ตอนที่ 18 ช่วยชีวิตและรักษาคนบาดเจ็บ

ตอนกลางคืน เวลาห้าทุ่ม

เสี่ยวหนานที่เพิ่งทำงานเสริมเสร็จกลับมาที่โรงพยาบาล ตอน ที่เดินไปทางแผนกผู้ป่วยใน เดินผ่านประตูห้องฉุกเฉินพอดี ก็ได้ ยินเสียงรถพยาบาลฉุกเฉิน ปอๆ ดังไม่หยุด

“เร็ว เกิดอุบัติเหตุรถชนกันอีกแล้ว

“เตรียมเลือดในห้องผ่าตัดด่วน”

เสี่ยวหนานมองไปที่กลุ่มคนที่รีบร้อนก็เห็นเขาจึงอี้เซวียน อยู่ ในกลุ่มนั้น

ยังคงใส่เสื้อกาวน์สีขาวที่สะอาด แต่เป็นสัญลักษณ์แสดงถึง

อาชีพของเขา

เขากำลังยืนข้างเตียงคนไข้เพื่อช่วยชีวิตอยู่ ก้มหน้า กำลัง ตรวจอาการบาดเจ็บกับคนไข้ที่ยังมีสติอยู่บนเตียง

“ก๋ามือ”

แสงไฟที่ส่องมา กระทบกับใบหน้าด้านข้างที่เขากำลังโฟกัส อยู่ ตอนนี้ภาพเชิงมุมดูเหมือนจะยิ่งเข้มและหล่อขึ้น

“กำมือ”

“ได้ยินฉันพูดไหม กำมืออีกครั้ง กำแน่นๆ แน่นขึ้นอีก
คนไข้ที่อยู่บนเตียงเหมือนกับตอบสนองกลับมา ได้ยินเขาพูด ครั้งหนึ่งก็พยายามจะกำมือให้แน่นครั้งหนึ่ง กำจนแน่นอีกครั้ง

ตอนนั้นเสี่ยวหนานเห็นความชื่นใจและความหวังออกมาจาก

ดวงตาของเขาอย่างชัดเจน

“จื่อซาน พาคนไข้คนนี้ไปทำ CT สแกนสมองด้วย

“ครับ อาจารย์คุณหมอจึง

หยางจื่อซานรีบเข็นคนไข้ไปห้องทำ CT อย่างรวดเร็ว

คนไข้อีกคนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บ หลังจากที่เขาดใบสแกน สมองของคนไข้เสร็จ ก็สั่งว่า “มีเลือดคั่งในสมอง ต้องทำการ ผ่าตัดด่วน”

หลังจากนั้นเขาก็เข็นคนไข้ที่บาดเจ็บเข้าไปในลิฟต์ตรงทาง เดินกับพวกหมอและพยาบาลอย่างรวดเร็ว หายไปจากสายตา ของเสี่ยวหนาน

เขาไปแล้ว แต่ร่องรอยของเขาที่เหลืออยู่ยังอบอวลและ กระจายไปทั่วหัวใจของเสี่ยวหนาน

เธอหันหลัง เดินไปที่แผนกผู้ป่วยใน

อดีต หยเสี่ยวหนานก็เคยถูกจิ้งอี้เซวียน ที่หล่อเหลาแบบนี้

ช่วยชีวิตเอาไว้

ตอนนั้น หยางจื่อซานก็อยู่กับเขาเหมือนตอนนี้ และเป็นเพียง แค่แพทย์ฝึกหัดคนหนึ่งเท่านั้น กลางคืนเกิดอุบัติเหตุรถชนกันและหยีเสี่ยวหนานก็เป็นผู้ได้รับบาดเจ็บอยู่หนึ่งในนั้นด้วย

จริงๆแล้ว เธอได้รับบาดเจ็บไม่หนัก แต่อาจารย์หมอหลิน คน ที่สอนจิ้งอี้เซวียน กลับตรวจให้เธออย่างละเอียด ตอนที่เห็นค่า ใช้จ่ายในการตรวจ เสี่ยวหนานก็รู้สึกอึ้งไปพักหนึ่ง

“แปดร้อยหยวนงั้นเหรอ” หลอกกันอยู่ใช่ไหม

เสี่ยวหนานนั่งอยู่ในห้องฉุกเฉินและประท้วงออกมาอย่าง รุนแรง จนเธอโยนบิลโรงพยาบาลไปบนเตียง “หมอ ค่าตรวจ ฉันไม่ทำแล้ว คุณก็ตรวจนิดๆหน่อยๆ ที่ไม่เสียเงินให้ฉันเถอะ

“คุณจะไม่ทําจริงๆเหรอ” อาจารย์หมอคนนั้นถามเธอ

“ไม่ทำ เสี่ยวหนานพยักหน้ายืนยัน

“ก็ได้ สาวสวย ถ้าคุณไม่ยินยอมที่จะทำจริงๆ เราก็ไม่บังคับ อาจารย์หมอก็พูดอย่างผ่อนคลาย มองแพทย์ฝึกหัดที่อยู่ด้าน หลังตัวเอง “เซวียน คุณไปวัดอุณหภูมิ วัดชีพจร ตรวจอัตราการ เต้นหัวใจให้หญิงสาวคนนี้ที

“ครับ อาจารย์หมอหลิน

หลังจากที่อาจารย์หมอสั่งเสร็จก็รีบออกไปตรวจคนอื่นต่อ ภายในห้องจึงเหลือเพียงแค่เสี่ยวหนานกับจิ้งอี้เซวียน

จิ่งอี้เซวียนยื่นปรอทวัดอุณหภูมิให้เธอ “เสียบไว้ใต้รักแร้

เสียงของเขาไพเราะจริงๆ

นี่เป็นความประทับใจแรกที่เสี่ยวหนานมีต่อเขา
เธอยื่นมือไปรับปรอทวัดอุณหภูมิอย่างเชื่อฟัง เงยหน้าขึ้นมอง ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า รูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา กลับยังคงเผย ความเย็นชาออกมาจนยากที่จะมีใครเข้าถึงได้

ดูหล่อมากๆ

นี่เป็นความประทับใจครั้งที่สองที่เสี่ยวหนานมีต่อเขา

ผลการตรวจวัดอุณหภูมิของปรอท “ไม่มีไข้

“ไปนอนบนเตียง” เขาสั่งเสี่ยวหนานอีกครั้ง

เสี่ยวหนานไม่ได้คิดอะไร ขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างเชื่อฟัง ก็ เห็นเขาใส่หูฟังแพทย์ นั่งลงข้างเตียงของเธอ

“หยีเสี่ยวหนาน”

เขาดูประวัติการรักษาของเสี่ยวหนานเรียกเธอขึ้นมา

“หม” เสี่ยวหนานกะพริบตาด้วยความสงสัย มองเขาด้วย สายตาบริสุทธิ์ แต่รู้สึกว่าใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาจะหน้าแดง ขึ้นเล็กน้อย

เขาเป็นอะไรไป

“ถูกเสื้อขึ้น”

หน้าของเสี่ยวหนานก็เริ่มแดงขึ้นทันที

นี่มันคืออะไรเนี่ย
แต่ถึงคำพูดนี้จะดูน่าตกใจเล็กน้อย แต่เดี๋ยวหนานกลับสงบ อารมณ์อย่างรวดเร็ว

“ข้างในสุดเหรอ” เสี่ยวหนานถามเขาอย่างใจเย็น

“คุณใส่อะไรอยู่ข้างในสุด

จิ้งอี้เซวียน เหมือนรู้ตัวว่าตัวเองถามผิดไป จึงส่งเสียงกระแอม ออกมาอย่างเขินอาย พูดแก้ไขว่า “ตัวที่อยู่ข้างบนของตัวนั้น

หน้าของเขาแดงมากกว่าเดิม

“เสื้อแขนยาว”

นี่เป็นเพียงแค่ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน แต่สิ่งที่พวกเขาคุยกัน “เสื้อแขนยาวหนาเกินไป งั้นฉัน…..เป็นต้องฟังอย่างใกล้

ชิดถึงจะได้”

“ไม่ฟังไม่ได้ใช่ไหม” เสี่ยวหนานรู้สึกลำบากใจและใบหน้า แดงขึ้นมา

เธอยังเป็นผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานวัยสดใส และก็มีความเขิน อายอยู่เหมือนกัน

“งั้นก็ต้องเสียเงิน” จิ้งอี้เซวียน พูดความจริง

เสี่ยวหนานกัดฟัน หลับตาแน่น “งั้นคุณมาตรวจเถอะ”
เธอใช้ความกล้าอย่างมาก แสดงท่าทางออกมาหมด แม้แต่ ความอายก็ไม่สามารถเอาเสื้อมาบังไว้ได้

คุณหมอจึง ไม่พูดอะไร

เพียงแค่ตรวจดูเท่านั้น ทำไมถึงรู้สึกเหมือนข่มขืนใครสัก คนจนทำให้ภรรยาขายหน้าอย่างนี้

เขาปรับความคิดอย่างเงียบๆ แล้วมือ……..วางไปบนเสื้อผ้า ของเธอช้าๆ พยายามให้แนบเข้าไปอีก

มือที่เย็น ไปสัมผัสผิวอุ่นๆของเสี่ยวหนานทั้งสองคนตัวแข็ง พร้อมกัน หน้าแดงมากกว่าเดิม