บทที่ 18 ความมีเสน่ห์เย้ายวนชวนหลงใหล

ตามข่าวที่เคอกรุ๊ปจะเข้ามาตั้งหลักปักฐาน ทำให้ดังสนั่นกันทั่ว ทั้งเมือง

มีกี่บ้านที่มีความสุขและมีกี่บ้านที่ไม่มีความสุข แค่สองวัน ราคาบ้านที่ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง พุ่ง สูงขึ้นถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์

นี่เกือบจะใกล้เคียงกับที่เฉินตงคาดไว้เลย

ราคาบ้านในย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองเป็นเพราะ ตำแหน่งและสภาพแวดล้อม ทำให้ที่นี่แตกต่างจากที่อื่น ในเมือง

ข่าวการเข้ามาตั้งหลักปักฐานของเคอกรุ๊ป เป็นอะไรที่ทรง อิทธิพลมากอย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้ราคาบ้านของย่านสลัมที่ ภาคตะวันตกของเมืองจะเพิ่มขึ้นถึงตำแหน่งของราคาเฉลี่ยของ อสังหาริมทรัพย์

ตามที่ราคาบ้านในย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองสูงขึ้น ทำให้พนักงานไปสิ่งที่ตื่นตระหนกในตอนแรก พ้นจากความ ตระหนกนั้น กระตือรือร้นขึ้น และกำลังใจสูงขึ้น บรรยากาศ ภายในออฟฟิศกลับมาผ่อนคลายอีกครั้ง

เฉินตงมีความสุขที่ได้เห็นฉากดังกล่าว การได้รับชัยชนะใน ครั้งนี้ อย่างน้อยก็ทำให้พนักงานทุกคนเห็นความสามารถของเขา ในอนาคตไทติ้งจะมีแต่ดีขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน

พนักงานบางคนยังสงสัยว่าทำไมเฉินตงถึงเชื่อว่าสัญญาราคา สูงเสียดฟ้าจะพลิกสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดี เฉินตงเก็บ เรื่องนี้เป็นความลับ และไม่พูดถึงประเด็นนี้เลย

วันที่สาม จากการที่คนทั้งหมดในไทซึ่งเร่งทำงานตลอดทั้งวัน ทั้งคืนอย่างต่อเนื่อง ทำให้โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาค ตะวันตกของเมืองเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง

สองทุ่ม เฉินตงพาพนักงานไปที่ร้านอาหาร “ท่าเรือปอ” งาน เลี้ยงฉลองได้เริ่มขึ้น เฉินตงได้ดื่มเหล้าไม่น้อย ชนแก้วกับ พนักงาน ไม่ปฏิเสธพนักงานที่มาชนแก้วสักคนเลย

ตลอดสามปีที่อยู่ไม่นิ่งมา ไม่ว่าจะด้วยความสามารถของเขา หรือการเข้ากับเพื่อนร่วมงาน ล้วนได้รับการยอมรับจากพนักงาน ทุกคน

พนักงาน บริษัท ก็รู้ดี เหตุผลที่ไม่ติ่งสามารถรักษา สถานการณ์ที่สามารถทำกำไรได้มาโดยตลอด ฮีโร่คนที่ใหญ่ ที่สุดคือรองประธานมืออาชีพในการรับมือกับข้อผิดพลาดแทน

นี่คือเหตุผลว่าทำไมตอนที่ไม่พึ่งเปลี่ยนเจ้าของกิจการ ทุกคน ถึงอยากจะทรัพย์สินทั้งหมดของตนเองไปเดิมพันสักครั้ง และ เหตุที่ไม่อยากจากไปพร้อมเจ้าห

ความไร้ประโยชน์ของเจ้าหลีกับสิ่งที่เขาทำ พนักงานของ บริษัทล้วนทราบดี คนโง่เท่านั้นที่เต็มใจที่จะออกไปพร้อมกับเขา
และโครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง ทำให้ความเชื่อมั่นในใจของพนักงานทุกคนที่มีต่อเฉินตงเพิ่ม มากขึ้นถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน

ยังไงๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ เฉินตงก็ไม่สะทกสะท้าน และไม่เคย แสดงความตื่นตระหนกมากเกินไปเกี่ยวกับสัญญาราคาสูงของ ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองเลย

กินและดื่มกันจนได้ที่แล้ว

เฉินตงเมาหนักมากแล้ว ต่อหน้าพนักงานที่กระตือรือร้น เขา

ใจกว้างควักเงินหนึ่งแสนหยวนให้กับพนักงานในบริษัทเพื่อ

เปลี่ยนสถานที่ในการไปสนุกต่อ จากนั้นเขาก็ออกจากร้าน อาหาร”ท่าเรือบี้ปอ” ความมึนเมาของเฉินตงลดน้อยลง เพราะลมของแม่น้ำที่พัด

ผ่านมา

มองไปที่แม่น้ำระยิบระยับ เขาก็ถอนหายใจออกมาเป็นกลิ่น ของแอลกอฮอล์

แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลับจางหายไป เปลี่ยนเป็น ความเศร้าโศก ดวงตาก็เริ่มแดงแล้ว

แค่ครึ่งเดือน เขาประสบกับปัญหาแม่ป่วยหนักจนอาจตายได้ หย่ากับภรรยา เพราะปีศาจ ผู้หญิงที่มีน้องชายและต้องช่วย น้องชายในทุกด้านเพราะพ่อแม่ให้ความสำคัญกับลูกชาย มากกว่าลูกสาว) อย่างหวางหนุนหนันได้เอาเงิน2แสนหยวนเป็น เงินจํานวนสุดท้ายสำหรับช่วยชีวิตแม่ไป เพียงเพื่อนำไปดาวน์บ้านงวดแรกสําหรับงานแต่งของน้องชายเธอ

ช่างตลกจริงๆ!

เขารักภรรยาอย่างจริงจัง แต่สุดท้ายเพื่อรวบรวมเงินดาวน์ บ้านแต่งงานให้น้องชายแล้ว กลับไม่สนใจชีวิตแม่ของเขาเลย

นี่ทำให้เขารู้สึกใจแทบสลาย เลยเลือกที่จะหย่ากัน

ถ้าเป็นคนอื่น ภายใต้การโจมตีไม่หยุดแบบนี้ บางทีอาจจะใจ พังทลายลงตั้งนานแล้ว

แต่เขาโชคดี พ่อที่เนรคุณก็ปรากฏขึ้น ไม่เพียงแค่ช่วยแม่ ยัง ทำให้เขามีเงินอีก เหมือนมือใหญ่ที่ทรงพลัง สามารถเปลี่ยนเส้น ทางชีวิตที่ทุกข์ยากของเขาได้อย่างง่ายดาย

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าการกลับมาช่วยของพ่อเขาอย่างกะทันหัน ซึ่ง

ไม่ใช่เพราะความรู้สึกผิดแน่นอน แต่เขาไม่สนหรอก

เพราะผ่านประสบการณ์มากมาย ทำให้เฉินตงรู้ดีแล้ว

เงินช่างเป็นอะไรที่เหี้ยจริงๆ แต่ถ้าไม่มีเงิน ตัวเองก็ไม่ใช่อะไร เลยทั้งนั้น

ตอนนี้ดีแล้ว ชัยชนะครั้งแรกของไทซิ่ง มอบคำตอบที่สมบูรณ์ แบบให้พ่อเขา แม่ได้รับชีวิตใหม่ที่ร่างกายกำลังฟื้นตัว ในที่สุด เขาก็ได้ยกก้อนหินออกจากอก โล่งอกสักที

ขณะที่เดินไปเรื่อยๆ ก็นึกถึงช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา แววตาที่ กำลังเมาหนักขอเฉินตง กลายเป็นดุและคม ยิ้มอย่างขมขื่น“หวางหนุนหนัน ถ้าวันหนึ่งคุณรู้ ผมคนที่เคยถูกครอบครัวของ คุณดูถูก หลังจากหย่ากับคุณแล้วก็มีความสามารถในการแก้ ปัญหาทั้งหมดในครอบคุณได้อย่างง่ายดาย คุณจะเสียใจไหม กับเรื่องที่วันนั้นไม่สนชีวิตแม่ของผมแล้วเอาเงิน2แสนหยวน ไป?”

พอเงยหน้าขึ้น เฉินตงตะลึงทันที

นี่มันตึกที่ผมกับหวางหนันหนันเช่ามาก่อนไม่ใช่เหรอ? เดินมาที่นี่ได้ยังไง?

ข่าตลกตัวเอง เฉินตงนึกขึ้นได้

ท่าเรือ ปอห่างจากที่นี่ไม่ไกล ถึงขนาดแต่ก่อนหลังจากทาน อาหารเย็นเสร็จเขากับหวางหนันหนันยังไปเดินเล่นที่ท่าเรือ ปอ และยังตากลมที่นี่อยู่เลย

ในสภาพที่มึนเมา ทำให้เขาเดินไปที่บ้านเก่าโดยอัตโนมัติ “กลับไปไม่ได้อีกแล้ว “เฉินตงส่ายหัว กำลังจะหันหลังแล้วเดิน จากไป

“คุณเฉิน! ”

เสียงที่ประหลาดใจทำให้เป็นตงหยุดเดิน “คุณอาศัยอยู่ที่นี่ จริงเหรอ?”

เฉินตงขมวดคิ้ว บนใบหน้าความเย็นชา

น้องสะใภ้คนนี้ ความเจ็บครั้งนั้นยังไม่ลึกซึ้งพอเหรอ?
เขาหันไป ก็เห็นหลินเสบู่เอ๋อยืนอยู่ใต้โคมไฟถนนในที่ไม่ไกล มองเขาอย่างมีความสุขแบบประหลาดใจ

หลินเสบู่เอ๋อสวมชุดเดรสสีขาว เผยให้เห็นผิวที่ขาวดุจหิมะ กลับถูกลมกลางคืนพัดมาจนหนาวสั่น ร่างกายที่บอบบางก็พูด

ตัว

“คุณหมายความว่าอะไร?” เฉินตงตอบกลับ

หลินเว่เอ๋อมาหาอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่ขดเพราะความ หนาวเย็นก็ถูกคลี่ออก ราวกับพยายามแสดงด้านที่ดีที่สุดให้เฉิน

ดงเห็น

“หยุด! ”

เฉินตงดุอย่างเย็นชา

“ทำไม? “หลินเสวีเอ๋อผงะ

“นำสัตว์ตัวน้อยของคุณเก็บไว้ “เฉินตงหันไปด้านข้าง ไม่มอง หลินเสว่เอ๋ออีก

หลินเสบู่เอ๋อมองไปที่เท้าของเธอ พูดอย่างสงสัยว่า “ฉัน ฉันไม่ ได้นําสัตว์ตัวน้อยมานิ

เฉินตงถูขมับตาของเขาที่มีความเมาเล็กน้อย แล้วพูดว่า กระต่าย ”

หลินเสบู่เอ๋อตัวสั่น หน้าก็แดงทันที มองไปที่เฉินตงด้วยความ เขินอาย “คุณเฉิน คุณนร้ายมากเลยนะ”
แววตาเป็นประกายมีเสน่ห์อย่างน่าดึงดูด แล้วบิดเอวพริ้ว

เฉินตงเริ่มอารมณ์หงุดหงิด หันหลังแล้วเดินจากไป หลินเสวีเอ๋อก็ก้าวไปข้างหน้า ดึงแขนของเขาไว้ พูดเสียง หวาน “เค้าก็แค่……..อยากให้คุณได้ชม

“ผมไม่สนใจในตัวคุณ เฉินตงพยายามสะบัดมือของหลินเส เอ่อออก

แต่หลินเสบู่เอ๋อก็คว้ามือของเขาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง มีน้ำตา ในดวงตา ร้องอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร “ขอร้องคุณอย่าไปเลย นะ คืน คืนนี้ฉันมาที่นี่ก็เพื่อมาเจอคุณ

ทันใดนั้นเป็นตงก็ขอย่างเย็นชา “หวางเท้าก็โง่จริงๆเลย บอกที่อยู่ของผมให้กับคุณโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง คงจะเบื่อชีวิต ที่มันสงบสุขเกินไป เลยอยากโดนสวมเขาหรือไงเนี่ย?”

ที่อยู่ของบ้านเช่าที่เขาและหวางหนันหนันเช่าอยู่นั้น มีน้อยคน ที่รู้ ซึ่งรวมถึงคนในตระกูลหวางด้วย

ความซื่อบื้อและไร้ประโยชน์ของหวางเท้า เพียงแค่หลินเสวีเอ อพูดคําสองคําออกมาก็ล้วงความลับได้อย่างง่ายดาย

หลินเสบู่เอ๋อในสายตาของตระกูลหวางอาจเป็นผู้หญิงไร้เดียง สาที่รักนวลสงวนตัว แต่เขารู้ดีว่าที่จริงแล้วหลินเสบู่เอ๋อเป็นนังชา เขียว (ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อย ใสซื่อแอ๊บแบ๊ว อ่อนต่อโลก แต่ทำตัว ร่าน)ต่างหาก

เขาไม่ใช่คนที่เวลาหิวแล้วจะไม่เลือก ยิ่งไม่ใช่คนโง่ด้วย
หลินเว่เอ๋อสีหน้าตกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าเฉินตงจะพูดอะไร ออกมาตรงๆเช่นนี้ พูดไม่ไว้หน้าเธอเลย

แต่เมื่อนึกถึงฐานะทางบ้านของเฉินตง แม้ว่าเฉินตงจะเช่าบ้าน หลังที่ดูเก่าและเล็ก แต่บัตรพันล้านใบนั้นไม่ผิดแน่นอน

ที่เธอหาหวางเท้า ก็เพื่อให้หวางเท้าเป็นตัวรับของที่ไม่ดีต่อ จากคนอื่นเมื่อคนอื่นไม่ต้องการแล้ว

แต่เฉินตงนั้นดีกว่าหวางเข้าหลายสิบล้านเท่า

เพราะคืนนั้นเธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อขอโทษเฉินตง นั่นเป็น เหตุผลที่เธอรวบรวมความกล้าที่จะมาหาเฉินตง ในคืนนี้ คิดว่าจะ ลองพยายามเป็นครั้งสุดท้าย

แม้ว่า เธอจะรู้ว่าเฉินตงเป็นอดีตพี่เขยของหวางเท้า

ริมฝีปากแดงขยับเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง ดวงตามีน้ำตา คลอด้วย หลินเสบู่เอ๋อแสดงความน่าสงสารออกมาได้อย่างเต็มที่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงร้องไห้ “ฉัน ฉันอาจจะหมั้นกับหวางเท้าเร็วๆ นี้แล้ว ก็เลยอยากมาเจอคุณในคืนนี้ อยากเจอมากๆเลยนะคะ ”

เฉินตงสะบัดมือหลินเยว่เอ๋อออก หันหลังและเดินจากไป

“โอเค ผมรู้แล้ว งั้นผมจะนำเงินห่อซองนั่งเปาให้พวกคุณ ก็ได้ “