นางบำเรออุ้มรัก

บทที่ 3 วันวาน 3



บทที่ 3 วันวาน 3

“ฉันเรียกตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งมา”

ณัฐรวีดึงตัวเองออกจากความทรงจำในวันวาน หลังจาก ได้ยินคำถาม

“พี่เอกไปเรียก รวีก็รีบมาเลยนะคะ” หล่อนตอบตามจริง “คุณเมฆกลับมาเหนื่อยๆ อาบน้ำก่อนดีไหมคะ เดี๋ยวรวี

นวดให้

นวด…ในความหมายณัฐรวีไม่เหมือนใคร ไม่ใช่นวด ธรรมดา ซึ่งเขารู้ดีว่าคืออะไร แล้วเป็นเรื่องที่เขาต้องการ ให้หล่อนทําด้วย

“ก็ดี” เขาตอบ ผละจากร่างอรชรมายืนริมเตียง “รู้นะว่า ต้องทํายังไง”

“ค่ะ รู้ค่ะ” ณัฐรวีตอบกลับ มองร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้าไป ในห้องน้ำ ขยับตัวลงมายืนข้างเตียง หล่อนถอดเสื้อผ้า ออกจากกายหมดทุกชิ้น ย่างเท้าเดินไปยังตู้สามชั้นหน้า ห้องน้ำ หยิบขวดน้ำมันนวดตัวกลิ่นกุหลาบ กลิ่นโปรด ของเมฆาออกมาจากลิ้นชัก ก่อนเดินตามร่างหนาที่ตอนนี้ เนื้อตัวล่อนจ้อน นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ในห้องอาบน้ำ

“เร็วสิ ฉันเมื่อยตรงบ่ากับไหล่ เน้นหน่อยก็ดี
เมฆาบอกหมอนวดประจำตัว ช่วงสองปีที่ผ่านมา เขา เป็นคนขี้เมื่อยและมักให้ณัฐรวีบีบนวดให้เสมอ เคยไป ให้หมอนวดคนอื่นนวดให้ก็ไม่ถูกใจ นวดแล้วปวดเมื่อย มากขึ้น ไม่เหมือนณัฐรวีนวด ยิ่งนวดยิ่งร้อน กล้ามเนื้อทุก ส่วนผ่อนคลาย แถมสบายตัวอีกด้วย

ณัฐรวีมายืนด้านหลังเมฆา หล่อนเปิดฝาขวดน้ำมันก่อน เทน่าลื่นๆ ที่มีกลิ่นหอมของดอกกุหลาบลงบนบ่าแข็งแรง ทั้งสองข้าง ใช้ฝ่ามือลูบน้ำมันไปบนผิวเนื้อ ลงน้ำหนักมือ บีบนวดให้เขาผ่อนคลายความเมื่อยล้า

คนถูกนวดหลับตานิ่ง กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำมันนวด ทําให้เกิดความผ่อนคลายอารมณ์ วิธีการนวดของณัฐ รวีที่เก่งกาจไม่แพ้หมอนวดมืออาชีพ เขารู้สึกได้ว่า ความเมื่อยล้าถูกขจัดออกไปจากร่าง มือเล็กวางลงตรง ท้ายทอยนวดอยู่บริเวณนั้นชั่วครู่ก็เริ่มกดจุด หัวแม่มือกด ลงกลางท้ายทอยแล้วคลึงเบาๆ สลับกับกดล็กๆ อาการ ปวดบ่าและไหล่เริ่มบรรเทา

น้ำมันนวดในขวดถูกเทลงบนแผ่นหลังเมฆา มือเรียว สวยไล้น้ำมันจนทั่ว นวดหลังที่มีความตึงอยู่มากให้เส้น คลาย นวดไปด้วยใช้ฝ่ามือคลึงไปด้วย หล่อนใช้เวลา นวดบ่า ไหล่และหลังเขาร่วมครึ่งชั่วโมง จึงย้ายมานวด ส่วนหน้า

“คุณเมฆเมื่อยตรงไหนอีกไหมคะ” หล่อนถาม
“ตรงนั้น” แค่นี้ณัฐรวีก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร หญิงสาว ทรุดตัวนั่งคุกเข่าตรงกลางระหว่างขาเมฆา เทน้ำมันลง บนท่อนเนื้ออ่อนนุ่มที่เริ่มตั้งลำตรงหน้า ใช้มือทั้งสองข้าง ละเลง มันไปทั่วสิ่งนั้น แล้วนวดเบาๆ ช้าๆ ค่อยๆ ปลุก ความกำหนัดในตัวเมฆาทีละน้อย ขยับมือรูดขึ้นรูดลง ผลัดเปลี่ยนเป็นนวดคลึง หล่อนไม่เพียงแค่นวดความ เป็นชาย พวงสวรรค์ก็ถูกมือเรียวสวยนวดเช่นกัน เล็บที่ ยาวเล็กน้อยกรีดไปตามตัวตนชายจากโคนสู่ปลาย มือ นุ่มประคองความอวบใหญ่ไว้แล้วขยับมือขึ้นลง ความลื่น ของน้ำมันทำให้เมฆารู้สึกมันกับการชักมือของณัฐรวี

“อืม…ดี” เมฆาครางออกมาอย่างเสียมิได้ มือหล่อนนุ่ม การนวดก็นุ่มนวล ปลุกปั่นอารมณ์เสน่หาให้ลุกโชน ณัฐ รวีเหมือนรู้หน้าที่ เขาไม่ต้องการให้ตนนวดจุดสำคัญ เพียงอย่างเดียว เขาต้องการให้หล่อนทำมากกว่านั้น

หล่อนปล่อยมือข้างหนึ่งออกจากความอ่อนนุ่มใหญ่โตที่ กำไม่รอบ มืออีกข้างหนึ่งยังคงจับไว้และรูดขึ้นรูดลงเร็วๆ ก่อนผ่อนจังหวะลง อ้าปากครอบครองส่วนปลาย ดูดเบาๆ เป็นการทักทาย จากนั้นจึงเพิ่มแรงการดูดมากขึ้น ปาก หยอกเย้าส่วนปลาย มือขยับรูดไปด้วย

“อืม” เสียงครางพอใจดังผ่านปากเมฆาที่ก้มมองดูณัฐ รวีปรนนิบัติตน ยิ่งมองเห็นท่อนเอ็นใหญ่ของตนผลุบเข้า ผลุบออกช่องปากสาว เขาเกิดความเสียวกระสัน ขนเส้น อ่อนบนตัวพร้อมใจกันลุกชัน ณัฐรวีไม่ได้ทำเพียงนี้ หล่อนกำลังทำให้เมฆาเสียวสยิวไปทั้งหัวใจ

ลิ้นเล็กถูกยื่นออกจากปากจิ้มลิ้ม ตวัดไปมารอบส่วนบน เน้นลิ้นตรงร่องกลางอวัยวะ สลับกับดูดแรงบ้างเบาบ้าง ลิ้นร้อนชื้นเจนจัดไล้ลงไปยังส่วนโคนฉวัดเฉวียนลิ้นไป โดยรอบ ขยับต่ำลงมาถึงพวงสวรรค์

“อา…อูว์” เป็นความเสียวที่เขารู้ดีว่า มันมากกว่าแก่น กายชายตกเป็นของเล่นของณัฐรวี หล่อนรู้จุดว่า เขา ชอบหรือไม่ชอบสิ่งใด ลูกตุ้มสองลูกกลายเป็นของเล่น ถูกปากดูดเข้าไปทั้งลูก ดูดกลืนข้างซ้ายก็ย้ายมาข้างขวา ลิ้นหล่อนก็ไม่ใช่ว่าจะนิ่งเฉยเลียไล้ไปด้วย ท่อนเนื้อชาย อยู่ในมือเรียวสวยที่รูดขึ้นรูดลง นิ้วโป้งหล่อนก็เขี่ยเบาๆ ตรงร่องเห็ดโคน

“โอ้ว…เสียวดีจัง” เมฆาครางเสียงสั่น อารมณ์เขาตอนนี้ คุกรุ่น เม็ดเลือดไหลเวียนพร้อมกระแสสวาทเชี่ยวกราก หล่อนทั้งอม ดูดและเสียครบสูตร

เวลาผ่านไปสักพัก ร่างกายณัฐรวีเริ่มขยับตัว หล่อน ปล่อยอวัยวะกลางตัวเมฆาให้เป็นอิสระ ขยับใบหน้าไต่ ไปตามหน้าท้องแข็งแรงเป็นลอนคลื่น จูบแผ่วเบาไปทั่ว ลิ้นตวัดไล้เรื่อยสูงจนมาถึงอกแข็งแรง แน่นอนว่าหล่อน ต้องแวะเย้ายอดอกเขา ดูดและเลียตามสไตล์

เหมือนเมฆาเป็นฝ่ายทนกับความเสียวสยิวไม่ไหว เขาจับร่างเล็กให้ยืนเต็มความสูง ทรวงอกสล้างเบ่งบานตรง หน้าเขาพอดิบพอดี มันจึงเป็นอาหารอันโอชะของเมฆา ทันที

“อา…อา…คุณเมฆ” คราวนี้เสียงครางรัญจวนเปล่งออก จากปากหล่อนบ้าง ยอดถันทั้งสองข้างถูกเมฆาเชยชม ดูดกลืน สลับกับขบเม้มดึงรั้ง ซอกไซ้ ไล้เลีย ฝ่ามือหนา ข้างหนึ่งกอบกุมเต้าทรวงอวบอั๋น เคล้นหนักๆ อย่าง เมามัน ส่วนมืออีกข้างลูบไล้เนื้อตัวสาวสวยเปล่าเปลือย ก่อนมาหยุดมือตรงของสงวนอิสตรี นิ้วชี้แหวกไปตามร่อง รัก พบเจอกับเม็ดทับทิมสีหวาน เขาไม่รีรอ วางนิ้วมือลง ตรงจุดนั้นสะกิดเร็วรี่ เสียงครางหล่อนดังมากขึ้น ความ ปรารถนาในห้วงอารมณ์ลุกกระพือ

เมฆายกร่างเล็กให้คร่อมหน้าขาตน ซึ่งณัฐรวีรู้งานดีกว่า ตนต้องทําอย่างไร มือเล็กจับท่อนเนื้ออันเขื่องที่เวลานี้ เติบใหญ่เต็มที่เตรียมตัวออกศึกสวาทให้ตั้งตรง เพื่อที่ตน จะได้ครอบครองมันได้โดยสะดวก ในเวลาต่อมาสิ่งนั้นก็ หายเข้าไปในร่างงาม

“อา…คุณเมฆ…อา” ณัฐรวีปล่อยเสียงครางกระเส่า โยก ตัวขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์ ตามสัญชาตญาณในเกม กาม มือเล็กวางลงบนบ่าแข็งแรงเพื่อเป็นหลักยึด ระบาย ความเสียวจากปากและลิ้นใหญ่ที่แทะเล็มดอกบัวงาม

“อูว์…ดี แรงอีก…แรงอีก” เขาสั่ง ณัฐรวีทำตาม หล่อนยกตัวขึ้นสูงก่อนกระแทกลงมาแรงๆ หนักๆ เสยร่างไป ด้านหน้าเพื่อให้จุดเชื่อมต่อเสียดสีกัน และเมื่อเนื้อแนบ เนื้อเสียดทาน ความเสียวซ่านระดับร้อยก็ขึ้น เมฆา ทนไม่ไหวเลื่อนมือมาจับแก้มก้น ช่วยส่งแรงให้หล่อนอีก ทางหนึ่ง

ในขณะที่ส่วนกลางร่างกายทั้งคู่กำลังผสานกันอย่าง กลมเกลียว ริมฝีปากจิ้มลิ้มถูกปากหนาได้รูปครอบครอง เขาจูบหล่อนอย่างตื่นกระหายราวกับว่าร้างลาการจุมพิต มายาวนาน ทั้งที่เขาเข้ากรุงเทพไปเพียงแค่สองวัน ทว่า ในความรู้สึก ประหนึ่งห่างเหินหายเป็นเดือน ทว่าเมฆารีบ ปัดความรู้สึกคำว่าคิดถึงณัฐรวีไปจนสิ้น ความรู้สึกเดียว ที่ตนมอบให้หล่อนคือเกลียดชัง

ใช่…เกลียดชัง ไม่ใช่หลงใหล

เมื่อความเกลียดชังยังครอบงำในจิตใจ เขาลุกขึ้นยืน ลำแขนทั้งสองข้างโอบอุ้มร่างนวลอนงค์ขึ้นมาด้วย ก้าว เดินออกจากห้องน้ำโดยที่ยังบังคับจังหวะให้ร่างสาว ขยับตัวครอบครองเรือนกายของตน เมื่อมาถึงเตียงนอน ไม่ทันที่หล่อนตั้งตัว เขาโยนร่างณัฐรวีลงบนเตียงทันที ก่อนลากร่างงามมาริมขอบเตียง แยกเรียวขาสวยออกไป ด้านข้าง ประสานร่างเข้าไปใหม่ คราวนี้เขาเป็นคนบังคับ จังหวะเอง

“โอ๊ย!…คุณเมฆ…อา…เบาค่ะ” ณัฐรวีร้องเจ็บ เจ็บจาก แรงกระชั้นถี่ อัดใส่บ้าคลั่ง ไม่ออมแรงสักนิดเดียว เขาโยกตัวเข้าใส่ระรัว หนักหน่วง ฝ่ามือตะปบดอกอุบล ขยำขยี้ราวกับว่าสิ่งที่ตนจับต้องไม่มีชีวิต เป็นเพียงเศษ กระดาษ ขย่าแล้วปาทิ้งลงบนพื้น “โอ๊ย”

ณัฐรวีเจ็บจนน้ำตาริน เมื่อเขากัดปลายถัน เม้มแรงๆ แล้วดึงด้วยปาก เหมือนไม่หนำใจ เมฆายังกัดเนินอก หล่อนจนเกิดรอยฟัน ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่ถูกเขาลง ทัณฑ์ หล่อนโดนครั้งแล้วครั้งเล่า ทว่าก็ไม่ชาชนเสียที บทรักบทสวาทครั้งนี้ไม่ต่างกับที่ผ่านมา แรกเริ่มเขาอ่อน โยน ต่อมาคือรุนแรง ที่ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนตนจะหลุด พ้นจากน้ำมือเขาเสียที

“อา…โคตรดีเลย…อา…อูว์”

เป็นความเมามันอย่างหนึ่งของเมฆา ที่ได้ยินเสียงร่ำไห้ ได้เห็นความเจ็บปวดจากดวงหน้าหวานสวย เขายิ่งเพิ่ม แรงถาโถมมากขึ้น หนักหน่วงขึ้น เพื่อพาตนไปเยือน สวรรค์ชั้นฟ้า ซึ่งเป็นเวลาที่หล่อนรอคอย…รอให้เกมลง ทัณฑ์นี้จบลงโดยเร็ว

“ฉันล่ะเบื่อน้ำตาเธอจริงๆ ร้องไห้อยู่ได้ น่ารำคาญ” หลัง จากสุขเกษมเปรมปรีดิ์ เขาผละจากร่างบอบช้ำของณัฐ รวีทันที ก่อนพ่นคำพูดไม่น่าฟัง “ฉันจะเข้าไปอาบน้ำ ออก มาจากห้องน้ำต้องไม่เห็นเธอในห้องนี้นะ”

เมฆาเดินโทงเทงไปยังห้องน้ำทันทีที่พูดจบ ไม่สนใจมองณัฐรวีที่ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง วาดเท้าลงจากเตียง นอน หยิบเสื้อผ้าบนพื้นมาสวมใส่ทั้งน้ำตา ก่อนก้าวเดิน ออกจากห้องนอนของเขาตามคำสั่งด้วยใจและร่างกาย ร้าวระบม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ