ตอนที่11ฉันแต่งงานแล้วในวันนี้เอง

ไร้ชื่อเรียกยินเสียวเสียวนึกถึงประโยคนั้น คราวหน้าอย่าไปถึง ผ้าเช็ดตัวของผู้ชายคนไหนตามใจชอบล่ะยินเสี้ยวเดี๋ยวก็รู้สึกว่า ใบหน้าแดงขึ้นมาผสมไปกับความอายที่มีแต่ที่มากกว่านั้นคือ ความขุ่นเคืองที่มีต่อท่าทางแบบนั้นของเขา

อย่าไปดึงผ้าเช็ดตัวของผู้ชายคนไหนตามใจชอบ พูดเหมือนเธอเป็นคนวิปริตอย่างไรอย่างนั้น

ยังไม่ทันได้ดาจิ้นยวน ในใจให้พอใจยินเสี้ยวเลี้ยวก็ถูกดึง เข้ามาในห้องรับแขกแล้วที่นั่งอยู่ในนั้นมีคุณพ่อและคนที่ถูก เรียกว่าคุณลุงจางเมื่อเห็นยินเสี้ยวเลี้ยวเข้ามาสายตาแฝงรอย ยิ้มท่าทางที่มองมาของคุณลุงจางทำให้ทั่วทั้งตัวของเธอเกิด อาการขนลุก

“คุณพ่อคะคุณลุงจางคะ” น้ำเสียงนอบน้อมยินเสี้ยวเสี้ยวยืน อย่างสงบเงียบอยู่อีกด้านไม่พูดอะไรออกมา

ยินไปฝันค่อยๆพยักหน้าไม่แปลกใจที่ยินเสี้ยวเลี้ยวไม่ได้พา คนกลับมาเลยแม้แต่น้อยเรื่องที่เซี่ยงเฉิงเป็นแฟนของยินเสี้ยว เสี้ยวเรื่องนี้ไม่ใช่แค่หลี่หมั้งและยินรั่วอวนเท่านั้นที่รู้เขาเองก็รู้ เพียงแค่ไม่ได้พูดออกมาเท่านั้นแน่นอนว่าเป็นการนำบ้านเซี่ยง มาเป็นพวกเดียวกับตนเองอีกอย่างเขานั้นชื่นชอบลูกสาวคนเล็ก อย่างยินรั่วอวนมากกว่าและยินเสี้ยวเสียวมีสถานะเป็นเพียงคน ที่ต้องแต่งงานเพื่อธุรกิจเท่านั้น
“ไม่เจอกันแค่สองวันยินเสี้ยวเสี้ยวก็ยิ่งสวยขึ้นไปอีกนะ” พูดไป คุณลุงจางก็ลุกจากข้างกายยินไปฝันเดินมานั่งโซฟาข้างเธอ อย่างไม่มีการสำรวมเลยแม้แต่น้อยยื่นมือหมายจะจับมือของยิน เสี้ยวเลี้ยวแต่กลับถูกยินเสี้ยวเลี้ยวหลบออกมา “เสี้ยวเสี้ยวยังไม่ ชินอะไรอีกหรือไม่เป็นไรรอหลังจากพวกเราแต่งงานกันแล้วเธอ ยังมีเวลาทําความคุ้นเคยอีกมาก

รู้สึกได้ว่าผู้ชายด้านข้างขยับเข้ามาใกล้ตัวเองเรื่อยๆยินเสี้ยว เสี้ยวรีบลุกขึ้นยืนอีกด้านทันทีหัวคิ้วขมวดเข้าหากันพูดเสียงเบา “คุณพ่อคะที่ฉันมาวันนี้เพราะมีเรื่องอยากจะบอกฉันไม่ใช่หรือ คะ”

ถึงผู้จัดการจางจะตกลงไปก็ไม่มีการเก้อเขินก็กลับมานั่งข้างๆ แล้วจ้องเขม็งไปที่ยินเสี้ยวเลี้ยวสายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ ชวนให้คนรู้สึกขยะแขยง

“เธอมีธุระอะไรถึงได้ต้องการพูดตอนนี้บ้านยินของฉันสอน ให้เธอปฏิบัติกับคู่หมั้นของเธออย่างนี้หรือ?”สำหรับยินเสี้ยว เสี้ยวยินไปฝันยิ่งนานยิ่งไม่พอใจลูกสาวคนนี้ดื้อรั้นมากไปแล้ว เหมือนกับแม่ที่ตายไปแล้วของเธออย่างไรอย่างนั้นและจุดนี้เป็น สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดไม่ว่าเรื่องอะไรก็ล้วนทำตัวเป็นศัตรูหมดเขา จะไปชอบได้อย่างไร?

ยินไปฝันถอนหายใจเกลียดที่เหล็กไม่กลายเป็นเหล็กกล้า “สานสัมพันธ์กับคุณลุงจางของเธอก่อนเมื่อถึงเวลาแต่งงานเข้า บ้านจางให้คุณลุงจางของเธอจะได้ไม่ขายหน้ามีเรื่องอะไรพวก เราค่อยคุยกันทีหลัง
ถึงแม้ว่าภายในใจจะเตรียมใจไว้บ้างแล้วแต่เมื่อยืนไปฝันพูด ออกมายินเสี้ยวเลี้ยวก็ยังรู้สึกเหมือนร่างกายของตัวเองเย็น เข้าไปถึงกระดูกมือเล็กดึงกระเป๋าของตัวเองแน่น

หลี่หมั้งและยินรั่วอวนคอยมองอยู่ด้านข้างอย่างเงียบเชียบยิน เสียวเลี้ยวกลับบ้านมาคนเดียวยืนยันคำถามได้อย่างชัดเจน ใน ตอนนี้พวกเธอไม่ต้องเติมแม้กระทั่งเชื้อไฟก็ล้วนรับรู้ยินเสี้ยว เสี้ยวจะต้องแต่งให้ผู้จัดการจางอย่างแน่นอน!

“คุณพ่อคะคุณช่วยฟังฉันพูดให้จบก่อนได้หรือไม่?”ยินเสี้ยว เสี้ยวเพิ่มเสียงพูดของตัวเองขึ้นเธอรู้การที่จิ้นคี่ยวนไม่อยู่ที่นี่จะ พูดอย่างไรพวกเขาล้วนไม่เชื่อแต่มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่มีใคร สามารถโต้แย้งได้

เธอกัดฟัน “ฉันแต่งงานแล้วในวันนี้เองเพิ่งจะออกม ออกมาจาก สํานักงานพลเรือน

ครั้งนี้ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่รอให้ยินไปฝันโกรธจึงฉวยโอกาสพูด สิ่งที่ตัวเองคิดออกมา ในขณะทุกคนกำลังตกใจก็พูดต่อ ดังนั้น สัญญาการหมั้นหมายกับคุณลุงจางจึงไม่สามารถทำได้พวกคุณ ก็รู้ประเทศของพวกเราการแต่งงานถือว่าผิดกฎหมายฉันเชื่อ ว่าทุกคนก็คงไม่อยากจะทำผิดกฎหมายกันหรอกนะคะ!!

ไม่พูดไม่ได้การกระทำครั้งนี้ของยินเสี้ยวเลี้ยวเป็นการตบหน้า คนบ้านยินและผู้จัดการจางแถมยังรุนแรงมากด้วย

“เธอพูดบ้าอะไรออกมา เธอไปแต่งงานเมื่อไรกัน? ทำไมฉันถึง ไม่รู้?”ยินไปฝันเป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยาตอบกลับชี้นิ้วด่ายินเสี้ยวเสี้ยว “ยินเสี้ยวเสี้ยวเธอเป็นลูกสาวบ้านยืนของฉันต้องเคารพกฎ ของฉันลูกสาวบ้านยืนของฉันไม่ใช่จะแต่งให้ผู้ชายที่ไหนก็ได้ ผู้ชายคนนั้นของเธอเป็นใคร? คุณหลในข่าวหรือว่าเป็นคุณเฉิน เธอรีบพาคนมาให้ฉันเจอเดี๋ยวนี้!!

คําพูดของยินไปฝันเป็นราวกับมีดที่ทิ่มแทงเข้ามาในใจของ ยินเสี้ยวเสี้ยวเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าที่แท้เป็นเพราะพ่อของ เธอเองพาให้เธอไม่สามารถอดทนที่จะมองต่อไปได้มิน่าล่ะชื่อ เสียงของเธอ ในเมือง ถึงไม่เคยดีมาก่อน

แม้กระทั่งพ่อแท้ๆของตัวเองยังมองเธอเป็นแบบนี้แล้วจะไม่ ให้คนนอกสงสัยเอาได้อย่างไร?