บทที่10ช่วยกพื้น

นีราและธียศทั้งคู่เพิ่งจะเดินจากไป ทยุติที่สวมแว่น กันแดดก็เดินออกมาจากด้านหลัง เขายืนอยู่ที่นี่มาสิบ นาทีแล้ว

“บอสคะ คุณมองดูอะไรอยู่เหรอคะ?” จิตตาใช้มือดัน ที่ข้อศอกของเขาแล้วเอ่ยถาม ทยุติตอบพร้อมกับยิ้มว่า “คิดไม่ถึงว่าคุณนีรามาทำงานได้ไม่กี่วันก็มีองครักษ์ใน ชุดเกราะคอยดูแลแล้ว”

แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโฆษณที่แท้เป็นยังไง กันแน่?ทยุติขมวดคิ้วแน่น

“นีรา คุณมาแล้ว”

ผู้จัดการทักทายเธอด้วยรอยยิ้มและพูดว่า : “นีรา เมื่อวานตอนเย็นที่ประธานโฆษณให้คุณไปทำอะไรที่ ชั้น 31 เหรอ? พวกคุณทั้งสองคนรู้จักกันอย่างนั้นเห รอ?”

ชั้นที่ 31 คือ ชั้นของระดับผู้มีอำนาจการตัดสินใจของ บริษัทKU-Cooperation

“เมื่อวานคุณไม่ได้กลับมาเลยทั้งวัน งานของคุณผม เลยให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นทำแทนไปแล้ว” ผู้จัดการ กล่าวต่อไปว่า “นีรา ถ้าหากว่ามีงานที่ชั้น 31 ต้องการตัว คุณ คุณมาบอกกับผมได้เลยนะ”
“ไม่มีอะไรค่ะ” นีราตอบกลับราบเรียบ โฆษณไม่ ต้องการให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาและใน ตอนนี้เธอก็คิดเช่นเดียวกัน

นอกจากชาลินีและญาติสนิทของทั้งสองตระกูลแล้วก็ ไม่มีใครรู้ว่าเธอกับโฆษณเป็นสามีภรรยากัน

“นีรา ผมเห็นคุณกับประธานโฆษณดูสนิทสนมคุ้น เคยกันมาก ถ้าหากว่าคุณมีโอกาส ที่จะทำเพื่อช่วยผม บ้าง…” ผู้จัดการหยุดไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะเฮฮาและ พูดว่า “นีรา คุณรู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร?

ตอนนี้นีราอยู่ในแผนกเขียนคำโฆษณา และตอนนี้เธอ ล่ามแปลภาษาฝรั่งเศส และผู้จัดการของพวกเขาผู้จัด การณ์ปุน เป็นชายวัยสี่สิบกว่าที่เป็นหนอนหนังสือใส่ แว่นตาขอบทอง

“ผู้จัดการณีปุนคะ ฉันกับประธานโฆษณเราไม่ได้ สนิทสนมคุ้นเคยกันนะคะ นีราชะงักฝีเท้าแล้วอธิบาย อย่างระมัดระวัง “เมื่อวานนี้เขาแค่ขอให้ฉันไปแปล เอกสาร ไม่มีความสัมพันธ์อย่างอื่นระหว่างเราค่ะ”

“นั่นมัน…”

“ผู้จัดการณืปุนคะ” เสียงที่มีเสน่ห์ปรากฏขึ้นทันที มือ ที่ขาวเนียนละเอียดวางอยู่บนไหล่ของผู้จัดการณ์ปุน หญิงสาวหันไปมองที่นีรา จากนั้นก็ป้องปากทำเสียง กระซิบ “เอ่ยว่า “ผู้จัดการณืปุน ทำไมคุณถึงไม่เชื่อคำ พูดของนีราล่ะคะ ว่าที่จริงแล้วเธอกับประธานโฆษณไม่ได้ความสัมพันธ์พิเศษต่อกัน”

“ญานี คุณรู้ได้ยังไง?” ณิปุนยังไม่เชื่อว่านีรากับ โฆษณไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆ เขาส่ายหัวและพูดว่า “ก่อนหน้าที่นีราจะมา คุณเคยเห็นประธานโฆษณมาที่ แผนกเราหรือเปล่า?”

“ผู้จัดการณีปุนค่ะ บางทีอาจจะเป็นเพราะนีราทำให้ ประธานโกรธโดยไม่ตั้งใจก็ได้นะคะ” ญานีหันไปมองนี ราอย่างจงใจแล้วพูดอย่างช้าๆว่า “ ฉันได้ยินมาว่าเมื่อ วานนี้ที่ชั้น 31 นีราของพวกเราได้ทำงานที่ไม่เหมาะสม เอาเสียเลยค่ะ”

จากคำพูดของญานีได้ดึงดูดผู้คนจำนวนไม่น้อย ทั้ง เพื่อนร่วมงานในแผนกก็พากันมารวมตัวกัน

จู่ๆประธานโฆษณก็โผล่มาที่แผนกเขียนคำโฆษณา

เมื่อวานนี้ แล้วยังพาตัวนีราไปทำให้ทั้งบริษัทต่างตกใจ

แล้วตอนนี้ญานียังนำข่าวที่น่าตื่นเต้นมาประกาศ พวก เขาย่อมไม่พลาดอย่างแน่นอน

“นีรา ประธานโฆษณให้เธอทำอะไรเหรอ?” เพื่อนร่วม งานบางคนเริ่มอั้นไว้ไม่อยู่ถามด้วยความอยากรู้อยาก เห็น

“นั่นสินีรา แม้แต่พวกเราก็ยังไม่มีคุณสมบัติที่จะได้ขึ้น ไปที่ชั้น31 เลยนะ
มีรอยยิ้มแห่งชัยชนะเกิดขึ้นที่มุมปากของญานี เธอ ใช้มือกอดอกของตัวเองแล้วมองไปที่นีราที่งามผุดผ่อง

“พวกเธอไม่มีมีเรื่องให้ทำหรือไง?” ธียศรู้สึกเป็น เดือดเป็นร้อนแทนนีรา “นีราจะขึ้นไปทําอะไรเกี่ยวอะไร กับพวกเธอด้วยล่ะ? ว่างมากไปหรือเปล่า”

นีราไม่ต้องการที่จะอธิบายเพิ่มอีก เธอต้องการจะเดิน จากไปแต่กลับถูกคนดึงเอาไว้

“นีรา เธอจะไม่อธิบายสักหน่อยเหรอ?” ญานีถาม พร้อมรอยยิ้ม “ทุกคนล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมงานกันนะ มี ส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราไหม?”

“ปล่อยนะ!” นีราขมวดคิ้วแน่น เธอไม่รู้ว่าทำไมญานี ถึงได้พุ่งเป้าเล่นงานเธอ

“นี่เธอกำลังอารมณ์เสียงั้นเหรอ?” ญานีเปลี่ยนเป็น ตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น เธอสวมรองเท้าส้นสูงเลยสูงมากกว่า นีราไปเล็กน้อย ตอนนี้จึงมีท่าทีที่ดูเหมือนกำลังใช้ อำนาจเที่ยวเกะกะระรานผู้อื่นอยู่

“ฉันไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวฉันค่ะ” นีราตอบกลับ อย่างไม่พอใจ เธอไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาแตะต้อง ตัวเธอ โดยเฉพาะหญิงสาวตรงหน้าที่มีเจตนาไม่ดี อย่างชัดเจน

“ญานี เธอปล่อยนีราได้แล้วนะ” ธียศที่ยืนอยู่ด้านหลัง กล่าวตำหนิ “เธอไม่เห็นเหรอว่านีราไม่ชอบให้โดนตัว?”
ครั้งนี้ไม่เพียงแค่เป็นการบอกเท่านั้น แต่ธียศยังดึงมือ ของเธอออก

“นีรา เมื่อวานนี้ประธานโฆษณให้เธอถูพื้นที่ชั้น 31 ใช่ มั้ย?”

ทันใดนั้นญานีก็เปล่งเสียงของเธอออกมา “ได้ยินมา ว่า งานของเธอไม่มีทักษะมากพอ เลยโดนอบรมสั่งสอน ใช่มั้ยหล่ะ?”

มีเสียงถอนใจยาวดังขึ้นในออฟฟิศ

“เป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง?”

“ก็ไม่รู้เหมือนกันเนี่ย”

“โดนประธานโฆษณโกรธเข้าแล้วใช่มั้ย?”

ทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา ข่าวของญานีนั้นน่าตก ตะลึงจริงๆด้วย

ใบหน้าของนีราสลับเดี๋ยวแดงเดี่ยวขาวซีด เธอขบริม ฝีปากล่างเอาไว้แน่น ในฐานะลูกคนเดียวของตระกูล จำรูญ เธอเคยได้รับความอัปยศเช่นนี้มาก่อนหรือไม่ นะ?

“นีรา?”

เห็นว่านีราก้มหน้าลงไม่พูดอะไร ธียศก็รู้สึกเจ็บปวดใจและต้องการจะดึงมือเธอออกไป

“ไม่ทํางานกันแล้วหรือไง?”

เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าดังขึ้นที่ปากประตู

เมื่อมองไปตามเสียงนั้น ก็เป็นชายร่างผอมยืนอยู่ที่ หน้าประตูพร้อมกับถือเอกสาร

“คุณเวทัย ทำไมคุณมาถึงที่นี่ได้?” ผู้จัดณิปุนรีบออก ไปต้อนรับทันที

“ผู้จัดการณืปุน เกิดอะไรขึ้นล่ะ? แผนกเขียนคำ โฆษณาของคุณว่างกันขนาดนี้เลยเหรอ?” ชายหนุ่ม เลิกคิ้วขึ้นและกล่าวต่ออย่างไม่เกรงใจว่า “หรือว่าไม่ อยากทํางานกันแล้ว? ถ้าหากไม่อยากทําก็แค่ออกไปได้ นะ”

“คุณเวทัย คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะครับ” ผู้จัดการณ์ปุนรี บโบกมือแล้วกล่าวตำหนิทันที “ทำอะไรกันอยู่! ยังไม่รีบ ไปทำงานอีก!”

“นีรา เธอไม่เป็นไรนะ?”

ธัญยศเอ่ยถามอย่างเป็นกังวล

“คุณนีรา หยุดก่อนครับ!”

ชายหนุ่มร้องเรียกให้นีราหยุด : “คุณนีรา ผมมาหาคุณ”

“คุณเวทัย ถ้าอย่างนั้นเชิญธุระของคุณนะครับ” ผู้จัด การณืปุนพยักหน้าติดต่อกันสองสามครั้ง “ผมไปทํางาน หล่ะครับ”

“นีรา?”

“ไม่เป็นไรค่ะ” เธอรู้ว่าธียศนั้นมีเจตนาที่ดี นีราพยัก หน้าให้กับเขาเบาๆ ผู้ชายที่ทำให้ผู้จัดการณ์ปุนต้องก้ม หน้าโค้งคำนับ จะต้องเป็นคนจากชั้น 31 และสามารถ เรียกชื่อเธอได้ จะต้องเป็นคนที่อยู่ข้างตัวโฆษณอย่าง แน่นอน

เมื่อยืนอยู่ตรงหน้าต่างที่สูงจากพื้นจรดเพดานและ มองออกไปที่ท้องฟ้าสีคราม

อารมณ์ของนีราก็สดใสขึ้นมาก

“คุณเวทัย คุณพูดเถอะค่ะ ว่ามาหาฉันเพราะอะไร?” หลังจากที่เงียบไปนานนีราก็เอ่ยปากก่อน

“คุณนีรา ทำไมคุณถึงไม่ถามล่ะครับว่าผมเป็นใคร” ชายหนุ่มถามด้วยความสนใจ “หรือว่าคุณไม่อยากรู้ว่า ผมมาหาคุณทำไม?”

นีราพูดด้วยเสียงราบเรียบว่า “เพราะว่าคุณเวทั ยมองหาฉันด้วยชื่อไงคะก็จะย่อมต้องมีเหตุผล แล้ว ถ้าหากว่าคุณไม่ต้องการที่จะบอก ฉันถามไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าหากคุณอยากจะพูด ฉันก็ไม่ต้องขอให้ คุณพูดหรอกค่ะ

“ผมชื่อเวชัยครับเป็นผู้ช่วยของประธานโฆษณ”ขาย หนุ่มยื่นมือขวาออกมาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย “ชาลินี เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของประธานโฆษณ ผมเองก็เป็นผู้ ช่วยแต่รับผิดชอบดูแลด้านธุรกิจเป็นหลัก”

มองดูมือคู่นั่นที่ทรงพลังแล้ว นีราก็ลังเลอยู่ชั่วครู่ แต่ ก็ยื่นมือขวาออกไปแล้วแนะนำตัวสั้นๆว่า “นีราค่ะ”

เวทยจับมือกับเธออย่างเป็นมิตร

“ประธานโดษณให้ผมมาเปลี่ยนแผนกให้คุณ” เวที ยพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “คุณคิดดูเลยครับ ว่าคุณ อยากทำงานกับแผนกไหนในบริษัทKU-Cooperation?

เวทัยไม่เหมือนกับโฆษณ เขาทำให้คนรู้สึกอบอุ่น มากขึ้น

“เปลี่ยนแผนกหรือคะ?” นีราส่ายหน้าด้วยความ งุนงง เธอคิดว่า เดิมทีเธอก็ไม่ได้ตั้งใจมาทำงานกับ บริษัทKU-Cooperation จริงๆเสียหน่อย โฆษณจึงไม่ ควรที่จะคาดหวังว่าเธอจะทำงานที่นี่ได้ดี

“ใช่ครับ เปลี่ยนแผนก” เวทัยพยักหน้าแล้วเอ่ยว่า “หรือว่าคุณยังต้องการที่จะอยู่แผนกเขียนคำโฆษณา ต่อไป?