บทที่ 38 เด็กคนนี้ทำไมถึงเหมือนกับสงกานมาก

* ยิปซี! ” เสียงคุ้นเคยดังขึ้นมา

ยิปซีหันไปมอง ชัยอุ้มเด็กที่ไม่เล็กและไม่โตตรงมา

“ ยาหยี! ” สีหน้าของยิปซีเปลี่ยนไปทันที ก้าว เข้าไปหาก้าวใหญ่ ทำไมคุณถึงพาลูกมาถึงที่นี่คะ )

ยาหยีต้องการคุณ ร้องไห้หนักมาก คุณก็ไม่อยู่ บ้าน ผมก็แค่อยากจะพาเธอออกมาเดินเล่น ” ชัยถูกยิปซี ดุจนไม่กล้าพูดเสียงดัง

คุณไม่รู้หรือว่า ยาหยีไม่สามารถ. ประโยค หลังยิปซีกลืนลงไปทั้งอย่างนั้น

“ แม่คะ ยาหยียื่นมือออกจะให้ยิปซีอุ้ม

ยิปซีรับยาหยีมา “ ยาหยีเชื่อฟังนะ แม่พาลูกกลับ

บ้าน 2)

* แม่คะ ” เสียงของยาหยีอ่อนนุ่ม หัวใจของยิปซี เกือบจะลลายแล้ว อ่อนนุ่มมาก ก้มหน้าลงหอมยาหยี

สงกานคล้ายกับถูกฟ้าผ่า เดินขึ้นมาตรงหน้า

“ ยิปซี.. ”
ชัยยื่นมือออกดึงสองแม่ลูกมากอดไว้ ยิปซี เรา กลับบ้านกัน ”

ยิปซีพยักหน้า “ คุณสงกานคะ ขอโทษนะคะ วันนี้ไม่

สามารถอยู่เป็นเพื่อนคุณแล้ว ลูกสาวของเรากลับมาแล้ว

ฉันต้องกลับบ้านค่ะ ”

ลูก ลูกสาวของเธอ ” สงกานเอ่ยออกมาอย่างไม่

ง่ายดาย

“ เป็นลูกของฉันด้วย ” ชัยเอ่ยออกมาเสียงเรียบ มองท่าทางตกตะลึงของสงกานที่ทำอะไรไม่ถูกในใจมี ความสะใจที่พูดไม่ออก

สายตาของยิปซีผลุบลงท่าทางเสียใจของสงกาน ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเลย

ชัยพายิปซีและยาหยีจากไปแล้ว

สงกานยืนอยู่ที่เดิมเป็นเวลานาน คนรอบข้างเดินผ่าน ไปมา คนรักกัน ครอบครัว พ่อกับลูกชาย แม่กับลูกสาว เดินผ่านเขาไปเป็นคู่ๆ สงกานมีความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ไม่ เคยมีมาก่อน เขาให้ความหวังตัวเองมาโดยตลอด ความ รู้สึกของเขาบอกกับเขาว่ายิปซียังมีชีวิตอยู่ เขาคิดว่าแค่ ยิปซียังมีชีวิตอยู่ก็จะรักเขา
แต่ ยิปซีมีชีวิตอยู่จริงๆ แต่กลับไม่รักเขาแล้ว เธอ สามารถปลดปล่อยตัวเองกับเขาบนเตียง เอาตัวองเป็น เครื่องมืออย่างไม่เสียใจ เธอไม่รักเขาแล้ว ไม่รักแล้ว..

สงกานเดินออกไปข้างนอกเหมือนคนไร้วิญญาณ เหมือนกับมีบางอย่างถูกดึงออกไปจากร่างของเขา ตรง หน้ามืดมิด เขากลิ้งลงบันได บางจุดของร่างกายเจ็บปวด มาก มีอะไรบางอย่างไหลลงมาจากศรีษะจนดวงตาเปียก

คุณคะ ”

สติของสงกานค่อยๆหายไป

* สงกรานต์!”

เป็นเสียงของยิปซี

ยิปซีและชัยทะเลาะกัน ยิปซีโทษชัยที่ไม่ควรพา ยาหยีกลับมา เมื่อครู่นี้เธอตั้งใจบังใบหน้าของยาหยีไว้ ดัง นั้นสงกานเลยมองใบหน้าของยาหยีได้ไม่ชัดเจน เห็นแค่ ว่าเธอเป็นเด็กที่ไม่โตมากนัก หากเขาเห็นยาหยี..

ยาหยีเหมือนกับสงกานเก้าส่วน

คนที่คุ้นเคยกับพวกเขาต่างก็รู้ ยาหยีเป็นลูกของสง

กาน
สงกานจะเป็นยังไง ใครจะไปรู้

ยิปซีทนไม่ไหวที่ชัยเอายาหยีมาเสี่ยง

หลังจากที่ทะเลาะกันเสร็จแล้ว ยิปซีอุ้มยาหยีไป เรียกรถ มองเห็นสงกานตกลงมาจากบันไดพอดี เธอก็พุ่ง เข้าไปหาทันที

มีคนใจดีช่วยเรียกรถพยาบาล

ยิปซีอุ้มยาหยีไว้หัวใจเจ็บปวดคล้ายกับถูกเข็มแทง ผู้ชายที่อยู่ที่สูงส่งแบบนี้ ตอนนี้ตกต่ำอย่างกับอะไรดี เธอ เคยหวังว่าเขาจะเป็นอย่างนี้ แต่เมื่อเขาเป็นอย่างนี้จริงๆ แล้ว เธอก็ไม่น่าให้อภัยเธอที่สงสารเขาจับใจ

* ยิปซี ชัยขมวดคิ้วมุ่นยืนอยู่ด้านหลังของยิปซี

ยิปซีหันไปมอง ส่งยาหยีให้ไปอยู่ในอ้อมกอดของชัย

* ช่วยฉันดูแลยาหยีนะคะ”

ชัยหอบหายใจหนัก

ยิปซีขึ้นไปบนรถโรงพยาบาลพร้อมกับสงกาน

ชัยอุ้มยาหย่อยู่ไม่ขยับเป็นเวลานาน
“ เด็กคนนี้ทำไมถึงคล้ายกับสงกานมาก! เสียงคุ้น เคยเสียงหนึ่งดังขึ้นมา