บทที่ 5 อ่อนโยน

ผู้ชายคนนี้อ่อนโยนกับเขาอีกแล้ว ไม่มีใครเลยที่ อ่อนโยนกับเขาแบบนี้ ปลอบประโลมเข้าทุกครั้ง แม้จะ เป็นเรื่องเซกส์ก็ตาม แต่ก็ทำให้เขาพอรับรู้ได้ว่าผู้ชาย คนนี้เป็นคนที่คอยดูแลเทคแคร์คนอื่นและคนรอบข้าง เสมอ

“อย่าเกรงนะ ไม่งั้นจะระบมเอานะครับ”

ชายที่อยู่ตรงหน้าเอื้อนเอ่ยบอกก่อนค่อยๆเคลื่อน มันเข้าไปจนสุด หลังจากที่เห็นว่าช่องทางของคนตรง หน้าเริ่มผ่อนคลาย ร่างเล็กกระตุกพร้อมกับโถมตัวเขา รั้งท้ายทอยของชายที่อยู่ตรงหน้า เขาใช้ฟันขบเม้มไป ที่ใบหูเล็กๆ ก่อนร่างเล็กนี้จะมีท่าทีที่ร้อนวูบวาบ สั่น ซ่าน เพราะความร้อนนั้นแผ่ซ่านไปทั้งตัว

“พร้อมไปกับผมรึยังครับ”

“อื้อ อื้มมมมม โอ้ววววววส์” คนตัวเล็กเอื้อนเอ่ย ได้เพียงสั้นๆก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นร้องครางเสียงหวาน เพราะเขากำลังเคลื่อนแก่นกายนั้นขึ้นลง พร้อมกับ เคลื่อนสะโพกของตัวเองเข้าออกอย่างเนิบๆให้คนตัว เล็กได้พอปรับตัว

“เร็วอีกได้มั้ย” ชายร่างสูงกระซิบที่หูก่อนจะเห็น ใบหน้าที่แดงกร่ำนั้นพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงรับรู้และ ยินยอมให้กับเขา ฉลามไม่รอช้าเร่งความเร็ว ความหนัก และความลึกของแก่นกาย เคลื่อนมันจนสุดปลายทุกครั้ง ช่องทางของเขาก็ยังคงตอดรัดฉลามยักษ์นั้นให้ เขาได้รู้สึกเสียวซ่านตลอดเวลาเช่นกัน

ฉลามเองเริ่มเห็นแสงสว่างรำไรอยู่ปลายทาง เขา อยากจะพาโลมาไปถึงจุดนั้นพร้อมๆกัน เขาจึงเริ่มเร่ง จังหวะการเคลื่อนของแก่นกายเร็วและแรงมากขึ้น จน สามารถพาตัวเองและเขาไปพบกับสวรรค์ได้ ก่อนที่เขา จะค่อยๆถอดถอนฉลามยักษ์ออกมาจากตัวของร่างเล็ก พร้อมกับถอดถุงยางที่เต็มไปด้วยลาวาขาวขุ่นนั้นออก

“วันนี้ผมขอชิมหน่อยได้มั้ยครับ” ชายตัวเล็ก พูดพร้อมกับก้มลงมองแก่นกายของฉลามที่เขากำลัง จัดการเช็ดมันอยู่นั้น ก่อนที่เขาจะยิ้มและพยักหน้าเป็น เชิงอนุญาต

โลมาค่อยๆนั่งคุกเข่าลงไปกับพื้น ก่อนที่ชายตัว เล็กงับเข้ากับแก่นกายของชายที่อยู่ตรงหน้าไม่ทันให้ เขาได้ตั้งตัว ทำเอาเขาสะดุ้งและส่งสายตาดุมาให้เขา ก่อนที่คนตัวเล็กจะเงยหน้าขึ้นมาและยิ้มให้กับเขา

“อุ้ย!!…นี่แกล้งกันรึไง”

“ก็มันหมันเขี้ยวนิครับ” โลมาที่เงยหน้าขึ้นมา จากแก่นกายนั้น ทำสายตาปริบๆมองไปที่เขา ก่อนส่ง สายตาหวานเยิ้มให้กับเขา

“เดี๋ยวเถอะ จัดการมันด้วย”
“ครับ”

สิ้นคําสั่งเขาก็โน้มลงไปอีกครั้งใช้ริมฝีปาก ครอบง่าปลายกายแกร่ง และลิ้มรสความหวานจากแก่น กายที่ดูมันจะเรียกร้องอยู่เช่นกัน

“อู่ววววววส์ โลมานี่เก่งจังเลยครับ โอ่ววววส์”

ชายที่อยู่ตรงหน้ากระสับกระส่ายเล็กน้อยเมื่อคน ตัวเล็กเล่นดูดๆอมๆ และขบเม้มบางจังหวะอย่างเมามัน มือเล็กก็ยังคงสาวขึ้นลงไม่หยุด ปากเล็กๆที่ยิ่งดูดยิ่งเม ก็เหมือนจะยิ่งรู้ว่าตรงไหนทำให้เขาเสียวได้ ซึ่งนั่นเขา รู้ดีว่าจะทำให้ชายตัวเล็กรู้สึกได้เป็นต่อและกำหนดเกม นี้ เขาก็ยอมให้กับคนตัวเล็กคนนี้เหมือนกัน ก่อนที่โลมา จะพาเขาไปพบพาสวรรค์ด้วยลิ้นร้อนและมือเล็กๆคู่นั้น ของเขาเอง

“พรุ่งนี้เจอกันที่เดิมใช่มั้ยครับ”

“ต้องให้เตือนความจำทุกวันเลยมั้ยครับ” ชายร่าง สูงพูดพร้อมกับเลื่อนหน้าเข้ามาประชิดใบหน้าของเขา จนรู้ตัวเองเลยว่าตอนนี้เขาหน้าแดงฉ่ามากขนาดไหน

“ครับๆๆ เข้าใจแล้วครับ”

>> วันต่อมา (วันพฤหัสบดี) << “วันนี้สนใจที่ทางเดินหนีไฟมั้ยครับ" “ไม่กลัวคนจะมาเห็นเอาเหรอครับ” “มันตื่นเต้นนะครับ” “แต่มันมีกล้องวงจรปิดนะครับ “ไปเถอะครับ ผมรู้มุมกล้อง” ชายร่างสูงไม่ว่า เปล่าจับแขนคนที่อยู่ตรงหน้าไปที่บันไดหนีไฟ “ตรงนี้ปลอดภัยแล้วครับ” หลังจากเอื้อนเอ่ยบอก แค่นั้น คนตัวเล็กดันร่างของชายที่อยู่ตรงหน้าให้เดิน ถอยหลังประชิดติดกับผนังทันที ตกลงใครกันแน่นะที่ นำเกมส์นี้ ตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นตัวเอง แต่ไหงกลาย เป็นว่าคนตัวเล็กเป็นคนนำเกมส์แบบนี้ล่ะ เขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอกนะ คิดได้แบบ นั้นชายร่างสูงก็ใช้มือหนาดึงร่างของคนตัวเล็กเข้ามา ประชิด ใช้แขนโอบรัดเอวและพยายามกระชับให้แน่น มากขึ้น ก่อนถอดชุดของคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าได้ อย่างง่ายดาย ใบหน้าสำรวจและทำสัญลักษณ์ไปตาม ซอกคอเนินขาวเนียนตามใจชอบ | ขบเม้มทำสัญญา ลักษณ์รอยแดงทับกับรอยที่ยังไม่หายดีก็โดนประทับ ตราเพิ่มเติม “อย่าทำรอยที่คอสิครับ” ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งยุ เขาลิ้มรสกับความหวานหอม ของคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ทำราวกับร่างกาย ของเขาเป็นไอศกรีมให้ชายคนนี้ลิ้มลอง “ถ้ายังทำรอยที่คอไม่หยุด ผมหยุดเองจริงๆนะ ครับ” เสียงดุที่ส่งตรงมา ทำให้เขารู้ในทันทีว่าคนตัว เล็กเอาจริงเอาจังขึ้นมาจริงๆแล้ว ก็มันหมันเขี้ยวนี่นา ให้คนรับรู้ไปเลยก็ดีเหมือนกันว่าผู้ชายคนนี้มีเจ้าของ แล้ว “โอเค ไม่ทำแล้วครับ” ร่างเล็กคุกเข่าลงไปที่พื้น รูดซิบกางเกงก่อนล่น เอากางเกงของชายที่อยู่ตรงหน้าลงไป พร้อมเอาหน้า รับกับแก่นกายที่มันกำลังตั้งชูชันขึ้นมา เขาเริ่มประกบ ริมฝีปากเข้าดูดดุลกับแก่นกายนั้นตามใจชอบ ทั้งดูดทั้ง กัดทั้งขบทั้งเม้ม จนร่างหนาต้องแอ่นรับยัดเข้าปากเล็ก ส่วนหลังก็ถูไถอยู่กับผนังอยู่แบบนั้น “โอ้ววววววว เอาออกเถอะครับ แบบนี้เดี๋ยวมันจะ เสร็จก่อนนะครับ อู้วววว “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมทำให้มันกลับมาคึกได้” คนตัวเล็กไม่ว่าเปล่ากลับไปดูดดุลมันอีกครั้ง “หื้ม?!? ดูมั่นใจจังเลยนะครับ อ่าาาาาาาส์” ไม่ทัน ขาดคำ ลาวาขาวข่นก็พุ่งเข้าใส่ปากเล็กๆของเขาทันที คนตัวเล็กรีดเอาของขาวข้นนั้นออกจากแก่นกาย ทุกหยดหยาด ก่อนรีบยกตัวเองขึ้นแล้วประกบปากหนา ทันที ให้ลาวาขาวขุ่นเป็นตัวล่อเลี้ยงในโพรงปากของ เขาทั้งสองคน คนตัวเล็กก็ดูดกิน ส่วนเขาก็ดูดดื่มแบ่ง กันจนมันหายวับลงคอไปในพริบตา เขาใช้ลิ้นปาดไป โดยรอบเอาความหวานของลาวาที่เหลือบนริมฝีปาก และรอบๆใบหน้าของเธอเล็กน้อยจนหมดเกลี้ยง "เยอะเกินไปแล้วนะครับ ผมอุตส่าห์ใจดียอมแบ่ง ให้ นี่แน่ะ" คนตัวเล็กทำท่าไม่ยอมจึงรั้งคอชายที่อยู่ ตรงหน้าเข้ามา แล้วดูดเอาความหวานในโพรงปากของ เขามาชดเชยกับสิ่งที่เขาแย่งไป “ถึงเวลาที่ผมจะจัดการแล้วครับ" ชายร่างสูงพูด พร้อมกับพลิกร่างเล็กมาติดผนังแทนที่เขา ชายร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลงละเลงเจลหล่อลื่น เข้าที่ช่อทางนั้นของเขาก่อนใช้นิ้วเรียวแทงทะลุเข้าไป ภายในโพรงถ้ำ ค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วและความเร็วของ การเคลื่อนมากขึ้น ส่วนคนตัวเล็กก็เล่นสาวกับแก่นกาย เพื่อทำให้มันกลับมาคึกคักอีกครั้ง ใช้เวลาไม่นานจริงๆ แก่นกายนั้นก็กลับมาตั้งชูชันอีกครั้งหนึ่ง “ผมบอกแล้วไงครับ ผมจัดการได้” “พร้อมแล้วใช่มั้ย ผมจะใส่แล้วนะครับ” “เตรียมอีกนิดหนึ่งสิครับ มันยังขยายไม่พอ สําหรับความใหญ่ของฉลามนะครับ” “ผมไม่ไหวแล้ว” ไม่ว่าเปล่าเขาจับขาเล็กๆนั้นยก ขึ้น ก่อนเอาแก่นกายที่กำลังแข็งชันนั้นสออดใส่เข้าไป ในช่องทางที่เขาเตรียมพร้อมทันที “โอ้วววววววว อ่าาาาาส์ หลังจากชายทั้งสองปฏิบัติภารกิจเชื่อมสัมพันธ์กัน เสร็จสับ ก็จัดการกับชุดเสื้อผ้าของตัวเองจนเรียบร้อย ก่อนที่ชายร่างสูงจะเอ่ยบอกกับชายตัวเล็กก่อนแยก ย้ายกันกลับไปทำงาน “พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วนะครับ มาให้ตรงเวลานะ เดี๋ยว เราไม่ได้เจอกันเสาร์อาทิตย์ คุณต้องคิดถึงผมแย่เลย” “ครับ”