3
Chapter 3
“ไหม” เสียงของอรสาเรียกเธอมาแต่ไกล พอจอดรถเสร็จเธอ ก็รีบเดินไปหาเพื่อนทันที
“อร” ใยไหมเม้มปากเล็กน้อย อรสาเป็นเพื่อนของเธอตั้งแต่ เด็กสนิทกันมาก อีกฝ่ายเคยเตือนเรื่องตรกาญจน์แต่เธอไม่เชื่อ สุดท้ายเพื่อนที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวก็เป็นอรสาที่จริงใจกับเธอ ที่สุด
“ช่างมันเถอะแก ถือว่าฟาดเคราะห์”
“เจ็บใจ..” คนพูดถอนใจเฮือกใหญ่ เธอยังเสียใจกับเรื่องราว
ที่เกิดขึ้นไม่หาย
“เดี๋ยวมันก็ผ่านไป”
“ไหมน่าจะเชื่ออรตั้งแต่แรกไม่น่าเลยจริงๆ
“คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ”
ใยไหมถอนใจเฮือกใหญ่ ความรู้สึกของเธอปนเปกันไปหมด ทั้งเสียใจ แค้นใจ สารพัด
“รีบไปเรียนเถอะคาบแรกวันนี้เห็นเพื่อนๆ บอกว่ามีอาจารย์ พิเศษสุดหล่อมาสอนเราด้วยนะ” คนพูดกระแทบไหล่เพื่อนรัก
“ข่าวไวจริง อาจารย์สอนเศรษฐศาสตร์สุดหล่อเลยเหรอ เดี๋ยวก็เหมือนครั้งก่อน” คนพูดหัวเราะคิกๆ ครั้งก่อนข่าวลือว่า อาจารย์พิเศษหล่อลากดินพอเจอตัวจริงเป็นอาจารย์หัวล้าน ลงพุงวัยสี่สิบหน้า
พุงลากดินจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
“คนนี้มีคนคอนเฟิร์มมาว่าหล่อจริงอายุแค่สามสิบเก้าเอง”
“แค่สามสิบเก้านี่นะ ตั้งสามสิบเก้าต่างหากล่ะ
รีบไปเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนสาย” อรสารีบดึงมือเพื่อนไปที่ตึก เรียน พอเข้าห้องก็ชนเข้ากับร่างของตรกาญจน์
“อุ๊ย! ขอโทษนะมองไม่เห็น
“เธอตั้งใจชน” อรสาเสียงดังใส่ในทันที
“ไม่เห็นจริงๆ นะ อย่าโมโหไปเลยนะเพื่อนอร” ติรกาญจน์ กระซิบเสียงเบาสีหน้ายั่วเย้า อรสาผลักอีกฝ่ายจนเซไปกระแทก กับเก้าอี้เพื่อนคนอื่นรีบมาประคองเอาไว้ในทันที
“นี่อรสาทำไมต้องทำรุนแรงแบบนี้ด้วย ผลักกาญจน์ทำไม” ในสายตาของเพื่อนร่วมห้องตรกาญจน์เป็นผู้หญิงน่าสงสาร อร สาตรงเข้าไปทำท่าจะตบให้ฉาดใหญ่เพราะโมโหการตีหน้าซื่อ ของอีกฝ่าย
“พอเถอะคร” ใยไหมเห็นท่าไม่ดีเลยห้าม
“มันแกล้งเธอนะไหม
“อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือเลย”
“ไม่ได้! ต้องตบมันให้สาสม นางหน้าด้าน
“อาจารย์มาแล้ว” เสียงของเพื่อนร่วมชั้นเรียนพูดขึ้นก่อนที่ทุก คนจะรีบเลิกมุงดูการทะเลาะเบาะแว้งที่เกิดขึ้น ก่อนรีบหาที่นั่งใน ทันที
ร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรที่เดินเข้ามาคืออาจารย์ หนุ่มวัยสามสิบเก้า ดนุเดช คุณารักษ์ อาจารย์หนุ่มผิวขาวจัด ใบหน้าเรียวได้รูป คางผ่า จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาสีเหล็กกล้า คิ้วเข้ม ขนตาดกหนายิ่งกว่าผู้หญิง ผมของเขาเป็นสีน้ำตาลเข้ม แขนขาเพรียวแข็งแรงสมส่วนไร้ไขมันให้รกตา เขาดูหนุ่มกว่า อายุจริงมากมายนัก
“เฮ้ย!” คำอุทานของใยไหมดังขึ้น หญิงสาวรีบนั่งแล้วเอาสมุด ปิดบังใบหน้า
“แกเป็นอะไรยายไหม ร้องเฮ้ยทำไม” อรสาเอ่ยถามเพื่อนที่ เอาแต่หลบหน้าหลบตาเอาสมุดปิดใบหน้าจนมิด ทำไมต้องมา เจอเขา ในสถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ โอ๊ย! เขาดันมาเป็นอาจารย์ สอนเธอเสียด้วย
“ไหมเป็นอะไร”
“เป็นคนที่ซวยน่ะสิ” ใยไหมหันไปตอบเพื่อนทำตาปริบๆ
“ใครเป็นหัวหน้าชั้นครับ”
“ยายไหมอาจารย์ถามถึงแกด้วย”
“ต๊ะ! ถามถึงฉันทำไม” คนถามกลับใบหน้าเหลอหลา แทบมุดโต๊ะ
“แกบอกทําความเคารพหรือไง แกเป็นหัวหน้าห้องนะ”
เอ่อนักศึกษาความค่ะ” เธอพูดแล้วยืนขึ้นแต่ยัง เอา
หัวหน้าห้องเป็นอะไรครับ
“อาจารย์ถามแก
ถามฉันทำไม”
“ถามแกเป็นอะไร”
“เป็นผีดิบเหรอครับ ต้องเอาสมุดปิดบังหน้าเพราะกลัว แสงคำถาม“เปล่าหน่อยใยไหมดึงสมุดลงก่อนจะเถียง เธออ้าปาก
ค้างมองเขาตาปริบก่อนเม้มปากหน้าแดง ก้มงุด….
อายแสนอาย เจอเข้ากับคนเธอไปแอบอ้างว่าเป็น แฟนเป็นว่าสามีได้ ตั้งตักบาตร
“เหรอครับประโยคของเธอตาเขายิ้มก่อนที่ความเป็นอาจารย์เนียบเคร่งขรึมจะกลับมา รอยป่วนไปหมด คาบนั้นเธอยอมรับว่า
“คุณใยไหมครับ เดี๋ยวไปพบที่ห้องด้วยครับประโยคของอาจารย์
“ไปทำไม” เธอออกเสียงดังเพื่อนในหันมาเป็นตาเดียวกัน
“ไปทำไมคะถาม
“เป็นหัวหน้าห้องใช่บุตรผมเป็นอาจารย์เอกสารที่จะ
“” เธอ
“อาไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ
“เราต้องไปทำงานร้านไอศกรีม ไหมคนเดียวได้อาจารย์ท่าทางใจดีฆ่าแกหรอก” อรสาเอ่ยแซว
“พูดอะไรแบบนั้น”
“รีบไปสิ อาจารย์เดินไปโน่นแล้ว” อรสารีบดันแผ่นหลังของ เพื่อนรัก เดินตาม ใยไหมจึงวิ่งตามไป
“โอ๊ยเขาหยุดกะทันหันเธอเลยชนเข้าร่างของเขาล้ม ลงจําเบ้า
ซุ่มซ่ามเขาส่ายหน้าไปมาก่อนจะมือมาจับ เธอปัดเขาออกลูกจากพื้นเม้มปากเล็กน้อย
“รีบตามเถอะครับคุณภรรยาในอนาคต”
“อาจารย์พูดว่าอะไรคะ” เธอรีบวิ่งไปตักหน้าเขาสีหน้าแตกตื่น
“ผมเป็นว่าที่สามีในอนาคตของคุณไม่ใช่เหรอครับ” เขาถาม กลับเสียงขรึม แต่อมยิ้มจนเธอสังเกตเห็น
“อาจารย์คะ วันนั้นหนูเมา”
“อ้อ… เหรอครับ” เขาถามกลับหน้าเป็น เธอกัดปากตัวเอง หน้าแดงร้อนผ่าว เธอมองแก้มเขาแล้วทำหน้าไม่ถูกเอาเสียเลย
“มองแก้มผมจะหอมแก้มผมอีกเหรอ”
“เปล่านะคะ”
“วันหลังเมาแล้วอย่าไปลวนลามใครอีกนะ” เขากระซิบเบาๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้อง เธอชี้นิ้วกับแผ่นหลังของเขาแต่พูดไม่ ออก ได้แต่วิ่งตามเขาไป
“นี่เอกสารที่ต้องนำไปซีร็อกซ์ครับ” เขาหยิบเอกสารให้เธอ
ใยไหมรีบยกมือไหว้ก่อนจะเอ่ยขอตัว
“ขอตัวก่อนนะคะ”
“ปกติเวลาเมาคุณชอบลวนลามผู้ชายและว่าเป็นว่าที่สามีทุก ครั้งเหรอครับ”
“ไม่เคยสักหน่อย” เธอหันมาตอบหน้าแดง เม้มปากเข้าหากัน
“ครับ” เขาตอบรับ
“จะถามแค่นี้ใช่ไหมคะ”
“ครับ เชิญครับ” เขาผายมือ ให้เธอเสียงเคร่งขรึม เธอแอบ ค้อนและย่นจมูก ให้เขาเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวอย่างไวไปที่ประตู แต่ดันสะดุดกระโปรงยาวจีบรอบของตัวเองแทบล้มคะมาไปที่ ประตู ถ้าไม่ได้คนตัวสูงที่รีบวิ่งมารับ เธอคงหัวฟาดกับประตูเป็น แน่
“ระวังหน่อยสิ” เขาทำเสียงดุ เธอถอยหนีอยากจะกัดลิ้นตัว เองนัก ชอบทําอะไรเฟอะฟะน่าอายอยู่เรื่อย
“ขอบคุณค่ะ หนูไปก่อนนะคะอาจารย์” รีบเอ่ยขอตัวก็รีบหมุน ร่างไปที่ประตูอีกครั้ง
โป๊ะ!!!
“โอ๊ย!” ความซุ่มซ่ามเป็นเหตุเธอเลยชนเข้ากับประตูอย่างจัง ยกมือขึ้นกุมที่หน้าผากตัวเองร้องเสียงหลง
“ถ้าผมจะมีเมียสักคนน่ะนะคงไม่เอาคนซุ่มซ่ามทำเมียหรอก
ครับ”
“ใครอยากไปเป็นเมียอาจารย์กัน” เธอหันมาเถียงเจ็บจนต้อง นิ่วหน้า เขาเดินไปหยิบยาจากลิ้นชักมาถือเอาไว้ก่อนจะเดินมา หา
“หรือผมจะลองมีเมียซุ่มซ่ามดู”
“แน่ะ! มาบอกหนูทำไมคะ” เขาทายาให้เธอ ใยไหมรีบหลบ ทันที แต่เขาดึงเอาไว้ก่อนทำหน้า
“อยู่เฉยๆ สิ”
“เจ็บนะคะ”
“ก็อยู่เฉยๆ จะได้ไม่เจ็บ” เขาทำเสียงอีกดันเธอไปจน
กับนางกักเธอเอาไว้ในอ้อมแขน ใยไหมมองคนที่ตั้งใจทายา ให้เธออย่างเผลอไผล พอเขาหลบสายตามามองเธอก็หลบวูบ “ขอบคุณค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ” คนเอ่ยขอตัวรีบผละออก
ห่าง เขาเปิดประตูกระจกให้เธอ ใยไหมก็รีบก้าวขาออกมาในทันที
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ