บทที่ 3 ออกจากคุก

สามปีต่อมา

ประตูเรือนจำหญิงเมือง S เปิดออก ไม่นานนัก ผู้หญิงคนหนึ่ง เดินออกมาจากข้างในอย่างช้าๆ

หญิงสาวผอมผิดปกติ บนตัวคือชุดสีขาวที่เธอสวม ตอนที่ถูก ส่งเข้ามาในเรือนจําหญิงเมื่อสามปีก่อนตอนนี้สวมใส่อยู่บนตัว ก็ เหมือนกับใส่กระสอบใบใหญ่

เธอเดินได้ช้ามาก เดินทีละก้าวไปที่ชานชาลา ที่อยู่ห่างออกไป ร้อยกว่าเมตร ในมือเธอถือถุงพลาสติกสีดำใบหนึ่ง ในถุงคือ เงินสามสิบเอกหยวนห้าเหมา ยังมีบัตรประชาชนหนึ่งใบ

ในฤดูร้อนที่ร้อนระอุ เดินบนถนนลูกรัง บนถนนมีไอความร้อน สีขาว ที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า อุณหภูมิวันนี้ อย่าง น้อย 33 ถึง34 องศา หญิงสาวเดินอยู่ใต้แสงแดด ร่างกายแห้ง โดยไม่มีเหงื่อสักหยด

บนผิวที่ขาวซีดมีรอยฟกเต็มไปหมด แม้แต่ที่ใบหน้า บริเวณใกล้ไรผม ตรงหน้าผาก มีรอยแผลเป็นยาวประมาณสาม เซนติเมตร อยู่ตรงนั้นอย่างป่าเถื่อน สะดุดตายิ่งนัก

รถบัสมาแล้ว หญิงสาวขึ้นรถ หยิบเหรียญหนึ่งออกมาจากถุง พลาสติกสีดำอย่างระมัดระวัง ใส่ลงในกล่องเก็บเหรียญของรถ สบนรถบัสไม่มีคนเยอะนัก คนขับเหลือบมองเธอ ดึงสายตาที่น่ารังเกียจกลับ……… คนที่ขึ้นรถตรงนี้ ล้วนเป็นนักโทษในเรือน

จ๋า เคยกระทำผิด จะเป็นคนดีได้ยังไง?

หญิงสาวราวกับไม่เห็นสายตาของคนขับ เดินไปที่เบาะหลัง ของรถ เธอเดินไปด้านหลังสุด เลือกมุมด้านหลังของรถแล้วนั่ง ลง พยายามที่จะไม่ดึงดูดความสนใจ

ขณะที่รถกำลังขับออกไป เธอมองออกไปนอกหน้าต่างตลอด ทาง……. สามปี การเปลี่ยนแปลงใหญ่มาก

มุมปากยกโค้งขึ้นเบาๆ ….. ใช่แล้ว สามปี การเปลี่ยนแปลง ใหญ่มาก ไม่ใช่เพียงแค่โลกภายนอกเรือนจําเท่านั้น ยังมีเธอ

เมื่อรถบัสขับไปถึงย่านเจริญรุ่งเรือง เธอชะงัก ใน ทันที……ออกจากคุกแล้ว เธอจะกลับไปที่ไหน?

ทันใดนั้น เธอก็พบกับความจริงที่กระชั้นชิดเขียนตัว เธอไม่มีที่

จะไป

เปิดถุงพลาสติกสีดำออก ข้างในเหลือสามสิบหยวนห้าเหมา เธอนับ สามครั้งอย่างละเอียดถี่ถ้วน……….จากนี้ ควรทำยังไง?

ไม่ไกลจากริมถนน ข้อมูลการรับสมัครงานของบริษัท ดึงดูด ความสนใจของเธอ

“คนขับ ฉันจะลงจากรถ รบกวนคุณเปิดประตูรถหน่อย” ชีวิต ในคุกสามปี ได้ทําลายความหยิ่งผยองในตัวเธอ พูดจาปฏิบัติ กับผู้อื่น มัดขาดความมั่นใจอยู่เสมอ

คนขับพบ่นไม่หยุด เปิดประตูรถออก เธอกล่าวขอบคุณ ลงจากรถ

เดินไปถึงภาพโปสเตอร์ข้อมูลการรับสมัครงาน หลังจากมอง ดูสักพัก สายตาก็จ้องเห็นกับคำว่า “คนทำความสะอาด แล้ว มองไปที่คำว่า “ที่พักฟรี อาหารฟรีหนึ่งมื้อ

เธอไม่มีบ้าน ไม่มีประวัติ ไม่มีการศึกษา เคยติดคุก……. กลัว ว่าต่อให้เป็นพนักงานทําความสะอาด ก็ไม่มีใครต้องการ แต่ ว่า…….. จับเงินที่เหลืออยู่เพียงสามสิบหยวนห้าเหมาในมือ หญิง สาวกัดฟันแน่น เดินเข้าไปในไนต์คลับแห่งนี้ ที่ชื่อว่า “คลับ บันเทิงนานาชาติตงหวง” ทันทีที่เข้าไป เงี่ยนถงก็ตัวสั่นสะดุ้ง ความหนาวเย็นของเครื่องปรับอากาศ ทำให้เธอสั่นสะท้านทั้งตัว

“ชื่อ” คนคนนั้นพูดอย่างหงุดหงิด

“เจียนถึง” เสียงหยาบกร้านดังขึ้นอย่างช้าๆ ทำให้หญิงไฉไล ที่กำลังจับปากกาบันทึกข้อมูลของเธอ ตกใจสะดุ้ง ปากกาเจล ในมือ เกือบจะหล่นจากโตะ ถามเธออย่างไม่พอใจ “ทำไมเสียง ของคุณไม่ไพเราะขนาดนี้?

หลังจากผ่านชีวิตในคุกดั่งนรกมาสามปี เงี่ยนถงชนชากับ ความไม่ยินดียินร้าย แม้ว่าคนอื่นจะพูดตรงไปตรงมาต่อหน้าเธอ วิพากษ์วิจารณ์ว่าน้ำเสียงของเธอไม่ไพเราะ แต่เธอก็ยังคงไม่ ยินดียินร้าย เหมือนคนที่ไม่มีอารมณ์ พูดประโยคหนึ่งอย่างช้าๆ รมควันไฟ

หญิงสาวหน้าตาไฉไล ประหลาดใจเล็กน้อย สายตาที่หยั่งรู้จ้องมองใบหน้าของเงี่ยนถึง “ไฟไหม?”

“อืม ไฟไหม้” หลังจากพูดจบก็ก้มหน้าเบาๆ ……แต่เป็นเพียง ไฟที่เกิดจากการวางเพลิง โดยเจตนา

ผู้หญิงไฉไลเห็นว่าเธอไม่อยากจะพูดมากกว่านี้ นิสัยน่าเบื่อ ก็ ไม่สนใจอีกต่อไป เพียงแค่ขมวดคิ้วและส่งเสียงพึมพำ “ไม่ได้อะ คงหวงไม่ใช่สถานบันเทิงทั่วไป แขกที่มาก็ไม่ใช่แขกธรรมดา” แล้วกวาดมอง เจียนถง ตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง รังเกียจโดยไม่ ปิดบัง เห็นได้ชัดว่า ไม่ชอบเขียนถึงที่เหมือนสวมใส่กระสอบ อย่างยิ่ง กระโปรงสีขาวบนตัว ก็ไม่รู้ว่าใส่มานานแค่ไหนแล้ว สี ขาวกลายเป็นคราบเหลืองแล้ว

คงหวงนานาชาไม่ใช่สถานที่ที่คนธรรมดาสามารถมาใช้ บริการได้ที่นี่แม้แต่พนักงานเสิร์ฟธรรมดา ก็ต้องมีรูปลักษณ์ดูดี รูปร่างเร่าร้อน อย่างเงี่ยนถุงแบบนี้ กล้ามาสมัครได้ยังไง?

ผู้หญิงไฉไลยืนขึ้น โบกมือเล็กน้อย ปฏิเสธเขียนลงอย่าง จริงจัง “ไม่ได้ แบบคุณไม่ได้ ต่อให้เป็นพนักงานเสิร์ฟก็ไม่ได้ หันหลังกำลังจะจากไป

“ฉันสมัครเป็นพนักงานทำความสะอาด

เสียงหยาบกร้านดังขึ้นในห้องทำงานเล็กๆนี้ หยุดฝีเท้าของ หญิงสาวได้สำเร็จ ใต้เท้าของหญิงสาวชะงัก หันกลับ เลิกคิ้ว ขึ้น สำรวจกวาดมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าลงอีกครั้ง แล้วสงสัยขึ้น มา “ไม่เคยเห็นคนที่อายุแค่ยี่สิบกว่าปี ก็ยอมลำบากอดทน ทํางานเป็นคนทําความสะอาด”
ป้าทําความสะอาดของพวกเธอที่นี่ อายุน้อยที่สุด ที่อยู่ในวัย สี่สิบกว่าแล้ว หญิงสาวคนนี้ บนหน้าผากเสียโฉม ผอมราวกับ ไม้ไผ่ แต่มากสุดก็อายุเพียงยี่สิบเท่านั้น ที่นี่ของพวกเธอ อายุ ยี่สิบกว่าปีมีเยอะแยะ ล้วนเป็นนางแบบและเจ้าหญิงทั้งหมด แน่นอนว่ายังมีพนักงานเสิร์ฟ

ไม่เคยได้ยินพนักงานทําความสะอาดอายุยี่สิบกว่าปี

นึกว่าหญิงสาวที่ไม่เข้าตาคนนี้ จะระบายความทุกข์ใจในทันที บอกกับเธอ ว่าโลกนี้อยู่ยาก การดำเนินชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้า เธอได้พูดเรื่องไร้สาระอย่างนี้กับตัวเองจริงๆ ตัวเองจะขับไล่เธอ ออกไปทันที

โลกนี้อยู่ยาก เหอะๆ ในตงหวง มีเรื่องราวแบบนี้ มากมายจน สามารถตีพิมพ์เป็นนิตยสาร แล้วสามารถเติมทั้งห้องสมุดให้เติม ใครจะไปสน ว่าคนแปลกหน้าที่พบกันครั้งแรก จะมีชีวิตยังไง?

แต่ไม่คาดคิดว่า เสียงที่หยาบกร้านจนมากเกินไป พูดอย่างไม่ เร่งรีบ “ถ้าสามารถออกมาขายตัวได้ ฉันก็ยอมถ่างขาออก พูด ยินดีต้อนรับ ก่อนที่จะมา ฉันเคยมองดูตัวเองแล้ว ไม่มีคุณสมบัติ ที่จะขายตัว ถ้าอย่างนั้นก็ขายแรงงาน ทำเรื่องที่ตัวเองสามารถ ทำได้ให้ดี” ……เธอเป็นเพียงนักโทษหมายเลขหนึ่ง “926″ เท่านั้น หลังจากเข้าไปในสถานที่นั้น แล้วออกมาอีกที จะเอา ศักดิ์ศรีไว้ทำไม? แววตาของเงี่ยนถง มีรอยยิ้มที่เยาะเย้ยตัวเอง

ผู้หญิงไฉไล มอง เจียนถึงขึ้นลง ตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง เดิน กลับไปที่โต๊ะทำงานใหม่ หยิบปากกาขึ้น เตรียมจะกรอกแบบฟอร์ม ” เงี่ยนดง? เจียนที่แปลว่าเรียบง่าย ถึงที่แปลว่า เทพนิยาย?”

“ไม่ควรนะ” ผู้หญิงมองพิจารณาเจียนถึงขึ้นลง “ตั้งชื่อนี้ให้ ลูก พ่อแม่ของคุณน่าจะรักคุณมาก

ดวงตาคู่นั้นของเงี่ยนถง เฉยชาราวกับแอ่งน้ำนิ่ง….รักมาก

เหรอ?

อืม รักมาก ถ้าเธอไม่ได้ฆ่า เซี่ยเวยเหมิงด้วยจิตใจที่โหดร้าย อำมหิต ไม่ได้นำความหายนะมาสู่ตระกูลเจียน อืม น่าจะรักมา

กมั้ง

“ฉันไม่มีครอบครัว” เงี่ยนถงพูดอย่างเฉยเมย

ผู้หญิงไฉไลขมวดคิ้วจ้องมองเงี่ยนองก็ไม่ได้ถามมาก ยืนขึ้น แล้วพูดว่า “เอาล่ะ คุณถ่ายสําเนาบัตรประชาชนหน่อย”

ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เหยียบรองเท้าส้นสูงสืบห้าเซนติเมตร เดินไป ถึงหน้าประตู ทันใดนั้นก็หยุดเดิน หันกลับมาแล้วพูดเตือเขียนถึง “เงี่ยนถง คุณรู้ไหม ว่าทำไมฉันถึงรับคุณไว้เป็นกรณีพิเศษ?”

หญิงสาวไม่ได้หวังให้เขียนถึงตอบกลับ แล้วพูดต่อไปว่า

“เงี่ยนถง มีอยู่ค่หนึ่งคุณพูดไว้ดีมาก ถ้าสามารถขายตัวได้ ก็ จะขายแน่นอน ขายไม่ได้ ก็ต้องยอมรับชะตากรรม ทำในสิ่งที่ตัว เองสามารถทำได้ ให้ดีที่สุด

คนมากมายที่อายุมากกว่าคุณสองเท่าแล้ว ยังไม่เข้าใจข้อแท้จริงนี้ ดันทุรัง พยายามสุดชีวิต คิดเองว่าต่อสู้กับฟ้า ที่จริงก็ แค่ตาสูงแต่มือไม่ถึง ความจริงก็คือ ไม่เคยดูตัวเองเลยว่าเป็น ตัวอะไร

คุณยอมเผชิญหน้ากับตัวเอง เข้าใจสิ่งที่คุณสามารถทำได้ คนที่เข้าใจว่าตัวเองสามารถทำอะไรได้ ฉันเชื่อว่า เธอก็ต้อง เข้าใจว่าเรื่องอะไร ที่เธอไม่สามารถทำได้

เจี่ยนถง เมื่อพูดถึงตรงนี้ หญิงผู้หญิงไฉไลหรี่ตาลง “เจี่ ไม่ใช่สถานบันเทิงทั่ว ดงห่วง

เงี่ยนถุงยังคงไม่รีบไม่ร้อน “เข้าใจแล้ว เสียงของฉันน่าเกลียด จะไม่พูดขึ้นอย่างง่ายดาย

ผู้หญิงไฉไลพยักหน้าด้วยความพอใจยิ่งนัก โดยปกติแล้ว เธอ จะไม่แนะนำเด็กใหม่ กล้ามาที่ คงหวง ก็ต้องเตรียมพร้อมใน ด้านจิตใจ

คาดไม่ถึงว่า วันนี้จะละเว้น เพื่อสาวทำความสะอาด

แม้ว่าฐานะของเธอในตงหวงจะไม่ต่ำ แต่ในมหานครอันพร่า มัวแห่งนี้ บารมีอำนาจเงินทอง จะมีใครที่เธอสามารถล่วงเกิน ได้…….. เข้ามาในองหวง ก็ควรจะเรียนรู้ “กฎระเบียบ

สิ่งที่ควรพูด สิ่งที่ไม่ควรพูด สิ่งที่ควรทำ สิ่งที่ไม่ควรทำ

“งั้นผู้จัดการ….. เงี่ยนลงพูดอย่างลำบากใจเล็กน้อย “ฉัน ไม่มีที่อยู่

ผู้หญิงไจโลพูดขึ้น “ต่อไปเรียกฉันว่าพี่เพิ่ง” จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรออก “เสี่ยวเจียง มาที่นี่หน่อย ที่ นี่ฉันเพิ่มรับสมัครพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่ง คุณพาเธอไป ที่หอพักพนักงาน หลังจากพูดจบก็วางสาย ทิ้งให้เขียนถึง ประโยคหนึ่ง

“พรุ่งนี้มาทำงาน”

แล้วก็ทิ้ง เจี่ยนถงไว้ที่นี่คนเดียว

เงี่ยนถุงจ้องมองหนังสือเข้าทำงานในมือ รู้สึกโล่งใจ ไม่ต้องนอนที่ถนนแล้ว ….คืนนี้