำยังไงดี, ถึงจะไม่เสียเสี่ยวยั่วของเธอไป……..

น้ำตาของหนิงฮวนฮวน, ไหลอาบลงราวกับมุกที่ขาด จากเส้นร้อย, เธอไม่มีกระจิตกระใจสนใจร่างกายตัวเอง, เธอคิดแค่, อยู่เป็นเพื่อนเสี่ยวยั่วของเธอให้ได้มากที่สุด.

เมื่อเสียเด็กในท้องคนนี้ไป, เสี่ยวผิวของเธอ, ก็มี ชีวิตอยู่ได้ไม่เกินปีหนึ่ง, เธออยู่เป็นเพื่อนเขาหนึ่งวินาที, เวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน ก็จะลดไปหนึ่งวินาที

หนิงฮวนชวนเพิ่งเดินเข้าห้องผู้ป่วยของหนิงยั่ว, กู้ พ่านเอ๋อก็เดินเข้ามาอย่างเชิดหยิ่ง, เธอเชิ่ดคางขึ้นสูง, ราวกับหงที่หยิ่งผยอง
“หนิงฮวนฮวน, ถูกผู้ชายที่ตัวเองรักที่สุดเอาเด็ก ออก, รู้สึกดีไหมละ?”

กู้ผ่านเอ๋อพยายามแสดงท่าทีของผู้ชนะที่สูงส่ง ออกมา, กลับไม่สามารถกลบเกลื่อน, ความโกรธแค้นใน ดวงตาได้.

จ้านฉิงร้องไห้.

ผู้ชายที่สูงส่งที่สุดในเมืองTคนนั้น, ถึงกับร้องไห้, เพราะการที่ต้องเอาเด็กออก

หนิงฮวนฮวนแอลกฮอล์เป็นพิษ, กระเพาะอับเสบรุม แรง, ถ้าไม่เอาเด็กคนนี้ออก, เธอจะมีอันตรายถึงชีวิต, ตอนนั้นจ้านฉิง, เลือกได้แค่เอาเด็กออก.

นึกถึงในบาร์, จ้านฉิงนั่งอยู่คนเดียวที่มุม, หยดน้ำตา นั้นที่ไหลออกมา, กู้ผ่านเอ๋อก็อยากจะฉีกหนิงฮวนฮวน เป็นหมื่นชิ้น.

เพื่อให้ได้จ้านฉิงมา, เธอทำเรื่องที่ผิดศีลธรรมไป มากมาย เพราะอะไร ในสายตาเขา, ยังคงมีแต่หนิงฮวน ฮวน!

เห็นใบหน้าที่ขาวซีดราวกับกระดาษของหนิงฮวนฮวน, ในใจกู้ผ่านเอ๋อก็รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย, เธอ เจ็บ, เธอก็จะทำให้หนิงฮวนฮวนเจ็บยิ่งกว่า!

เธอโค้งริมฝีปาก, ยิ้มอย่างโหดร้าย “หนิงฮวนฮวน เธอรู้ไหมว่าทำไมฉิงถึงฆ่าลูกของเธอ? เพราะว่า……….

เธอหรี่ตาลง, ลูบท้องของเธออย่างอ่อน โยน, “เพราะว่าฉันกำลังตั้งท้อง!เธอท้อง, ฉันไม่สบายใจ, ฉิงไม่อยากให้ฉันเสียใจ, เขาก็เลยเอาลูกเธอออก

หนิงฮวนฮวนตัวสั่นสะท้าน, เกือบล้มลงกับพื้น, ที่แท้, เขาเอาลูกเธอออก, ก็เพื่อกู้พ่านเอ๋อ.

หนิงฮวนฮวนจับที่กำแพงอย่างแรง, ถึงพยุงตัวให้นิ่ง ได้, เธอกัดฟันตะโกน, “กู้ผ่านเอ๋อ, เธออย่าพึ่งได้ใจไป ที่เธอติดค้างฉันไว้, สักวันหนึ่ง ฉันจะทวงคืนมาเป็นพัน เท่าหมื่นเท่า!แค้นของพ่อฉัน, แค้นของลูกฉัน, ฉันไม่มี ทางปล่อยไปเลยแม้แต่เรื่องเดียว! ”

“แก้แค้น?! “กู้พ่านเอ๋อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “นั้นก็ ต้องงดูว่าเธอจะมีปัญญาหรือเปล่า!ตอนนี้ฉันตั้งท้องลูก ของฉิง, ฉันเป็นของล้ำค่าในมือเขา, เธอหนิงฮวนชวน เป็นตัวอะไร! ”

“อยากว่าแต่ฆ่าลูกในท้องเธอ, ถึงแม้ว่าฉันคิดจะให้เธอตาย, ฉิงก็จะต้องช่วยฉัน, ส่งมีดให้!

“กู้พ่านเอ๋อ, เธอคิดจะฆ่าฉัน, รีบหน่อย ไม่งั้น, ฉัน จะฆ่าเธอแน่, แก้แค้นให้พ่อฉัน! “หนิงฮวนฮวนตะคลอใส่ กู้ผ่านเอ่ออย่างรุนแรง

กู้พ่านเอ๋อบีบแขนข้างซ้ายหนิงฮวนฮวนไว้, เธอมอง นิ้วก้อยที่ขาดไปทั่วนหนึ่งของหนิงฮวนฮวน, โค้งริมฝีปาก ขึ้นอย่างโหดเหี้ยม, “ใช่, พ่อเธอฉันเป็นคนฆ่าเอง, นิ้ว มื้อนี้ของเธอ, ก็ฉันที่สั่งให้คนตัดมันเอง, ความลำบาก พวกนั้นที่เธอได้รับในคุก, ทั้งหมดฉันเป็นคนให้เอง, น่า เสียดาย, คิดอยากแก้แค้น, เธอ, ไม่มีโอกาสแล้ว!

“ฮ่าฮ่าฮา! ! ! ”

กู้พ่านเอ๋อเพิ่งพูดจบ, ร่างกายเธอ, ก็อิ่มไปข้างหลัง อย่างควบคุมไม่ได้ ไม่รู้ว่าหนิงยั่วลงจากเตียงตั้งแต่เมื่อ ไหร่, ดวงตาของเด็กน้อยเต็มไปด้วยไฟแห่งความโกรธ แค้น, “คุณรังแกแม่ผม, ผมไม่ปล่อยคุณแน่!”