บทที่ 43 ฉันท้องแล้ว

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป

ในที่สุดบนเครื่องมือวัดการตั้งครรภ์ของยิปซีก็มีแถบ สองขีดปรากฏออกมา

ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความยินดี ในที่สุด เธอ ก็สามารถไปจากสงกานได้แล้ว

ในใจมีความรู้สึกไม่อยากไปจากเขาเล็กน้อย

ยิปซีพยายามกดความรู้สึกที่ไม่อยากจากเขาไปลง ไป ตอนที่เธอมาไม่มีอะไรสักอย่าง ตอนนี้ก็ไม่อยากมี จากไปเลยก็ได้แล้ว

จะบอกกับสงกานสักคำดีไหมนะ

คิ้วของยิปซีขมวดเข้าหากันแน่น

สงกานเปิดประตูเข้ามา

“ ยิปซีฉันกลับมาแล้ว ” สงกานชอบพูดคำนี้มาก ตอนที่เปิดประตูเข้ามา ประโยคนี้ธรรมดามากเสาหลัก ของครอบครัวมากมายตอนที่กลับมา จะเรียกชื่อของ ภรรยาอย่างอ่อนโยน ข้างหลังก็เดิมประโยคนี้เข้าไปฉัน กลับมาแล้ว
* อือ ฉันจะไปแล้ว ” ยิปซีเอ่ย

มือของสงกานค้างอยู่กลางอากาศ อยู่อีกวันหนึ่ง

ได้ไหม? )

ยิปซีส่ายศรีษะ “ไม่อยู่แล้ว อยู่หลายวันแล้ว ชัยก็ ขอโทษฉันแล้ว ฉันเองก็อภัยให้เขาแล้วด้วย )

* ก่อนหน้านี้ พวกเธอทะเลาะกันหรอ? )

* อือ ” ยิปซีพยักหน้า สงกรานต์ฉันก็แค่มาหลบอยู่

ที่บ้านของคุณสักพัก ให้เขากังวล ฉันรักเขา ฉันอยากให้ เขาสนใจฉันมากหน่อย ก็เลยใช้วิธีเล็กๆนี้ อยู่กับคุณ ก็แค่ ช่วงที่เหงาแค่นั้นเอง »

สงกานเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอย่าง

อัตโนมัติ ในปากขมมาก

ยิปซีรอเขาด่าตัวเอง

แต่ สงกรานต์แค่ยิ้มอย่างขมขื่นเท่านั้น ฉัน ฉันรู้แล้ว CC ฉันก็แค่คนคั่นเวลา ”

“ ใช่ แค่ตัวคั่นเวลา หากคุณไม่เต็มใจก็ไม่ต้องก็ได้ไม่ว่ายังไงฉันหาคนคั่นเวลาง่ายมาก ” ยิปซียิ้มอย่างมี

จริต

“ อยู่คืนหนึ่งได้ไหม? ” สงกานเอ่ยเสียงเบา มีการ

ขอร้อง

จู่ๆยิปซีก็หัวเราะออกมา “สงกานคุณขอร้องฉันสิคะ

* ใช่ ฉันขอร้องเธอ อยู่อีกคืนสุดท้าย อยู่กับฉัน ? สงกานมองยิปซี ยอมรับทันทีโดยไม่ลังเล

หัวใจของยิปซีคล้ายถูกเข็มแทง ดวงตาของเธอแดง

ก่ำ ทำไมฉันต้องยอมรับการขอร้องของคุณ ตอนนี้รู้ว่า รักฉันแล้ว ตอนนี้รู้ว่าไม่อยากให้ฉันไปแล้ว ก่อนหน้านี้คุณ ไปทำอะไร ตอนที่ฉันรักคุณ คุณไปทำอะไร! ส่งกาน คุณ มันเลว ตอนนี้ฉันไม่รักคุณแล้ว คุณก็ควรจะรู้สึกถึงความ รู้สึกที่ถูกทอดทิ้ง ”

ยิปซีผลักสงกานที่ยืนอยู่หน้าประตูออก แล้ววิ่งออก

ไปจากทุ่งกุหลาบ

สงกานยังคงอยู่ในท่านั้น ท่าที่ถูกยิปซีผลักออก เขา ยังจำคำพูดของคุณโรสที่พูดในตอนนั้นได้ ผู้ชายคนหนึ่ง จะจัดงานวันคล้ายวันเกิดทำไม ตอนแรกเขาก็นึกอย่างนี้มองเพื่อนร่วมห้องตอนที่จัดงานวันคล้ายวันเกิดแล้วได้รับ ของขวัญหลายๆอย่าง มีพ่อกับแม่อยู่ด้วย แล้วยังสามารถ ทานเค้กได้อีก เขาอิจฉามาก แต่เขาพูดไม่ได้ อยากได้ ของเล่น ซื้อ เขามีเงิน อยากทานเค้กซื้อ เขามีเงิน

สงกานเดินเข้าไปในห้องอย่างช้าๆ ถอดถุงเท้าช้าๆ เขาพยายามให้ทุกการกระทำเลื่อนเวลาออกไปนานๆ คล้ายกับว่าตั้งใจให้ตัวเองเจ็บมากขึ้น เจ็บเล็กน้อยก็ดี ยิ่ง เจ็บ หัวใจของเขาก็ยิ่งสงบ ยิ่งเจ็บ ยิ่งยุติธรรมกับยิปซี

เขาจะคืนของทุกอย่างที่ควรเป็นของยิปซีให้เธอ ทุก

อย่าง

สงกานค่อยๆหลับตาลง หลับไปในความเจ็บปวด

ยิปซีมาถึงโรงพยาบาล ชัยเฝ้าอยู่นอกห้องคนไข้

“ เรากลับไปฝรั่งเศษเถอะค่ะ ฉันท้องแล้ว ” ยิปซี

เมื่อก่อนยิปซีและยาหยีดำเนินชีวิตอยู่ในหมู่บ้าน

เล็กๆที่ฝรั่งเศษ

“ ผมจองตั๋วเดี๋ยวนี้ ให้หมอทางนั้นเตรียมตัว ”