5

ภาพที่ปราณปริยายืนคุยหัวร่อต่อกระซิกกับชายร่างสูงมาก แมน เพราะเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัย ทําเอาไธัญต้องยก แก้วขนดื่มหนักกว่าเดิม

ไทธัญไม่ได้รอในรถ วันนี้นึกครึ้มใจเลยเลือกนั่งในร้านแล้วก็ ดื่มไปไม่กี่แก้วเท่านั้น โชคร้ายชะมัดที่ดันมาเจอสุริวิภาในนี้ด้วย เจ้าหล่อนเข้ามานั่งเก้าอี้ติดกับเขาแล้วตอนนี้

“ยัยนิ่มปลื้มพี่ต้าจะตาย

เสียงกระซิบข้างหูนั่นยิ่งทำให้ไทธัญเดือดพล่าน ชายหนุ่ม ปรายตามองแวบหนึ่งแต่ทําเฉยเสีย

“นี่ถ้าสองคนนั่นตกลงคบกันนะ ภาว่าคนแถวนี้ต้องอกแตก

ตายแน่ๆ เลย”

“ก็คงเหมือนกับที่นิ่มรู้ว่ามีเพื่อนแบบเธอคงอกแตกเหมือน กัน”

ไทธัญว่าจบยกเหล้าดื่มอย่างไม่ให้ราคาหญิงสาวข้างๆ “พูดแบบนี้หมายความว่าไงคะพี่ธัญ

แม้จะถามกลับด้วยน้ำเสียงติดฉุนนิดๆ แต่มือไม้กลับยกไป แตะต้นแขนของไทธัญอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของให้ผู้ หญิงคนอื่นๆ ในนั้นได้รู้ และเลิกมองเลิกทิ้งสายตาให้ไทธัญเสียที ไทธัญบัดมือออก ว่าเสียหาย

“เมาแล้วอย่ามาเลื้อยแถวนี้

สุริวิภาที่ดื่มไม่น้อยเหมือนกันหัวเราะกั่ว เข้ามากระซิบข้างหู “พูดกับเมียแบบนี้ได้ไงคะพี่ธัญ

“ใครเมีย เธอหรือไง” ชายหนุ่มเอียงตัวออกอย่างรังเกียจ แท้จริงกลัวว่าปราณปริยาจะเข้ามาเห็นความสนิทสนมจนเกินไป ที่สุริวิภาแสดงต่างหาก

คราวนี้ไทธัญหันมามองหน้าสุริวิภาเต็มๆ ก่อนว่า

“ถ้าเอาแค่ไม่กี่ที่เป็นเมีย พี่คงมีเมียทั้งมหาลัยแล้วล่ะน้องหนู” สุริวิภาชะงักก่อนเส้นเสียงเรียกอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ “พี่ธัญ!”

ไทธัญลุกหนีไปอีกทางแล้ว จะตามก็พอดีเพื่อนที่โต๊ะเดินมาก ระซิบบอกบางอย่าง มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งให้ความสนใจในตัวของ เธอ และแน่นอนว่าสุริวิภาต้องคว้าเงินเอาไว้ก่อนเพื่อความอยู่ รอดในเมืองใหญ่แบบนี้จึงตัดใจผละไปอีกทาง

ตงมองผู้เป็นนายที่ยืนดูเหตุการณ์ด้านล่างอยู่เงียบๆ แน่นอน ว่าเป็นหญิงสาวคนที่ปรานต์ตามดูอยู่ทุกระยะนั่นเองที่ตรึง สายตาของชายผู้นี้เอาไว้ได้ นายของเขาดูใจเย็นกับเหยื่อรายนี้ มากกว่ารายอื่นๆ ที่ผ่านมา อาจเป็นได้ว่ารูปร่างหน้าตาถูกใจ นายของเขาไม่น้อย และการบุ่มบ่ามเข้าหาเป้าหมายก็ไม่ใช่ผลดีเลยสักนิด

งมั่นใจในสายตาของตนเอง

ปราณปริยาแม้จะยังดูเด็กไม่ประสา แต่มีสัญชาตญาณการระ แวดระวังภัยให้ตัวเองไม่น้อย แต่หากปล่อยไว้แบบนี้ต่อไปก็ไม่รู้ จะรอดปากเหยี่ยวปากกาไปได้อีกนานแค่ไหน

นอกจากไทธัญที่ตามติดอยู่แบบนี้แล้ว ตงยังตามสืบจนรู้มาว่า พ่อเลี้ยงของปราณปริยาก็จ้องจะงาบเจ้าหล่อนเหมือนกัน นี่ยังไม่ นับผู้ชายในร้านบางคนที่พอเห็นปราณปริยาเดินผ่านก็น้ำลาย หกอยากชิมเธอกันทั้งนั้น

“เสน่ห์แรงแบบนี้ แล้วนายผมจะรุกยังไงดีครับ”

ตงเอ่ยทีเล่นทีจริงกับคนที่มองมาจากด้านบนของร้าน พบว่า อีกฝ่ายยังไม่ละสายตาจากเบื้องล่างไปทางไหน ไม่นานจากนั้น ปรานต์ผละจากไปเมื่อมีสายเรียกเข้าพอดี

ปราณปริยาไม่ใคร่สบายใจเท่าไรนัก ที่พบว่า ในร้านคืนนี้มีแต่ คนรู้จักเธอ ไม่ใช่ว่าอับอายเรื่องที่ต้องมาทำงาน แต่เพราะไทธัญ แสดงออกมากเกินไป ตอนนี้เขาเดินมายืนเฝ้าเธอที่ประตูเข้าออก ของพนักงาน หากเธอยืนคุยกับโต๊ะไหนนานหน่อย ไทธัญจะตาม มายืนขนาบข้างๆ จนคนอื่นมองมาด้วยสายตาสงสัยในความ สัมพันธ์ของทั้งคู่

จึงตัดสินใจปดเขาออกไปเมื่อสบจังหวะ

“พี่ธัญไม่ต้องรอนิ่มก็ได้นะคะ ภาว่าจะแวะไปส่งตอนเลิกงาน
“ภา หรือ ไอ้ต้ากันแน่จะไปส่ง

ไทธัญที่ดื่มไปไม่น้อย พูดด้วยน้ำเสียงห้วนนิดๆ ที่พอฟังออก ว่ามึนเมา มองอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วง บอกเสียงอ่อน

“ขับรถไหวไหมคะ ให้นิ่มเรียกแท็กซี่ไหม

“พี่ดื่มแค่แก้วเดียว แล้วก็ขับไหว แต่ถ้านิ่มคิดว่าจะปล่อยให้พี่ รอจนเลิกงาน แล้วกลับไปกับคนอื่น ก็ได้นะ พี่ไม่ได้ว่าอะไร

ไทธัญใช้คําพูดกดดันเธอ

ปราณปริยาได้แต่ถอนใจ เธอไม่เคยขอร้องให้เขาต้องมารับ หรือมาส่งเธอเลยสักครั้ง ไทธัญทึกทักเองทั้งหมด แล้วเดิน เข้าไปหลังร้านเพื่อทำงานต่อจนถึงเวลาเลิกงาน ไทธัญนั่งหน้าตึง ที่หลังพวงมาลัยรถคันหรูของเขา เมื่อตอนที่เธอเลิกงานแล้ว ถาม เสียงเครียด

“เจอมันบ่อยไหม”

“ใครคะ”

“ไอ้ต้านั่นไง”

“ไม่เคยเจอหรอกค่ะ เพิ่งเห็นกันวันนี้เอง

ไทธัญเงียบไปแล้ว และเห็นว่าเขาดื่มไม่น้อย จึงชวนเขาคุย เรื่องอื่นเสียเพื่อจะได้ไม่ง่วงขณะขับรถ ขณะคุยกันเพลินอยู่นั่น ไทธัญหักพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าไปในโรงแรมม่านรูด ปราณปริยาหน้าตื่นแล้วพยายามรักษาอาการให้สงบถามขึ้น

“พี่ธัญเข้ามาทำอะไรในนี้คะ

ไทธัญขับเข้ามาจอดหลังม่านที่พนักงานรูดเปิดรอรับและปิด ลงแล้วถึงหันมาบอกด้วยสีหน้าเซ็งๆ

เขาเบื่อแล้วกับการต้องใจเย็น แล้วพอเห็นว่ามีผู้ชายอีกไม่ น้อยที่จ้องปราณปริยาตาไม่กะพริบก็ยิ่งทนไม่ไหวอีกต่อไป คน อย่างไท อยากได้อะไรก็ต้องได้ บางทีถ้าลองยื่นเงินให้หนา มากพอ เขาก็อาจได้ปราณปริยาในค่ำคืนนี้

“อย่าเล่นตัวเลยนิ่ม พี่ไม่เอาเปรียบใครหรอก อยากได้เงิน เท่าไรบอกพี่มา ทำแบบนี้ได้เงินมากกว่าที่ร้านเหล้านั่นอีกนะ

ปราณปริยาเม้มปากตัวเองอย่างต้องการสะกดกลั้นอารมณ์ ผิดหวังในตัวของอีกฝ่าย เธอรู้ว่าเขาเจ้าชู้ แต่ไม่คิดว่าไทธัญจะ ทําตัวอย่างนี้

“พี่ธัญพูดอะไรออกมารู้ตัวไหมคะ”

“รู้สิ พี่ไม่ได้เมานี่”

“ดีค่ะ” ปราณปริยาแค่นยิ้มก่อนว่าต่อ “งั้นความรู้สึกดีๆ ที่นิ่ม มีให้พี่ก็ให้มันจบลงตรงนี้เลยแล้วกัน ถึงนิ่มจะอยากได้เงิน แต่ นิ่มไม่ทำอย่างที่พี่ธัญบอกแน่

เธอมองหน้าไทธัญอย่างเจ็บปวด เปิดรถออกไปแล้วก็ถูกอีก ฝ่ายออกจากรถและตามมาคว้าแขนเอาไว้ทัน เธอเกร็งแขน พร้อมกับออกแรงดึงแต่สู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้”ปล่อยนิ่มนะ”