บทที่ 29 ฤดูนี้ดอกที่ทุ่งกุหลาบผลิบานหมดแล้ว
ยิปซีถูกผู้กองชัยทำให้หัวเราะออกมา
* ชัยคะ ขอบคุณนะคะ
“หากคุณอยากจะขอบคุณผมจริงๆ ก็ทำอาหารอร่อย ให้ผมทานมื้อหนึ่งสิ คุณก็รู้ว่าผมคิดถึงรสชาติการทำ อาหารของคุณนานมากแล้ว ” ผู้กองชัยปล่อยยิปซีออก พร้อมเสียงหัวเราะ
“ อันนี้ไม่มีปัญหาค่ะ ” ยิปซีตอบ “ ไป ซุปเปอร์มาร์เก็ตกันเถอะค่ะ”
“ ครับ ”
ทั้งสองคนไปซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วยกัน เพิ่งเข้าไปใน ซุปเปอร์มาเก็ตไม่นาน ผู้กองชัยก็พบสงกานที่ตามหลัง พวกเขามา
“ ยิปซี ผมอยากทานซี่โครงกระดูกหมู แล้วยังอยาก ทานรากบัวใส่น้ำส้มสายชู ชัยเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม มือวาง อยู่ที่เอวของยิปซีใช้แรงเล็กน้อย
ยิปซีเข้าใจทันทีว่ามีคนดูอยู่ ตอบรับให้ความร่วมมือ
อย่างดี
สงกานมองยิปซีที่กำลังเลือกวัตถุดิบอย่างตั้งใจ เมื่อ ก่อนตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน ทุกคืนที่กลับไปก็ได้ทาน อาหารที่เขาชอบ ยิปซีรู้ว่าเขาชอบทานอะไร เขาไม่เคย ซื้อวัตถุดิบในการทำอาหารกับเธอมาก่อน และไม่รู้ว่าตอน ที่เธอซื้อผักจะน่าหลงไหลมากแบบนี้
เลือกผักเสร็จแล้ว ชัยตระกองกอดยิปซีไว้ ไปยังโซน ที่ขายของใช้ส่วนตัว
หยิบกล่องถุงยางอนามัยโยนเข้าไปในรถเข็นอย่าง ชำนาญ พูดอะไรบางอย่างข้างหูของยิปซีเสียงเบา
แก้มของยิปซีแดงก่ำ ยกมือขึ้นทุบชัยครั้งหนึ่ง
ทั้งสองคนหวานกันอย่างกับคนที่เพิ่งรักกันใหม่ๆ
หัวใจของสงกานเจ็บปวดมาก เท้าของเขาเหมือนกับ มีรากงอกออกมา ขยับไม่ได้ เมื่อเขาได้สติกลับมา ก็ไม่ เจอทั้งสองคนแล้ว
ไม่ได้
ชัยจะ..กับยิปซี ไม่ได้ ! ไม่ได้เด็ดขาด
สงกานโทรเบอร์เบอร์หนึ่งออกไปทันที ไม่นานนักปลายสายกรับสาย “ ไม่ว่านายจะใช้วิธีไหนก็ตาม ให้ชัย กลับไปทำงานเพิ่มกะที่สถานนีตำรวจเดี๋ยวนี้ ”
ไม่รอให้ปลายสายรับคำ สงกานก็กดวางสายแล้ว ออกไปขับรถไปยังใต้ดอนโดบ้านของชัย
คอนโดของชัยอยู่ชั้นบนสุด สงกานมองภาพข้างใน ไม่ชัดเจน แค่มองเห็นร่างของยิปซีอยู่ตรงหน้าต่างจาก ไกลๆ เธอกำลังทำอาหาร
รสชาติการทำอาหารของยิปซีดีมากจริงๆ แม้ว่าเมื่อ ก่อนที่สงกานจะรังเกียจเธอ ก็รู้สึกว่าอาหารที่เธอทำอร่อย กว่าพ่อครัวใหญ่ซะอีก
ไม่นานนัก สงกานก็มองเห็นชัยออกมาอย่างรีบร้อน แล้วขึ้นรถไป เขาอารมณ์ดีขึ้นมาเล็กน้อย
เขานั่งอยู่ในรถ นั่งจนฟ้าสว่าง
สงกานโทรไปหายิปซี เป็นบริษัทใหม่ที่ให้เบอร์กับ
พวกเขา
ปลายสายกดรับสายอย่างรวดเร็ว เสียงอ่อนหวานดัง
ขึ้นมา สามีคะ ”
“ เมีย ” สงกานขานรับด้วยดวงตาดีใจ
ปลายสายเงียบไปสักพัก “ คุณสงกาน ? ”
* ยิปซี ฉันเป็นสามีของเธอ”
คุณสงกานเล่นพอแล้วหรือยังคะ ? มีเรื่องอะไรคะ ” ยิปซีเอ่ยเสียงเรียบ เย็นชามาก เหมือนกับเป็นคนละคน กับเมื่อครูนี้
วันนี้คุยเรื่องของโปรเจ็คกัน ” สงกานเอ่ย
“ ค่ะ กี่โมงถึงห้องประชุมคะ” ยิปซีถาม
ฉันอยู่ใต้คอนโดเธอ เธอลงมา ฉันพาเธอไปเอง )
สงกานพูด
มือที่กำมือถือของยิปซีกำเข้าหากันแน่นขึ้นเล็กน้อย
ค่ะ ”
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ยิปซีก็ลงมา แล้วขึ้นรถ
ของสงกาน
” บังเอิญจังเลยนะคะ คุณสงกานอยู่แถวๆนี้หรอคะ”
ฉันอยู่ที่ทุ่งกุหลาบ ” สงกานเอ่ยออกมา
ทุ่งกุหลาบ
ริมฝีปากของยิปซีเม้มเข้าหากันเล็กน้อย ยิ่งเข้าใกล้ สงกาน เธอยิ่งพบว่า ตัวเองไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่คิด เธอ อยากจะใช้ความเย็นชาเรียบเฉยของตัวเองทำลายการเส แสร้งของสงกาน แต่ เธอรู้อย่างชัดเจนว่าตัวเองจะควบคุม ไม่ได้แล้ว
เธอโมโหมาก
“ ฉันกลับไปเปลี่ยนชุด ” สงกานหักพวงมาลัย เคลื่อนรถไปยังทางที่จะพาไปสู่ทุ่งกุหลาบ
หากคุณสงกานจะเปลี่ยนชุด ก็พูดเร็วกว่านี้สิคะ ฉัน ไปบริษัทพัฒนาชัยเองก็ได้ค่ะ” ยิปซีเอ่ยออกมาอย่างไม่ พอใจ
ฤดูนี้ดอกที่ทุ่งกุหลาบผลิบานหมดแล้ว สวยมาก
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ