ตอนที่14 ความสามารถของผู้เชี่ยวชาญระดับโปร เพลเยอร์

ซาโยโกะ จ้องมองภาพการต่อสู้ของธันวาอย่างใจจดใจ จ่อ พลางวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของเขา อย่างละเอียด รอบคอบ ขณะหลอดEXPของเธอไหลเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าของเธอกลับเจือปนไปด้วยความสับสน

ธันวาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วปรับเปลี่ยนทิศทางอย่างฉับ พลัน พลางหลบการโจมตีและโจมตีสวนกลับอย่างแม่นยำ ในจุดบอดของพวกมอนสเตอร์ในทุกการเคลื่อนไหว สเต็ป เท้าที่ไหลลื่นราวกับนักบัลเล่ต์ รวดเร็วฉับไวไร้ข้อผิดพลาด ไม่มีการเคลื่อนไหวในส่วนเกินที่ไม่จำเป็น ราวกับเขาเป็น หนึ่งเดียวกับดาบและสภาพแวดล้อม

แม้ซาโยโกะ จะเป็นโปรเพลเยอร์ครึ่งก้าวก่อนการเข้าถึง ขอบเขตวิวัฒนาการแล้วก็ตาม เธอก็ยังไม่สามารถทำความ เข้าใจถึงการเคลื่อนไหวของธันวาได้ ธันวากำลังต่อสู้กับ กลุ่มของอันเดธถึง 11 ตัว อย่างสูสี ท่ามกลางคมดาบนับ สิบเส้นที่ระดมโจมตีจากทุกทิศทางเข้ายังมาตำแหน่งของ ธันวา

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่คมดาบจะถึงตัวของเขา ธันวาก็ใช้การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก่อนจะ เบี่ยงเบนวิถีการ โจมตีด้วยดาบในมือ พลางย้ายตำแหน่งไปด้านซ้ายขวา อย่างไหลลื่น ราวกับเขามีสิบแขนสิบตารอบๆตัว

ซาโยโกะ รู้สึกงงงวยเป็นอย่างมาก ยิ่งเวลาผ่านไปนาน เท่าไหร่ เธอก็สังเกตเห็นความผิดปกติในการเคลื่อนไหว ของเขา ราวกับว่าความสามารถของเขา ขึ้นๆลงๆ ในอัตรา ไม่คงที่ ในบางครั้งเขาก็รับมือกับการโจมตีรอบตัวได้อย่าง หมดจด ในบางคราวก็หลบได้อย่างฉิวเฉียด คล้ายกับว่านี้ ไม่ใช่ร่างกายจริงๆของเขาเลยด้วยซ้ำ มาตรฐานการต่อสู้ที่ ลุ่มๆดอนๆ ผิดแปลกอย่างไม่น่าเชื่อ

เธอใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อวิเคราะห์ระดับ มาตรฐานของธันวา เขามีความสามารถของโปรเพลเยอ ร่ในระดับขอบเขตการปรับแต่งวิวัฒนาการที่1-5 ในระดับ มาตรฐานของโปรเพลเยอร์ อย่างละนิดอย่างละหน่อย บาง ครั้งก็คล้ายกับโปรเพลเยอร์อเวโด แต่พอมองไปมองมาก็ ลดลงมา และกลับขึ้นไปอีก ซาโยโกะ พลางถอนหายใจ อย่างผิดหวังเพราะเธอไม่สามารถเรียนรู้อะไรจากการมอง ดูการต่อสู้นี้ได้เลย

ในเวลาต่อมา ซาโยโกะ ถึงกับต้องเบิกตากว้างอย่างตกตะลึงเมื่อธันวาหายไปจากระยะสายตาของเธออย่างฉับ พลัน ก่อนจะปรากฏตัวออกมาอยู่ด้านหลังของมอนสเตอร์ ตัวหนึ่ง ดาบในมือของธันวา แยกตัวออกเป็นสี่เล่มก่อนจะ พุ่งเข้าโจมตีจุดบอดของมอนสเตอร์อันเดธอย่างแม่นยำ และหายตัวไปอีกครั้งราวกับภูตผี

เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของมอนสเตอร์อีกตัวใน เวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนจะเกิดแสงสีเงินเปล่งประกายจากดาบ ฟาดฟันในจุดบอดของมอนสเตอร์ราวกับภาพวาดของ ดวงดาวยามราตรีลงบนตัวของมอนสเตอร์ก่อนที่ร่างของ มันจะแยกออกเป็นห้าส่วนราวกับเต้าหู้ที่ถูกตัดขาดด้วย ดาบที่คมกริบ

ซาโยโกะ อุทานออกมาอย่างตกตะลึง

“เทคนิคต่อสู้ขั้นสูง”

แม้ว่าเธอจะเคยได้รับชมวีดีโอของเหล่าบรรดาผู้ เชี่ยวชาญโปรเพลเยอร์ระดับนานาชาติมาอย่างมากมายแต่ ก็ไม่มีเทคนิคใดจะสวยงามและร้ายกาจมากขนาดนี้ ช่าง เป็นเทคนิคที่รวดเร็วฉับไวสวยงามไร้ที่ติ ปราศจากข้อผิด พลาดอีกทั้งยังแม่นยำและมีพลังทำลายที่สามารถฆ่าใคร ก็ได้ในโลกใบนี้ เธอมั่นใจว่าจะไม่มีใครรอดพ้นจากสาม เทคนิคนี้อย่างแน่นอน
เหล่าบรรดาพวกมอนสเตอร์ทั้ง 11 ตัวตกตายลงในท้าย ที่สุด ก่อนจะเหลือไว้เพียง ร่างของธันวา ที่ยืนอยู่กลาง ซากโครงกระดูกของพวกมันอย่างงดงาม แต่อย่างไร ก็ตาม ความสวยงามไม่ได้แข็งแรงคงทน ธันวา ทรุดตัวลง นั่งคุกเข่าหนึ่งข้าง ขณะนำปลายดาบ ปักลงบนพื้นดิน ด้วย ร่างกายที่สั่นเทา เขาจับ ด้ามจับของดาบด้วยมือทั้งสอง ข้างเอาไว้แน่นถนัด ขณะร่างกายเปียกปอนไปด้วยเหงื่อ ไคลพร้อมกับเสียงลมหายใจเข้าออกที่ดังอย่างรุนแรง

ซาโยโกะ มองเห็นภาพทั้งหมดก่อนที่เธอจะรีบวิ่งเข้าไป พยุงตัวของธันวาลกขึ้นยืนอย่างมั่นคง ก่อนจะกล่าวถาม ออกมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใยว่า

“ผู้บัญชาการเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ?”

ธันวา ปรับลมหายใจของเขาให้เข้าสู่สภาพปกติพลางสาย หน้าแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้งแห้งๆพร้อมใบหน้า ซีดเผือดว่า

“ฉันไม่เป็นอะไรแค่เหนื่อยนิดหน่อยเพราะฝืนร่างกายมาก เกินไป ซาโยโกะไอเทมพวกนั้นเป็นของเธอแต่พวกวัสดุ เป็นของฉัน”
ซาโยโกะพยักหน้าอย่างรู้งานด้วยรอยยิ้มก่อนที่เธอ จะเดินไปเก็บไอเทมทั้งหมดเข้ากระเป๋าแล้วส่งพวกวัสดุ คืนให้กับธันวาก่อนจะกล่าวอย่างขี้เล่นด้วยรอยยิ้มแสนน่า รักว่า

“ผู้บัญชาการบอกฉันได้ไหมเจ้าคะว่าเทคนิคพวกนั้นมีชื่อ ว่าอะไร?”

ธันวายิ้มให้กับสาวน้อยที่ยืนเกาะแขนเขาอยู่อย่างสนิท สนม ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเธอ ก่อน เขาจะลูบหัวของเธอพลางกล่าวอธิบายเทคนิคลับของเขา ขณะใบหน้าของซาโยโกะ แดงก่ำไปด้วยความเขินอาย ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจท่ามกลางดวงตะวันที่ไหลลับ ขอบฟ้า

“เทคนิคที่เธอเห็นแต่ละอย่างล้วนเป็นสิ่งที่ฉันคิดค้นปรับ แต่งขึ้นมาเองทั้งหมด เทคนิคแรกฉันให้ชื่อมั่นว่า ความ เร็วแสง โดยอาศัยจุดบอดมุมอับสายตาของศัตรู ใช้การ เคลื่อนไหวของร่างกายเพื่อหลอกลวงศัตรูเบี่ยงเบนความ สนใจออกจากตำแหน่งของเราเพื่อเข้าไปยังมุมอับสายตา ศัตรูอาจดูเห็นเหมือนว่าเราหายตัวไปอย่างกระทันหัน แต่ ความจริงเปล่าเลย สมองของศัตรูต่างหากที่ หลอกตัวพวก เขาว่าเราหายตัวไป ”
“แล้วเทคนิคที่สองล่ะคะผู้บัญชาการ

ธันวาพยักหน้าเป็นเชิงตอบกลับก่อนจะเริ่มอธิบายต่อ

“เทคนิคที่สอง ฉันให้ชื่อมั่นว่า หมื่นบุปผา โดยการเสริม พละกำลังไปยังส่วนแขน เพื่อปรับเปลี่ยนทิศทางอย่าง รวดเร็วจนดูคล้ายว่า มีดาบแยกออกเป็นสี่เล่ม ก่อนจะ โจมตีเข้าไปในจุดบอดสายตาของศัตรูอย่างฉับพลัน แต่ จํานวนครั้งการโจมตีนั้นมันไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่ามี ความเร็วมากเพียงใด ในการโจมตี ศัตรู”

“เทคนิคที่สาม ฉันให้ชื่อมันว่า วาดดาราเทคนิคที่สามก็ คล้ายกับเทคนิคที่สอง แต่ต่างกันเป็นอย่างมาก โดยอาศัย การเสริมพละกำลังส่งไปยังส่วนแขน มากกว่าเดิมเป็นสอง เท่า เพื่อปรับเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแทงเข้า ที่มุมอับของศัตรูแล้วใช้พละกำลังในส่วนของแขนส่งผ่าน ไปยังปลายดาบพลางลากดาบไปตามจุดต่างๆของร่างกาย เพื่อตัด ฉีกร่างกายของศัตรูด้วยพละกำลังและความเร็ว ของผู้ใช้งาน ซาโยโกะ เธอเข้าใจหรือยัง?”

“ฉันเข้าใจพวกมันแล้วเจ้าค่ะแต่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ เลยที่จะใช้เทคนิคทั้งสามในตอนนี้ ”
ธันวา หัวเราะออกมาอย่างชอบใจในความซื่อตรงของเธอ ก่อนที่เขาจะอธิบายเพิ่มเติม

“มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกที่เธอจะใช้งานพวกมันไม่ได้ ซาโยโกะเธอต้องเข้าถึงระดับของผู้เชี่ยวชาญโปรเพลเยอ ร์ขอบเขตปรับแต่งวิวัฒนาการสมองเสียก่อน ถึงเธอจะมี ความสามารถมากพอในการ ฝึกเทคนิค ความเร็วแสง ส่วน หมื่นบุปผานั้นต้องเข้าถึง ระดับจุติเสียก่อน ถึงจะฝึกได้ ส่วน วาดดารา แม้แต่โปรเพลเยอร์ระดับ อเวโด ยังยากจะ ฝึกมัน นอกเสียจากเธอจะเข้าใจ แก่นแท้ของแต่ละระดับ ล่ะนะ ”

ซาโยโกะ ถึงกับเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำพูดของธันวา เธอกล่าวถามด้วยความตื่นเต้นสุดขีด

“ผู้บัญชาการ เข้าใจแก่นแท้ของทุกระดับ อย่างนั้นเห รอ?”

ธันวา พลางพยักหน้าเบาๆก่อนจะกล่าวอย่างสบายๆว่า

“แน่นอน”