บทที่ 12 คุณตามฉันมาเหรอ

บทที่ 12 คุณตามรังควานฉันเหรอ

“กินข้าวแล้ว”

ลู่เฉินถือกับข้าวออกมา และพูดกับหลินอี้จน

วันนี้เขาพาฉีฉีไปเล่นทั้งวันและได้กินข้าวมาจากข้างนอกแล้ว แต่ก็ยังคงกลับมาทำกับข้าวให้กับหลินจนตรงเวลา

“ไม่กิน แค่เห็นหน้าคุณฉันก็อิ่มแล้ว”หลินจนพูดอย่างไม่พอใจ

ลู่เฉินหงายคิ้วขึ้นมา ช่วงเวลานี้เขากับหลินจนทะเลาะกันบ่อย มาก ตอนนี้เขาก็ขี้เกียจทะเลาะกับเธออีกแล้ว

“คุณต้องการให้ฉันป้อนคุณหรือ” ลู่เฉินพูดอย่างตลกเพื่อคลาย อารมณ์เครียดของหลินจุน

“คุณก็เป็นแต่ป้อนข้าวผู้หญิงแค่นั้นเอง ลู่เฉิน คุณสามารถมี ความเป็นผู้ชายหน่อยและมีความสามารถมากกว่านี้ได้หรือไม่?” หลินอี้จนมองไปที่ลู่เฉินอย่างดูถูก

“เกิดอะไรเหรอ?” ลู่เฉินขมวดคิ้วรู้สึกว่าหลิน จนน่าจะเจอเรื่องปัญหาอะไร โดยทั่วไปแล้วเธอจะไม่โกรธโดยไม่มีเหตุผล

“เป็นเพราะคุณนั่นแหละที่ไปทำให้ฟานหมิงขุ่นเคือง เขาบังคับ ให้ฉันไปติดตามลูกค้าคนหนึ่ง ถ้าฉันไม่สามารถรับคำสั่งนั้นได้ เขาจะหักค่าโบนัสของฉันในเดือนนี้” หลิน จนกล่าวอย่างโกรธ เคือง

“ลูกค้าคนนั้นทําให้เธอต้องลำบากหรือ?” ลู่เฉินถาม

“มันมากกว่านั้น เขาต้องการให้ฉันไปที่โรงแรมกับเขา … “หลิน อ้าน กล่าวอย่างโกรธเคือง

เมื่อลู่เฉินได้ยินเช่นนี้เขาก็โกรธเช่นกัน เขาระงับความโกรธและ พูดว่า “เขาเป็นใคร ฉันช่วยคุณแก้ปัญหานี้ได้”

“คุณจะช่วยฉันแก้ปัญหาได้ยังไง”หลินอี้จนมองไปที่ลู่เฉินอย่าง เย็นชาและพูดอย่างดูถูก “คุณไม่เอ็นดูตัวเองก่อนหรือ คุณนึกว่า เพียงแค่ไปต่อยเขาก็จะสำเร็จทุกอย่างหรือ ลู่เฉินคุณคิดง่ายไป แล้ว คุณไปหางานทำ อย่างนั้นก็เป็นหนทางที่ช่วยเหลือฉันที่ดี สุดแล้ว และคุณรีบเลิกคิดแบบนี้โดยเร็วนะ ถ้าเพราะการกระทำ ของคุณทำให้ฉันต้องเสียลูกค้าคนนี้ไป ฉันจะเอาคุณให้น่าดูแน่ๆ

“คุณอยากไปเปิดห้องกับเขาเหรอ?” ลู่เฉินยิ้มเยาะ
“คุณ! ” หลินอี้จุนชี้ไปที่ลู่เฉินด้วยความโกรธและพูดอย่างเย็นชา ” ลู่เฉิน ถ้าคุณสงสัยในตัวฉันนั้นพวกเรารีบหย่ากันดีกว่า! ”

หลินอี้จนกล่าวด้วยความโกรธและเดินกลับไปที่ห้องของ ฉีฉี อย่างโกรธขรึม

ลู่เฉินยักไหล่แล้วหยิบอาหารออกไปพร้อมนั่งดูทีวีที่ห้อง

รับแขก

วันรุ่งขึ้น หลังจากที่ลู่เฉินส่งฉีฉีไปโรงเรียนอนุบาลเสร็จ เขาก็ ไปที่บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย

เพื่อดูแลลูกสาวของเขาให้ดี เขาเลยไม่ได้ไปที่บริษัทตั้งแต่ที่ ซื้อกิจการบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียมา วันนี้เขามาที่บริษัท เพื่อค้นหาว่าลูกค้าของหลินอี้จนคือใคร

ลู่เฉินเดินเข้าประตูบริษัทและพบยามหลายคนชี้มาที่เขา หลัง จากได้ยินคำพูดของยามเขาก็โกรธมาก

“ได้ยินว่าเขาโดนไล่ออกไม่ใช่เหรอ ทำไมยังมาที่บริษัทอีก”

“เขายังไม่ถูกไล่ออกใช่ไหม
“หา ฉันจำได้ว่าหัวหน้าเหมือนจะบอกว่าไม่เพียงแต่จะทำให้เขา ถูกไล่ออก ยังจะทำให้เขาไม่ได้รับเงินเดือนด้วยซ้ำ”

“ใช่ เดิมทีผู้อำนวยการฟานหมิงจะไล่เขาออก ในตอนนั้นฉันคิด ว่าผู้ชายคนนี้จะถูกบริษัทไล่ออกแน่ๆ แต่ใครจะไปรู้ว่าในช่วงเวลา ที่สำคัญที่สุด ผู้บริหารเลี้ยกลับปรากฏตัวเพื่อปกป้องเขาไว้ แถม ยังให้ฟานหมิงมาขอโทษกับเขา คุณรู้ไหมว่าทำไม

” ทำไม? ”

“ฉันได้ยินมาว่าหลิน จนภรรยาของเขามีความสัมพันธ์กับผู้ บริหารเลี้ย

ลู่เฉินเหลือบมองยามหลายคนนี้อย่างเย็นชายามหลายคนนั้น จึงเงียบลงและยักไหล่เดินจากไป

เวลาที่จากไปดวงตาของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความหยอกล้อ

ลู่เฉินมาที่ห้องทำงานของเสียจนด้วยความโกรธและเสียจนก็รีบ ลุกขึ้นเพื่อทักทายเขา

แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าที่ไร้ความปรานีของลู่เฉิน รอยยิ้มของเขาก็แข็งขึ้นเล็กน้อย

“คุณชายสู่ครับ คุณมาที่นี่ทำอะไรครับ”เสี้ยจนพูด

ลู่เฉินเดินไปที่ที่นั่งของเสียจนและนั่งลงบนเก้าอี้ จากนั้นหยิบ บุหรี่ออกมาสูบพร้อมถามอย่างใจเย็น”คุณรู้ไหมว่าหลิน จนใน แผนกการตลาดเป็นภรรยาของฉัน”

เสี้ยจนพยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันเพิ่งรู้ไม่กี่วันนี้ครับ คุณชาย เฉิน คุณอยากจะเลื่อนตำแหน่งภรรยาของคุณหรือ? ”

ลู่เฉินเอนหลังและพูดเบา ๆ : “เรื่องการเลื่อนตำแหน่งเธอนั้นคุณ ไปจัดการเอง แต่อย่าทําให้ชัดเจนเกินไป สิ่งทีฉันอยากจะบอก คุณในวันนี้มีอีกอย่างหนึ่ง”

เสี้ยจนพยักหน้า หลังจากรู้ว่าหลิน จนเป็นภรรยาของลู่เฉิน เขา ก็เริ่มคิดสิ่งนี้และได้เตรียมหาโอกาสเพื่อถามความเห็นของลู่เฉิน

“ตอนนี้บริษัทมีข่าวลือว่าคุณมีความสัมพันธ์กับภรรยาของฉัน คุณรู้ไหม” ลู่เฉินจ้องไปที่เสี้ยจน

“อะไรนะ? คุณชายลู่ ฉันเพิ่งรู้จักคุณนายเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ฉันไม่ ได้เคยติดต่อกับคุณนายมาก่อน แถมฉันยังไม่เคยได้พูดอะไรกับเธอด้วยซ้ำ คุณชายลู่โปรดตรวจสอบความจริงครับ “เสียจนหวาดกลัวมาก สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นเลย

ในช่วยหลายปีนี้เขาก็มีเมียน้อยอยู่ แต่ล้วนไม่ใช่ผู้หญิงที่อยู่ใน บริษัท

เขาครุ่นคิดสักพักและคาดว่าน่าจะมีคนต้องการใส่ร้ายเขา

“ฉันรู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ แต่ถ้าคุณไม่จัดการเรื่อง นี้ให้ดี ฉันก็จะไล่คุณออกไป” ลู่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“คุณชายลู่ไม่ต้องกังวลครับ ฉันจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้ครับ เมื่อ ฉันตรวจสอบได้ว่าใครเป็นคนแพร่หลายเรื่องนี้ ฉันจะขับไล่เขา ออกทันทีครับ”เลี้ยจนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบให้คำ สัญญา

“การไล่พวกเขาออกจากบริษัท ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ คุณ ลองคิดดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร และจะสามารถคืนความบริสุทธิ์ แก่ตัวคุณได้ยังไง” ลู่เฉินชี้หัวของเขาและกล่าว

เสี้ยจนตะลึงชั่วคราวและตระหนักว่าหากเพียงแค่ขับไล่คน นั้นออก เหตุการณ์ก็จะถูกระงับเพียงภายในบริษัท แต่ใครจะรับ ประกันได้ว่าพนักงานที่ถูกไล่ออกจะไม่ไปแพร่กระจายที่ภายนอกล่ะ?

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็มีความคิดคร่าวๆ อยู่ในใจแล้ว และหากถึง ยามจำเป็นเขาจะใช้วิธีการทางกฎหมายมาช่วยด้วย

“คุณมาลองคิดดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ส่วนตอนนี้นำข้อมูล ของลูกค้าที่หลินอี้จุนรับผิดชอบมาให้ฉันดู”ลู่เฉินดับกันบุหรี่และ พูด

เสียจนพยักหน้าและสั่งให้เลขาไปหาผู้จัดการฝ่ายการตลาด

ไม่นานเลขาก็เดินเข้ามาพร้อมนำข้อมูลลูกค้ามาด้วย

“คุณชายลู่ นี่คือข้อมูลที่คุณต้องการ เลขาฯ วางข้อมูลไว้ตรง หน้าลู่เฉินอย่างเคารพ สายตาที่มองลู่เฉินได้เปล่งเป็นประกาย ออกมาด้วย

ใครจะคาดได้ว่า ที่เดิมเขาเป็นเพียงพนักงานรักษาความปลอด ภัยเล็กๆ คนหนึ่งของบริษัท แต่อยู่ดีๆ ก็กลายเป็นผู้ถือหุ้นราย ใหญ่ที่สุดของบริษัท

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าเจ้านายดั้งเดิมเสียจนของตัวเอง ยังยืนอยู่ข้างๆ ลู่เฉินด้วยความเคารพ เลขาก็เกิดความหวาดกลัว ต่อลู่เฉินขึ้นในใจ
หลังจากที่ลู่เฉินดูข้อมูลของอีกฝ่ายแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ ออกมาและโทรหาลู่จง

หากคุณกล้าที่จะมีความโลภต่อภรรยาของเขา คุณก็ต้องกล้ารับ ผลที่ตามมา

หลังจากวางสายแล้วลู่เฉินก็พูดอีกครั้ง “นอกจากนี้แล้ว โปรด แจ้งให้คนของบริษัททราบด้วยว่าจะมีการประชุมผู้บริหารทุก ฝ่ายในวันศุกร์นี้และฉันจะไปเข้าร่วมงานด้วย

“โอเค ฉันจะแจ้งให้ทุกคนทราบครับ” เลขาของเสี้ยจนพยักหน้า และออกไปแจ้งผู้จัดการในฝ่ายต่างๆ

หลังจากที่ลู่เฉินและเสียจนพูดคุยเกี่ยวกับทิศทางการพัฒนา ของบริษัทกันแล้ว เขาก็เตรียมจะจากไป

เมื่อเขาเดินผ่านห้องทำงานของฟานหมิง เขาได้เห็น หลินอี้จน และฟานหมิงเดินออกมาจากห้องทํางานพร้อมกัน

“คุณมาทำอะไรที่นี่ ตามรังควานฉันเหรอ? “เมื่อได้เห็นลู่เฉิน หลินอี้จุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และความโกรธก็ผุดขึ้นมาในใจ ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอนึกถึงว่าลู่เฉินสงสัยคำพูดที่เธอ พูดในเมื่อคืน เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเฉินได้ตามรังควานเธอมา