บทที่ 10 มดลูกมีความเสียหายรุนแรง

พวกนายอย่าว่า, ผู้หญิงคนนี้ก็ใจแข็งจริง,

ที่พูดอยู่, เป็นเสียงของเจ้าของคลินิกส่วนตัวมู่เซิ่ง, ดื่มหนักไปหน่อย

พูดจาเลื่อนลอย, “ทารกที่ไม่แข็งแรงคนหนึ่งเอา ออกก็เอาไป, พวกเรากำลังจะส่งไปที่เมรุเผาศพ, ใคร จะไปรู้กลางทางถูกเธอขวางไว้, คุกเข่าบนพื้นขอร้อง ให้พวกเราเอาทารกให้เธอ, หลังจากนั้นก็อ้อมทารกที่ ตายเดินไป, พยาบาลที่คลินิกเราบอกว่า รู้สึกว่าเธอสติ เหมือนไม่ค่อยดีแล้ว , ไม่รู้ว่าตอนนี้ทารกที่ตายจัดการไป หรือยัง, แต่ก็เข้าใจได้, หลังจากการผ่าตัดครั้งนี้, มดลูก เธอเสียหายรุนแรง, ต่อไปคงตั้งท้องไม่ได้อีกแล้ว, นี้ก็ ถือว่าเป็นลูกคนสุดท้ายของเธอ……

นายพูดอะไร! ”

มู่เซิ่งยังไม่ทันพูดจบ, ถูกฟูจิ่วหยุนกระชากขึ้นมา, ฟู จิ่วหยุนนัยน์ตาแดงก่ำ, น่ากลัวมาก

“ฉันพูดว่า……”

นายพูดว่าเธอไม่สามารถตั้งท้องได้อีกแล้ว? ”

ฟจิ๋วหยนพูดไม่ออก ในใจเจ็บปวด..ม่เซิ่งขมวดคิ้วฉันนึกว่านายรู้ผลจะที่ตามมา ตอนนั้นหมอน่าจะแค่ขอ ความเห็นจากนายแล้ว, ฉันคิดถึงหนิงจะบอกนาย…..

ใช่หมอบอกอาจเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินได้ตลอด เวลา.

เขารู้ว่าเธอไม่มีอันตรายถึงชีวิต, ก็ไปเลย, ไม่ได้รอ ถึงผ่าตัดเสร็จ.

เพราะภาพที่เปื้อนไปด้วยเลือด, ทำให้เขาอึดอัด

ฉากนั้น ยังชัดเจนทุกครั้งที่นึกถึง, ฟูจิ่วหยุนพุ่ง เข้าไปในห้อง, อ้วกหนักขึ้นมา

เหล้าที่ดื่มเข้าไปอ้วกออกมาหมด, เริ่มออกเป็นกรด, เหมือนตับไตไส้พังจะอ้วกออกมา……..

ออกมาจกคลับส่วนตัว, ฟูจิ่วหยุนเหยียบคันเร่ง, ขับ ซึ่งตลอดทาง.

ในที่สุด, ก็โทรหาถึงหนึ่ง

แต่เสียงร้องของผู้หญิงที่ข้างใน, มันกลับทำให้เขา โกรธ!
“หาถังหนิงให้เจอ, ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินนี้ ก็ ต้องหาเธอให้เจอให้ได้!

คืนนี้, เขากลับไปที่บ้านพักที่อยู่ก่อนหน้านี้, ข้างใน ยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ว่าไม่มีถังหนิง.

เขาไปที่ๆพวกเขาเคยไปทุกที่, ไม่มีถังหนิง.

เวลาที่สาม, ฟูจิ่วหยุนเหนื่อยแล้ว, นั่งอยู่ในรถ ความทรงจำที่เกี่ยวกับถังหนิงทั้งหมด, ทับโถมมาอย่าง ท่วมท้น.

อายุสิบแปด, เธอไร้เดียงสา, ได้รับดอกไม้ช่อหนึ่งก็ ทำให้ยิ้มอย่างสดใส

อายุยี่สิบ, เธอพูดว่าจะไปเจจอพ่อแม่ครั้งแรก, ตั้งตา รอคอย.

อายุยี่สิบสอง, การทะเลาะที่นานสองปี, ในที่สุดเธอ ก็แตกหักกับพ่อ, เธอร้องจนตาบวมแล้วพูด, บ้านหลังนั้น เธอจะไม่กลับไปอีกแล้ว, ฟูจิ่วหยุน, ต่อไปฉันเหลือแค่คุณ แล้ว.
ปีนั้น, พ่อเธอเสีย, หลังจากนั้นเขาถึงได้รู้ เขาเป็น คนตัดสายและลบสายเรียกเข้าออก เพราะถ้าต้องให้เธอ เลือกระหว่างเขากับครอบครัวอย่างใดอย่างหนึ่ง เขา อยากให้คำตอบคือตัวเอง

อายุยี่สิบห้า, เธอตั้งท้องครั้งแรก, บอกเขาอย่าง ลึกลับ, แต่เขาไม่ได้เก็บเด็กไว้ ล พาเธอไปเอาเด็กที่โรง พยาบาล, เธอร้องไห้ไปสองชั่วโมง, ใช้กระดาษทิชชู่หมด ไปห้าห่อ.

อายุยี่สิบหก, อายุยี่สิบเจ็ด, อายุยี่สิบแปด.

เธอคิดถึงอย่างบ้าคลั่ง, อยากกลับดูพ่อ, เพราะเขา ใช้ข้ออ้างหลายอย่างมาขัดขวาง

เพราะเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง, กับเรื่องจริงที่พ่อ ของเธอจากไปแล้ว

ในสิบปี, เธอพูดเรื่องแต่งงานมากี่ครั้ง, เขาจำไม่ได้

ไม่มีสักครั้ง, คำตอบที่เขาให้. คือแน่ใจ.

จนกระทั่งฉินซินกลับมา, พาลูกที่อายุสิบขวดกลับ มา, จนถึงเธอมีชู้, ตั้งท้องลูกของคนอื่น.
ฟูจิ่วหยุนหลับตา, เงียบ

โทรศัพท์ดังขึ้น, ขัดจังหวะเขา

“คุณฟู, ผมพบที่อยู่ของชายคนนั้น แล้วหาคุณถัง หนิงจนเจอระหว่างนั้น

บ้านที่ห่างไกลหลังหนึ่ง ในสวนปลูกดอกไม้หลาย

ชนิด.

ฟูจิ่วหยุนเดินมาด้วยหน้าที่เย็นชา, สั่งให้คนทุบ กุญแจ, แล้วเดินเข้าไปสง่างาม

เสียงที่ดังลั่นทำให้คนในบ้านตกใจตื่น

“พวกคุณเป็นใคร! “หยวนอานบุกออกมา, เขาจำฟู จิ่วหยุนได้ทันที.