บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย

บทที่ 8 ไฮด์จอมจุ้นจ้าน



บทที่ 8 ไฮด์จอมจุ้นจ้าน

เรย์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เอลิออร์เข้ามา ขัดจังหวะ เขา ดวงตาที่แคบยาวเป็นประกายด้วยความ เจ้าเล่ห์ขณะที่เขาพูดว่า “โอ้เธอทำอะไรอยู่นะเหรอ? เธอทำให้คุณชายสจ๊วตโกรธเห็นไหม? วอดก้าขวด นั้น” เอลิออร์ ชี้ไปที่ขวดบนโต๊ะอย่างลวก ๆ “คุณชาย สจ๊วตให้ทางเลือกสองทางกับเธอคือดื่มทั้งขวด หรือจูบ กับผู้ชายคนนั้นต่อหน้าทุกคนเพื่อความบันเทิง”

“โอ้ว ~ ” ไฮด์ลากเสียง “โอ้ว” ยาวพรางค่อย ๆ เดินไป ที่เจนและทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่ฌอนซึ่งยังคงนั่งอยู่บน โซฟาของเขา ไฮด์ลูบคางตัวเองอย่างโอหังพลางพูดว่า

“นายจะสนุกแน่นอนคุณชายสจ๊วต เนื่องจากนายอยาก ที่จะดูการแสดงที่ร้อนแรง ฉันจะอาสาเป็นนักแสดงนำ ชายให้เอง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะคุยโวนะ แต่ฉันหน่ะจูบเก่ง จูบของฉันหน่ะสุดยอดอันดับหนึ่งเลย”

ด้วยเหตุนี้เขาจึงเคลื่อนไหว ตัวอย่าง รวดเร็ว เอื้อม แขน ยาว ๆ ออก และดึงเจนที่ยังยืนมึนงงเข้ามาในอ้อมกอด ของเขา

เจน ไม่มี เวลา ตอบโต้ และล้มลงในอ้อม แขน ของเขา วินาทีต่อมามีความอบอุ่นที่ริมฝีปากของเธอและดวงตา ของเธอก็เบิกกว้างทันที

เธอ…ถูกจูบหรอ?นิ้วววววว! บรรยากาศช่างเงียบงันมีเพียงแค่เสียงลมพัด

ผ่าน

ใบหน้าของเธอร้อนขึ้นทันทีและเปลี่ยนเป็นสีแดงตั้งแต่ กกหูจนถึงปลายนิ้วเท้าของเธอ

ไฮด์ รู้สึก ประหลาด ใจกับ ความรู้สึก ของปากเล็ก ๆ ที่ สัมผัสอยู่ใต้ริมฝีปากบางของเขา…ช่างรู้สึกดีเสียจริง ๆ

เขาไม่ได้ต้องการที่จะจูบเธออย่างลึกซึ้ง แต่ในความคิด ที่ซุกซนของเขา คิดแค่จะสัมผัสริมฝีปากของเธออย่าง รวดเร็ว แต่ไม่ลึกซึ้งเท่านั้นเอง

เมื่อเขากำลังจะจูบเข้าไปลึกขึ้น แขนอันทรงพลังก็ดึงผู้ หญิงคนนั้นออกไปจากอ้อมแขนของเขา

ไฮด์ ไม่ได้รับความหอมหวานที่เขากําลังมองหาเขาจึง มองไปที่คนที่พรากเจนออกไปอย่างหงุดหงิด

“ฌอนปล่อยเธอกลับมา”

สีหน้าของฌอนดูมืดมน และการจ้องมองของเขา เฉียบค ม “เธอทำให้ฉันโกรธดังนั้น จึงไม่มีใครสามารถ พราก เธอไปได้ก่อนที่ฉันจะระบายความโกรธนี้หมด

ไฮด์ เลิกคิ้วและมองฌอน พวกเขาทั้งสองคนเป็นเพื่อน และเป็นทั้งคู่แข่งกันในเวลาเดียวกัน และพวกเขาก็เป็น แบบนั้นมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ แม้ว่า ไฮด์จะติดตามพ่อกับ แม่ของเขาไปอาศัยอยู่ที่ต่างประเทศในขณะที่ฌอ นอาศัยอยู่ที่นี่ แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยแม้สักนิด

และยิ่งได้เห็นว่าฌอนหวงแหนผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน… ไฮด์ก็ยิ่งหงุดหงิด สายตาที่เขามองฌอนตอนนี้ราวกับว่า เขากำลังอยากที่จะฆ่า ฌอน เขามองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ ด้านหลังของฌอน เขากลับต้องประหลาด ใจที่เห็นว่า เธอกลายเป็นสีแดงไปแล้ว

ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอไม่เคยถูกผู้ชายกอดมาก่อน เลยจนกระทั่งพบกันครั้งก่อน เป็นไปได้ไหมว่าแม้แต่จูบ ของเธอก็ …

“เฮ้ นั่นจูบแรกของเธอหรอ?”

ฟี้วววววว ! เสียงลมพัดผ่านไปมีเพียงแค่ความเงียบงัน จากเธอ

ใบหน้า ของ เจน เปลี่ยน เป็น สีแดง แดงกว่า ก้นของลิง บาบูน ซะอีก และดูเหมือนว่า หูของเธอ นั้น แดง ราวกับ เลือดด้วยเช่นกัน เธอไม่ต้องพูดอะไร แต่ใบหน้าอันแดง สดของเธอก็เป็นค่าตอบที่เพียงพอแล้ว

แม้แต่ ไฮด์ เองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกดีแค่ไหน

ริมฝีปากของเขาเริ่มโค้งขึ้น เขามองไปที่ฌอนด้วยรอย ยิ้มครึ่งหนึ่ง “จะเป็นอย่างไรถ้าฉันยืนกรานที่จะพาเธอไ ป”

เสียงเชียร์ที่วุ่นวายของเรย์ดังขึ้นรอบ ๆ พวกเขาเสียง หวีดหวิวเกิดขึ้นเรื่อย ๆ “เอลิออร์หยิบโทรศัพท์ของคุณ ด่วน ! ถ่ายรูปเร็ว เข้า ! คุณชาย โซรอส กำลัง ท้าทายฌอน สจ๊วตเพียงเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง! หากเราขายสิ่งนี้ ให้กับนิตยสาร เราจะได้รับเงินมหาศาล ชัวร์ ๆ! ฉันรับ ประกันว่านี่จะเป็นหัวข้อข่าวสุด ฮ็อตในวันพรุ่งนี้ แน่นอน!”

เอลิออร์รินวิสกี้ให้ตัวเองหนึ่งแก้ว และเลิกคิ้วมองเรย์ที่ แสดงอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด “ ฉันรับประกันว่า ถ้าคุณลองทำเช่นนั้น หัวข้อข่าวในวันพรุ่งนี้จะเกี่ยวกับศ พผู้ชายเปลือยไม่ปรากฏหลักฐานที่ลอยขึ้นอืดอยู่ในแม่ น้ำฮวงปูแน่นอน”

“เอ็ก…”

ฌอนได้เห็นใบหน้าที่แดงเรื่อของเจนโดยธรรมชาติ เช่น กัน และทันใดนั้นเขาก็พบว่าการแสดงออก ที่เขินอาย ของเธอนั้นช่างน่ารําคาญมาก ๆ ในสายตาของเขา

สายตาที่เฉียบคมของเขาจ้องมองมาที่ริมฝีปากของเจน อย่างเย็นชา และเขาก็หรี่ตาลงโดยพิจารณาอะไรบาง อย่าง

การจ้องมองของเขาทำให้เจนหันหน้าหนีทันที และรู้สึก อึดอัด เธอต้องการหลีกเลี่ยงสายตาอันลึกลับที่เขามอบ ให้เธอ

อย่างไรก็ตามนั่นทำให้ฌอนโกรธด้วยเหตุผลบาง ประการ เขาจับข้อมือของเธอพร้อมบีบ จากนั้นเขาก็ก้ม ลงไปอุ้มเธอขึ้นมาแล้วโยนเธอข้ามไหล่เหมือนกระสอบ ขณะที่ ไฮด์ เรย์ และเอลิออร์ จ้องมองที่เขาพรางอ้าปาก ค้าง ก่อนเขาจะก้าวออกจากประตูไปไฮด์ เป็นคนแรกที่รู้สึกตัวและเขาเริ่มเต็มไปด้วยความ โกรธ

“หยุด!” เขาไล่ตามไปโดยไม่พูดอะไรอีก

กรามของเรย์ยังคงเปิดค้างอยู่ เขายังคงงุนงงกับ เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น

เอลิออร์ลุกขึ้นจากโซฟาอย่างกะทันหัน “มันชักสนุกขึ้น เรื่อย ๆ ” เขาเดินตามไปโดยไม่ แม้แต่ จะชายตามอง เรย์ ในที่สุดเรย์ก็รู้สึกตัวและกระโดดขึ้นรีบวิ่งตามไป “ร อฉันด้วย! รายการสนุก ๆ ควรดูด้วยกันซิ! จะมีความเข้ม ข้นมากขึ้นใช่ไหม”

ซูซี่หน้าซีดไปหมด รู้สึก เหมือน เท้า ของเธอ ติดกับพื้น และเธอไม่สามารถขยับได้ ทั้งหมดที่เธอรู้ก็คือ…มันจบล งแล้ว ตอนนี้เธอได้ทําร้ายเจนจริง ๆ แล้ว

เธอรู้สึกผิด แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร

ถ้าเธอบอก อโลร่า มันคงจบแล้วสำหรับเธอ ถ้าอโลร่ารู้ ว่าเธอทำตัวหยาบคายและก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้เธอจะ ต้องตกงานในฐานะพนักงานบริการอย่างแน่นอน

ในแง่หนึ่งเธอรู้สึกผิด ในทางกลับกันเธอกังวลว่าจะต้อง เดือดร้อนเช่นกันหาก อโลร่า รู้ ซูซี่รู้สึกสับสนอย่างมาก

ในที่สุด… 1

“ไม่เป็นไร น่าจะยังโอเคนะ เจนเป็นแค่คนทำความ สะอาด ส่วนคุณสจ๊วต ก็โกรธเพียงเล็กน้อย ไม่มีทางที่เขาจะทรมาน ผู้ทําความสะอาดมากกว่านี้ ใช่แหละ คง ไม่เป็นไรมั้ง” ซูซี่พึมพำกับตัวเองพยายามที่จะตำหนิตัว เองเพื่อให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย 1

ไฮด์ รีบไล่ตามฌอนที่เดินนําหน้าเขา แต่ทันใดนั้นเขาก็ หันขายาวของเขาวาดมุมที่คมชัดในอากาศขณะที่เขา เหวี่ยงเตะอย่างสวยงามที่ ไฮด์ ทำให้เขาเซถอยหลังไป หลังจากนั้นเขาก็รีบเดินเข้าไปในลิฟต์ที่อยู่ข้างๆ

ไฮด์ ต้องการไล่ล่าฌอน แต่แล้วประตูลิฟต์ก็ปิดสนิทต่อ หน้าต่อตาเขา!

ทั้งที่ใกล้จะตามทันแล้ว! ไฮด์ โกรธมากจนใช้กําปั้นทุบ ประตูลิฟต์

เรย์และเอลิออร์เป็นคู่หูที่ดีจริงๆและพวกเขาวิ่งมาถึงที่

เกิดเหตุทีละคนตามลำดับ

เรย์รู้สึกสับสนวุ่นวายดังนั้นเขาจึงยุยง ไฮด์ โดยพูดว่า “ โอ้โฮจริงจัง เหรอ? ลิฟต์ขึ้นไปที่ชั้น 28 แล้ว !!! เฮ้ เอลิ ออร์ดูสิ! คุณคิดว่าฌอนกำลังทำอะไรอยู่ พาผู้หญิง ทำความ สะอาด ขึ้น ไปชั้น 28 หรือ เปล่า ” ชั้น หกของ อาคารนี้เป็นศูนย์รวมความบันเทิงหรือที่เรียกกันทั่วไป ว่าไนต์คลับ อย่างไรก็ตามลูกค้าของ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ประกอบไปด้วยคนรวยและผู้มีอำนาจและคนเหล่านี้มัก จะมีสิทธิทําอะไรก็ได้ที่นี่

และเหนือชั้น 6 จะเป็นโรงแรม

ทำไมสถานที่ถึงได้รับการออกแบบเช่นนี้ … ใครก็ตามที่มีสมองน้อยๆก็เข้าใจว่าทำไม

ดวงตาที่แคบยาวของ เอลิออร์ เป็นประกาย อย่างมีเล่ เหลี่ยมและเขายิ้มให้เรย์พรางพูด “ เฮ้ คนทําความ สะอาด ยังคงเป็น ผู้หญิง ไม่จำเป็น ต้องกังวล เกี่ยว กับ เรื่องนี้”

นั่นยิ่งทําให้สิ่งต่างๆแย่ลง เรย์อดไม่ได้ที่จะสงสัยออกมา ดัง ๆ “ จริงๆแล้วรสนิยมของฌอนเป็นอย่างไรกันแน่? นั่นพนักงานทําความสะอาดนะ” เขาพาไปทําความ สะอาดห้องในโรงแรม หรือไม่? เรย์พลิกลิ้นของเขา แต่ เมื่อเขาจํารูปร่างและหน้าตาของผู้หญิงที่ทําสะอาดกว่า นั้นได้เขาก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

“แม่งเอ้ย!” ไฮด์ กระแทก กำปั้น ของเขา เข้า ที่ประตู ลิฟต์อีกครั้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็เริ่มทุบปุ่มลิฟต์

“เฮ้ ไฮด์ นายจะตามพวกเขาไปจริงๆเหรอ? นายเพิ่ง กลับมาจากต่างประเทศคงยังไม่รู้ แต่ชั้น 28 ทั้งหมด เป็นของฌอน นายไม่สามารถเข้าไปในชั้นนั้น ได้หาก ไม่มีการ์ดเข้าถึง

ใบหน้าทั้งหมดของ ไฮด์ หงุดหงิดและดูผิดหวัง

ความเร็วของลิฟต์เร็วมาก ประตูลิฟต์ส่งเสียง “กริ๊ง” จู่ๆ ประตู ก็เปิดออก ฌอน สจ๊วต ก้าวออกจากลิฟต์ อย่าง รวดเร็ว อุ้ม เจนข้าม ห้องนั่งเล่น อย่างชำนาญ และก้าว เข้าไปในห้องนอนตุบ!

เจนรู้สึกว่าการมองเห็นของเธอพร่ามัวไปชั่ววินาทีจาก นั้นเธอก็ถูกทิ้งลงบนพรมเปอร์เซียอย่างไร้ความปราณี “อืม ~” ก่อนที่เธอจะตอบสนอง เธอรู้สึก เจ็บแปลบที่ คางและต้องลืมตาขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนอยู่ต่อ หน้าของเธอ

เจน ดันน์” ชายคนนั้น พูดช้าๆ ด้วยน้ำเสียง เย็น ชา (( ร่างกายของเจนสั่นเทาอย่างช่วยไม่ได้ แต่เขาพูดต่อว่า “ เจน ดันน์วันนี้คุณทำให้ฉันประหลาดใจจริงๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ