บทที่ 14 เฉินตง ฉันต้องการคุณ

ค่ำคืนที่มีลมเย็นเล็กน้อย

บนท้องฟ้ามีฝนตกลงมาปรอยๆ

หวางหนุนหนันมองโทรศัพท์อย่างใจลอย ข้อความตอบกลับ ของเฉินตงราวกับมีดที่ทิ่มแทงหัวใจของเธอ

“พี่ เข้าไปเถอะ คนเขากำลังคอยอยู่นะ “หวางเท้าไม่รู้เรื่องที่ คุยวีแชท กล่าวเร่ง

หวางหนันหนันยกมือขึ้น ปาดน้ำตาที่คลอเบ้าหน้า เดินไป ทิศทางร้านอาหาร ค่อยเงยหน้าขึ้นมองฝนที่ตกลงมาจากฟ้า ยิ้ม อย่างสิ้นหวัง : “สุดท้ายแล้ว ฉันต้องเป็นคนแบกรับทุกสิ่งทุก อย่างเองคนเดียวเหรอ? ”

ภายในร้านอาหารมืดหน่อย

แสงไฟสลัวๆ บวกกับเสียงดนตรีที่ผ่อนคลาย ทำให้ร้าน อาหารกลายเป็นสถานที่ที่เหมาะและดีมากในการนัดเจอกันของ คู่รักต่างๆ

ตรงมุมห้อง เจ้าหลี่นั่งบนโซฟาอย่างเนือยๆ คอยจัดเส้นผมบน ศีรษะที่ล้าน มองรูปถ่ายหวางหนันหนัน และปลีกรอยยิ้มอื่นๆ ออกมา

อายุเขาก็ขนาดนี้แล้ว แต่งงานตอนนี้ถือว่าเป็นแต่งงานตอนสูงวัยที่ช้าสุดแล้ว

แต่เขาไม่ถือสาเรื่องนี้ และไม่อยากแต่งงานด้วย เพราะเขายัง เล่นสนุกไม่พอเลย

พี่สาวของเขาแต่งงานกับพี่เขยที่ร่ำรวย การช่วยเหลือของพี่ สาวและพี่เขย ทำให้เขาได้ใช้ชีวิตที่สุขสบายมาก

เมื่อก่อนตอนที่เขาเป็นผู้จัดการใหญ่ในไทติ่ง เขาใช้อำนาจ ตรงนี้ มีความสัมพันธ์ลับๆกับผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาหญิงจำนวน ไม่น้อยเลย ถึงแม้ไม่ติ่งจะถูกที่เคยขายไปแล้ว เขาก็ปิดบังเรื่อง สัญญาราคาสูงกับพี่เขยเขา ต่อมาวันนึงก็ไปเป็นตำแหน่งระดับผู้ ดูแลในอีกบริษัทของพี่เขยอีก

การแต่งงานก็หมายถึงต้องมีภาระหน้าที่ความรับผิดชอบมาก ขึ้น ทั้งๆเขาสามารถเล่นสนุกกับผู้หญิงได้โดยไม่ต้องคิดอะไร แล้วทำไมต้องหยุดที่ผู้หญิงเพียงคนเดียว แล้วเสียโอกาสที่จะได้ เล่นกับผู้หญิงหลายคนล่ะ?

ที่รับปากมานัดดูตัวในคืนนี้ ก็เป็นเพราะว่าเขาเห็นผู้หญิงใน รูปสวยเร้าใจมากพอ ก็เลยคิดแผนอะไรบางอย่าง

ถ้าสามารถใช้เงิน สนุกได้คืนนึง ทำไมเขาจะไม่ทำล่ะ?

“สวัสดี ไม่ทราบว่าคุณคือคุณหลี่หรือเปล่า? ”

หวางหนันหนันเลิกคิ้วมองเจ้าหลี่ที่อยู่ด้านหน้า ในใจเต็มไป ด้วยความรู้สึกขยะแขยง

อายุมาก ศีรษะล้าน รูปร่างหน้าตาห่วยสุดๆ เมื่อกี้เธอยังเห็นยิ้มแบบนั้น ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ชายแก่ที่อยู่ตรงหน้า เป็นหัวหน้าที่อยู่ เบื้องบนของเฉินตง

กับตาว่าเจ้าหลี่มองรูปภาพของเธอด้วยท่าทีและรอย

ที่กล่าวมาทุกอย่างนี้ ล้วนเป็นอะไรที่เธอปฏิเสธทั้งนั้นเลย

“คุณคือหวางหนุนหนันเหรอครับ? “เจ้าหลี่เห็นหวางหนัน หนัน ก็เบิกตากว้างคิดอะไรเพ้อเจ้อในทันที

หวางหนันหนันช่างสวยจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาดูอายุ ล้วนแล้วเป็นอะไรที่ดีเยี่ยมสุดๆไปเลย

แต่ว่า เจ้าหลี่ดึงสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว และเก้าอี้ออกมา ให้หวางหนุนหนันอย่างสุภาพ “คุณหวางเชิญนั่งครับ”

ใบหน้าสวยๆของหวางหนันหนันเย็นชา นั่งลงและตอบกลับไป

เบาๆว่า “ขอบคุณ”

กับจุดนี้ เจ้าหลี่ไม่ถือสาเลยสักนิด หลังจากนั่งลงพร้อมกับรอย ยิ้ม: “ผมแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อหลีต้าเปา ตัวจริงคุณหวา งสวยกว่าในรูปเยอะเลยนะครับ”

หวางหนันหนันยิ้มตามมารยาท

ปิ้ง!

เจ้าหลีดีดนิ้ว: “พนักงานครับ สั่งอาหาร

หลังจากรับเมนูอาหารจากมือของพนักงานเสิร์ฟ เขาก็นำเมนู อาหารยื่นให้ตรงหน้ากับหวางหนุนหนัน จากนั้นก็ให้พนักงานถอยก่อน

“คุณหวางชอบทานอะไรสั่งได้เลยนะครับ ผมเลี้ยง”

หวางหนันหนันถือเมนูอาหารขึ้นมา ไม่มีกระจัดกระจายในการ สั่งอาหาร เพียงแค่ดูไปงั้นๆ เธอแค่ไม่อยากมองใบหน้าที่ทั้งแก่ ทั้งเลี่ยนทั้งตื่นกามของเจ้าหลี่ ในขณะเดียวกันก็กำลังคิด แผนการว่าจะเอาตัวรอดยังไงดี

ทันใดนั้น เบอร์ใหญ่ข้างนึงสัมผัสมาที่หลังมือของหวางหนัน

หนัน

หวางหนันหนันตัวสั่น ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยน รีบถอยพิงด้าน หลัง : “คุณหลี่ นี่คุณจะทำอะไรคะ?

“มือของคุณหวาง ทั้งขาวนุ่มและเรียบเนียนจริงๆเลยนะ ครับ”เจ้าหลี่ยิ้มแบบหุ่นกามและเอามือขวากลับ และยังเอามา ดมดูตรงปลายจมูกอีกด้วย ไม่สนใจในเสียงร้องที่ตกใจของหวา งหนุนหนัน ตั้งแต่กลับยักคิ้ว แล้วพูดว่า “ว่ามาสิ จะเอาเท่า ไหร่?

“อะไรนะ? ! ”

หวางหนันหนันตกตะลึง

“บอกราคามาเลย! “เจ้าหลี่ขี้เกียจจะแกล้งอีกต่อไปแล้ว”คืน นี้ผมต้องได้ตัวคุณ! ”

บูม!
หวางหนันหนันสีหน้าซีดเซียว ราวกับถูกฟ้าผ่า

นี่เป็นการนัดดูตัวไม่ใช่เหรอ?

มีความรู้สึกที่โดนดูถูกอย่างรุนแรง

เธอนำเมนูอาหารฟาดลงบนโต๊ะ ปิ้ง” กล่าวอย่างเย็นเยือก “คุณหลี่ คุณกำลังดูถูกเหยียดหยามฉันเหรอคะ? ถ้าคุณมาเพื่อ สิ่งนี้ ฉันคิดว่าการนัดดูตัวในครั้งนี้ก็ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ อีก”

“อย่าแกล้งเป็นผู้ดีไปหน่อยเลยนะ แกคิดว่าที่กูเรียกมึงว่าคุณ หวาง นั่นเป็นเพราะมารยาทงั้นหรอ? “เจ้าหลี่ยิ้มแปลกแปลก ไม่ ปิดบังสายตาที่รุกรานร่างกายหวางหนันหนันเลยสักนิด

หวางหนุนหนันนึกอะไรออกมาได้ทันที คำว่าคุณในคุณหวา ………….อีกความหมายถึง (คำว่าคุณสำหรับผู้หญิงในภาษา จีนยังมีอีกความหมายหนึ่งคือหญิงขายบริการ)

สีหน้าของเธอเยือกเย็นสุดๆ ความโกรธผุดขึ้นมาทันที

“ผู้หญิงอย่างคุณ กูเจอมาเยอะแล้ว ใช้ในนามของการนัดดู ตัว แต่เรื่องที่ทำจริงคิดว่าผมไม่รู้หรอ?”

เจ้าหลี่ยิ้มพูดเองเออเองอยู่คนเดียว : “ไอ้คนนามสกุลจางนั่น เป็นแม่เล้านำเด็กขายบริการทางเพศสินะ? โอ้พระเจ้าช่วย ตอนที่ เธอแนะนำคุณให้ผม ทุกประโยคนั้นต้องมีคำว่าเงินอยู่ด้วย ชัก อยากจะให้รีบๆจ่ายเงิน เธอจะได้รีบนำตัวคุณไปส่งบ้านผมซะ เลย อย่างนี้แล้ว คุณยังจะแกล้งทำตัวเป็นผู้ดีอีกทำไมล่ะ? ”
ใบหน้าที่สะสวยของหวางหนันหนันเปลี่ยนสีหน้าทันที ดวงตา โมโหเหมือนกับว่ากำลังจะพ่นควันออกมาเลย

แม่แนะนำอะไรยังไงกันแน่เนี่ย?

ฉันเป็นลูกสาวเธอนะ! เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง?

เวลานี้ หวางหนันหนันเจ็บปวดใจเหมือนโดนมีดกรีด ความ คิดในสมองว่างเปล่าไปหมด

“ขอโทษนะคะ ฉันขอตัวก่อน”สติสัมปชัญญะที่ยังเหลืออยู่ ทำให้เธอทิ้งคำพูดนี้ไว้อย่างเย็นเยือกและหันหน้าจะเดินจากไป

แต่ว่า…

จู่ๆเจ้าหลีก็อารมณ์ขึ้น จับแขนหวางหนันหนัน และดึงตัวหวาง หนุนหนันเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน: “จัดไปง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง? เหยื่อที่ผมจดจ่อไว้แล้ว คุณยังอยากจะหนีอีก?

“อร้าย! ปล่อยฉันนะ”

หวางหนันหนันตกใจสุดๆ เธอๆ ในสมองก็นึกถึงเฉินตง กรีด ร้องเสียงดัง “หต้าเป่า ฉันเป็นภรรยาของเฉินตงที่ทำงานอยู่ ในบริษัทคนนะ!

“หยุดร้องได้แล้ว เธอจะหยั่งอะไรกันนักหนา? ต้องการเงิน ไม่ใช่เหรอ?

เจ้าหลี่ยังคงไม่ปล่อย เมื่อได้ยินว่าหวางหนันหนันเป็นภรรยา ของเฉินตง ก็กระปรี้กระเปร่าทันที แววตาเป็นประกาย : “ดีเลยเฉินตงเนี่ยนะจะกล้ามาเอาเรื่องผม ภรรยาของเขาทำเรื่องแบบนี้ เขากำลังถูกสวมเขาแล้วละสิ?

ก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับหวางหนันหนันเยอะ และ เฉินตงทํางานในไทติ้ง3ปี หวางหนุนหนันก็ไม่เคยไปบริษัทเลย เจ้าหลี่ก็เลยไม่รู้จักหวางหนับหนุนเลยด้วยซ้ำ

แต่ว่า ตอนนี้มีความเกี่ยวข้องกับเฉินตง ทำให้เขายิ่งมั่นใจใน ความคิดที่จะต้องได้หวางหนันหนันในคืนนี้ให้ได้

น่าจะมีความรู้สึกที่พิเศษไปเลยล่ะ?

นี่ก็ถือเป็นการแก้แค้นเฉินตงด้วย!

เจ้าหลี่ยิ้มอย่างลามกตื่นกาม มือล้วงกระเป๋าควักธนบัตรออก มา3ปีกหนาๆ ฟาดลงในอ้อมแขนหวางหนันหนัน” “นี่เป็นเงิน 3หมื่น ผมให้คุณหมดเลย! ”

“ไอ้สารเลว ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ”

หวางหนุนหนันโมโหสุดๆ ดิ้นรนจนลักษณะใบหน้าบิดเบี้ยว นําธนบัตรฟาดลงบนหน้าเจ้าหลี่แรงๆ

การถูกเหยียดหยาม และความโมโห ความรู้สึกขมขื่นทั้งหมด ได้ถูกระบายออกมาทีเดียว

เจ้าหลี่ไม่ทันตั้งตัว โดนธนบัตร 3 ปีกฟาดที่ใบหน้า ร้อง“โอ๊ย”คำนึง เดินเซถอย พร้อมกับปล่อยหวางหนุนหนัน หวางหนันหนันร้องไห้ใหญ่ วิ่งออกจากโรงแรม ภายใต้การของผู้คน

ภายรถออดี้ หวางเท้ากำลังหวางหนันหนันวิ่งร้องไห้ออกมา ก็ตะลึงทันที

เขารีบลงจากรถ พุ่งเข้าไปหา “พี่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น

อย่าเดินตามฉัน

หวางหนันหนันร้องอย่างเจ็บปวดๆเสียงดัง แล้วเหลือเพียงหวางเท้าที่หน้างุนงง

ฝนตกหนักขึ้น และมีฟ้าร้องเป็น

ร้องไห้ตลอดทาง เปียกไปหมด มอมแมมมาก

เรื่องทุกอย่างในนี้ ทำให้มั่นใจหยิ่งศักดิ์ศรีอยากฆ่าตาย

ในที่สุด เธอวิ่งจนเหนื่อย แล้วนั่งลงถนน จู่เธอไม่ไปดี เราได้ ถูกคนทั้งทอดทิ้ง

ภาพร้ายกี้คำพูดของหลี่เป่า ราวมือใหญ่ กระชากภายนอกที่เย่อหยิ่งเธ ออก แล้วตัวเธอโชว์ท่ามกลางมากมาย
ทันใดนั้น แววตาของเธอก็มีชีวิตชีวาขึ้นนักน้อย

รีบพักผ่อน โทรศัพท์ออกมา โทรหาเฉินตง

เสียงโทรศัพท์เพิ่งจะดังขึ้น กลับถูกอีกฝ่ายตัดสายทิ้ง หวางหนุนหนัน ให้ตายใจ ยังคงโทรศัพท์ไปอีก แต่พอดังได้ แค่ครั้งเดียวก็ถูกตัดสายอีกครั้ง

เมื่อโทรไปหลายครั้ง หวางหนุนหนันที่น้ำตาเต็มเบ้าลูกตา ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว หาวีแชทของเฉินตง ส่งข้อความไป

“เฉินตง! คุณจะใจร้ายใจดำขนาดนี้เลยเหรอ? ยังไงเราก็ เคยเป็นสามีภรรยากันครั้งหนึ่ง คุณไม่มีความกล้าในการรับสาย ของฉันเลยหรือไง? ฉันต้องการคุณ ฉันอยากให้คุณช่วยมาอยู่ เป็นเพื่อนฉันหน่อย!

หลังจากรอประมาณ 5 นาที ยังคงไม่มีข้อความตอบกลับใน แชท

หวางหนันหนันสะอื้นร้องไห้ไม่หยุด ร่างกายหนาวสั่น ข่มขืน สุดๆ เริ่มมองหน้าจอโทรศัพท์ กัดฟันส่งข้อความไปอีกครั้ง

“มาอยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม? รับสายฉันหน่อยก็ได้นะ คุณรู้ไหมว่าคนที่นัดดูตัวกับฉันคือใคร? เป็นหลต้าเป่าผู้จัดการ ใหญ่บริษัทคุณ เขาหยามใจฉัน เขาคิดว่าฉันเป็นหญิงสาวที่ บริการทางเพศ!
“ฉันขอร้องคุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม ตอนนี้ฉันอยู่บนถนนใหญ่ ไม่รู้จะไปไหนดีแล้ว ฉันรู้ว่าคุณยังรักฉันอยู่ คุณจะไม่ยอมทน ให้ ฉันถูกลมที่หนาวเย็นพัดตัวใช่ไหม? ฉันต้องการคุณ ขอเพียงแค่ คุณมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน คืนนี้ฉันยังเป็นของคุณ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ