บทที่ 1 เอาเด็กออก

เสียงฟ้าร้องและฝนตกที่ผสานกันนอกหน้าต่าง, ใน ห้องมีเพียงแสงไฟสลัวจากโคลมไฟเพียงดวงเดียว.

ถังหนิงนั่งอยู่ข้างเตียง, ฝ่ามือลูบไปที่ท้องที่มีอายุ ครรภ์ห้าเดือน, ถึงแม้จะเป็นการขยับที่เล็กน้อย ก็ทำให้ใจ เธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

แต่ว่า, นัยน์ตาของเธอกลับดูนิ่งเฉย.

เวลาที่สาม, เสียงฝนตกที่ดังขึ้นเลื่อยๆ แต่ถังหนึ่งก็ ยังได้ยินเสียงเปิดประตู, เธอลุกขึ้นยืนทันที, เห็นฟูจิ่วหยุน ผลักประตูเข้ามา.

ชุดสูทที่ดูเรียบร้อยเปียกไปด้วยน้ำฝน, ปลายเส้นผม ยังคงมีน้ำหยดลงมา

แต่ในความหล่อเหลาของเขาได้กลบความโหดร้าย ของเขาเอาไว้.

“คุณกลับมาแล้วเหรอค่ะ, ถังหนิงเข้าไป ถอดชุด สูทให้เขา.

เห็นรอยจูบบนคอเขาอย่างรวดเร็ว สะดุดตา, ที่เต็ม ด้วยความยั่วยุ.
ถังหนิงกอดสูทไว้แน่น, ในที่สุดเธอก็อดกลั้นความ เสียใจไม่ไหว, ดวงตาเธอเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาทันที

“ฟูจิ่วหยุน,ตกลงตอนนี้ฉันเป็นอะไรกันแน่?

ถังหนิงเงยหน้า, น้ำตาไหลอาบหน้า, เธอพยายาม ลืมตาให้กว้าง,พยายามแกล้งทำเป็นใจเย็น

ฟูจิ่วหยุนมีความหงุดหงิด, เขาจึงเอื้อมมือไปหยิบ บุหรี่จากกระเป๋ากางเกง, ออกมาหนึ่งม้วน, จุดไฟ, แต่จุดยัง ไงก็จุดไม่ติด.

เลยโยนมันลงบนโต๊ะดังโครมคราม, เสียงดังจนถึง หนิงตกใจ.

“ถังหนิง,เราจบกันเถอะ

ฟูจิ่วหยุนนั่งลงมา, ใบหน้าซ่อนอยู่ในความมืด, “ฉิน ซินไม่ชอบที่ฉันมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่น ฉันไม่อยาก ให้เขาไม่มีความสุข

ผู้หญิงคนอื่น?

ถังหนิงหัวเราะออกมา, เธอยากที่จะเชื่อและมองไป ยังฟูจิ่วหยุน.
เธออยู่เคียงข้างเขาตั้งแต่อายุสิบแปด, สิบปีเต็ม, เธอ มอบช่วงชีวิตสวยงามทั้งหมดของเธอให้กับเขา, สุดท้าย แลกกลับมาคำเดียว, คือคำว่าผู้หญิงอื่น

“ฟูจิ่วหยุน, ตอนนั้นคุณเป็นคนพูดเอง, ว่าคุณจะดีกับ ฉันไปตลลอดชีวิต, บอกว่าจะรับผิดชอบฉัน!”

ถังหนิงน้ำตาไหลอาบหน้า, ถามเขาด้วยดวงตาที่แดง

“คนเราเปลี่ยนได้

“ฟูจิ่วหยุนสั้นๆเพียงประโยคเดียว, ทำให้ถังหนึ่งเป็น เหมือนตัวตลกในขนานนี้

ถังหนิงจ้องมองด้วยสายตา, นานมากก่อนจะเงยหน้า ขึ้นแล้วหัวเราะ, ด้วยใบหน้าที่เศร้าภายใต้แสงไฟสลัว

“ถ้างั้นที่คุณกลับมากลางดึก เพียงแค่จะมาดูฉันกับ ลูก, และมาบอกเลิกฉัน, ใช่ไหม?

ฟูจิ่วหยุนก้มหน้าแล้วตอบว่า “ใช่”

“ถ้างั้นก็ลำบากคุณจริงๆเลยน่ะ, ฟูจิ่วหยุน, ถังหนิง หัวเราะ แต่ก็กลั้นน้ำตาที่ไหลไม่ได้, “ถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ?ฟูจิ่วหยุน, ถ้าไม่ว่ายังไงฉันก็จะแต่งงานกับคุณ, ถ้าฉันไม่ ยอมให้คุณแต่งงานกับผู้หญิงอื่นล่ะ!

“ถึงหนิง, คุณก็รู้เรื่องอะไรที่ผมอยากทํา, ใครก็หยุด ยังไม่ได้”

ฟูจิ่วหยุนลุกขึ้น,ยืนอยู่ต่อหน้าเธอด้วยความ กดดัน, และสายตาที่ไร้เยื่อใยทำให้คนปวดใจ

ถ้างั้นเรื่องที่คุณอยากทำ คือการแต่งงานกับฉัน

ซิน.”

“ใช่”

ถังหนิงใจสลายในทันที เธอกัดฟันแน่น แต่คุณอย่า ลืมน่ะ, ว่าเรากำลังจะมีลูกแล้ว หรือว่าคุณอยากให้ลูกเกิด มาก็กลายเป็นแค่ลูกนอกสมรส

เมื่อได้ยินอย่างนั้น มีความสงสัยแสดงออกบนหน้าฟู จิ่วหยุบ, แต่ก็เพียงเว็บเดียวเท่านั้น.

“ถังหนิง, ลูกคลอดออกมาไม่ได้”

เหมือนดังเสียงฟ้าฝ่าเข้ากลางแก้วหู, ถังหนังตกใจ และจ้องมองชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า, ค่าคืนนี้, เขาเหมือนปีศาจร้าย.

เธอได้ยินผิดใช่ไหม?

เธอต้องได้ยินผิดไปแน่เลย!

“เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไร? ฉันได้ยินไม่ชัด ถังหนึ่ง เสียงสั้น,เธอเอื้อมมือไปจับเสื้อเขาไว้แน่น, คุณอีกครั้ง สิ,ฉันได้ยินไม่ชัด!

“เอาเด็กออกเถอะ, ผมนัดหมอไว้เสร็จแล้ว เป็นผู้ เชี่ยวชาญทางด้านนี้, มันไม่เจ็บหรอก.

ในครั้งนี้ เธอฟังไม่ผิด

ถังหนิงรู้สึกมือเท้าเย็น, และหนาวเย็นไปทั่วทั้งตัว

ในที่สุดเธอก็ร้องไห้และหัวเราะตะโกนออกมา, “ฟ จิ่วหยุน, ลูกอายุครรภ์ห้าเดือนแล้ว!เขาขยับได้แล้ว, คุณ พูดคำที่โหดร้ายขนานนี้ออกมาได้อย่างไง? คุณจะเอา เลือดเนื้อเชื้อไขที่อายุครรภ์ห้าเดือนแล้วออกมาจาก ร่างกายฉัน, ทำให้เขากลายเป็นเพียงแค่ก้อนเนื้อที่เปื้อน ไปด้วยเลือดงั้นเหรอ!