บทที่ 18 ยิปซีไม่สนว่าใครจะพูดอะไร

ในไม่ช้าโจ๊กก็ต้มเสร็จ

สงกานตักไปครึ่งถ้วย จากนั้นก็ไปนั่งบนโซฟา

ยิปซีนั่งกินข้าวที่ตรงนี้แหละ

เขาใช้ช้อนค่อยๆคนเบาๆ ไม่มีรสชาติอะไรเลย จืด

มาก

สงกานกินด้วยคำที่ขนาดใหญ่จนหมด ภายในตาของ เขาก็แดงไปหมด ยิปซีกินไป7วัน แต่เขาพึ่งกินไปหนึ่งมื้อ ยังชดใช้ที่เขาติดยิปซีไว้ไม่หมด

ใช่ เขาติดเธอ สงกานติดยิปซี เขาต้องคืนเขาป็น ผู้ชาย ผู้ชายจะติดผู้หญิงได้ไงล่ะ ไม่ได้

“คิม พาคนไปหายิปซีที่ทะเลตรงที่เธอตกน้ำ หาให้ หมด หาได้ไกลแค่ไหนก็หา ต้องหายิปซีให้เจอ”

คิมอึ้งไปซักพัก “คุณสงกรานต์ ครับ ทางตำรวจ…”
“ไปหา! หนึ่งวันหาไม่เจอก็หาต่อ!” สงกานลุกขึ้น แล้วโยนถ้วยที่อยู่ในมือทิ้งอย่างแรง ถ้วยถูกสงกานทำ แตกเป็นสองชั้น แทงเข้าไปในฝ่ามือ จากนั้นเลือดก็ไหน ออกมา

“คุณสงกาน” คิมรีบไปหากล่องยา แล้วช่วยสงกาน

ทำแผล

“ฉัน เลวมาก ใช่ไหม?” สงกรานต์นอนลงบนโซฟา แล้วค่อยๆเปิดปาก สายตามองไปทางที่เลือดไหง “ฉัน เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางมาตลอด คิดอะไรออกก็อะไร คำ ที่คนอื่นพูด ฉันไม่ฟังเลย โดยเฉพาะยิปซี”

คิมขยับปากไปมา เขาอยู่กับสงกานมาตลอด ตลอด ปีที่ผ่านมานี้ คนและเรื่องราวในชีวิตของสงกาน เขา เห็นเยอะมากที่สุด เขารู้อยู่แล้วว่าใครดีกับสงกานที่สุด แน่นอนอยู่แล้ว คนๆนั้นคือยิปซี

ตอนนั้นที่ยิปซีเข้ามาทำงาน ทุกคนก็มองเธอด้วย ภาพลักษณ์ไม่ค่อยดี เธอเป็นลูกเลี้ยงของบ้านสงกาน ขึ้น เตียงของสงกาน แล้วทำให้สงกานกับพริมแตกแยกกัน ทุกคนในบริษัทรู้หมด ทุกคนยังรู้อีกว่าสงกานไม่ชอบยิปซี

แต่ว่า ยิปซีไม่สนว่าใครจะพูดอะไร กับใครเธอก็เป็น แบบนี้ เธอไม่ได้ดูสูงส่ง และไม่ตกต่ำ เธอฉลาดสามารถ ทำได้ทุกอย่างงานของบริษัทส่วนมากยิปซีจะเป็นคนรับ ผิดชอบตลอด

สงกานดูถูกเธอทุกทาง แต่เธอไม่บ่น คนในบริษัท รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนเธอ แต่ยิปซียังช่วยสงกานพูด เธอบอกว่าปัญหาในงานก็คือความไม่สมบูรณ์แบบ ถ้าไม่ สมบูรณ์แบบก็แก้จนสมบูรณ์ แค่นี้ก็ได้แล้ว

ความสามารถของยิปซีอยู่ในสายตาของทุกคน รวม

ถึงสงกานด้วย

“คิม นี่แหละเวรกรรม” สงกานพิงที่โซฟาแล้วพูด

ออกมาเบาๆ

“คุณสงกาน” คิมหยุดไปสักพัก “คุณยิปซีคงไม่ อยากให้คุณไม่ดูแลตัวเองแบบนี้หรอก”

“ยิปซีหวังว่า….” สงกรานต์หัวเราะออกมา ยิปซีพูดว่า

เธอเสียใจที่มาหลงรักตัวเอง เธอเสียใจ..

“คุณสงกาน ตำรวจหามานานขนาดนี้แล้ว ไม่มีแม้แต่ วี่แวว หรืออาจจะเป็นเพราะคุณยิปซีถูกกระแสน้ำพัดไปยัง ที่เกาะ ถ้าจะหา งั้นเราไปหาชาวประโมงที่อยู่แถวๆนั้นดู ไหมครับ อาจจะมีเบาะแสอะไรบ้าง” คิมคิดแล้วคิดอีก ไม่ ว่าตอนนี้ยิปซีจะเป็นยังไง สงกานก็ไม่สามารถล้มไปได้ บริษัทพัฒนาชัยยังต้องมีเขา

จากนั้นสงกานก็มีสติขึ้น “นายพูดถูก ไปหา นัก ภูมิศาสตร์ แล้วถามเกี่ยวกับทิศทางที่กระแสน้ำไหลในวัน นั้น ถ้าคิดกับน้ำหนักยิปซีแล้ว จะถูกพัดไปที่ไหน ไป รีบไป”

“ครับ คุณสงกรานต์ “คิงลุกขึ้น “เอกสาร..”

“วางไว้เดี๋ยวฉันดู” สงกรานต์ตอบกลับ

ในที่สุดคิมก็โล่งอก แล้วเดินออกไป

สงกานรีบวิ่งขึ้นไปบนตึก นั่งอยู่ตรงหน้าคอม เขาพึ่ง คิดได้ว่า วันที่พริมถูกจับ อารมณ์ของยิปซีเปลี่ยนไป ก่อน หน้านี้ต้องเกิดอะไรที่เธอไม่รู้ขึ้น?