ตอนที่9คุณกล้าแต่งงานกับฉันไหม

หัวใจของยินเสี้ยวเลี้ยวตกลงไปถึงระดับที่ต่ำสุดเห็นรองเท้าคู่นั้น เธอก็รู้ได้ครอบครัวของคนคนนั้นคงไม่ได้ดีเท่าไรคนแบบนี้หาก พากลับไปที่บ้านจริงๆ จะสามารถจัดการปัญหาที่หลี่หมั้งและยิน รั่วอวนจ้องจะทิ้งเธอตาเป็นมันอยู่ได้หรือ?

หลับตาลงยินเสี้ยวเลี้ยวตกอยู่ในความคิด

เมื่อคืนนี้เธอยังไม่ทันได้คิดอะไรมากเป็นอย่างทียินรั่วอวนคิด ไว้จริงๆอย่างมากก็แค่หาเพื่อนนักเรียนมาช่วยตัวเองผ่านไปให้ ได้ก่อนความสัมพันธ์หลังจากนั้นค่อยว่ากันแต่ว่าหลังจากได้ยิน ที่พวกเธอคุยกันเมื่อวานยินเสี้ยวเลี้ยวก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ไม่ สามารถจัดการได้โดยง่าย…….

หากเป็นคนที่ยากจนจริงๆขอเพียงแค่ซื่อสัตย์จริงใจอย่าง แท้จริงเธอยินเสี้ยวเสี้ยวก็จะยอมแต่งงานด้วยเพียงแค่ที่บ้านอาจ จะมีปัญหาเล็กน้อยแต่ว่าเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่ไม่กล้าที่จะ เผชิญหน้ากับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจแล้ว

“อืมผมไม่รู้เธออยากไปก็ไปเถอะผมอย่างไรก็ได้

น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาเสียงทุ้มต่ำที่ทำให้คนหลงใหลยิน เสี้ยวเสี้ยวเงยหน้าขึ้นด้วยสัญชาตญาณถึงได้พบว่าบนถนนตอน นี้ไม่มีคนอยู่เลยแม้แต่คนเดียวจะพูดให้ถูกคือนอกจากเธอและ ผู้ชายที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเธอที่กำลังจะเดินห่างออกไปแล้วก็ไม่มี ใครเลย
เธอมองไปทางหัวมุมอย่างรวดเร็วผู้ชายที่เดิมที่ยินเสียวเสียว คิดไว้คนนั้นไม่ได้ปรากฏตัวออกมาไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุใดแต่ยิน เสี้ยวเลี้ยวกลับรับรู้ว่าคนที่ยี่สิบสามของเธอคือชายที่กำลังคุย โทรศัพท์อยู่ตรงหน้า……..

ถึงอย่างไรยินเสี้ยวเสี้ยวก็เป็นผู้หญิงหากต้องไปขอให้คนอื่น มาแต่งงานกับเธอจริงๆเธอก็ยังมีความหวาดกลัวอยู่นิดหน่อย อย่างไม่คาดฝันเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมายินเสี้ยวเสี้ยวรับโทรศัทพ์ ด้วยสัญชาตญาณเป็นหลี่หมั้งที่โทรเข้ามา

“เสี้ยวเลี้ยวฉันกับพ่อเธอรออยู่ที่บ้านนะเธอรีบพาคนกลับมา เร็ว”อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาอย่างลำพองใจเดาว่าคงอยากให้ เธอเป็นบ้า “ถ้าหากว่าที่จริงแล้วไม่มีก็ไม่เป็นไรคุณลุงจางของ เธอก็ยังรอเธออยู่ที่บ้านนะ

วางสายไปแล้วยินเสี้ยวเลี้ยวหายใจเข้าลึกๆราวกับจะ สามารถได้ยินเสียงหัวเราะของผู้หญิงที่ปลายสายดังออกมา

มือเล็กประสานกันอย่างแน่นหนายินเสี้ยวเสี้ยวเอื้อมมือไปถึง กระเป๋าที่อยู่บนตัวของเธอเองแล้ววิ่งไปทางคนที่ยี่สิบสามทันใด นั้นก็คว้าชายเสื้อของคนอื่นไว้ได้ฝ่ายตรงข้ามที่กำลังโทรศัพท์ อยู่ก็หยุดฝีเท้าลงแล้วหันกลับมาเธอยังได้ยินประโยคสุดท้าย ก่อนที่เขาจะวางสายเขาพูดว่า “ช่างมันเถอะฉันไม่ชอบคนอย่าง นั้น”

มือเท้าของยินเสี้ยวเสี้ยวดูยุ่งเหยิงไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรถึง จะดีแม้กระทั่งศีรษะยังไม่เงยขึ้นไปแต่พอคิดถึงหลี่หมั้งและยินรั่วอวันสองคนที่ยังรอบ้านแล้วหากถอยกลับต้องนึก เสียใจไปตลอดชีวิตแน่เธอหลับตา พูดแผ่วเบาเสียงติดสูง

คุณกล้าแต่งงานกับฉันไหม”

ลงปากบางพูด พอดีว่าวันนี้ฉันเอาทะเบียนบ้านมาด้วยไป ลงชื่อได้เลย”

น้ำเสียงยิ่งคุ้นเคยยินเสี้ยวเลี้ยวรุนแรงตอนที่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของจีนคี่ยวนคนก็รู้สึกโง่ เขลา

ทําไมถึงเป็นเขาอีกแล้วล่ะ?

เธอไปทําอะไรให้เขาขุ่น

ในเวลาที่ยากลำบากที่สุดในชีวิตกลับพบผู้ชายคนถึงครั้ง

ยินเสี้ยวเสี้ยวในตอนเองอยากหันตัวเดินออกไป เหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนนึกอยากจะกลับไปหาการใหม่!

แต่น่าเสียดายจิ้นยวนไม่สามารถปล่อยให้เธอโอกาสได้

ยินสิบแปดว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าลิ้นยวนสูงหนึ่งแปดสิบ ก็ยังคงค่อยน่าเท่าไรในเวลานั้นคล้ายกับจากผู้หญิงที่ ทันได้กลับมายินเสี้ยวเสี้ยวก็ถูกชิ้นคี่ยวนลากที่เรนจ์โรเวอร์ที่จอด อยู่ข้างถนน เรนจ์โรเวอร์คันสีดำาเป็นการโออวดอย่างเงียบๆ ในขณะนั้นยิน เสี้ยวเสี้ยวรู้สึกคล้ายว่าสมองโล่งๆกลางๆเกี่ยวกับจิ้นคี่ยวนอย่าง

คาดไม่ถึง

จนกระทั่งทั้งสองคนออกมาจากสำนักงานปกครองฝ่าย พลเรือนยินเสี้ยวเสี้ยวก็ยังโง่งมอยู่ การขอแต่งงานครั้งแรกใน ชีวิตของเธอการแต่งงานครั้งแรกจบลงง่ายดายขนาดนี้เชียว หรือจ่ายเงินไปไม่เท่าไรถ่ายรูปคู่ลงชื่อเช่นนั้นก็ให้ตัวเอง แต่งงานออกไปได้แล้ว?

หันศีรษะกลับไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างกายในตอนที่หยิบ ทะเบียนสมรสขึ้นมายินเสี้ยวเสียวถึงได้รู้ชื่อของเขาจีนคี่ยวน

ตากลอกไปมาหันศีรษะกลับไปมองผู้หญิงที่อยู่ข้างกายขมวด คิ้วเล็กน้อยแต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยทำเรื่องที่ใจร้อนมาก่อนแต่ว่า ครั้งนี้ทำไมถึงได้ทำอะไรใจร้อนได้ขนาดนี้นะ?คำถาม วนเวียน อยู่ในความคิดของเขามาตลอด……..

แต่ในตอนนี้เขามีความสนใจต่อภรรยาตัวน้อยคนใหม่ของตัว เองอย่างเห็นได้ชัด