บทที่ 7 สงกานนายมันหน้าด้านจริงๆ

“ฉันจะแต่งงานกับพริมแล้ว” สงกานพูดขึ้นมา

ขนตางอนยาวของยิปซีสั่นเล็กน้อย “อ่อ ยินดีด้วย

นะ”

“เธอต้องการเงินเท่าไหร่”สงกานเริ่มโมโห เขาไม่รู้ ว่าทำไมตนเองถึงพูดคำนั้นออกไป

“ให้เงินฉันทำไม คุณไม่นอนกับฉันแล้ว ถ้าฉัน ต้องการเงิน ฉันจะไปขอผู้ชายใหม่ของฉันเอง” ยิปซีพูด ด้วยความเจ็บปวด

“ยิปซี เธอเลวมาก”พอสงกานพูดจบ ก็พุ่งเข้าไปหา เธออย่างเร็ว ดึงเธอมาแล้วโยนเข้าไปในรถ

แสงกานนายจะทำอะไร! )

“เธออยากจับผู้ชายรวยไม่ใช่หรอ? จับฉันสิ

“ฉันไม่จับนายหรอก สงกาน เราหย่ากันแล้ว ปล่อย ฉันนะยิปซีตะโกนเสียงดังอยากออกจากรถ แต่สงกาน ล็อกรถเรียบร้อยแล้ว

“สงกาน คนที่นายรักคือพริมไม่ใช่หรอ? เธอท้อง ไม่ใช่หรอ? นายกับเธอจะแต่งงานกันไม่ใช่หรอ? นายมา ย่งกับอันแบบนี้ ไม่รู้สึกผิดหรอ” ยิปซีพค
สงกานไม่สนใจ เขาขับรถตรงไปที่ทุ่งกุหลาบ

ยิปซีโดนเขาฉุดลงมาและกระชากลากไปที่ห้องนอน

“สงกาน!”ยิปซีตะโกนตอนที่โดนโยนลงบนเตียง

“หุบปาก! “สงกรานต์ตะคอกใส่เธอ จากนั้นก็พุ่งไปทับ

เธอ

ยิปซีจะต่อต้านยังไง สุดท้ายก็โดนเขาทับจนดิ้นไม่ ได้อยู่ดี เธอมองไปบนเพดาน เธอโดนทรมานทางร่างกาย อย่างหนักหน่วง

ในที่สุด เขาก็พอใจสักที เขาลุกขึ้น รู้สึกผ่อนคลาย

มาก

“ตอนนั้นเธอวางแผนจะจับฉัน ไม่ใช่อยากให้ฉันทำ สิ่งนี้กับเธอหรอ ตอนนี้ ฉันขาดคนระบาย ยิปซี เธอต้องอยู่ ที่นี่ ฉันจะจ่ายเงินให้เธอทุกครั้ง ไม่โกงหรอก”

“สงกาน นายมันเลว” ยิปซีสั่นไปทั้งตัว

“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันจะเลิกกับพริมหรอ? ถ้าไม่ใช่ เพราะเธอ ลูกของฉันจะตายหรอ? ยิปซี เธอติดค้างฉัน มากมายเหลือเกิน เธอจะยอมหรือไม่ยอมฉันไม่สน ตั้งแต่ ตอนนี้เป็นต้นไปเธอจะเป็นผู้หญิงที่ฉันซื้อมาไว้บำเรอ ฉัน อยากทำตอนไหนก็ทำ เธอแค่รับผิดชอบทำให้ฉันพอใจก็ พอ” สงกานบีบคอของเธอแล้วพูด

เธอเซ็นใบหย่าแล้วจะหนีไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ได้ยังไง? เธอติดค้างเขามากมาย เธอไม่มีสิทธิหนีไป

เธอต้องเป็นนางบำเรอให้กับเขา แค่นางบำเรอ เธอ ยังไม่มีสิทธิถึงขั้นเป็นชู้

ยิปซีหายใจลำบาก เธออยากผลักเขาออกไป

สงกานปล่อยมือ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้นมา

พริมโทรมา สงกานรับสาย “ฮัลโหล พริม”

กานคะ มาทานข้าวเย็นด้วยกันไหมคะ?

“เขาไม่ว่าง!”ยิปซีตะโกนเสียงดัง

“กาน..”พริมอึ้งไปสักพัก ใช่ ยิปซี
เพียะ! สงกานตบไปที่หน้าของยิปซีหนึ่งทีเธอตั้งตัว

ไม่ดีล้มลงบนเตียง

“เดียวฉันกลับไปอธิบายให้ฟัง”สงกานวางสาย

“ยิปซี อยากตายหรอ!”

“ทำไมกล้าทำไม่กล้ารับล่ะ สงกาน นายมันหน้าด้าน

จริงๆ”

*เธออยากตายหรอ?” สงกรานต์เดินไปข้างหน้าแล้วชู

มือขึ้น

ยิปซีเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าข้างหนึ่งของเธอบวมอดง

สงกานหยุดชะงัก

เดียวฉันค่อยกลับมาเคลียกับเธอ” พอพูดจบเขาก็ เดินออกไปเลยเหมือนกำลังหนีความผิด