บทที่ 10

ดอนริคคาร์โด้ออกมาจากห้องนอนได้แล้ว ก็ลงมาหาน้อง ชาย ซึ่งเจ้าพ่อหนุ่มมั่นใจว่ามาคอสยังคงนั่งจิบเหล้าอยู่ที่ เคาน์เตอร์บาร์กับโรมัน และเมื่อเดินลงถึงห้องโถงใหญ่ ก็ ตะโกนบอกน้องชาย ก่อนจะเดินไปถึงบริเวณเคาน์เตอร์ บาร์ด้วยซ้ำไป

“มาคอส ขอยาคุมเม็ดหนึ่ง

เพราะน้องชายเป็นนักรักตัวยง และพกยาจำพวกนี้ติดตัว แทบทุกครั้งที่ออกจากบ้าน เขาจึงมั่นใจว่าจะหายาคุม กำเนิดได้จากน้องชายอย่างแน่นอน

คำสั่งห้วนๆ ของเจ้าพ่อแห่งเกาะซิซิลี ทำเอามาคอสถึง กับสำลักบรั่นดีที่กำลังดื่ม พ่นออกจากปากแล้วไอแค๊กๆ ติดกันหลายครั้งกว่าจะหายจากอาการสำลัก และเอ่ยถาม พี่ชายได้

“เมื่อสักครู่ผมคงฟังผิดแน่ ดอนริคคาร์โด้ต้องการอะไรนะ ครับ”

ริคคาร์โด้หน้าตึง รู้ว่าน้องชายตัวแสบกำลังล้อเลียน ตนเอง จึงตีสีหน้าบึ้ง ขึงตาใส่ทั้งมาคอสและโรมัน ที่ต่างก็มองสบตากันแล้วหัวเราะเบาๆ อยู่ในลำคอด้วยความ

“ได้ยินแล้วจะเสือกถามทำไมอีกวะ มาคอส”

“โธ่…ริคโค้ ก็ผมไม่แน่ใจว่าคนอย่างดอนริคคาร์โด้จำเป็น ต้องใช้ไอ้ยาพวกนี้ด้วยหรือเปล่า จึงต้องถามเพื่อความ มั่นใจอีกครั้ง”

ไม่ใช่แค่โรมัน ลูกน้องคนสนิทเท่านั้นที่รู้ดีว่าเจ้าพ่ออย่าง ริคคาร์โด้ไม่เคยใช้ยาคุมกำเนิดแม้แต่ครั้งเดียว นั่นก็เพราะ ว่าเขาไม่เคยปลดปล่อยให้เมล็ดพันธุ์ต้องหลั่งไหลเข้าสู่ กายของผู้หญิงคนไหนมาก่อน มาคอสเองก็รู้เรื่องนี้ดีเช่น เดียวกัน พอพี่ชายมาตะโกนป่าวๆ ออกคำสั่งให้ไปหยิบยา คุมกำเนิดให้ จึงทำให้ผู้เป็นน้องชายทั้งแปลกใจ ทั้งขบขำ กับการลืมตัวของเขา

เจ้าพ่อหนุ่มตีหน้ายักษ์ ถลึงตาคมกริบใส่น้องชาย ขู่ฟ่อ เสียงห้วน ก่อนจะถูกมาคอสหัวเราะเยาะไปมากกว่าที่เป็น อยู่

“หยุดหัวเราะแล้วไปเอายามาให้พี่ได้แล้ว ไอ้มาคอส!”
มาคอสไม่ได้เชื่อฟังคำสั่งของพี่ชายแม้แต่น้อย ยังคง หัวเราะร่วน สัพยอกอย่างเห็นเป็นเรื่องสนุกที่สุด

“นี่เป็นครั้งแรกใช่ไหมครับ ที่ดอนริคคาร์โด้ลืมตัวจนต้อง เรียกหายาคุมกลางดึก

“ไอ้มาคอส ถ้าไม่หุบปากสักทีจะเจอดอนริคคาร์โด้เหยียบ

จมดินแน่”

ดอนริคคาร์โด้ตะคอกกลับ โมโหตัวเองที่ลืมตัวเหมือนที่ ถูกน้องชายเอ่ยแซว อีกทั้งยังโกรธนาราภัทร ที่เป็นตัวต้น เหตุ ทำให้เขากลายเป็นตัวตลกในสายตาของน้องชายและ ลูกน้องคนสนิท

“เลิกหัวเราะก็ได้ครับ

ปากนั้นบอกว่าหยุด แต่ยังมีเสียงหัวเราะดังเล็ดลอดออก มาให้เจ้าพ่อหนุ่มได้ยิน

“โรมัน นายไปหยิบยาคุมมาให้ดอนหนึ่งเม็ด” มาคอสหัน ไปสั่งโรมัน พอลูกน้องโค้งคำนับรับคำสั่ง กำลังจะเดินออก ไป ก็เอ่ยปากสั่งโรมันใหม่
“เดี๋ยวโรมัน เม็ดเดียวคงไม่พอ นายหยิบมาทั้งหมดเลย แล้วกัน เพราะดูเหมือนดอนริคคาร์โด้ต้องใช้ยาอีกหลาย ครั้ง กว่าจะปล่อยให้นาราภัทรกลับประเทศไทยได้

สั่งโรมันไปแล้ว มาคอสก็หัวเราะร่วน ไม่สนใจเสียงกัดฟัน ดังกรอดๆ และดวงตาวาววับที่กำลังจ้องมองเขาเขม็งด้วย ความโมโห

“พูดมากจริงๆ นะไอ้มาคอส” ริคโก้เหน็บน้องชาย พลาง ส่งสายตาพยักพเยิดให้อีกฝ่ายริบบรั่นดีให้กับตนเองบ้าง

แกล้งพี่ชายด้วยการสัพยอกให้โกรธจัดยังไม่พอ มาคอส ก็แกล้งต่อด้วยการรินบรั่นดีค่อนแก้วให้อีกฝ่าย พอเจ้าพ่อ หนุ่มรับไปดื่มแบบรวดเดียวหมดแก้ว ก็แทบสําลัก

ไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายจะสามารถดื่มบรั่นดีรวดเดียวได้ หมดแก้ว

ทางด้านดอนริคคาโด้ พอน้องชายในบรั่นดีมาให้ก็สาด เข้านําคอแบบรวดเดียว โดยไม่สนใจอาการอ้าปากค้างตกใจของน้องชาย

“ริคโค้ พี่คุยกับนาราภัทรหรือยัง”

มาคอสเอ่ยถามทั้งๆ ที่พอจะเดาคำตอบได้ว่าพี่ชายคง ไม่มีเวลามากพอสำหรับการเจรจากับนารา แต่กระนั้นก็ถาม ออกไปเผื่อจะได้รับคำตอบที่เกี่ยวกับนิลนาราบ้าง

เจ้าพ่อหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธ เอ่ยตอบเสียงราบเรียบ ทว่า ในน้ำเสียงนั้นแฝงไปด้วยความสุขจนมาคอสจับสังเกตได้

“ยังไม่ได้คุยมากเท่าไร นารายั่วให้พี่โมโหก่อน”

“ก็เลยดับความโกรธจนลืมตัว เลยต้องหายาคุมกลางดึก “ผีเจาะปากมาพูดหรือยังไงไอ้มาคอส”

ด่าน้องชายเสร็จ ดอนริคคาร์โด้ก็ทำเสียงฮึดฮัดอยู่ในลำ คอ เริ่มโมโหขึ้นมาอีกหน เมื่อรู้สึกว่าโรมันไปหยิบยานาน เกินไปแล้ว
มาคอสหัวเราะร่วนกับการถูกพี่ชายด่า เพราะนานๆ ทีจะ มีโอกาสเห็นเจ้าพ่อแห่งเกาะซิซิลีเกิดอาการลืมตัวเช่นนี้ และก่อนมาคอสจะล้อเลียนพี่ชายไปมากกว่านี้ โรมันก็เดิน กลับมาที่เคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับสิ่งที่เจ้าพ่อหนุ่มต้องการ

“ยาได้แล้วครับคอน

โรมันยื่นยาให้กับริคคาร์โด้ ซึ่งรับกระชากไปถือไว้ใน ทันที ก่อนจะเดินออกไปก็ยังไม่วายถลึงตาใส่มาคอสและ ลูกน้องคนสนิท พร้อมกับออกคำสั่งเสียงห้วนๆ

“หุบปากให้สนิท อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้

แน่นอนว่าจะให้ลูกน้องคนอื่นๆ รู้ไม่ได้ว่าดอนริคคาร์โด้ เจ้าพ่อหนุ่มเพลย์บอยที่เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า และไม่ เคยง้อหญิงใดมาก่อน เกิดอาการลืมตัวปล่อยลาวารักเข้าสู่ ตัวหญิงสาวที่เพิ่งเห็นหน้ากันแค่ไม่กี่สิบนาที จนต้องควาน หายาคุมกำเนิดให้วุ่นไปหมด