บทที่7

ผ่านไปเนิ่นนาน ทั้งสี่คนก็คลายมือออก หลวงก็เอาถุงกระ ดาษนูนๆออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เซ่เหวินตง “พี่ตง อันหนี้ คือเงินที่เก็บได้หนึ่งสัปดาห์รวมกัน เยอะกว่าเมื่อก่อนมาก!”เซเห วินตงเปิดมาดู พยักหน้าคืนให้หลวง พลางพูดว่า “คืนนี้ใช้เงิน ก้อนนี้เลี้ยงข้าวทุกคน จะได้รวมตัวกัน รู้จักกันและกัน

หลวงได้ยินก็ดีใจ กินข้าวดื่มเหล้าคือสิ่งที่เขาชื่นชอบมาก ที่สุด ดวงตาตรงจนเป็นเส้นตายอยู่แล้ว พูดว่า “ขอบคุณพี่ตง!” หันไปคุยกับกลุ่มลูกน้องที่ล้อมกันไว้”คืนนี้รวมตัวกันที่ประตู โรงเรียน พี่ตงจะเลี้ยงข้าวทุกคน!

“YE~~~~~! ชัยโย~!”ทุกคนโห่ร้องด้วยความดีใจ ทำให้ คนเดินผ่านถนนขมวดคิ้ว

กลางวันไม่มีค่จะพูด กลางคืนเซ่เหวินตงโทรหาที่บ้าน บอก

ว่าจะไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อน จะกลับดึกหน่อย จากนั้นก็

มากับสามตา หลี่ส่วง เกาเฉียงและลูกน้อง รวมกันทั้งหมดห้าสิบ

กว่าคนมายังร้านอาหารที่มีขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก พอบรรดาลูก

น้องทั้งหลายเข้ามาด้านใน ต่างก็ส่งเสียงเฮฮากันเต็มที่ แขก

ด้านใน หากไม่ใช่ตกใจหนีก็ถูกพวกเขาไล่ออกไปจากร้าน

สามตาเลือกโต๊ะตัวที่สะอาด แล้วเชิญเซ่เหวินตงนั่งกึ่งกลาง ต่อ

มาก็จัดที่นั่งให้ทุกคน เซ่เหวินตง สามตา เกาเฉียงและหลวง

พวกเขาสี่คนนั่งด้วยกัน เถ้าแก่ร้านอาหารได้ยินบริกรบอกว่ามีแก๊งมาเฟียเข้าร้านไม่ต่ำกว่าห้าสิบคน เถ้าแก่คนนี้คิดว่าตนไป ก่อเรื่องอะไรเข้าแล้ว รีบปรากฏตัวจากด้านนอก เมื่อเห็นหน้าคน ก็ยิ้มตลอด “โธ่!ทุกท่าน ให้เกียรติเข้ามาในร้านกระจอกๆอย่างนี้ ช่างเป็นเกียรติของน้องชายอย่างผมเหลือเกิน!อยากกินอะไรก็ กินได้เต็มที่ ครั้งนี้น้องชายอย่างผมเลี้ยงทุกท่านเอง”

หลี่ล่วงมองหน้าคนพูดก็รู้ทันทีว่ามีอายุประมาณสามสิบปี เนื้อ หนังในร่างกายไม่น้อยไปกว่าตนเลย กำลังประจบประแจงด้วย รอยยิ้มหลี่ล่วง โบกมือ “คุณเป็นเถ้าแก่ที่นี่เหรอ?”

เถ้าแก่ดูแล้วก็รู้ว่าเป็นเด็กอ้วนอายุไม่มากนัก ไม่กล้าดูแคลน เดินเข้าไปพูดว่า “คิกคิก ผมคือเถ้าแก่ที่นี่ ไม่ทราบว่าน้องชายพา คนพวกนี้มาเพื่อ…?”

“ไม่ได้มาหาเรื่อง!”หลวงชี้ไปยังเซ่เหวินตงที่อยู่ด้านข้าง พลางพูดว่า “คนนี้คือลูกพี่ใหญ่ของผม วันนี้เลือกร้านคุณเพื่อ เลี้ยงข้าวพี่น้อง ลุงให้ราคาสมเหตุสมผลหน่อยนะ ไม่งั้นพวกเรา ไม่กินนะ!”

เถ้าแก่ได้ยินก็แอบโล่งอก คนที่เปิดร้านอาหารในเมือง เป็น คนที่รู้จักสถานะดี รู้ว่าควรพูดอย่างไรกับบุคคลฐานะนั้นๆ “น้อง ชายดู พูดอะไร ทุกคนมาก็เพราะให้เกียรติผม ถือว่าทำความ รู้จักเพื่อน มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง!”

เซ่เหวินตงโบกมือ “เถ้าแก่ไม่ต้องเกรงใจ ครั้งนี้พวกเรามาไม่ ได้มีเจตนาอื่น แค่อยากกินข้าวสักมื้อ มีอาหารขึ้นชื่ออะไรก็เอา ออกมาได้ น้องชายไม่ให้พี่ต้องขาดทุนหรอก”
เถ้าแก่หัวเราะคิกคิกอย่างชอบใจ พูดว่า “ได้เงั้นผมก็ไม่ เกรงใจพวกน้องชายน้อง ผมไปจัดมาให้ เชิญทุกคนกินกันตาม สบายเลยนะ”เเหวินางพยักหน้า คิดแล้วเถ้าแก่ก็เดินเข้าห้อง ครัวด้านหลัง

เห็นเขาออกไป หลีสวงหัวเราะ เถ้าแก่คนนี้ดีงามมาก! “แม่ง ก็ไม่ใช่เป็นคนธรรมดาเหรอว่ะ!”เกาเฉียงจุ้ยปากพูด สามตามอง โต๊ะแล้วรู้สึกขาดอะไรบางอย่าง จากนั้นก็ตบหัวตัวเองมัวแต่ฟัง คำพูดของเถ้าแก่”จากนั้นตะโกนพูดว่า “บริกร เอาเบียร์มาเสิร์ฟ ก่อนหกลัง!”

บริกรเดินเข้ามา เป็นหญิงสาวอายุไม่มากนัก ถามอย่างเก้อ เขินด้วยหน้าแดงระเรื่อ “คุณต้องการเบียร์ยี่ห้ออะไรคะ?”หลี่ล่วง เห็นสาวน้อยคนนี้หน้าตาใช้ได้ จึงถามแหย่เธอว่า “คุณผู้หญิง ที่นี่ มีเบียร์อะไรบ้าง?เล่าให้ฟังหน่อย

“ฮาร์บินเบียร์ 11° เจียเฟิง ห้าดาว”

“ยังมีอย่างอื่นอีกไหม?”หลี่ส่วงจ้องหญิงสาว

หญิงสาวถูกจ้องจนหน้าแดงมากขึ้น พูดเสียงเบาว่า “ไม่มียี่ห้อ อื่นแล้วค่ะ” “คุณลองคิดดูอีกสิ คิดดีๆ…

เซ่เหวินตงตบหัวหลีส่วงจนเกิดเสียง ‘ปัง”ปากมากอ่ะเอ็ง”หัน ไปพูดกับผู้หญิงว่า “บริกร ขอเป็นเจียเพิ่ง!”

หญิงสาวพยักหน้ารีบวิ่งออกไปโดยเร็ว เกาเฉียงหัวเราะ ฮ่าๆ พลางกะพริบตาพูดว่า”ไอ้อ้วน หน้าตาถึงรักชาติเกินไปทำให้ สาวน้อยตกใจ!” “แม่ง พรุ่งนี้กูไปลดน้ำหนัก…… รอบๆเกิดเสียงหัวเราะดังลั่น

เสิร์ฟเร็วมาก ไม่นาน วัยรุ่นหลายคนก็ขนเจียเฟิง สามตาริน เบียร์เสร็จก็ลุกขึ้นพูดว่า”พี่น้อง แก้วแรกพวกเราดื่มให้พี่ตง ดื่ม หมดแก้วที่พี่ดงออกจากโรงพยาบาลแล้ว”ทุกคนลุกขึ้นพร้อมกัน พูดว่า“ดื่ม ให้พี่ตง!”

เซเหวินตงลุกขึ้น พยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้ม ขอบคุณทุกคน เดิมทีแก้วนี้ข้าควรดื่มให้ทุกคนก่อน คิดไม่ถึงว่าให้พี่จาง (สามตา)แย่งพูดก่อน ไม่พูดมากแล้ว ทุกคนหมดแก้ว!”ทุกคน เปล่งเป็นเสียงเดียวกันว่าส”หมดแก้ว!”ร้านอาหารเกิดเสียงชน แก้ว

หลี่ล่วงรินเหล้าลุกขึ้นอีกครั้ง แก้วนี้ยังคงดื่มให้พี่ตง อวยพร ให้พี่ตงน่าพวกเราสร้างอาณาจักรในแบบของตัวเอง ทุกคน ได้ยินก็ลุกขึ้นพูดว่า “ดื่มให้พี่ตงนำพวกเราไปสร้างอาณาจักร!”เซ เหวินตง งดื่มหมดหนึ่งแก้ว เลยต้องในอีกแก้ว แล้วยกขึ้นพูดว่า “อนาคตยังต้องพึ่งความพยายามของทุกคน ความสำเร็จสร้าง

ขึ้นด้วยความร่วมมือของทุกคน!หมดแก้ว” “หมดแก้ว!”

ทุกคนต่างพูดกันคนละประโยค คนนี้พูดหนึ่งประโยค คนนั้น พูดหนึ่งประโยค อาหารยังไม่ทันเสิร์ฟหมด ใต้โต๊ะก็มีคน นอน คลานกันระเนระนาด ตอนดื่มเหล้าคนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ไม่ได้พิถีพิถันกระบวนการดื่ม แต่ยึดความสะใจเป็นหลัก ซึ่ง เกี่ยวพันกับนิสัยของคนภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาก วันนี้ลงมือ ต่อสู้กัน พรุ่งนี้อาจกลายเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายก็ได้ นิสัย ตรงไปตรงมา สดใสร่าเริงเป็นสิ่งที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ถึงแม้เพื่อนทางใต้จะเข้าใจยาก แต่ผมคิดว่านี่ก็คือจุดน่ารักของพวก เขา

พวกเซ่เหวินตงทั้งสี่คนไม่ได้ดื่มหนักเหมือนลูกน้องพวกนั้น พวกเขาดื่มไปพลาง คุยไปพลาง สามตาจับแก้วเบียร์แล้วพูดว่า “พี่ตงผมว่าพวกเราควรจัดตั้งองค์กรขึ้นมาหรือเปล่า ตอนนี้คน เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หากไม่มีองค์กรที่สมบูรณ์แบบก็ดูแลควบคุม ยาก!”

หลวงกับเกาเฉียงมีความคิดนี้ตั้งนานแล้ว พยักหน้าเห็นด้วย เกาเฉียงพูดว่า”พี่สามตาพูดถูกเผง ถ้าพวกเราต้องการให้ยิ่ง ใหญ่ก็จำเป็นต้องจัดตั้งเป็นองค์กรขึ้น”หลี่ล่วงพูดต่อว่า ใช่แล้ว เหมือนแก๊งขวานซิ่งในเมืองของพวกเรา มันเท่ระเบิดไปเลย!” (แก๊งขวานซิ่งในเมืองเป็นแก๊งเก่าแก่ของเมือง ไม่มีใครรู้ว่าเริ่ม มีเมื่อไหร่ แต่ทุกคนคิดว่าเป็นองค์กรมาเฟีย)

เซ่เหวินตงก้มหน้าไม่พูดอะไร เขาก็อยากก่อตั้งองค์กร แต่พูด ง่าย ทํายาก เอาแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่มหนึ่งอีก “ข้าไม่คัดค้านเรื่อง ตั้งองค์กร แต่พอถึงเวลานั้นจำนวนคนจะยิ่งเพิ่มขึ้น ซึ่งค่าใช้จ่าย ทั้งเรื่องกินเรื่องเที่ยวล้วนต้องพึ่งองค์กรทั้งนั้น พวกเอ็งว่าพวก เราจะเอาอะไรเลี้ยงพวกเขาทั้งสามคนชะงัก เซ่เหวินตงเงย หน้าดื่มเบียร์ในแก้วหมดจด พูดต่อว่า “เงินของพวกเราตอนนี้มา จากการเก็บ ค่าคุ้มครองนักเรียน เดือนหนึ่งไม่เกินสองหมื่น เงินเท่านี้พวกเราจะดำรงองค์กรไว้ได้อย่างไร? ถึงแม้ตอนนี้ยังฝืน ก่อตั้งสำเร็จ แต่จะทำให้พวกเราแยกตัวกันเร็วขึ้น

เกาเฉียงถามว่า “พี่ตง งั้นความหมายของพี่คือ…?”เซ่เหวินตงยิ้มน้อยๆ ก้มหน้าเล่นแก้วเบียร์ในมือ หลี่ล่วงเป็นคนใจร้อน เห็น เช่เหวินตงไม่พูด เลยถูกเสียงดังว่า “พี่ตงพูดสิ พวกเราฟังพี่!”

เซ่เหวินตงดูสามคนที่กะพริบตามองตนอยู่ พูดช้าๆว่า”ตอนนี้

พวกเอ็ง…ควรจะ…ตั้งใจเรียนดีๆ!” หลี่ส่วงกับเกาเฉียงอึ้งไปเลย ถามพลามปากว่า”ตั้งใจเรียน

“ไม่ผิดหรอก ตอนนี้พวกเอ็งควรตั้งใจเรียนดีๆ เหลืออีกเดือน เดียวก็จะสอบกลางภาคแล้ว พวกเอ็งต้องไปเรียนม.ปลาย ถ้า ใครสอบไม่ติ…เซ่เหวินตงอย่างข้าไม่ปล่อยไปแน่ๆ นอกจากพวก เอ็งไม่อยากติดตามข้าแล้ว!!