บทที่ 2

“อ้อ…ชื่อริคคาร์โด้

นาราภัทรพยักหน้าลึกๆ เรียกชื่อหนุ่มอัซซูรี (Azzurri) ด้วยน้ำเสียงเกลียดชังอย่างเต็มที่ และไม่ใช่แค่น้ำเสียง เท่านั้นที่เอ่ยเรียกอย่างจงชัง ดวงตากลมโตยังเผยความ เกลียดชังให้เห็นอีกด้วย

“พอถูกตามตื้อมากๆ พี่เพิร์ลทำยังไงคะ เพื่อกันเขาออก ไปจากชีวิตของพี่เพิร์ล”

“ริคคาร์โด้ขอหมั้นกับพี่ และพี่ก็รับหมั้นเขาจ๊ะ นารา

“หา!” คำตอบของพี่สาว ทำเอานาราภัทรต้องร้องเสียง หลง รีบเอ่ยถามซ้ำราวกับได้ยินไม่ชัด “พี่เพิร์ลหมั้นกับนาย ริคคาร์โด้?”

“ใช่จ้ะนารา พี่รับหมั้นกับริคคาร์โด้

“โอ๊ย…อะไรกันคะ นารางงไปหมดแล้ว เมื่อสักครู่พี่เพิร์ล พูดเองนี่คะว่าไม่ชอบหมอนั่น แล้วจู่ๆ ทำไมถึงบอกกับ นาราว่ารับหมั้นกับเขาล่ะคะ” นาราภัทรงุนงงยิ่งกว่าไก่ตา แตก
นิลนาราตีหน้าเศร้าๆ ยกมือปาดน้ำตา ต่อว่าตัวเองที่แสน โง่เขลากับการตัด

สินใจทําเช่นนั้น

“พี่รำคาญที่ริคคาร์โด้คอยตามตื้อตลอดเวลา พี่เลยขอ คุยกับเขาตรงๆ เขาเสนอเงื่อนไขว่าถ้ายอมไปกับกินข้าว กับเขาแค่วันละมื้อ และยอมรับหมั้น เขาจะเลิกส่งคน คอยติดตามและจะมาหาแค่วันละครั้งตอนมารับพี่ไปกิน ข้าวด้วยกันเท่านั้น พี่จึงตอบตกลงรับหมั้นกับเขา เพราะ มันทําให้พี่มีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง และ คิดว่าอีกไม่เกิน เดือนสองเดือน ริคคาร์โด้คงเลิกคลั่งพี่ พอพี่เรียนจบและ กลับประเทศไทย เราก็คงจบกันแค่นั้น ไม่มีปัญหาอะไร แต่…แต่…”

พอพูดถึงตอนท้าย จู่ๆ น้ำเสียงก็ขาดหายไป นิลนาราก็สั่ง ให้น้ำตาร่วงเผาะเป็นเตาเผา สะอึกสะอื้นร้องไห้เสียงดัง ทําเอาผู้เป็นน้องสาวตกใจ รีบเอ่ยถามเสียงร้อนรน

“เกิดอะไรขึ้นคะ นายริคคาร์โด้ทำร้าย เพิร์ลหรือคะ บอก นารามาเร็วๆ สิ”
“ก็ไม่เชิงทําร้ายหรอกนารา” นิลนาราแบ่งรับแบ่งสู้ พลาง เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาให้น้องสาวฟัง “พี่ กลับมาเมืองไทยเกือบปีแล้ว พี่คิดว่าป่าน ริคคาร์โด้คงมี ผู้หญิงคนใหม่ คงแต่งงานมีลูกเป็นพรวน และก็ลืมเรื่องที่ หมั้นกับพี่แล้ว แต่…ริคคาร์โด้ยังจําเรื่องการหมั้นได้เป็น อย่างดี เขาโทร.มาหา เมื่อสองวันก่อน เตือนให้กลับไป อิตาลีเพื่อเป็นเมียน้อยของเขา…

“เมียน้อย!” นาราภัทรเบิกตาโตเป็นไข่ห่าน พร้อมกับ ตะโกนเสียงดังลั่น “หมายความว่านายริคคาโด้ มีเมียอยู่ แล้ว”

“ใช่จ้ะนารา เขามีเมียมีลูกแล้ว แต่ยังต้องการให้พี่ไปเป็น เมียน้อยของเขาอีก

“เลวที่สุด” นาราภัทรด่าออกมาอย่างเหลืออด

“พี่ปฏิเสธไป แต่เขาขู่ว่าถ้าไม่ไปอิตาลี เขาจะตามมาลาก ตัวพี่ถึงเมืองไทย แล้วตอนนี้พี่กำลังท้องอยู่ พี่จะทำตามที่ เขาต้องการไม่ได้ พี่ไม่น่ารับหมั้นริคคาร์โด้เลย…

หยาดน้ำตาอุ่นไหลเป็นทางยาวหลังจากเจ้าตัวพูดจบแถมยังสะอื้นฮักจนตัวสั่นโยน นาราภัทรเห็นเช่นนั้นก็รีบ เข้าไปสวมกอดพี่สาวไว้แน่น

“พี่เพิร์ล อย่าร้องไห้เลยนะคะ เราแก้ไขเรื่องการหมั้นไม่ ได้แล้ว เรามาช่วยกันหาวิธีแก้ไขปัญหาที่กำลังจะตามมาดี กว่านะคะ”

นาราภัทรปลอบพี่สาว ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าคำพูดของตัวเอง กำลังเป็นไปตามเกมส์ที่ผู้เป็นพี่ต้องการมาตั้งแต่แรกเริ่ม แล้ว

“นาราคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยพี่ได้ นาราต้องช่วยพี่นะ ไม่ เช่นนั้น พี่กับลูกในท้องจะต้องถูกฆ่าตายแน่นอน นาราคง ไม่ปล่อยให้พี่กับหลานแท้ๆ ของนาราต้องถูกฆ่าตายก่อน จะมีโอกาสได้ลืมตาดูโลกนะ” นิลนาราขอร้องระคนวิงวอน น้องสาวผ่านทั้งถ้อยคำและแววตาที่นองไปด้วยหยาดหยด ใส

นาราภัทรพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะรับคำ ทำให้นิลนาราลอบ ยิ้มอยู่ในใจ “นาราจะช่วยพี่เพิร์ลเองคะ จะให้นาราทำยังไง พี่เพิร์ลบอกนารามาสิคะ

นิลนาราเอื้อมมือไปหยิบซองเอกสารสีขาวซึ่งปิดผนึกเรียบร้อย ที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกหน้าโซฟา จากนั้นก็ยื่นให้ น้องสาว

“พี่เขียนจดหมายถึงริคคาร์โด้ เล่าถึงความจำเป็นที่พึ่ ไม่สามารถทําตามที่เขาต้องการได้ พี่อยากให้นาราเอา จดหมายและแหวนหมั้นวงนี้ไปคืนให้กับริคคาร์โด้ด้วย”

ทั้งจดหมายและแหวนเพชรวงงามราคาไม่ต่ำกว่าสาม ล้านถูกยัดเข้ามาในมือของนาราภัทร เท่านั้นยังไม่พอ ผู้ เป็นพี่สาวยังสวมกอดน้องสาวไว้แน่น ขณะเอ่ยบอกต่อให้ นาราภัทรต้องตกใจอีกครั้ง

“นาราต้องบินไปอิตาลีพรุ่งนี้ เครื่องออกตอนห้าทุ่มนะจ้ะ”

นาราภัทรดันตัวพี่สาวออกห่าง พร้อมกับถามเสียงหลง “อะไรนะคะ ไปอิตาลีพรุ่งนี้?”

“ใช่จ้ะ นาราต้องไปอิตาลีพรุ่งนี้” นิลนาราย้ำคำอีกครั้ง

“จะไปได้ยังไงคะ นารายังไม่มีตั๋วเครื่องบินเลยนะคะ นาราภัทรค้านออกมา โดยไม่รู้เลยว่าพี่สาวเตรียมทุกอย่าง ไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว
“พี่จองตั๋วเครื่องบินไว้ให้นาราแล้วจ้ะ และพี่รู้ด้วยว่าวีซ่า กับพาสปอร์ตของนารายังไม่หมดอายุ นาราสามารถบินไป อิตาลีในวันพรุ่งนี้ได้เลยจ๊ะ

นิลนารารู้ว่าน้องสาวต้องหาเหตุผลมาอ้าง เธอจึงรีบ ดักคอดักน้องสาวไว้ทุกทิศทาง ยังไงๆ ก็ต้องให้น้องสาว เป็นตัวแทนนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งถึงมือริคคาร์โด้ให้จง ได้

พอถูกนิลนาราดักทางไว้หมดแล้ว นาราภัทรก็ได้แต่อึ้ง เอ่ยบอกเหตุผลกับพี่สาวไม่เต็มเสียงนัก “แต่…แต่…นารามี สอนนะคะพี่เพิร์ล”

“ก็ลาซะสิ… นาราสอนโรงเรียนเอกชน สามารถลางานได้ ง่ายจะตายไป ยังไงๆ ทางโรงเรียนก็หาครูคนอื่นมาสอน แทนได้อยู่แล้ว”

“แต่…แต่…”

นาราภัทรเริ่มรู้สึกไม่อยากทำตามที่รับปากกับพี่สาวไป เพราะในตอนแรกเธอไม่นึกว่าจะต้องช่วยพี่สาวด้วยวิธีนี้ และไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ว่าต้องเดินทางไปยังดินแด นอัซซูรีในวันพรุ่งนี้
เมื่อน้องสาวเกิดอาการลังเล ทําท่าจะปฏิเสธในการส่ง จดหมาย นิลนาราจึงงัดไพ่ใบสุดท้ายมาใช้ ซึ่งเธอเชื่อว่าจะ ต้องได้ผลอย่างแน่นอน

“ถ้านารานําบากใจ ไม่อยากช่วยพี่ก็ไม่เป็นไร พี่จะหอบ ลูกในท้องทนนั่งบนเครื่องบินแคบๆ บินไปอีกซีกโลกนึง เพื่อไปหาริคคาโดร์เอง แม้จะแพ้ท้องมากแค่ไหน ก็ยอม ทํา เพราะพี่ไม่ยอมตกเป็นเมียน้อยของเขาอย่างแน่นอน

ขณะคร่ำครวญบอกน้องสาวเสียงสั่นเครือ มือเล็กก็เอื้อม ไปคว้าซองจดหมายกับแหวนเพชรคืนมาจากน้องสาว ทว่า นาราภัทรรีบดึงมือหนีเสียก่อน

“ก็ได้ค่ะ นาราจะไปอิตาลีเอง พี่เพิร์ลไม่ต้องไปหรอก กำลังแพ้ท้องอยู่ด้วย เดินทางไกลคนเดียวจะเป็นอันตราย ได้”

ประโยคนั้นทําเอานิลนาราคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ โผ เข้าไปสวมกอดน้องสาวไว้แน่น โดยไม่ลืมรําพันขอบคุณ น้องสาวด้วย

“ขอบใจนารามากนะจ้ะ ที่ยอมทำเพื่อพี่ ถ้าไม่มีนาราพี่ต้องตายแน่ๆ เลย

“ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อพี่เพิร์ล นาราทำได้ทุกอย่างค่ะ” นารา ภัทรสวมกอดพี่สาวไว้แน่นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะดันตัวออ กช้าๆ แล้วบอกเสียงเบาๆ “นาราขอไปเตรียมเอกสารการ เดินทาง และก็จัดกระเป๋าก่อนนะคะ

“ให้พี่ไปช่วยจัดกระเป๋าไหมจ๊ะ” นิลนาราอาสาช่วยน้อง สาว ตอนนี้เธอกำลังอารมณ์ดีเพราะมีคนทำหน้าที่ส่ง จดหมายให้กับตนแล้ว

นาราภัทรลุกขึ้นยืน แล้วเอ่ยปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอกคะ นาราจัดกระเป๋าเองได้ พี่เพิร์ลไปพักผ่อนเถอะนะค่ะ พี่ เพิร์ลยังดูเพลียๆ อยู่เลย” จากนั้นหญิงสาวก็หันไปมองทาง มารดา พร้อมกับบอกท่านอีกคน

“คุณแม่ก็ไปพักผ่อนเถอะค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องของพี่ เพิร์ลนะคะ นาราจะเป็นคนแก้ไขสถานการณ์นี้เองค่ะ”

“จ๊ะลูก” คุณกุลธรารับคำ โดยไม่ได้มองสบตากับลูกสาว คนเล็ก

“นาราขอตัวก่อนนะคะ” นาราภัทรยิ้มให้มารดาและพี่สาวอีกครั้ง ก่อนจะเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องนอนของตัว เอง

และพอเข้ามาถึงในห้อง หญิงสาวก็ต้องถอนหายใจเฮือก ใหญ่ๆ กับการที่จะต้องเดินทางไปประเทศอิตาลี แต่เมื่อ รับปากพี่สาวไว้แล้ว ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ และถึงตอนนี้ก็ พึ่งคิดได้ว่าตนเองลืมถามพี่สาวเกี่ยวกับเรื่องการตั้งครรภ์ ไปสนิทใจ ลืมถามว่าใครคือพ่อของเด็ก และลืมถามแม้ กระทั่งว่าพี่สาวของเธอตั้งครรภ์กี่เดือนแล้ว!