กระชากรักคุณชายเย็นชา 1

สวัสดีครับผม บีม บดินทร์ ครอบครัวผมประกอบธุรกิจ เกี่ยวกับการส่งออกรถยนต์รายใหญ่ของประเทศ ผมมี พี่ชายอยู่หนึ่งคน ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ แบบเลยก็ว่าได้ พี่ชายผมขึ้นแท่นเป็นประธานบริหาร บริษัทของเราอยู่ ส่วนผมก็เป็นรองประธาน ป๊ากับม้าก็ไป ฮันนีมูนเที่ยวรอบโลกกันอย่างสบายกันไป

กรง…..

“ครับมา”

“บีมอยู่ไหนลูก”

“คอนโดครับ”

“ตอนเย็นกลับบ้านหน่อยได้ไหมลูกม๊ามีเรื่องจะคุยด้วย” สงสัยจะกลับมาจากเที่ยวยุโรปแล้ว

“ครับ”

ตอนนี้ผมอยู่คอนโดตัวเพราะไม่มีเรียน ตอนเย็นว่าจะเข้าผับก็โดนเรียกตัวกลับบ้านซะงั้น ไม่รู้ว่าม้ามีเรื่องอะไร จะคุยด้วย

และตอนนี้ผมก็ได้มาอยู่ที่บ้านแล้ว บ้านที่ผมไม่ได้กลับ มาเป็นเดือนๆ ก็ไม่รู้จะกลับมาทำไมกลับมาก็ไม่มีใครอยู่ มีแต่แม่บ้าน ป้ากับม๊าก็ไปเที่ยวกัน ส่วนพี่ชายผมก็อยู่ คอนโดเป็นส่วนใหญ่

“บีมมาแล้วเหรอลูก”ม้าที่เห็นผมเดินเข้ามาเอ่ยทัก

“ครับ” ผมตอบออกไปเพียงแค่สั้นๆ และเดินเข้าไปนั่งที่ โซฟาต้องข้ามกับท่าน

“ม๊ามีเรื่องจะขอให้ลูกช่วยหน่อย”

“เรื่องอะไรครับ” ว่าแต่ป๋าหายไปไหนตั้งแต่มายังไม่เห็น

เลย

“คือ…ว่า…ม้าจะฝากคนให้ไปอยู่กับบีมหน่อยนะลูก” ฝากคนมาอยู่ด้วย นี่ม้าคิดอะไรอยู่ ท่านก็รู้ว่าผมไม่ชอบ ให้ใครมาวุ่นวาย

“ครับ” แต่ผมก็ได้แค่ตอบรับออกไปแค่สั้นๆ ไม่รู้จะ ปฏิเสธไปทำไม เพราะยังไงท่านก็หาทางอ้อนให้ผม ใจอ่อนอยู่ดี และผมก็มักใจอ่อนให้กับคนในครอบครัว เสมอ
“ขอบคุณมากนะลูกเดี่ยวอาทิตย์หน้าพอมหาลัยเปิด น้องจะเข้าไปอยู่ด้วยเลย ม้าขอตัวไปหาป๋าก่อนนะ ไป ดูซะหน่อยว่าป้าปลูกดอกกุหลาบให้ม้าถึงไหนแล้ว” พูด จบมาผมก็รีบเดินออกไป คำว่าน้องสกิดใจผม น้องเหรอ แสดงว่าเป็นน้องผม ลืมถามเลยว่าผู้หญิงผู้ชาย คงจะเป็น ผู้ชายล่ะมั้งม๊าคงไม่กล้าเอาผู้หญิงมาอยู่กับผมหรอก

ผมหยุดคิดเรื่องนี้มองดูเวลา นี่ก็ยังไม่ดึกมากเข้าผับ หน่อยดีกว่า อ่อลืมบอกไปหผมมีกิจการอีกอย่างหนึ่งนั่นก็ คือผับซึ่งหุ้นอยู่กับเพื่อน

หนูดี

สวัสดีค่ะทุกคนหนูดีมาแล้ว ฉันหนูดีสาวสวยน่ารัก เซ็กซี่ ขี้เล่น เล่นขี้ เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว สาวสวยน่ารักเซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง ฉันพึ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากที่ไป เรียนที่นั่นมาหลายปีด้วยความที่โดนเรียกตัวกลับมา ด้วย เหตุผลอะไรนั่น ฉันยังไม่ทราบรู้แต่ว่าป๊ากับม๊าอยากให้ กลับทั้งที่ฉันเรียนอยู่ปีสองแล้ว ท่านบอกว่าไม่เป็นไรย้าย มาเรียนที่ไทยก็ได้เพราะเจ้าของมหาลัยเป็นเพื่อนกัน เรื่องนี้ไม่ยาก ฉันก็เลยไม่ขัดศรัทธา ด้วยความที่คิดถึง บ้านเกิดอยู่แล้ว

“หนูดีลูกจะไปไหนลูก”
“ไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ ค่ะม้า” ตอนนี้ฉันก็กำลังจะไป เลี้ยงฉลอง การกลับมากับเพื่อนๆตัวแสบที่ผับ

“ลูกพึ่งกลับมาเองนะ น่าจะพักผ่อน” มาบอกด้วยความ เป็นห่วง

“หนูดีสบายมาก หนูดีสัญญาว่าจะไม่ดื่มเยอะ นะคะให้ หนูดีไปนะ”ฉันเข้าไปกอดอ้อนขอท่าน

“ก็ได้จ้ะ ก็ได้ แต่พรุ่งนี้ม้ามีเรื่องจะคุยด้วยนะ อย่าลืม ล่ะ”

“โอเคค่ะ ไปแล้วนะคะ จุ๊บ” ฉันพูดด้วยความร่าเริง นี่ แหละครอบครัวฉันท่านไม่ห้ามเรื่องเที่ยวหรือดื่มแต่ต้อง รู้จักขอบเขตและรู้จักดูแลตัวเอง ไม่งั้นท่านจะไว้ใจส่งฉัน ไปเรียนที่เมืองนอกเมืองนาเหรอ

ตอนนี้ฉันก็วิ่งรถมาที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่งบอกเลยว่าเส้น ทางนี้ไม่คุ้นเคยสักนิด แต่พวกเพื่อนตัวดีนี่สิยังให้ฉันมา คนเดียวโดยไม่ไปรับ เหตุผลของพวกมันคือ พวกมันอยู่ ใกล้ผับส่วนฉันอยู่ไกลไม่อยากเสียเวลา มันเลยให้ฉันขับ รถมาเอง ฉันใช้เวลา 1 ชั่วโมงเต็มในการเดินทางในที่สุด ก็ถึงที่หมาย โดยการเปิด GPS ไอ้พวกเพื่อนบ้าก็โทรจิก อยู่นั่นแหละ ไม่รู้อะไรนักหนา

“ฉันมาถึงแล้วนะพวกแก ออกมารับเลย” ฉันโทรให้เพื่อนให้ออกมารับฉันยังไม่แนะนำเพื่อนให้ทุกคนรู้จักใช่ ไหมเดี่ยวเจอหน้าพวกมันก่อนนะ ค่อยแนะนำเรียงตัว

“โอเคๆ รออยู่ข้างหน้านะ” ฉันวางสายแล้วรอพวกนั้น ออกมารับ

“ยัยหนูดี” สักพักฉันก็ได้ยินเสียงแหลมๆ เรียกชื่อฉัน

“หวัดดีอภิเดช” ฉันทักทายชายหนุ่มที่เดินเข้ามา

“อ๊ายยย ปากเสียยัยหนูผี ฉันอ๊อดซี่ย่ะ” แล้วเสียง โวยวายก็ตามมา ใช่แล้วค่ะคนนี้คืออภิเดชหรืออ๊อดซื้ เพื่อนชายใจหญิงของฉัน เราสนิทกันมากก่อนที่ฉันจะไป เรียนต่างประเทศ

“ฉันก็ชื่อหนูดี ไม่ใช่หนูผี พูดไม่ดีมีตบค่ะ”

“ว้ายแรงนะยะหล่อน ยัยหนูดีคนเดิมเรียบร้อยเหมือนผ้า พับไว้หายไปไหนซะล่ะ”

“ยัยนั่นตายไปแล้วย่ะ ทุกวันนี้มีแต่หนูดี สาวสวยเซ็กซี่ ขยี้ทุกเม็ด ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ” พอฉันพูดจบเสียงหัวเราะของเรา สองคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน
ใช่ แต่ก่อนฉันเป็นคนเรียบร้อยน่ารักแต่มันเปลี่ยนไป แล้วสังคมทุกวันนี้มันทำให้ฉันต้องยืนอยู่กับมันให้ได้ แรง มาแรงตอบ ร้ายมาร้ายตอบ แต่ถ้าใครดีมาก็ขอดูก่อนว่า ดีแตกรึเปล่า เพราะคนเราทุกวันนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ ทำดีหวัง ผลไม่ค่อยมีใครจริงใจ

“ย่ะ ทุกวันนี้สวยจนจำไม่ได้นะ ไปเถอะพวกนั้นรอแก แย่แล้ว” พูดจบเราสองคนก็เดินเข้ามาในผับ ตลอดทางที่ เราสองคนเดินเข้ามาก็มีสายตาหลายคู่จับจ้องเรา อ๊อดซี่ เป็นชายใจหญิงที่หล่อมากพูดเลยถ้าผู้หญิงคนไหนที่ไม่รู้ ว่าเป็นนะ หลงเสน่ห์มันทุกราย อย่างเช่นตอนนี้สายตา หลายคู่จับจ้องมาที่เราทั้งชายและหญิงแต่เราสองคนก็ไม่ สนใจ อ๊อด มันจับมือฉันเดินมาจนถึงโต๊ะ ซึ่งเป็นโต๊ะที่ อยู่ข้างเวทีติดบันไดน่าจะเป็นทางขึ้นชั้นสอง

“ว้าวๆ สาวสวยที่ไหนเดินมากับสุดหล่อ อภิเดชของเรา เนี่ย” เสียงแซวดังขึ้นเมื่อเราสองคนเดินมาถึงโต๊ะ เสียงนี้ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยลูกปลาเพื่อนสนิทอีกคน ของฉัน

“เดี๋ยวตบปากฉีกเลย” เสียงชายใจหญิงดังขึ้นเมื่อเพื่อน เรียกชื่อจริง

“ยัยปลาคิดถึงแกจัง มาๆ จุ๊บหน่อย” ฉันเดินเข้าไปหามัน แล้วดึงมันเข้ามากอดเราสองคนก็จุบแก้มซ้ายแก้มขวากัน คนล่ะทีด้วยความคิดถึง
“นี่ แล้วฉันล่ะแกไม่คิดถึงฉันเหรอ” เสียงเล็กเสียงน้อย ดังขึ้นจากด้านหลังของเพื่อนสาว

“แหม่ ใครจะไม่ลืมเพื่อนสาวน่ารักเซ็กซี่ไม่แพ้ฉันคนนี้ กันล่ะ” เพื่อนสาวของฉันอีกคนคืออิน เราสองคนมีอะไร คล้ายๆ กันหลายอย่าง จึงทำให้เราสองคนสนิทกันมาก

พอๆ พวกหล่อน เลิกซึ้งแล้วมาดื่มกันได้แล้ววันนี้ไม่เมา ไม่เลิก” เสียงชายใจหญิงนามว่าอ๊อดซี่ดังขัดจังหวะการก อดกันของเรา นี่แหละค่ะ เพื่อนของฉัน ฉันสนิทกับพวก มันก่อนที่จะไปเรียนต่อ เราสี่คนติดต่อกันตลอดเป็นระยะ จนฉันกลับมาวันนี้พวกมันเลยนัดฉันออกมาเลี้ยงต้อนรับ

“แหม….แกก็คนมันคิดถึงนี่นา เนาะยัยอิน” ลูกปลาโต้

แย้งขึ้น

“ใช่” ยัยอินอีกคน

“ยะ ฉันก็คิดถึงพวกแก ต่อไปพวกแกจะเบื่อฉันเลยล่ะ เพราะว่าฉันจะย้ายมาเรียนที่นี่” ฉันพูดออกไปด้วยความ ตื่นเต้น

“จริงอ่ะดีใจจัง” ยัยอินกระโดดมากอดฉันด้วยท่าทางดีใจ
“แกจะมาต่อปีสองที่นี่เหรอ”

“ใช่จ้ะ ป๊ากับม๊าฉันเป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยที่นี่เลย ไม่มีปัญหาอะไรมาก

“มหาลัยอะไรว่ะแก” ยัยลูกปลาถามขึ้น

“อืม รู้สึกจะชื่อมหาลัย…….นี่แหละ” ฉันบอกชื่อมหาลัย กับพวกมันออกไป

“เฮ้ย จริงดิงั้นแสดงว่าแกเรียนมหาลัยเดียวกันกับพวก ฉันน่ะสิ ดีใจจัง” ยัยอินพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ

“จริงดิ ก็ดีนะเพราะฉันก็ไม่อยากหาเพื่อนใหม่” ฉันไม่ อยากจะมีเพื่อนเพิ่มเท่าไหร่เพราะทุกวันนี้หาคนจริงใจ ยาก ไปอยู่เมืองนอกฉันก็มีเพื่อนแค่ไม่กี่คน

“จริงสิ ว่าแต่แกเรียนคณะอะไร คณะเดิมไหม” เราสี่คน คุยกันไปดื่มกันไป โยกไปตามเสียงเพลงที่มีดีเจสาวสุด สวยเล่นอยู่บนเวทีข้างซ้าย ดีเจคนนั้นดูสวยและเท่มา กอ่ะแถมยังเก่งอีกตากหาก

“เอ่อ แกว่าอะไรนะ” เพราะมัวแต่มองดีเจอยู่ฉันไม่ได้ยินที่เพื่อนพูด
“ฉันถามว่าแกเรียนคณะอะไร”

“อ่อ เรียนบริหารน่ะ” ฉันตอบออกไปแค่สั้นๆ

“น่าเสียดายจังพวกฉันสามคนเรียน อักษร”

“เลิกพูดเรื่องเรียนกันได้แล้วมาสนุกก่อนดีกว่า” ฉันพูด ออกไปแค่นั้นพวกเราก็กลับมาเฮฮากันต่อ ตอนนี้เราดื่ม กินกันอย่าสนุกสุดเหวี่ยง บางครั้งก็มีพวกหนุ่มๆ เข้ามา ขอชนแก้วด้วยเป็นระยะ แต่ถูกเพื่อนสาวอ๊อดซี่ของเรา กันท่าไว้หมด เลยไม่มีใครสามารถเข้ามาใกล้ได้

จนกระทั่งตอนนี้สายตาฉันได้จับจ้องอยู่ที่ผู้ชายคนหนึ่ง เขากำลังเดินขึ้นไปบนชั้นสองของผับ สูงขาวหล่อมาก ดู น่าค้นหาฉันละสายตาจากเขาไม่ได้เลย

“ยัยหนูดีแกมองอะไรวะ” จนกระทั่งยัยลูกปลาเรียก ฉัน จึงได้สติ

“แกรู้จักผู้ชายคนนั้นไหม” ฉันหันไปถามมันแล้วชี้ให้มัน ดูผู้ชายคนนั้นที่กำลังจะเดินลับสายตาเราไป

“เฮ้ย อย่าบอกนะว่าแกสนใจเขา” มันร้องออกมาด้วย ความตกใจ
“อะไรวะ” แล้วสองคนที่อยู่ด้านหลังก็เข้ามาสมทบเมื่อ เห็นยัยลูกปลาร้องขึ้น

“ก็อะไรล่ะ ยัยหนูผีของเราไปสนใจคุณชายแสนเย็นชา เข้าน่ะสิ” คุณชายเย็นชางั้นเหรอ

“ใครว่ะแก” ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย

“ก็คนที่แกชี้ให้ฉันดูนั่นไง”

“อย่าบอกนะว่าแกสนใจคุณชายบีม” ชื่อบีมงั้นเหรอ เย็น ชาอีกต่างหากน่าค้นหาชะมัด

“ใช่ เขาเป็นใครอ่ะแก เขาดังมากเหรอ อยากได้อ่ะ” ฉัน ถามออกไปด้วยความอยากรู้

อยากได้อ่ะบอกเลย ฮ่าๆๆ

แรด” สามเสียงพูดขึ้นพร้อมกันหลังจากที่ฉันพูดจบ พวกนี้เพื่อนจะมีผัว เอ๊ย ไม่ใช่ๆ เพื่อนจะมีแฟนทำไมชอบ ขัด

“พวกแกอ่ะ ก็คนมันอยากได้อยากโดนอ่ะ หล่อตรง สเปค เย็นชา ชอบอ่ะ” ฉันทำหน้าเพ้อฝัน วาดฝันอัน สวยงามของฉันกับคนที่เพื่อนเรียกว่าคุณชายบีมจนกระทั่ง

“โป๊ก” มีมือเคาะลงที่หัว

“โอ๊ย เจ็บนะพวกแกนี่”

“นี่หล่อน ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าหล่อนคิดจะงาบ คุณชายเย็นชา นบอกเลยว่าไม่มีทางสำเร็จ”ฉันทำหน้า งงใส่มัน ทำไมอะ เขาจีบยากขนาดนั้นเลยเหรอ

“ทำไมวะมันได้ยากขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเขาเป็น.. ฉันรีบพูดไปตามที่คิด เขาคงไม่เป็นเพื่อนสาวของฉันใช่ ไหม ม่าย……..นะเสียของหมด คนสวยไม่ยอม

“ไม่ใช่ยะ ฟังก่อน แกนี่มโนเก่งจริงๆ”

“แหะๆ ว่ามาๆ ก็แกบอกว่าไม่มีทางฉันก็นึกว่าเขาเป็น เพื่อนสาวน่ะสิ” ฉันพูดออกไปอย่างที่ใจคิด

“ที่ฉันจะบอกแกอ่ะ เขาน่ะไม่ใช่ได้ยากหรอก ถ้าแกไม่ จริงจังอ่ะเขาเอาแกแน่นอน แต่ถ้าแกคิดจะจริงจังแกไม่มี ทางได้เขา” อ่อ เป็นพวกฟันแล้วทิ้งว่างั้น

“และอีกอย่างฉันว่าเขาดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ไม่มีใครกล้า เข้าไปคุยกับเขาเท่าไหร่ เพราะเขาเป็นคนที่พูดน้อยมาก” ยัยลูกปลาพูดเสริมขึ้น

“เขายังเป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยด้วยนะ” ยัยอินพูด ขึ้นบ้าง เป็นเพื่อนเจ้าของมหาลัย ไหนป้ากับม้าบอกว่า เป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยไง

“เพื่อนเจ้าของมหาลัย แต่ป๊ากับม้าฉันบอกว่าก็เป็นเพื่อน กับเจ้าของมหาลัยเหมือนกันนะ เขามีเพื่อนแก่ขนาดนั้น เลยเหรอ”

“โอ๊ย ยัยหนูผี แกโง่หรือซื่อบื้อกันแน่ ป๊ากับม้าแกจะมา มีเพื่อนรุ่นเดียวกับคุณชายเย็นชาได้ไง ปวดประสาทมี เพื่อนโง่” ยัยอ๊อดซี่มันด่าฉันทางอ้อมใช่ไหม บางครั้งหนูดี คนสวยก็ไม่ทันคนนะ สมงสมองก็มีเอ่อบางบ้างเวลา

“แกด่าว่าฉันโง่เหรอ”

“เออ นะสิ” สามเสียงประสานกันขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

“พวกแกอ่ะ งั้นแกก็รีบเล่ามาเลย” ฉันทำหน้างอนๆ ใส่ พวกมัน ตอนนี้เสียงเพลงเปลี่ยนเป็นเพลงช้า เพื่อให้คน ได้ผ่อนคลาย เราสามคนก็คุยกันโดยไม่สนใจคนรอบข้าง หัวข้อการสนทนามีแต่เรื่องของคุณชายเย็นชาคนเดียว

“เอาล่ะๆ ฟังนะ เพื่อนคุณชายที่เป็นเจ้าของมหาลัยน่ะเป็นลูกชายของเจ้าของมหาลัยคนเก่า เขาเข้ามาบริหาร เมื่อสองปีก่อน และยังเป็นนักศึกษาอยู่ที่นี่ด้วยนะ แบบ บริหารด้วยเรียนไปด้วยอ่ะ บอกเลยคนนี้อ่ะ หล่อมาก ขรึมๆ เหมือนกัน แต่โหดกว่า เจ้าระเบียบ แต่คนนี้ยังไม่ ได้แล้วเพราะมีแฟนแล้ว นั่นไงแฟนเขา” อ๊อด เริ่มร่าย ประวัติเพื่อนของคุณชายเย็นชาชาเย็นให้ฉันฟัง แล้วชี้ มือไปที่แฟนสาวของเจ้าของมหาลัย

“เฮ้ย ดีเจสาวสุดสวยคนนั้นเหรอแฟนเจ้าของมหาลัย”

“ใช่น่ะสิ เรื่องของสองคนนี้อ่ะยาวมากเล่าทั้งวันก็ไม่ หมด แต่ฉันว่าแกคงไม่อยากรู้หรอกใช่ม่ะ”

“ใช่ ฉันอยากรู้เรื่องของคุณชายมากกว่า” ตอนนี้ฉันไม่ อยากรู้เรื่องของใครทั้งนั้นนอกจากเรื่องของผู้ชายเย็นชา คนนั้น

“ย่ะ แต่คุณชายยังมีเพื่อนอีกคนหนึ่งนะ ชื่อมาร์ค คนนี้ อ่ะหล่อ ไม่แพ้กัน ไม่หยิ่ง อารมณ์ดี ขี้เล่นน่ารัก ยังไม่มี แฟน สเปคอ๊อดซี่ ฮ่าๆ ๆ ๆ” ฉันมองอ๊อดซี่มันเล่าไปพร้อม กับทําหน้าเพ้อฝันไป บ้างก็หัวเราะ นี่เสียงภาพพจน์หมด เสียดายหน้าตามันวะ โลกนี้อยู่ยากขึ้นทุกวัน

“เพ้อเจ้อ” เราสามคน ยัยอิน ยัยลูกปลา และฉันพูดขึ้น พร้อมกัน ดับฝันของนางทันที
“พวกแกอ่ะ นี่แหละเพื่อนสนิทเขามีสามคนแค่นี้แหละ นอกนั้นก็เป็นเพื่อนที่ไม่สนิทอยู่ในคณะนั่นแหละ” มัน สาธยายออกมาจนจบ ทำไมเพื่อนน้อยจังคงเหมือนฉัน นั่นแหละเพื่อนน้อยเหมือนกัน ดูเหมือนเราจะมีอะไร คล้ายๆ กันนะ ฮ่าๆ ๆ เกี่ยวกันป่ะ

“แกนี่รู้ดีจริงนะ” ฉันแขวะมันนิดหน่อยอยากรู้เรื่องใคร ต้องถามมัน

“ใครๆ เขาก็รู้ทั้งนั้นแหละ พวกเขาดังจะตายแต่ก็ไม่มี ใครกล้าเข้าไปยุ่งหรอก” มันอันตรายแค่ไหนถึงไม่มีใคร กล้ายุ่ง

“ทำไมวะพวกนั้นน่ากลัวขนาดเชียว” ฉันถามออกไป ด้วยความสงสัย

“ก็ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าไม่มีใครไปยุ่งกับพวกเขาถ้าเขาไม่มายุ่ง กับเราเอง” อ่อ คล้ายๆ เป็นพวกมีอิทธิพลว่างั้น

“นี่แกฉันว่าอย่าไปยุ่งกับเขาเลย ดูเขาเป็นคนเข้าถึงยาก ฉันว่าคนพูดมากแบบแกถ้าไปอยู่กับเขา แกคงอกแตก ตาย” ยัยลูกปลาพูดขึ้นอีกคน

“ทําไมวะ”

“เพราะเขาจะพูดกับแกนับคำได้”
“ขนาดนั้นเลย” มันจะแค่ไหนกันฉันทำสีหน้าครุ่นคิด แล้วทําหน้าเจ้าเล่ห์ออกมา น่าลอง ฉันนี่แหละจะทำให้ เขาพูดมากเอง

“ใช่ นี่อย่าบอกนะว่าแกเอาจริง” ยัยอินถามฉันด้วย สีหน้าตกใจเมื่อมันเห็นฉันทำหน้าเจ้าเล่ห์

“ทําไมอ่ะ ก็เขาตรงสเปคฉันอ่ะ นานๆ ทีจะเจอคนถูกใจ พวกแกต้องช่วยฉันนะ” ฉันบอกพวกมันออกไปด้วย ท่าทางจริงจัง

“ฉันว่าแกหาทางเข้าถึงตัวเขาให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมาหา ทางว่าจะจีบเขายังไง”

“นั่นแหละพวกแกต้องช่วยฉัน” ฉันบอกพวกมันอีกครั้ง

“เฮ้อ….” เสียงพวกมันถอนหายใจออกมาอย่างพร้อม เพรียงกัน มันน่าหนักใจขนาดนั้นเลยรึไง

“เดี๋ยว ก่อนที่แกจะคิดจริงจังกับเขาฉันมีอีกเรื่องจะบอก แก เรื่องนี้เป็นข่าววงในมาก “อ๊อดซี่ทำท่าทำทางกระซิบ กระซาบเหมือนมันเป็นความลับ

“เรื่องอะไรของแกละความลับมากเหรอ” ฉันถามออกไป
“ใช่ แล้วฉันสองคนรู้รึเปล่า” ยัยลูกปลาถามขึ้น

“ไม่ แกสองคนก็ไม่รู้ เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งมองฉันด้วยสายตา แบบนั้น ฉันก็พึ่งรู้เรื่องนี้มาไม่นานเหมือนกันเลยไม่ได้เล่า ให้พวกแกฟัง” อ๊อดซี่รีบแก้ตัวกลัวเพื่อนจะโกรธ

“โอเค เล่ามา” ยัยอินพูด

“ก้มหัวมาๆ” มันบอกให้ก้มหัวลงไปหามัน ความลับระดับ ชาติรีไงวะ แต่พวกฉันก็ทำตามมันนะ เพราะความอยากรู้

“คือง ข่าววงในบอกมาว่า คุณชายเย็นชาของเราแอบ ชอบ ไม่ ต้องไม่ใช้คำว่าแอบ เพราะว่าคุณชายของเรา น่ะไปบอกชอบผู้หญิงคนหนึ่งแต่โดนปฏิเสธ” พอมันพูด แบบนั้นใจฉันก็รู้สึกโหวงๆ ขึ้นมาแปลกๆ อะไรวะหนูดี เจอ หน้าเขาไม่กี่นาทีแกเป็นได้ขนาดนี้เลยเหรอ แล้วที่บอกว่า เขาไปสารภาพรักเนี้ยแสดงว่าเขามีคนที่ชอบแล้วสิ

“จริงเหรอว่ะแก ใครเป็นคนที่โชคดีคนนั้นและใครที่กล้า ปฏิเสธเขาวะ” ยัยลูกปลาถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ใช่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันใครกันที่กล้าปฏิเสธผู้ชายที่น่า ดึงดูดแบบเขากันนะ

“อย่า พึ่งขัดสิกำลังจะเล่าเนี้ย พวกแกคงอยากรู้กันใช่ไหมล่ะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร บอกเลยฉันเองก็ไม่รู้

“โอ๊ย พวกแกอ่ะ ตบหัวฉันทำไม” ใช่ค่ะ ทุกคนฟังไม่ผิด พอมันบอกไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พวกเราก็ลงฝ่ามือ อรหันใส่มันทันทีโทษฐานที่ทำให้อยากแล้วจากไป

“ก็แกทำให้อยากแล้วจากไปทำไมล่ะ” ฉันบอกไปอย่าง อารมณ์เสีย

“ก็มันเป็นข่าววงในนี่น่า เขาบอกมาแค่นี้อ่ะ”

“ฉันว่าเราหยุดคุยกันเรื่องนี้กันเถอะ ส่วนเรื่องว่าจะ เข้าหาเขายังไงค่อยหาทางอีกที มาสนุกกันดีกว่า” ยัยอิน เป็นคนพูดขึ้น

“ใช่ๆ ฉันว่าเราไปเต้นกันเถอะ” ยัยลูกปลาก็เสริมทับ

“โอเคๆ” ฉันบอกพวกมันออกไปแล้วพวกเราสี่คนก็ไป เต้นกันอย่างสนุกสนานโดยมีอ๊อดซี่สุดหล่อของเรากันท่า พวกผู้ชายไม่ให้เข้าใกล้

พอเต้นจนเหนื่อยเราก็แยกย้ายกันกลับ ฉันเอาแต่คิดถึง เรื่องผู้ชายเย็นชาคนนั้น ฉันนี่เป็นเอามากนะ เฮ้อ นอนดี กว่าพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่talk…..

เขตนี้มี 3 เรื่องนะคะ

1.ยัยเฉินแสนเชยมันใจนายหล่อร้าย (ลูกน้ำ เจสัน)

2 กระชากกกคุณชายเย็นชา (หนูดี เฮียปั๊ม)

3. Retum รักครั้งนี้ขอมัดใจยัยตัวแสบ (อลิซ มาร์ค)

สามารถอ่านได้ในแอพนี้ทั้งหมดเลยนะคะ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ