บทที่ 32 สามีของฉันเห็นแล้วต้องคิดมากแน่

สงกานรับเสื้อผ้ามา “ ยังไม่ไปอีก ”

คิมกระแอ่มไอเสียงเบา รีบหันหลังจากไปอย่าง รวดเร็ว เมื่อครู่นี้เขาแค่อึ้งไปมากเท่านั้นเอง

ยิปซีเดินขึ้นมาตรงหน้าพร้อมรอยยิ้มบางๆ ยื่นมือ ออกรับเสื้อผ้ามา หลังจากที่ขึ้นไปเปลี่ยนเส้อผ้าที่ชั้นบน เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ลงมาเอากระเป๋าของตัวเอง ” ฉันไป แล้วนะคะคุณสงกาน ”

* ฉันไปส่งเธอ

อย่าเลยค่ะ คุณเป็นสามีเก่าของฉัน สามีมองฉัน เห็นแล้วต้องคิดมากแน่เลย * ยิปซีปฏิเสธพร้อมรอยยิ้ม

สีหน้าของสงกานเย็นเฉียบลง “ เมื่อครู่นี้เธอยังอยู่

บนเตียงของสามีเก่าของเธอ ”

“ใช่ค่ะ หากคุณใจฝ่อกินปูนร้อนท้อง ก็ไม่น่าปรากฏ ตัวเลยนะ ยิปซีเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม

สงกานใช้แรงหอบหายใจเบาๆ อยากจะกดยิปซีอยู่ ใต้ร่างแล้วลงโทษหนักๆเดี๋ยวนี้ทันที

ยิปซีเพิ่งเดินมาถึงหน้าประตู ก็ได้ยินเสียงตึงมาจากด้านหลัง ยิปซีหันกลับไปมองโดยอัตโนมัติ สงกานลัมลง อยู่บนพื้น มือทั้งสองกุมกระเพาะไว้ใบหน้าย่นเข้าหากัน เพราะความเจ็บปวด

“สงกาน ยิปซีวิ่งกลับไปอย่างร้อนรน ยื่นมือออก กอดสงกานไว้ สงกาน คุณเป็นอะไรคะ? ”

“ ไม่ ไม่เป็นไร ยาแก้ปวด โต๊ะ บนโต๊ะ ” สงกานชี้ไป ยังโต๊ะอย่างยากลำบาก

ยิปซีรีบลุกขึ้นไปเอายาแล้วเทน้ำใส่แก้ว

สงกานทานยาแก้ปวด ผ่านไปประมาณสิบนาที ความ เจ็บปวดลดลงเล็กน้อย

ยิปซีมองเหงื่อที่ยังมีอยู่บนหน้าผากของสงกาน ใน ใจมีความรู้สึกที่พูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ แน่น แน่นมาก

* ทำให้เธอตกใจแล้วหรอ สงกานเอ่ยออกมา

* มีอะไรน่ากลัวคะ ก็แค่คนชั่วร้ายได้รับผลตอบแทน เท่านั้นเอง ฉันก็แค่เป็นห่วงว่าคุณจะตายเมื่อฉันยังอยู่ ฉัน ต้องไปให้การที่สถานีตำรวจ ต่อหน้าที่ชัยอยู่ไม่สามารถ ให้การได้ ” ยิปซีตอบพร้อมหัวเราะเสียงเบา คล้ายกับ ความเป็นห่วงเมื่อครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น
สงกานเจ็บปวดหัวใจมาก เขาพูดกับตัวเองอยู่ตลอด เวลาว่า ยิปซีแค่รักตัวเองมากเกินไปจึงเจ็บปวดมาก ก็แค่ หลังจากรักมากเกินไปจึงผิดหวังเสียใจมาก

* ถ้าไม่เป็นไรฉันกลับไปแล้วนะ )

* สามารถทำอาหารให้ฉันทานหน่อยได้ไหม? ” สง กานพูด ในน้ำเสียงมีความขอร้องน้อยๆ

ยิปซีมองเขา เมื่อก่อน เธอก็โอนเอน หัวใจของเธอ กำลังโอนเอน สงกานอย่างนี้เธอหวังมานานหลายปี ใน ที่สุดตอนนี้ก็ปรากฏออกมาแล้ว เธอจะไม่โอนเอนได้ อย่างไรกัน แต่ เมื่อครู่นี้เธอกำลังคิดว่าจะเข้าใกล้เขาทีละ น้อยๆ จู่ๆก็มีภาพ ท่าทางของเขาที่เมื่อก่อนเขาตัดสินใจ อย่างหนักแน่นให้เธอไปเปลี่ยนตัวกับพริมกระโดดออกมา ในสมอง

ขอโทษนะคะ สามีของฉันไม่ชอบให้ฉันทำอาหาร ให้คนอื่นทานค่ะ โดยเฉพาะสามีเก่า ” ยิปซีพูดจบก็หัน หลังกลับเดินออกไปอย่างช้าๆ

กลิ่นอายของยิปซีหายไปพร้อมกับการจากไปของ เธอ ในอากาสที่เหลือคล้ายกับขาดอากาศออกซิเจนไป สงกานหายใจไม่สะดวก แน่นหน้าอกเป็นพักๆ
เขามันก่อกรรมทำเข็ญเอง

เจ็บกระเพาะมาก แค่ไม่ทานอาหารเป็นเวลาเขาก็จะ เจ็บกระเพาะวันนี้กับยิปซี เขาไม่อยากเสียเวลากับการ ทานข้าว เขาอยากจะกอดเธอไว้ไม่ให้เธอไป

สงกานลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก ช่วงเวลานี้ทุ่ง กุหลาบเรียกรถไม่ง่าย

ยิปซีเดินผ่านทุ่งกุหลาบของทะเลกุหลาบอย่างช้าๆ จนเดินมาถึงข้างถนน

กำลังมองซ้ายมองขาวจู่ๆก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมาหา

ยิปซี

ยิปซีถอยหลังอย่างตกใจ แล้วเธอก็ขาแพลงล้มลง บนพื้นทันที รถคันนั้นขับพุ่งตรงมา

ยิปซีเบิกตากว้างมองคนขับรถ คนขับรถเหยียบเบรค อย่างอัตโนมัติ รถของสงกานเพิ่งมาถึงหน้าประตู มอง เห็นรถพุ่งไปหายิปซี ก็ขับรถเข้าไปหาโดยตรง ขวางอยู่ ระหว่างยิปซีและรถคันนั้น รถตรงหน้าชนใส่รถของสงกาน โดยตรง

แม้ว่าคนขับรถจะลดความเร็วลงแล้ว แต่ความเร็วของรักยังคงเร็ว

โครม!

ยิปซีได้ยินแค่เสียงดังเสียงเดียว ก็มองเห็นถุงลม นิรภัยของสงกานถูกชนออกมา กระแทกลงบนศรีษะของ สงกาน เขาหงายหลังไปด้านหลังอย่างอัตโนมัติต่อหน้าย ยิปซี จากนั้นก็ไม่ขยับอีก! สงกาน