บทที่ 8

นาราภัทรมั่นใจว่าตัวเองตะโกนบอกริคคาร์โด้ ทว่า เสียงที่หลุดออกมากลับกลายเป็นเสียงกระซิบขาดห้วงฟัง แทบไม่ได้ศัพท์

เจ้าพ่อหนุ่มเหลือบดวงตาคมกล้าจ้องมองเจ้าของปทุมถัน หวานฉ่ำ พอเห็นใบหน้างามแดงซ่าน ดวงตาหวานเยิ้มไป ด้วยพิษรัก ก็ลอบยิ้มด้วยความพึงพอใจ รู้ว่าตนเองเป็นคน แรก ที่ได้สัมผัสครอบครองเรียวปากสีกุหลาบ และกำลังจะ ครอบครองปทุมถันอะร้าอร่ามที่อยู่ตรงหน้าด้วย

“คนอย่างดอนริคคาร์โด้ไม่เคยทำร้ายผู้หญิง

เจ้าพ่อหนุ่มกระซิบตอบอย่างทะนงตน ริมฝีปากร้อนผ ผ่าวเลาะเล็มขบเม้มติ่งหู ก่อนจะไล่เรื่อยลงมาตามสันคาง วกกลับมาบดขยี้จุมพิตบนเรียวปากอิ่มแดง ซึ่งเขารับรู้ แล้วว่ารสชาติหวานล้ำรัญจวนใจยิ่งนัก

นาราภัทรถูกความวาบหวามกซ่านเข้าแทรกซึมทั่ว เรือนกาย หัวสมองมึนงงหนักอึ้งคิดอะไรไม่ออก นอกจาก ริมฝีปากร้อนผะผ่าวที่กำลังมอบความกระสันซ่าน ปลุก อารมณ์รักที่ซุกซ่อนอยู่ในตัวเธอ ให้ลุกฮือขึ้นมาตามธรรมชาติเรียกร้อง

“ผมอยากเห็นคุณทั้งตัว

ริคคาร์โค้ผละริมฝีปากออก กระซิบแนบกับร่องปทุมถัน เต็งตึง มือใหญ่เอื้อมไปปลดบราเซียผ้าลูกไม้ออกอย่าง รวดเร็ว รวมทั้งชั้นในผ้าลูกไม้บางๆ ที่มีผ้าปิดสะโพกผาย มนแค่ไม่กี่นิ้ว ถูกกระชากขาดออกจากการปกปิดดอกไม้ หวานฉ่าไว้

“สวย…สวยมาก…

ดอนริคคาร์โด้ครางออกมาอย่างลืมตัว ดวงตาสีฟ้า คมกริบทอดมองเรือนร่างอรชร หน้าอกอวบอิ่มกลมกลึง ดอกไม้หวานขาวผ่องที่อยู่เบื้องหน้า ตั้งแต่หัวจรดเท้า ความงดงามของนาราภัทร ทำให้เขาแทบลืมหายใจ เลือด ในกายทุกหยดเดือดพล่านด้วยความต้องการ ที่แล่นมา รวมกันอยู่ตรงแก่นกายแข็งขึงประกาศความใหญ่โตดุนดัน กางเกงเนื้อดีจนเขาปวดหนึบไปทั้งตัว

และเมื่อไม่อาจทนให้ผิวกายที่ร้อนผ่าวเสียดสีกับเสื้อผ้า ได้อีกต่อไป ริคคารได้จึง
กระชากเสื้อผ้าออกจากกายล่ำสัน ปลดปล่อยกายแข็งขึง ให้เป็นอิสระ อวดความใหญ่

โตเร่าร้อนต่อสายตาของนาราภัทร

นาราภัทรไม่เข้าใจว่าตนเองถูกสะกดด้วยสายตาคมกริบ และความใหญ่โตของกายแข็งขึงหรืออย่างไร แทนที่จะ เบือนหน้านี้ ดวงตาคู่สวยกลับหลุบมองกายแข็งขึงของ มาเฟียร้าย ก่อนจะตวัดปลายลิ้นสีชมพูโลมเลียไปตามเรียว ปากของตนเอง โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของเธอ ยิ่งเพิ่ม ไฟรักในตัวริคคาร์โด้ให้ลุกซ่านแทบทนรอการจมดิ่งอยู่ใน กลีบดอกไม้หวานไม่ไหว

“โอ้…นารา…คุณเป็นดาวยั่วตัวฉกาจ

เขาอยากจับนาราภัทรให้นอนราบไปกับพื้นห้องแล้วร่วม รักกับเธอทันที ลิ้นสีชมพูที่เจ้าตัวเผยอให้เห็น ดวงตา กลมโตหวานเยิ้มที่ทอดมองตอบ ทั้งเผยความหวาดกลัว ความตื่นเต้นอยากเรียนรู้ในเพลิงสวาท ส่งให้เขาถูกความ ปวดหนึบเล่นงานจนคิดอะไรไม่ออก นอกจากเรียวปากสี กุหลาบและเรือนกายหอมกรุ่นที่อยู่ตรงหน้า
เจ้าพ่อหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากร้อนรุ่มลงไปบนเรียวปากอิ่ม ปลุกอารมณ์รักของนาราภัทรให้ลุกฮืออีกครั้ง จากนั้นก็ ลากลิ้นร้อนๆ ลงมาครอบครองยอดกันสีชมพูที่เขาอยาก พรมจุมพิต ดูดกลืนพิสูจน์ความหวานตั้งแต่เห็นยอดกันฝุ่น ดันอยู่ในบราเซียร์สีดำแล้ว

“โอ้…นารา…

ความหวานฉ่ำจากยอดถันสีหวาน ที่แข็งเป็นไตบวมเป่ง ตอบรับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อนๆ ทำเอาริคคาร์โด้ต้องคราง ออกมาด้วยความถูกใจเป็นที่สุด เจ้าพ่อหนุ่มตวัดปลายลิ้น รัวไล้ทั่วยอดถันสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ทั้งขบเม้ม ทั้งดูด กลืนก่อให้เกิดรอยแดงช้ำบริเวณปทุมเต็งตึงทั้งสองข้างใน ทันที

นาราภัทรร้อนผ่าวตัวแดงไปทั้งตัว เมื่อริมฝีปากและมือ ร้อนผ่าว สร้างความกระสันซ่านให้กับเธอในทุกนาที หญิง สาวครางกระเส่าวาบหวิว ใจเต้นไม่เป็นธรรมชาติของ คํฤษณาพร่ำสอนให้หญิงสาวตอบสนองไฟสวาทจาก มาเฟียร้ายโดยไม่รู้ตัว

“ดอน…ดอนริคคาร์โด้
น้ำเสียงสั่นกระเส่าหลุดเรียกชื่อของเจ้าพ่อหนุ่ม พร้อมๆ กับการแอ่นกายเข้าหา

มือใหญ่และริมฝีปากร้อนๆ ที่กำลังเลื่อนลงมายังหน้า ท้องแบนราบของเธอ มือเล็กทั้งสองที่ถูกปล่อยให้เป็น อิสระ ยกขึ้นสอดเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มของเจ้าพ่อแห่งเกาะ ซิซิลี กดศีรษะของอีกฝ่ายให้แนบชิดกับแอ่งสะดือของ เธอให้แนบแน่น ราวกับที่กำลังแนบชิดอยู่ยังไม่เพียงพอ สําหรับเธอ

ดอนริคคาร์โด้กระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่งยวด มือเล็กที่สอดเข้ามาในกลุ่มผม แล้วนวดคลึงอย่างไม่ประสี ประสา กำลังทำให้เขาคลั่งด้วยคลื่นแห่งความรัญจวน ซึ่ง ปะทุเดือดเต็มที่รอเวลาระเบิดดังภูเขาไฟลูกใหญ่

“ผมอยากจูบคุณที่นี่”

ปลายลิ้นร้อนๆ ลากไล้สร้างความหฤหรรษ์ลงมาถึงเนิน เนื้อนุ่มยิ่งกว่าแพรไหม ริมฝีปากและจมูกโด่งเป็นสันกด จุมพิตหนักหน่วง ขบเม้มลงไปบนกลีบดอกไม้หวาน ซึ่งเขา รู้ดีว่าหวานล้ำสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องและไม่เคยต้องภมร ดอมดมมาก่อนหน้านี้
นาราภัทรสะดุ้งเฮือก เมื่อรับรู้ได้ถึงปลายลิ้นร้อนๆ ไม่ต่าง จากเปลวไฟได้โลมไล้ทั่วกลีบดอกไม้หวาน ความร้อนรุ่ม ของปลายลิ้น ไรเคราที่อยู่แถวๆ สันครางซึ่งสัมผัสกับกลีบ ดอกไม้หวาน สร้างความหรรษา ซ่านให้กับเธอถึงที่สุด จนไม่อาจกัดกั้นเสียงครางลั่นไว้ได้

เสียงครางด้วยความสุขสมของนาราภัทร เป็นตัวเร่งให้ ความต้องการของริคคาร์โด้พุ่งสูงมากกว่าเดิม เจ้าพ่อหนุ่ม อยากพรมจุมพิตดอกไม้หวานชุ่มฉ่ำด้วยลาวารักให้เนิ่น นานกว่านี้ แต่ก็ไม่อาจทนต่อความปวดหนึบที่แล่นพล่าน ทั่วทุกเส้นเลือดจนกายเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว

โซฟาหนังสีดำที่ตั้งอยู่กลางห้องดูเหมือนอยู่ไกลเกิน ไปสําหรับเขา กายแข็งขึงที่ต้องการฝังตัวให้จมมิดเข้าไป ในกลีบดอกไม้หวาน ไม่อาจทนรอได้อีกต่อไป พื้นห้อง ทำงานที่ปูด้วยพรมหนานุ่มถูกใช้ไม่ต่างจากเตียงนอน ร่าง บางระหงทรุดกายลงไปนอนราบบนพรมหนานุ่มตามแรง บังคับของริคคาร์โด้

ดวงตาคมกริบสีฟ้าทอดมองร่างบางเปล่าเปลือย ที่นอน หอบหายใจรัวเร็วอยู่บน

พื้นพรม เส้นผมยาวนุ่มสลวยยุ่งเหยิงไปด้วยฝีมือของเขา ปทุมถันเต็มตึงนุ่มเนียนมือมี

รอยแดงช้ำเพราะพิษรักไปทั่วบริเวณ รวมทั้งผิวกายขาว ผ่องเหนือกลีบดอกไม้หวานด้วย

“สวย…นารา…ผมชอบคุณ

เจ้าพ่อหนุ่มยอมรับเต็มปากว่า เรือนร่างอรชรที่อยู่ตรง หน้า ทำให้เขาหายใจติดขัดนับครั้งไม่ถ้วน นาราภัทร งดงามยิ่งนัก ปทุมถันอวบอิ่ม กลีบดอกไม้หวานที่เต้นระริก ชุ่มฉ่ำเพราะริมฝีปากของเขา ทำให้ใจเขาสั่นสะท้านสะดุด ลมหายใจของตัวเอง และเมื่อยื่นมือใหญ่จับปลีน่องเรียว ยาวให้แยกออกจากกัน เผยให้เห็นปุ่มของความหฤหรรษ์ หรรษาก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป

กายแข็งขึงเร่าร้อนใหญ่ตัว ค่อยๆ ดุดันเข้าไปในความชุ่ม ฉ่ำ เจ้าพ่อหนุ่มต้องกัดฟันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน เมื่อ ล่วงล้ำเข้าไปพานพบกับความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่ไร้ภมร ดอมดม เขารู้ว่านาราภัทรยังไร้ซึ่งประสบการณ์รัก ยัง อ่อนหัดกับลำนำรักที่เขากำลังนำพาขับกล่อมอยู่ในขณะนี้ อีกทั้งยังหวั่นว่านาราภัทรจะเจ็บแปลบกับการตอบรับกาย แข็งขึงของเขา จึงค่อยๆ มอบกายแข็งขึงเข้าไปในความ ชุ่มฉ่ำทีละนิด ไม่บุ่มบ่ามตามใจตัวเอง ทั้งๆ ที่ปกติแล้วเขา ไม่เคยสนใจความรู้สึกของพวกผู้หญิงมาก่อน

นาราภัทรนิ่วหน้าเพราะความเจ็บแปลบ ขณะกายแข็ง ง ใหญ่โตค่อยๆ กดจมดิ่งเข้าสู่ตัวเธอ มือเล็กทั้งสองยกขึ้น จับบ่าแข็งแกร่งหมายจะผลักร่างใหญ่ให้ถอยออกห่าง แต่ ก็ถูกริคคาร์โด้กดจุมพิตเร่าร้อนลงมาบนเรียวปากอิ่ม กวาด ปลายลิ้นทั่วเรียวปาก ก่อนจะสอดเข้าชอนไชภายใน มอบ จุมพิตดูดดื่มดุดัน ทำให้เธอลืมความเจ็บแปลบที่ได้รับอยู่ ในขณะนี้

ริคาร์โด้ช่างช่ำชองในเพลิงสวาท รู้ว่าต้องทำเช่นใดให้ นาราภัทรลืมความเจ็บปวด พอหญิงสาวขยับกายถอยหนี ผลักเขาออก ก็รีบประจบจูบเร่าร้อน มือใหญ่เคล้นคลึง สร้างความกระสันซ่านทั่วปทุมถันทั้งสองอีกครั้ง เพื่อให้ นาราภัทรลืมมีความเจ็บปวดที่กำลังได้รับ

เมื่อไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านใดๆ จากนาราภัทร มีแค่เสียง ครางลั่นหลุดออกมาจากเรียวปากอิ่ม ริคคาร์โด้ก็เริ่มขยับ กายช้าๆ ส่งความหรรษาเสียวซ่านให้กับนาราภัทรอย่างนุ่ม นวล

พอมาเฟียร้ายเริ่มขยับกายโจนจ้วงโรมรันทํานองเพลง สวาท นาราภัทรก็ลืมความเจ็บปวดเสียสิ้น รับรู้ได้แค่ความ หวานฉ่า เสียวซ่านในทุกวินาทีที่กายแข็ง งได้โหมกระหน่ำกดกายแข็งขึงให้จมดิ่งดำลึกเข้ามาในกลีบ ดอกไม้ชุ่มฉ่ำลาวารัก

ริคโค้โรมรัน กระแทกกระทั้น โจนจ้างกายแข็งขึงเข้าไป จนสุดความใหญ่โต เขาสูดปาก คำรามลั่นในทุกนาทีที่ กลีบดอกไม้หวานตอดรัดกายแข็งข็งเขาไว้แน่น กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกายสาว ที่หอมกรุ่น เสียงหอบกระเส่าครวญครางดัง ลั่นเพราะความเสียวซ่านของนาราภัทร เป็นตัวเพิ่มพลังให้ เขากฏกายเริงระบำรักได้หนักหน่วงและดุดันมากที่สุด

ความกระสั่นซ่าน หฤหรรษ์หรรษาถาโถมเข้าใส่ใกล้ ถึงที่สิ้นสุดของความสุข ริคคาร์โด้กดกระแทกกายดุดัน หนักหน่วงรัวเร็วอีกหลายครั้ง ส่งให้ตัวเขาและนาราภัทร หวีดเสียงครวญครางลั่น กายกระตุกเกร็ง เพราะความ ซาบซ่านของความสุขสมในรสรักที่แตกซ่านไปทั่วทุก อณูของร่างกาย พร้อมกันนั้นก็ปลดปล่อยพลังแห่งความ หรรษา ให้ธารลาวาแห่งความรักไหลเข้าสู่ตัวนาราภัทร ให้ กลีบดอกไม้หวาน กลืนกินลาวารักอันแสนอบอุ่นเข้าไปจน หมดสิ้น พร้อมกับบดขยี้จุมพิตซึมซับเอาเสียงครวญคราง กระเส่าจากเรียวปากอิ่ม

“คุณเป็นของผม นารา คุณเป็นของผม
ดอนริคคาร์โด้กระซิบบอกเสียงทรงอำนาจ เมื่อหลุดปาก พูดออกไปแล้ว ก็ต้องแปลกใจตัวเองที่ลั่นวาจาออกมาเช่น นี้ ทั้งๆ ที่ไม่เคยพูดกับผู้หญิงคนไหน อีกทั้งไม่เคยปลด ปล่อยให้ลาวาแห่งรัก หลั่งไหลเข้าสู่ตัวของหญิงสาวผู้ใด มาก่อนเลยชั่วชีวิต