บทที่ 6 ยังว่ายน้ำไม่เป็น

เพิ่งเข้ามา ทางหลิงก็ได้ยินเสียงล้อจากทางสระว่ายน้ำ พวก ผู้ชายดื่มเหล้ากันเป็นกลุ่ม มองมาทางเธอ

“พี่สะใภ้มาแล้ว!” พวกเขาลุกขึ้น ผู้ชายที่ร่างสูงใหญ่สองคน

อยู่ตรงนั้น ชางหลิงรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย หยุดฝีเท้าลง

“สองคนนั้นเป็นเพื่อนของคุณชายรอง และเป็นหุ้นส่วน ของnova” หยูเฉิน ให้เธอ

ชางหลงเหลือบมอง ผู้หญิงที่อยู่ในสระว่ายน้ำข้างๆต่างก็ต้อง มองไปยังทิศทางอื่น เธอสงสัย จึงมองตามไป

ในสระน้ำสีฟ้านั้น มีผู้ชายที่หุ่นดีและคล่องแคล่วราวกับปลา

กำลังว่ายน้ำ ตามการเคลื่อนไหวของเขา เรือนร่างของเขาเผย

ให้เห็นอย่างเต็มที่ในน้ำ

โหมวยใส่เพียงกางเกงว่ายน้ำหนึ่งตัว ขาทั้งคู่ที่ตรงและมีแรง บนร่างกายไม่มีเนื้อส่วนเกินสักนิด หุ่นวีเชฟและซิกแพคเผยให้ เห็น เนื่องจากเขาสูงพอ จึงดูเหมือนจะไม่ทำให้เขาดูแข็งแกร่ง มากนัก มันค่อนข้างจะพอดี บวกกับใบหน้าที่เย็นชาแต่กลับหล่อ เหล่านั้น ช่างสะดุดตาเหลือเกิน ไม่แปลกที่เหล่าผู้หญิงนั้นต่าง จ้องมอง

“คุณซาง” หยูเฉินพาชางหลิงมาข้างสระว่ายน้ำ “ต้องเตรียม ชุดว่ายน้ำให้ท่านไหมครับ?”
ชางหลังรีบส่ายหัว เธอเป็นคนที่ว่ายน้ำไม่เป็น หลายปีก่อนยัง เคยจมน้ำเกือบตาย จากนั้นเธอก็ไม่เคยคิดเรื่องจะว่ายน้ำอีกเลย

ระหว่างที่พูด เงาของโหมวยว่ายมาที่ข้างๆเธอแล้ว เขาโผล่ จากน้ำ เช็ดหน้าหยดที่ใบหน้าด้วยมือข้างเดียว ไอน้ำที่ไหลออก มาจากผมสั้นเพราะการเคลื่อนไหวของเขา

เขายิ้มให้เธอ มุมองศาที่เงยหน้าเล็กน้อย ทำให้ซางหลิงเหม่อ ลอย

ต้องพูดเลยว่า เขามีที่สวยจนทั้งคนและเทพอิจฉา เดิมทีเธอ คิดว่าหยูเฉินเป็นคนหล่อที่สุดที่เธอเคยเจอมา แต่โหมวยที่อยู่ ตรงหน้า ในความหล่อของเขา เผยออร่าของความแข็งแกร่งและ ความเป็นชาย

“ลงมา” โหมวยยื่นมือให้เธอ

ชางหลังกวาดสายตามองรอบๆ เหล่าผู้หญิงเห็นว่าโหมว เข้าหาเธอก่อน ความอิจฉาและความหึงหวงในสายตาแทบ ทะลักออกมา ชางหลังไม่อยากสร้างความเดือดร้อนในสาธารณะ ถอยหลังไปหนึ่งก้าว

แต่ในขณะนั้น โหมวกลับลุกขึ้นมา มือของเขาจับข้อเท้าของ ชางหลิง พอเขาออกแรงดึง ชางหลังก็ทรงตัวไม่อยู่ จึงจ๋อมตกลง ไปในสระน้ำ

“กร — เสียงตกใจของชางหลิงจมไปกับสระน้ำ น้ำสำลักเข้าไปในปากและโพรงจมูกของเธอ เธอดิ้นรนอย่างลำบาก ความกลัวที่เคยจมน้ำบุกเข้ามา เธอคิดว่าตัวเองจะตาย อยู่ที่นี่เสียอีก

แต่แล้ว มือของโหมวยประคองเอวเธอไว้ ดึงเธอขึ้นจากน้ำ ใน ที่สุดก็ได้สูดอากาศที่สดชื่นสักที ทางหลิงหอบค่าใหญ่ ปล่อยให้ โหมวยพาเธอไปที่ขอบสระ

“คุณยังว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ?” มือทั้งคู่ของโหมวยสอดเข้า รักแร้ของเธอ แล้วจับเธอจึงขอบสระในท่าอุ้มเด็ก ตัวเองกอด เธอไว้ เพื่อป้องกันเธอจมอยู่ในน้ำอีกครั้ง

ชางหลังยังไม่หายจากการตกใจ ทำเพียงส่ายหน้า มือทั้งคู่ เสยผมที่แนบใบหน้าออก เมื่อเธอได้สติขึ้นมานำน้ำในปากพน ใส่ใบหน้าของโหมวย “คนบ้า!”

เสียงเธอดังมาก เต็มไปด้วยความโกรธที่ถูกกลั่นแกล้ง

เหล่าชายหนุ่มได้ยินเสียงของชางหลิง หัวเราะกันออกมา

โหมวยก็ไม่ได้โกรธ เพียงแค่ปล่อยมือ เมื่อเห็นว่าตัวเองไม่มีที่ พยุงกำลังจะจม ชางหลิงลนลาน รีบกอดคอเขาไว้ ขาทั้งคู่ราวกับ หมีโคอาล่าเกาะบนตัวเขา

“ผมเป็นคนบ้าคุณยังจะกอดผมอยู่เหรอ?” โหมวได้ใจ ยิ่ง

อยากจะแกล้งเธอ

ชางหลังโมโหหันหน้าไปอีกฝั่ง “นายรีบเอาฉันขึ้นไปเลยนะ”

“เอาได้ แต่ขึ้นไปไม่ได้” ซางหลิงไม่ได้นึกถึงเลยว่าท่าทางของ พวกเขาสองคนจะดูเข้าใจผิดได้ แต่โหมวกลับเข้าใจดี หลังจากผ่านเรื่อง ในเมื่อวาน เขายังคงหลงอยู่ในรสชาติ ยังอยากจะ ลิ้มลองอีกสักครั้ง

ซางหลิงเปียกไปทั้งตัว เสื้อเชิ้ตสีขาวดูโปร่งใส่ มองจากมุม

ของเขา เห็นร่องรอยที่เหลือไว้บนตัวเธอได้ชัดเจน

“นาย……นายคนเลว!” ซางหลิงตีเข้าไปไหล่เขาเต็มแรง ภาย ใต้การเคลื่อนไหว น้ำกระเด็นขึ้นมา

“ทางที่ดีคุณอย่าดิ้นดีกว่า” โหมวยเตือนเธอ “ไม่งั้น ผมไม่ถือ นะถ้าจะเอาคุณตรงนี้”

ชางหลิงหน้าซีดทันที เธอเหลือมองสายตาที่จ้องมองมาทางนี้ รีบมุดหัวเข้าไปในคอของโหมวย

พระเจ้าช่วย หวังว่า ในที่นี้ไม่มีใครรู้จักเธอ ไม่งั้นภาพลักษณ์ที่

เธอสร้างมาจะดับหายไปทันที

“เขิน?” โหมวยพอใจกับปฏิกิริยาแบบนี้ของเธอ “พวกเราเป็น สามีภรรยากันแล้ว คุณกลัวอะไร?”

“เฮ้ย!” เมื่อได้ยินคำนี้ ชางหลังได้สติทันที “ฉันว่ากำลังจะถาม ใบทะเบียนสมรสนั่นคืออะไร ฉันบอกนายนะ แม้ว่าเมื่อวานฉันจะ เข้าใจนายผิดว่าเป็น…..เป็นตัวท็อปของผู้ขายบริการ อันนี้เป็น ความผิดของฉันก็จริง แต่ว่า นายหลอกฉันจดทะเบียนสมรสใน ตอนที่ฉันไม่ได้สติ นี่มันไม่ยุติธรรมปะ

ชางหลิงพูดกับเขาอย่างจริงจัง “การแต่งงานเป็นเรื่องตลอด ชีวิต จะเล่นๆได้อย่างไร?
“หืม?” โหมวยู่เลิกคิ้ว “แต่เมื่อคืน คุณเองที่จะจดทะเบียน สมรสกับผม ยังย้ำกับพนักงานตลอดว่าคุณยินยอมเองนะ”