บทที่ 10 หลบหนี

มีตู้เอทีเอ็มตรงข้ามละแวกบ้านของเธอ เธอใส่บัตร ธนาคาร ของเธอเข้าไป ในตู้ และเมื่อเธอเห็น ตัวเลข ที่ ปรากฏบนหน้าจอเจนก็กัดฟัน ของเธอ และถอนเงินจำ นวณสองพันเหรียญออกมา

เมื่อกดเงินแล้ว เธอก็เรียกรถแท็กซี่ และบอกกับแท็กซี่ ” ได้โปรดพาฉันไปที่ … ” เมื่อเธอเข้าไปนั่งข้างในรถ เท่านั้น เธอเพิ่งจะคิดได้ว่า … เธอกระวนกระวายรีบที่จะ หนี แต่ไม่ทันได้คิดว่าเธอจะไปที่ไหน

“คุณกำลังจะไปไหน?” คนขับแท็กซี่กล่าวด้วยน้ำเสียง ไม่ค่อยพึงพอใจนัก

“ ฉันจะไปที่ไหน…?” เจนรู้สึกงุนงง ทันใดนั้นเธอก็ ตระหนักได้ว่าแม้โลกใบนี้จะมีขนาดใหญ่มหึมา แต่เธอก็ ไม่มีที่จะไป

(( คุณจะไปไหนหรือเปล่า? ถ้าไม่ก็ลงไป ฉันมีธุระต้องท ำ” คนขับแท็กซี่ขมวดคิ้วและดูถูกเจน ชิ …วันนี้ฉันช่าง โชคร้ายซะจริง ๆ เชียว? เขากล่าว หลังจากที่ออกจาก บ้านมาและพบเจนในรอบแรกของการรับผู้โดยสาร

(( … ขอโทษค่ะฉันยังคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดี” เจนพูด ช้า ๆ แม้ว่า คนขับแท็กซี่ จะอารมณ์ไม่ดีและตะคอกใส่ เธอ แต่เธอก็ไม่สู้ และกล่าวขอโทษอย่างน่าเวทนา มัน ทำให้เธอดูอ่อนแอ และช่างน่าสมเพชยิ่งนักคนอ่อนแอถูกเหยียบย่ำเหมือนพรมบนพื้นและมันก็เป็น เช่นนั้นมาตลอด คนขับแท็กซี่โกรธยิ่งขึ้นเมื่อเขาเห็นว่า เธออ่อนแอเพียงใด และระบายความโกรธ ทั้งหมด จาก การที่เขาเริ่มต้นการทํางานของวันนี้ ด้วยการเสียเวลา และอดได้เงินจากเจน

ดังนั้นเจนจึงถูกคนขับตะคอกพรางชี้หน้าเธอ “เธอเรียก รถฉันโดยไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนเนี่ยนะ เธอจะเล่นตลก อะไรกับฉัน พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรืออย่างไร? เธอนี่มันสุด ๆ! ออกจากรถฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ เสียเวลาทํามา หากิน! เห้อ นี่มันวันโชคร้ายอะไรของฉัน? ฉันไม่อยากจ ะเชื่อเลยว่าฉันจะมาเจอกับขยะอย่างคุณ

เจนไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านอะไรกับคำด่าทอนั้น แต่ … สามปีที่เธออยู่ในคุกได้ทำให้การแสดงออกทางอารมณ์ ของเธอหายไปจนหมดสิ้น

เธอ ลดเปลือกตาลงแล้วเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง ก่อนกล่าว ขอโทษช้า ๆ “ ขอโทษนะคะ ฉันจะรีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย ค่ะ” จริง ๆ แล้วเธอแค่อยากให้คนขับแท็กซี่ให้เวลาเธอ ซักสองสามนาที เพื่อที่เธอจะได้คิดว่าเธอต้องการที่จะไ ปที่ไหน

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าคนขับแท็กซี่ไม่ได้จะให้ความ อดทนกับเธอมากนัก

คําตอบของเธอทําให้คนขับแท็กซี่ค่อนข้างแปลกใจ เขา ขับรถมานานกว่าสิบปีแล้ว แต่เขาไม่เคยเห็นใคร อ่อนน้อมถ่อมตนขนาดนี้มาก่อน เจนค่อย ๆ เปิดประตูรถ คนขับรถยกมือขึ้นมา …

“อย่า! อย่าทำฉัน!”

คนขับแท็กซี่ถึงกับงุนงง เจนที่นั่งอยู่ที่เบาะของผู้ โดยสาร ยกแขนของเธอ ขึ้น เหนือ ศีรษะ ปกป้อง ตัวเอง และร้องเสียงหลง “ อ๊ะ! โปรดอย่าทําฉัน!” สายตา (( หวาดกลัวของเธอทําให้คนขับรถแท็กซี่ ถึงกับถน น้ำลายใส่“ เธอเป็นบ้าอะไร ฉันแค่อยากจะเปิดประตู! เหอะ ฉันต้อง โชคร้ายขนาดไหนกันถึงต้องมาเจอกับผู้ หญิงบ้า ๆ อย่างเธอเนี่ย”

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเอื้อม แขนไปเปิดประตู “ออกไป!” บางทีอาจเป็นเพราะเขาอารมณ์ไม่ดีหลังจากที่เสียเวลา ที่ใช้หาเงิน ไป หรืออาจเป็นเพราะเจนง่ายเกินไปที่จะ กลั่นแกล้งเพราะเธอจะไม่ยอมสู้ แต่ตอนนี้คนขับแท็กซี่ โมโหเธอมาก ๆ พร้อมไล่เธอลงจากรถ

เจนขยับตัวออกจากรถอย่างเชื่องช้า นั่นยิ่งทำให้คนขับ ดุเธอ “ รีบ ๆ ออกไปเร็วเข้า! คุณเป็นง่อยหรืออย่างไร กัน”

หัวใจของเจนเต้นเร็วมากหลังจากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น มองไปที่คนขับอย่างเคร่งขรึม ก่อนที่เธอจะแก้ไขคำพูด ของเขา “ฉันแค่ช้าหน่อย แต่ฉันไม่ได้เป็นง่อย

คนขับแท็กซี่ กระพริบตา “นังบ้า!” เขา ไล่เธอออกไป ทันทีพร้อมกับดูถูกเธอโดยพูดว่า “รีบ ๆ ย้ายก้นของเธอ ออกไป! วันนี้ฉันโชคไม่ดีที่ฉันไม่ขับรถชน ๆ เธอไปซะ ไม่น่าแปลกใจที่ทุกอย่างดูผิดพลาดไปหมดสำหรับฉันในวันนี้ เสียอารมณ์ เสียเวลา”

ตอนนี้เขาเอาแต่โทษเธอ แม้กระทั่งในเรื่องที่ไม่ได้ เกี่ยวข้องกับเธอเลย

“ เฮ้ย จ่ายมา” คนขับแท็กซี่คว้าข้อมือของเจนไว้ พร้อม แบมืออีกข้างของเขา เจนรู้สึกสับสน “ จ่ายค่าอะไร?”

“แน่นอน ค่าโดยสารไง

แต่คุณ ฉันไม่ได้นั่งแท็กซี่ของคุณไปที่ไหนเลยนะ” เจนรู้สึกสับสนมากขึ้น

คนขับแท็กซี่กลอกตามาที่เธออย่างหมดความอดทน “ เธอนั่งอยู่ในรถของฉันใช่ไหม เธอเป็นตัวนำโชคร้ายเข้า มา ดังนั้นฉันจะต้องล้างโชคร้ายออกจากรถของฉัน และ เธอก็ต้องจ่ายมันมา?

((

เมื่อเจนไม่ขยับตัวคนขับแท็กซี่ก็ขมวดคิ้วและรีบเร่งเธอ “เร็วเข้า! ทำไมคุณถึงทำให้ฉันเสียเวลาอยู่ตลอด!

“แต่ฉัน…”

“ ไม่มีแต่ทั้งนั้น หนึ่งร้อยเหรียญ จ่ายมา”

การแสดงออกของเจนเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ยินว่า… “ ( ร้อยเหรียญ ? นี่คือการปล้นหรอ? ‘เธออยากจะตะโกน ใส่คนขับแท็กซี่ถ้าเธอสามารถทำมันได้จริง ๆ!

อย่างไรก็ตามสามป์ในคุกได้ปล้นอารมณ์ของเธอไปจนหมดแล้ว ความ เย่อ หยิ่ง ของเธอ ในฐานะ ทายาท แห่ง ครอบคนัวดันน์ ศักดิ์ศรีของเธอในฐานะ เจน ดันน์ ทั้งหมดนี้หายไปกับสายลมแล้ว

ทันใดนั้นมีไฟหน้ารถสว่างขึ้นทางซ้ายของเธอ เจนเงย หน้าขึ้นมองตามสัญชาตญาณและเห็นรถ Audi A6 สีด ำสี่คัน ขับเข้ามาหาเธอ

หมายเลข ป้ายทะเบียน รถทั้งสี่คันนั้นน่าสนใจทีเดียว ตัวเลขนับจาก 1 ไป 4 ไฟถนนส่องกระจกหน้ารถคันแรก 4 และเจนก็หรี่ตาลง เธอ สามารถ มองเห็น ใบหน้า ของผู้ ขับขี่ในรถคันหนึ่งได้อย่างคลุมเครือ … มันคือ อูโน่ สจ๊วต ลูกน้องที่ซื่อสัตย์และทุ่มเทของ ฌอน!

เจนตื่นตระหนกทันที

“เฮ้ จ่าย…หือ? จะขึ้นรถทำไมกัน ฉันบอกให้เธอจ่าย”

“ นายเร็ว! สตาร์ทรถ! ฉันจะจ่าย!” ด้วยความตื่น ตระหนกของเธอ เจนดึงเงินออกมาจากกระเป๋าเสื้อของ เธอรีบส่งให้คนขับแท็กซี่ขณะที่เธอขอร้องว่า “ได้โปรด สตาร์ทรถ! เร็วเข้า!”

“คุณเป็นอะไร…” ก่อนที่คนขับแท็กซี่จะพูดจบประโยค นั้น เขาก็เห็นเงินจํานวนมาก ตรงหน้าของเขา

เจนมือสั่นขณะหยิบเงินทั้งหมดออกจากกระเป๋า “ ฉันจ ะมอบให้คุณเองทั้งหมด ได้โปรดสตาร์ทรถ! เร็วเข้า!” เธอมองข้าง หลังเธอ ด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่เธอ พูดว่า…พวกเขาเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว … ๆ
“เร็วเข้า! เร็วเข้า! มันน้อยเกินไปสำหรับคุณหรอ? ฉันมี อีก! ฉันมีอีก! ในธนาคารของฉัน! สตาร์ทรถ ฉันจะถอน เงินให้คุณมากขึ้นเมื่อเราไปถึงที่ที่ปลอดภัย” ตอนนี้เธอ แทบไม่รู้สึกตัวใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่น ตระหนก และไร้เลือดฝาดราวกับว่าเธอเห็นผี

คนขับแท็กซี่มองว่าเธอเหมือนจะบ้า…ไม่สิ เขาเชื่อเลย หล่ะว่าเธอนั้นบ้า แต่เมื่อเขาเห็นเงินสดในมือของเธอเขา ก็เม้มริมฝีปากของเขา … อืม ถ้าเพื่อเงิน

คนขับแท็กซี่คว้าเงินสดจากเจนและพูดว่า “ นั่งให้ดี ๆ ล ะกัน”

เขาหมุนกุญแจและเครื่องยนต์ก็สตาร์ท รถแท็กซี่เริ่มขับ ออกไปข้างหน้าและเจนแทบจะเริ่มถอนหายใจด้วย ความโล่งอก ทันใดนั้น …

ครืดดด ~ มีเสียงยางล้อรถครูดดังขึ้นบนท้องถนนอย่าง รุนแรง แต่ดังมาจากข้างนอก คนขับแท็กซี่ ข้าง ตะโกน “ เรื่อง บ้าอะไรกัน? วันนี้ไม่มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้น ๆ เจน บ้างรึไง เฮ้ พวกนี้ ตามคุณมาหรือเปล่า คุณขโมยบาง อย่างมาจากพวกเขาหรือไม่? ทำไมพวกเขาถึงตามคุณ ขนาดนี้”

คนขับรถแท็กซี่มองไปที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่ที่นั่งผู้โดยสาร แล้วเงียบลงกลืนคำพูดทั้งหมดของเขาลงคอไป ฟันของ ผู้หญิงคนนั้นเริ่ม กระทบ กัน และเธอก็ขดเป็นลูกบอล พราง แอบมองไปข้างหน้าด้วยความหวาดกลัว และสิ้น หวังเธอ ดูเหมือนราวกับว่าเธอได้เห็นความตายอยู่ตรงหน้า หรือแย่กว่านั้น

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ค่อย ๆ ขยับตัวปิดหน้าต่างรถอย่าง ประหม่าแต่รวดเร็ว และย่อตัวลงไปขดเป็นลูกบอลทันที ราวกับว่าเธอสามารถหลีกเลี่ยงคนเหล่านั้นได้

“เฮ้ เธอมันโง่หรือเปล่า…

คนขับ แท็กซี่ กำลัง จะด่าเธอ ทันใดนั้น ก็มีคนมาเคาะ ประตูรถแท็กซี่ฝั่งข้าง ๆ เจน “ ได้โปรดออกมาคุณดันน -” เจนกลับมีใบหน้าซีดเซียวยิ่งกว่าเดิมเธอฝังศีรษะลึกล งไปในอกแสร้งทำเป็นไม่เห็นและไม่ได้ยิน