บทที่ 12 ท้องแล้ว

ฌอนนั่งอยู่ในรถของเวล แล้วจุดบุหรี่ม้วนหนึ่ง “ เรื่องที่ฉันบอกให้นายหาหมอจิตแพทย์ให้มานี้ เป็น ยังไงแล้ว ”

เวลเองก็จุดบุหรี่ม้วนหนึ่ง สูบคำหนึ่ง ยักไหล่ : “ ผู้ เชี่ยวชาญของที่นี่นายก็ดูมาหมดแล้ว หากนายยังอยากจะ หาหมอให้มานีอีก ก็ต้องไปเมืองนอกแล้ว

ฌอนขมวดคิ้วเล็กน้อย : “ เมืองนอก ไม่ได้

* ทำไมถึงไม่ได้?

* หากมานี้ไม่ได้เห็นฉันวันหนึ่งอาการของโรคก็จะ ออกมา โดยเฉพาะ…… เมื่อไปเมืองนอกแล้ว ก็จะถูกพวก นักข่าวแอบถ่าย

“ งั้นก็ให้มานีกลายเป็นภรรยาของนายสิ

เวลยักคิ้วอย่างหยั่งเชิง : “ ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ธนา ธรก็ตายไปแล้ว นายกำลังทำเรื่องถ่ายโอนหุ้นส่วนของ บริษัทไม่ใช่หรอ ถึงเวลานั้นทุกอย่างของลิลาก็จะอยู่ใน มือของนาย ลิลาก็ไม่มีประโยชน์กับนายแล้ว นายสามารถ หย่ากับลิลาแล้วแต่งงานกับมานีได้เลยนี่
“ เป็นไปไม่ได้ ” ฌอนปฏิเสธโดยไม่คิด

“ ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้?

“ มานีเป็นสองสาวของฉัน

แม้ว่ามานีกับเขาไม่มีสายเลือดเดียวกัน แต่เขาไม่ เคยคิดกับมานีอย่างอื่นเลย เมื่อก่อนเขารักใคร่มานี้ เพราะ คิดกับเธอเป็นน้องสาวจริงๆ ตอนนี้ยังคงอยู่ในรากฐาน ของน้องสาว มีความรู้สึกผิดและติดค้างเพิ่มขึ้นมาด้วย

“ งั้น……ลิลาล่ะ? ”

เวลแอบสำรวจสีหน้าของเขา : “ ธนาธรตายแล้ว ความแค้นของนายก็ได้แก้แค้นแล้ว แม้ว่าลิลาจะไม่ได้เข้า ร่วมกับเรื่องของพ่อแม่นายเมื่อหลายปีก่อน ทำไมนายถึง ไม่ยอมปล่อยเธออีก? ตอนนี้นายหย่ากับเธอ เพียงพอแล้ว ที่จะให้เธอออกไปจากบ้านอย่างไม่มีอะไรติดตัว ถึงเวลา นั้นนายใช้เงินของเธอเลี้ยงดูมานี ยิ่งให้ลิลารู้สึกตายทั้ง เป็นไม่ใช่หรอ?”

“ อือ….

เวลตั้งใจหยุดสักพัก แล้วเอ่ยอีกว่า : “ หลังจาก ที่ลิลาหย่ากับนาย อาจจะเจอกับผู้ชายอื่น และเธออาจจะแต่งงานกับคนอื่น จากนั้นเรื่องระหว่างเธอและนายที่ ข้องเกี่ยวกันมาโดยตลอดก็จะเลิกช่องเกี่ยวแล้วจากกัน ไป…………….”

“ เป็นไปไม่ได้! ”

ฌอนปฏิเสธอย่างไม่คิด

คำพูดของเวล ทำให้ในสมองของเขามีภาพภาพ หนึ่งผุดขึ้นมา หลังจากที่ลิลาหย่ากับเขาแล้ว ก็ไปอยู่ใน อ้อมกอดของผู้ชายอื่น จากนั้นเย็นวันหนึ่งเขามองเห็นลิ ลาและสามีใหม่ของเธอเดินเล่นอยู่บนท้องถนนที่มีรถรา วิ่งไปมาอย่างรักใคร่

หน้าอก คล้ายกับถูกคนต่อย เจ็บแต่กลับพูดไม่ออกข “ ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้ล่ะ?

เวลอยากจะรู้ว่านอกจากความเกลียดที่เข้าถึงกระดูก ที่ฌอนมีต่อลิลาแล้วยังมีอะไรอีก แต่ต่อหน้าคำถามของ เวล ฌอนกลับตอบไม่ได้

สีหน้ายิ่งเคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อยๆ หน้าอกยิ่งแน่น จู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังออกมาจากบ้านที่อยู่ไม่ ไกลนัก
ลิลาทำร้ายมานีอีกแล้ว?! ฌอนลงจากรถ ปิดประตูอย่างแรง ผู้หญิงที่สมควร

ฌอน

เวลกำลังคิดคำพูดของฌอนเมื่อครู่นี้ ในที่สุดพูดออก มาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ว่า : “ ในเมื่อไม่อยากหย่า ก็ดีกับ ภรรยาของนายหน่อย…….…….

” อะไรนะ? ”

ฌอนเป็นห่วงเสียงกรีดร้องที่เพิ่งดังขึ้นมา ไม่ได้ฟัง เวลพูดอย่างตั้งใจมากนัก

“ฉันบอกว่า..……….

เวลถอนหายใจอย่างปวดหัว : “ เมื่อตอนบ่ายนี้ตอน ที่ฉันพาภรรยาของนายไปโรงพยาบาล หมอบอกว่า……

“ บอกว่าอะไร?

ภรรยาของนาย…… ท้องแล้ว ”
เวลทิ้งคำพูดนี้ไว้แล้วสตาร์ทรถจากไป ไม่ใช่ว่าเขา ไม่อยากบอกความจริงกับฌอน แต่เป็นเพื่อนกันมาหลาย ปีนี้ เขากลัวว่าฌอนจะรับไม่ไหว และสำหรับลิลาแล้ว เขา เป็นคนมองที่อยู่ข้างๆ แต่เขาแค่หวังงว่าเธอจะมีความสุข บ้าง

อย่างน้อย ก็มีความสุขมากกว่าตอนนี้……..