ตอนที่ 11 ฐานทัพของเดือนโรงเรียน

“แก๊ง ๆ ๆ! ทุกคนฟังทางนี้ ห้องของพวกเรามีสาวสวยมา ใหม่!”

เธอยังไม่ทันได้เข้าห้องเรียน ตันหนีจื่อก็กระโจน เข้าไปก่อน แล้วประกาศขึ้นมาเสียงดัง

“สาวสวยเหรอ?”

“ไหนล่ะ ๆ?” นักเรียนทั้งหญิงชายภายในชั้นเรียน ต่างเงยหน้าส่งเสียงเซ็งแซ่

หลิ่วหมิงซีถูกจ้องมองจนรู้สึกขัดเขิน พวงแก้มค่อย ๆ แดงขึ้น

เธอใส่กระโปรงครึ่งขาสีเหลืองห่าน ช่วงบนเป็นเสื้อ ยืดเปลือยไหล่สีดำ สวมรองเท้าผ้าใบConverse เรียก ได้ว่าค่อนข้างทันสมัย

เส้นผมยาวระดับเอวเป็นลอนเล็กน้อยสีดำสนิท งดงามมากไม่ต่างจากดวงตาของเธอ

ทั้งผิวเนื้อตัวก็ขาวผ่อง เมื่อรวมกับริมฝีปากสีแดงสด แล้ว ช่างดูมีเสน่ห์เหลือเกิน ทว่ากลับให้ความรู้สึกบริ สุทธ์อย่างน่าประหลาด

“โอ้โห สวยจริง ๆ!

“ก็บอกแล้วไง ถึงจะค่อนข้างผอมแต่ใส่เสื้อผ้าสวยใช่ ไหมล่ะ?”
“แถมกระเป๋าสะพายหลังของเธอยังเป็นของLVด้วย!” มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งตาไวพอสังเกตเห็นแบรนด์ กระเป๋าสะพายหลังของเธอ

หลิ่วหมิงซีไม่ค่อยมีความรู้ด้านนี้นัก เมื่อเห็นทุก คนจับจ้องมาที่ตัวเองอย่างนี้ จึงค่อนข้างตกใจกอด กระเป๋าสะพายตัวเองไว้แน่น โน้มตัวไปทางทุกคนอย่าง นอบน้อม

“สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อหลิ่วหมิงซี นับตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันค่ะ ช่วยชี้แนะ ด้วยนะคะ!”

ขณะที่เธอพูดนั้น ตันหนีจื่อก็จ้องมองเธอด้วยสายตา เอ็นดูอยู่ตลอดเวลา

เพราะว่าเป็นคนที่ตัวเองพาเข้ามา จึงมีความรู้สึกภาค

ภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก……

“โอ้โห ดูได้รับการอบรมมาดีเชียว คนสวยมานั่งกับ ฉันตรงนี้สิ!”

“ฉัน ๆ ๆ! ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ!” นักเรียนชาย พวกนั้นต่างแย่งกันยกมือขึ้นอย่างตื่นเต้น

ฝั่งนักเรียนหญิงเมื่อได้เห็นภาพอย่างนั้น จึงรู้สึกไม่ พอใจกันไม่น้อย

“อะไรกัน ยัยเด็กนี่ ไม่เห็นมีอะไร! แค่หน้าตาดีกว่าพวกเรานิดเดีย—วเท่านั้น!

“นั่นสิ อีกอย่างดูยังอายุน้อยอยู่เลย อย่างกับยังไม่จบ มัธยมต้นด้วยซ้ำ

สงสัยใช้เส้นเข้ามาแหง ๆ ฉันจะคอยดูว่าอนาคตเธอ จะหน้าแหกยังไง”

“เอาล่ะ ทุกคนอย่าพูดจาเหลวไหล!” ต้นหนีจื่อได้ยิน เสียงพวกนั้นแล้วรู้สึกไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่

“ซีเอ๋อร์ เธอนั่งกับฉันก็แล้วกัน” ตันหนีจื่อนำเธอไปนั่ง ยังที่ข้าง ๆ ตนเอง

“ตกลงค่ะ” หลิ่วหมิงซีเพิ่งนั่งลงได้ไม่นาน ก็มีนักเรียน หญิงจงใจปัดหนังสือที่เธอวางอยู่ดี ๆ หล่นลงมาขณะ เดินผ่านหน้าโต๊ะ

“อ้าว….ขอโทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจ!” หญิงสาวคนนั้นพูด ขึ้นมาเสียงดัง แต่กลับไม่ยอมก้มลงไปช่วยเก็บให้

หลิ่วหมิงซีไม่ได้คิดอะไรมาก เมื่อหนังสือตกเธอก็เก็บ “ไม่เป็นไรจ้ะ”

“หือ” หญิงสาวคนนั้นชะงักไปชั่วขณะ

อะไรกันน่ะ

ไม่โกรธเลยงั้นเหรอ?
ในขณะนั้นเอง ที่ทางเดินก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้น

ไม่นาน เสียงกรีดร้องนั่นก็ดังมาจนถึงประตูหลัง

“หล่อจังเลย!”

“เดือนโรงเรียนหานกับไอดอลLKหนุ่มกลับมาแล้ว! ทั้งสูงทั้งหล่อทั้งคู่เลย ฮือ ๆ….. นักเรียนสาวต่างยกมือ ขึ้นกุมใบหน้าของตัวเองอย่างคลั่งไคล้ เดินตามพวกเขา ด้วยสองตาเป็นประกาย

จนหลิ่วหมิงซ๊อดหันกลับไปมองไม่ได้

เพียงได้เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นยังประตูหลัง ห้อง

หานชิงเหอยังคงสวมชุดเดิมเมื่อเช้า ทว่าไม่คาดผ้า ปิดปากแล้ว ไม่รู้ไปเอาหมวกแฟชั่นจากไหนมาสวมไว้ บนหัว ทำให้ดูเย็นชาร้ายกาจยิ่งขึ้นไปอีก

ครั้งนี้ ข้างกายเขายังมีหนุ่มหล่อยืนอยู่อีกหนึ่งคน

สองหนุ่มหล่อยืนเคียงไหล่กัน พลังทำลายล้างที่ ปรากฏนับว่าไม่ธรรมดาเลย

LKเองก็ใส่ชุดเครื่องแบบมัธยมปลาย แต่กลัดกระดุม ไม่เรียบร้อยนัก ทั้งเนคไทก็คลายหลวม ๆ เขาสวม แว่นตาดำสไตล์ยุโรป-อเมริกัน เวลาที่ยิ้ม เส้นโค้งที่มุม ปากดูเท่เหลือเกิน
แม้ว่าจะไม่มีบรรยากาศงดงามเยือกเย็นเหนือมนุษย์ อย่างหาน งเหอ แต่ก็มีสไตล์เป็นของตัวเอง นับว่าเป็น หนุ่มหล่อเหลาไม่น้อยคนหนึ่ง

“สองคนนี้ก็อยู่ห้องเดียวกับเราเหรอ?”

หลิ่วหมิงซีดึงสายตากลับมา หันมาถามตันหนีจื่อที่พิง กำแพงเล่นโทรศัพท์มือถืออย่างงง ๆ

ถ้าหากใช่ล่ะก็

มัธยมปลายปีสอง ห้องสามจะสุดยอดมาก!

รุ่นพี่เสี่ยวตันก็ดูดีมากอยู่แล้ว ยังรวมกับหนุ่มหล่อนัก บาสคนก่อนหน้านี้เข้าไปอีก!

ห้องเรียนนี้ช่างเป็นฐานทัพของเดือนโรงเรียนแท้ ๆ