ความรักของเราควรจะจบลงยังไง

บทที่ 11 ถูกใส่ความ



บทที่ 11 ถูกใส่ความ

นีราเงยหน้าขึ้นมองเวทีย

“มีอะไรบนใบหน้าของผมเหรอ” เวทัยแตะแก้มของ เขาด้วยความงุนงง

“คุณเห็นหรือไม่”

เวทัยนิ่งไปครู่หนึ่งเขายิ้มแล้วก็ไม่พูด จริง ๆ เขาเห็น ฉากนั้นแล้ว เขาเห็นว่านีราถูกทำให้ขายหน้าเขาเห็น ความอดทนของเธอและความเศร้าโศกผ่านน้ำตาของ เธอ

“นั่นสินะ คนที่อยู่กับคุณโฆษณก็คงเหมือนกัน” มุม ปากของนีรายกขึ้น ความรู้สึกบางส่วนของเธอที่มีต่อ เวทัยที่เพิ่งสร้างขึ้นได้หายไปแล้ว

“คุณนีรา คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก” เวทัยกล่าวอย่าง สบายๆ

“บอกโตษณด้วย ฉันไม่ต้องการเปลี่ยนแผนก” นีรา พูดทิ้งคำอย่างเย็นชาและจากไป

ให้เธอเปลี่ยนแผนก? คุณจะทำให้เธอต้องอับอาย?

“ยังไง ก็ขอขอบคุณนะคะ คุณเวทัย” นีรากระซิบบอก ก่อนเดินจากไป
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของนีรา ดวงตาของเวทัยก็ เปล่งประกายเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ต่างจากที่เขาคิดไว้ เธอฉลาดขึ้น และเขาได้เข้าใจเธอมากขึ้น

“ไปหาเธอมาเหรอ?”

ในสำนักงานชายคนนั้นหันมาถามช้าๆ

“ใช่! แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะเปลี่ยนมัน

“ไม่ยอมเปลี่ยน” โฆษณขมวดคิ้ว “ทำไม”

“คุณนีราไม่ได้พูด แต่ … ” เวทัยจงใจหยุด

นิ้วชี้ของโฆษณเคาะเบา ๆ บนโต๊ะ: “ถ้านายมีอะไรจะ พูด อย่าอ้อมค้อม”

“ตอนที่ฉันลงไป ฉันเห็นว่าคนในแผนกการเขียนคำ โฆษณามีปัญหากับ คุณนีรา” เวทัยหยุดชั่วครู่ “ญานี จงใจกระจายข่าวที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ที่ชั้นสามสิบเอ็ด”

ปีง

“ประธานโฆษณ?” เห็นปฏิกิริยาของโตษณ เวทัยก็ พอจะเข้าใจ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างโฆษณและนี รา ถ้วยกาแฟในมือของโฆษณตกลงไปที่พื้น และความ สัมพันธ์กับ ชิตชไม เขาก็เป็นคนที่ชัดเจนเช่นเดียวกับ โฆษณ
“ฉันไม่ชอบผู้หญิงที่เคี้ยวลิ้น” พูดยังไม่สิ้นเสียง โฆษณก็ได้ก้มลงไปแล้วเริ่มทำงาน

เวทัยรู้ได้ทันที

“นีราเราไปกินข้าวด้วยกันไหม?” ก่อนถึงช่วงพักเที่ยง ธียศวิ่งไปที่ที่นั่งของเธออย่างมีความสุข “ฉันได้ยินมา ว่ามีร้านอาหารเปิดใหม่อยู่ถัดจากบริษัท มีพ่อครัวมา ใหม่รสชาติดีไปกินด้วยกัน”

“ไม่ละ”

“ไปกันเถอะ” ธียศหยิบเอาคูปองสองใบออกมาจาก กระเป๋าของเขา “นีราดูสิมีคูปองสองใบนี่หมดอายุวันนี้ ไปกินด้วยกันเถอะ”

นีราเงยหน้าขึ้นและเจอกับความคาดหวังของธียศ

” โอเค” เธอพยักหน้า” รอฉันจะทำงานเสร็จก่อนนะ”

ธียศพา นีรา ไปยังร้านอาหารหม้อไฟที่เพิ่งเปิดใหม่ แม้ว่าจะเป็นฤดูร้อน แต่ก็ยังคงมีผู้คนพลุกพล่าน

“ระวังตัวด้วย” ธียศพยายามปกป้องนีราไม่มีใครได้

สัมผัสเธอ

“นีราคุณโอเคไหม”

“หือ?” เมื่อรู้ว่าธียศหมายถึงอะไร นีรา ส่ายหัว “ไม่สําคัญว่าพวกเขาจะพูดอะไรและเมื่อวานนี้ฉันไปที่ชั้น สามสิบเอ็ดเพื่อทําความสะอาด”

ธียศค่อนข้างแปลกใจเขาคิดว่าญานีสร้างเรื่องขึ้น เพื่อทําให้นีราเสื่อมเสีย

“มันเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงใช่ไหม” นีรายิ้มด้วยหัวที่โค้ง คำนับ “ธียศคุณคงรู้แล้วว่าตอนนี้ที่อยู่ชั้น 31 โกรธฉัน มากดังนั้นถ้าคุณยังอยากอยู่ในบริษัทKU-Cooperation ก็อย่าเข้าใกล้ฉันเกินไป ”

“นีรา คุณคิดว่าผมเป็นใคร ผมไม่สนว่าคนอื่นจะคิดยัง ไงกับคุณ ผมชอบที่จะอยู่กับคุณ”

นีราเกือบจะหัวเราะออกมา

“ ผมขอโทษ” ธียศหน้าแดงเมื่อเขาตระหนักได้ว่าเขา พูดอะไรออกไป

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ นีราได้ยินคำสารภาพตั้งแต่เธออยู่ มัธยมต้นมีเด็กหลายคนสารภาพกับเธอ แต่หัวใจของ เธอมอบให้กับโตณษ ตั้งแต่อายุสิบหก

“ธียศ ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร” นีรา ไม่ได้วางแผนที่ จะหลีกเลี่ยงปัญหานี้ เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา และกล่าวว่าอย่างจริงจัง

“ฉันมีคนที่ฉันชอบและ ฉันจะแต่งงานกับเขา”
“คุณมีแฟนแล้วหรอ?” ธียศถามด้วยความประหลาด

ใจ

“ใช่ค่ะ”

“ แต่ผมไม่เคยเจอแฟนของคุณเลย” ธียศส่ายหัว “นีรา คุณไม่ได้โกหกเรื่องนี้เพื่อปฏิเสธผมใช่ไหม?”

“แฟนของฉันถูกย้ายไปทำธุระนอกเมือง คุณจึงยังไม่

ได้เจอเขา”

“เขาชื่อว่าอะไร”

นีรานําลัก เธอไม่คิดว่าธียศจะถาม

“ผมรู้ว่าคุณโกหกผม” ธียศพูดอย่างร่าเริง “นีรา ผมรู้ ว่าคุณไม่สามารถยอมรับผมได้ในตอนนี้ แต่มันก็โอเค ผมรอได้นะ”

“ธียศ ฉันไม่ได้โกหกคุณจริง ๆ .

“นีรา”

เสียงนุ่มดังขึ้นข้างหูของนีรา

นีราหันหน้าของเธอโดยไม่ทันระวังจนเกือบจะจูบโดน แก้มของผู้ชายคนหนึ่ง

“อา”นีราลุกขึ้นทันทีด้วยตื่นตกใจที่หน้าของผู้ชายเกือบจะชนหน้าของเธอ

“ทยุติ”นีราตบหน้าผากคนคนนี้เหมือนผีจริงๆ โผล่มา ให้เจอกันทุกวัน

“นีรา เขาคือ?” ธียศมองสำรวจทยุติ เขารู้สึกถึงความ อันตรายจากชายคนนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาคิดไม่ซื่อกับนีรา

“ผมทยุติ” ทยุติยื่นมือขวาไปจับกับธียศ “ผมก็เป็นคน หนึ่งที่ตามจีบนีราอยู่ครับ เธอก็บอกผมว่าเธอมีแฟน แต่ ผมก็ไม่เชื่อเธอเหมือนกัน”

ทยุติหันมามองนีราแล้วกะพริบตาสองครั้ง: “นีราต่อ หน้าผมและเพื่อนคนนี้บอกเราทีว่าคุณมีแฟนหรือยัง?”

เธอพูดแบบนั้นกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ หัวของกูยุนซี ยุ่งเหยิงไปหมด

“ทยุติ คุณอย่ามาทำให้มันวุ่นวายได้ไหม”นีราอดไม่ ได้ลอบมองค้อนไปทางเขาหนึ่งที เธอกับเขาก็ไม่ได้ สนิทสนมอะไรกันขนาดนั้นป่ะ เอาตามสวรรค์ก็มีเพียง แค่พรหมลิขิตสามด้าน ( พรหมลิขิตของคนเราเจอกัน เกิน 3 ครั้งแล้วยังไม่ได้เป็นคู่กันนั่นคือไม่ใช่คู่กัน )

“ตอนนี้คุณดูน่ารักมาก” ทยุติมองเข้าไปในดวงตา ของเธออย่างอ่อนโยน “ดูเหมือนผมจะชอบคุณมากขึ้น”

“เฮ้!” ธียศลุกขึ้นยืน “คุณทยุติ เกียรติผมด้วย!
เขาไม่อนุญาตให้ผู้ชายคนไหนสนิทกับนีรา

“นีราตามผมมา” ปากของทยุติแสดงให้เห็นถึงรอยยิ้ม ที่น่ารักของเขา ดูเหมือนจะยิ้มให้กับนีราและดูเหมือน จะหลอกล่อเธอ

“ทำไมฉัน…”

“งั้นฉันจะโทรหาโตกษตอนนี้ … ”

“ทยุติ!” นีราได้แต่สาปแช่งเขาสักสองสามประโยค ท ยุติกล้าใช้โตณ ขู่เธอ นี้เธอถูกข่มขู่ทุกทีที่เธอไป มัน เป็นความเมตตาของพวกเขาหรอ?

“ขอโทษนะครับคุณธียศ” ทยุติเฉินจับข้อมือของนีรา แล้วก็ออกไป

“ให้ตายเถอะ” ธียศทิ้งผ้าขนหนูในมือของเขาอย่าง โกรธเกรี้ยว ไปที่ด้านข้างของตะกร้ากระดาษ ในที่สุด เขาก็นัดนีราออกมาได้ แต่เขาก็ถูกตัดหน้าไป

“ทยุติ?” ธียศกล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีก แล้วหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมา “เฮ้ตรวจสอบใครสักคนให้ฉัน! ทยุติฉันต้องการ ข้อมูลทั้งหมดของเขาใช่ทั้งหมด!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ