บทที่ 24 พวกเราไม่หาแล้ว

สงกานจับตาดูผู้กองชัยไว้สามปีเต็มๆ

ตอนทำงานผู้กองชายจับคนผิด พอเลิกงานก็หาหลัก ฐานเพื่อที่จะจับคุณโรส

คุณโรสอยู่ในบริษัทพัฒนาชัยหนึ่งปี ไปเดียงานของ พริมก็ทำให้ระดับของบริษัทลดต่ำลง มีคนไม่น้อยเลยที่

ลาออก

สงกานจึงต้องกลับบริษัท แล้วยึดอำนาจทุกอย่างจาก มือของคุณโรสคืนมา

พริมเองก็ถูกไล่ออกไปแล้ว

สงกานค่อยๆไปเยี่ยมบ้านทีละคนๆ และเชิญ พนักงานกลับเข้ามาทำงานต่อ เขาบอกว่า ทุกอย่างที่ยิปซี เคยมีต้องเก็บรักษาไว้ ถ้าเธอกลับมาแล้วทุกอย่างจะได้ เหมือนเดิม

เวลาสามปีนี้ สงกานไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว เขาเก็บอารมณ์ขึ้น ไม่ยิ้ม และไม่มีสีสันในชีวิตเลย นอกจากว่าจะได้ข่าวเกี่ยวกับยิปซีอารมณ์ของเขาถึงจะ เปลี่ยนแปลง.

แต่ว่า สามปีผ่านไป เขาก็ยังหายิปซีไม่เจอ
“คุณสงกานครับ ยังต้องตามผู้กองชัยอีกไหมครับ”

คิมลองถามเขาดู

“ไม่ต้องตามแล้ว” สงกรานต์ค่อยๆถอนหายใจ

“ครับ คุณสงกรานต์ พวกเราหามาสามปีแล้ว สมมุติ

ว่า…”

“ที่จริงแล้ว อาจจะป็นเพราะว่า ยิปซีอยากอยู่คนเดียว แบบเงียบๆในสถานที่แห่งหนึ่ง สถานที่ที่ไม่ถูกรบกวน” หลังจากนั้นคิมก็หยุดไปสักพัก แล้วเปลี่ยนวิธีการพูดเพื่อ ให้สงกานยอมรับได้มากขึ้น

แล้ม” “อิ่ม” สงกรานต์ตอนกลับ

“คุณสงกานครับ” ตาของคิมดูประกายขึ้น

คิมมองดูสงกานที่โศกเศร้าแล้ว กลับพูดอะไรไม่ออก สามปีที่ผ่านมานี้เขามองออกมากกว่าใครๆ สงกานกำลัง ชดใช้กรรม เขาใช้ร่างกายของตัวเองมาชดใช้กรรม ใช้ งานที่หนักหน่วงนี้มาทำร้ายตัวเอง ตอนนี้ร่างกายของสง กานก็ค่อยๆแย่ลง

เขาจะกินโจ๊กเป็นเวลาส่วนมาก แล้วยังนอนดึกอีก

ใครก็รับไม่ได้
ในตอนที่สงกานเดินออกจากบริษัท เป็นเวลา4โมง เย็น มีแสงอาทิตย์บางๆส่องมาที่หน้าของเขา ถึงแม้เขา จะผอมขนาดไหนก็ยังดูดี ยังคงเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ เหมือนเดิม

“สงกาน”

สงกานหยุดเดิน แล้วหันหลังไป พริมเดินเข้ามาหา เขาด้วยก้าวเท้าที่ใหญ่ ตลอดปีที่ผ่านมาพริมมองดูสงกาน

มาตบอด

“สงกาน สีหน้าของคุณไม่ค่อยดีเลย คุณแม่…คุณ น้าให้ฉันไปตรวจสุขภาพกับคุณที่โรงพยาบาล” พริมพูด ในตอนที่เธออยู่ต่อหน้าคุณโรสเธอเรียกคุณโรสว่าแม่ แต่ พออยู่ต่อหน้าสงกาน เธอไม่กล้า

“ไม่ต้อง” สงกานตอบกลับ แล้วเดินตรงไปทางรถ

“สงกรานต์ แบบนี้ไม่ได้นะ สามปีแล้ว คุณควรจะปล่อย วางแล้ว ถึงแม้ตอนนั้นพวกเราจะทำผิดต่อยิปซี แต่ก็ผ่าน มาสามปีแล้ว คุณควรจะปล่อยได้แล้ว!” พริมพูดกับเขา พร้อมตามที่แดง

ตอนนั้นที่เธอจากสงกานไป เธอเจ็บปวดมาก ตอนที่ คุณโรสจะจัดกายิปซี เขาไม่ได้บอกเธอ ถ้าคุณโรสบอกเธอตั้งแต่แรก เธอจะกล้าทำอะไรมั่วๆแบบนั้นได้ล่ะ”

พอเธอรู้แล้ว ก็สายเกินไปแล้ว เธอรีบกลับประเทศ

อย่างเร่งรีบ

ในตอนที่คุณโรสให้พวกเขาแต่งงานการ สงกานก็ เอารูปที่ตัวเองอยู่ในเหล้าโยนออกมา

แต่คุณโรสไม่ใส่ใจ เธอบอกว่าเพราะตอนนั้นเธอเจ็บ ปวดและทำผิดมากเกินไปแล้ว

สามปีนี้ พริมมองดูสงกานที่ตามหายิปซียังไง คิดถึง ยิปซียังไง เธอเจ็บมาสามปีเต็มๆ

ผู้ชายที่ควรจะเป็นชองเธอ ทั้งใจกลับให้คนอื่นไป แล้ว เธอจะไม่เจ็บปวดได้ไงล่ะ

จากนั้นสงกานก็หันหลังกลับ พิมเองก็รู้สึกหดหูและ สั่นไปเล็กน้อย