บทที่ 1 ส่งเธอเข้าเรือน

ไม่ใช่ฉัน คุณเชื่อฉันนะ” เขียนถึงจ้องมองคนในรถอย่างดื้อรั้น ฝนตกกระหน่ำ กระจกรถเปียกฝน เป็นภาพเบลอ สามารถมอง เห็นใบหน้าเย็นชาที่อยู่ในรถอย่างคลุมเครือ เจียนถึงตัวสั่นเทา ยืนอยู่นอกรถ ตะโกนเสียงดังผ่านกระจกรถ “! อย่าง น้อยคุณฟังหน่อย”

ประตูรถเปิดออกกะทันหัน ยังไม่พลังหนึ่ง กระชากเธอเข้าไปในรถอย่างแรง เธอกระแทกเข้าไปในตัว เสื้อ เชิ้ตสีขาวที่แห้งสนิท เปียกเป็นบริเวณกว้างในทันที

“พวกนักเลงที่ทำร้ายเวยเหมิงฉันไม่ได้เป็นคนสั่ง เงี่ยนเพิ่งพูด นิ้วเรียวที่ทรงพลัง ก็บีบคางของเธอ อย่างไร้ความปรานี เสียงไพเราะสุขุมอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา ก็มาจากเหนือหัว เธอชอบฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ”

น้ำเสียงที่เย็นชา พร้อมกลิ่นยาสูบจางๆ กลิ่นอายของเขา “อะไร?” สับสนเล็กน้อย เธอชอบเขา คนทั้งโลกรู้

ตอนนี้เขาทำไมถึงถามอย่างกะทันหัน

ชายหนุ่มบีบคางของเงี่ยนไว้ แขนอีกข้างหนึ่งเรียวยาวทรงพลัง ยื่นเข้าหาเธอ ปลายนิ้วแตะลงบนแก้มที่เปียก ฝน แล้วดูหนาวเย็นของเธออย่างอ่อนโยน เงี่ยนถง หลงทาง จนเสียชีวิต อยู่ในแววตาที่อ่อนโยนราวกับสายน้ำคู่นั้น เธอ เสมือนได้ยินประโยคถัดไป ชายคนนี้ถามเธอว่า “หนาวไหม”

ทันใดนั้นชายหนุ่มก็กระจายความเยือกเย็นออกมาทั้งตัว พูด อย่างเย็นชา “เงี่ยนถง คุณชอบฉันมากขนาดนี้เลยเหรอ? ชอบ มากจนฆ่า เวยเหมิงทิ้งโดนไม่คิดจะเสียดายเลย?

ความเยือนเย็น ทะลักออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ลามไปถึง แขนขากระดูกทั้งตัวชั่วขณะ เงี่ยนถง มีสติในทันที อดไม่ได้ที่จะ ยิ้มเยาะเล็กน้อย…..เธอก็ว่า ความอ่อนโยนของผู้ชายคนนี้ จะ มอบให้กับเธอได้อย่างไร ที่แท้นั่นมันไม่ใช่ความอ่อนโยนอะไร เลย มันเป็นเพียงรอยยิ้มของซาตานเท่านั้น

“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เวยเหมิงตายจริงๆ…..” เธออยากจะ อธิบายเพื่อตัวเอง

“ใช่ คุณไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ เวยเหมิงตาย คุณแค่ใช้เงินจ้าง พวกนักเลง ให้พวกมันข่มขืนเวยเหมิง” ดวงตาของชายหนุ่ม ค่อยๆเผยความโกรธแค้น ไม่ให้เขียนถึง ได้มีโอกาสอธิบาย มือ ใหญ่กระชากเสื้อผ้าบนตัวของเงี่ยนถง ขาดหลุดลุ่ย
“อ๊าก~!”

พร้อมกับเสียงกรีดร้อง เจียนถึงถูกผลักออกจากรถอย่างไร ความปรานี ล้มลงกลางสายฝนอย่างน่าอนาถ เสียงเย็นชาของ ชายหนุ่มที่ข้างหู เด่นชัดยิ่งนักในท่ามกลางเสียงฝนตก

“เงี่ยนถง คุณหนูเงี่ยน คุณทำยังไงกับเวยเหมิงฉันก็ทำยังไง กับคุณ ความรู้สึกที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยปกปิดร่างกายไม่มิดดีไหม?”

บ!

เจียนถึงเงยหน้าขึ้นกะทันหัน มองไปในประตูรถอย่างเหลือ เชื่อ ชายคนนั้นนั่งอยู่ในรถ เหลือบมองเธออย่างไม่แยแส หยิบ ผ้าเช็ดหน้าออกมา แล้วค่อยๆเช็ดนิ้ว “คุณหนูเงี่ยน ตอนนี้ฉัน เหนื่อยมาก เชิญคุณกลับไป

เส้นซิวจีน คุณฟังฉัน! จริงๆฉัน…….

“จะให้ฉันฟังคำพูดของคุณหนูเงี่ยน ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้” ชาย หนุ่มเงยหน้าขึ้นอย่างเฉยเมย เหลือบมองไปที่เขียนถึง

“ถ้าคุณหนูเงี่ยนยอมที่จะคุกเข่าตรงหน้าคฤหาสน์ตระกูลเงินข องฉันทั้งคืน บางทีฉันอารมณ์ดี อาจจะยินดีให้เวลา คุณหนูเงี่ยน สิบนาท”
ประตูรถปิดลงในทันที ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่ง ถูกโยนออกจากรถ ร่วงโรยลงมาตรงหน้าของเงี่ยนองโดนน้ำฝนทำให้เปียก

เจียนถึงก้มหน้า หยิบผ้าเช็ดหน้าในน้ำฝน กำไว้ที่มืออย่าง แน่น

รถขับเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลเงิน และประตูเหล็กของ คฤหาสน์ตระกูลเส็น ก็ปิดลงในท่ามกลางสายฝนอย่างไร้ความ ปรานี ต่อหน้าเธอ

เจียนถึง ใบหน้าซีดเผือด เธอยืนอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้นก็เลย หน้าขึ้น เดินไปที่หน้าประตูคฤหาสน์ตระกูลเงิน เม้มริมฝีปาก แน่น เสียงดัง “เจี๊ยะ” “เขาก็กระแทกลงกับพื้น

เธอคุกเข่า!

ไม่ใช่เพราะไถ่โทษ!

เพียงเพราะ เซี่ยเวยเหมิงเป็นเพื่อนของเธอ! เพื่อนเสียชีวิต เธอควรคุกเข่าไว้อาลัยไม่ใช่เพราะทุกคนคิดว่าเธอทำให้เขียเวย

เหมิงตาย!

เธอคุกเข่า!

และคุกเข่าขอร้องให้ผู้ชายคนนี้ให้เวลาเธอสิบนาที ฟังเธอ

พูด!

เสื้อผ้าบนร่างกายถูกฉีกขาด เสียหายหมดสภาพสามารถปกปิดส่วนสําคัญได้อย่างฉิวเฉียด สองมือของเธอ ปกปิดร่างกายไว้ แต่ตัวได้ตั้งตรงไว้ เธอหยิ่งทะนงตัว แม้ว่าเธอ จะคุกเข่าไว้ เธอก็ทะนงตัวไม่จำวน! ศักดิ์ศรีของเธอ ความ ทระนงของเธอ เธอเงี่ยนถงแห่ง หาดเซี่ยงไฮ้

เธอคุกเข่าลงอย่างดื้อดึง ขอเพียงโอกาสหนึ่งที่จะได้อธิบาย ให้ชัดเจนเท่านั้น เธอไม่เคยทำ เรื่องที่ไม่เคยทำเธอไม่ยอมรับ

แต่ จะมีโอกาสนี้จริงๆไหม?

สามารถอธิบายได้ชัดเจนจริงๆไหม?

แล้วมีคนเชื่อคําพูดเธอจริงๆไหม?

ฝนยังตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ไม่เคยหยุดเลย ตั้งแต่ต้นจนจบ

หนึ่งดินผ่านไป

ท่ามกลางฝนกระหน่ำ เขียนลงยังคงคุกเข่าอยู่นอกคฤหาสน์

ตระกูลเงิน

สายฝนทำให้ชุดของเธอเปียกโชก เธอคุกเข่าท่ามกลางสาย

ฝนตลอดทั้งคืน

ในที่สุดเช้าวันใหม่ก็มาถึง คฤหาสน์ตระกูลเสีนที่เงียบสงบทั้งคืน ในที่สุดก็มีชีวิตชีวา พ่อบ้านชราผมสีเงิน ถือ ร่มสีดำสมัยเก่า เดินออกมาจากคฤหาสน์

ประตูเหล็ก ปิดตายตลอดคืน “ดังเอี๊ยด” เปิดช่องว่างออกไป ทั้งสองข้าง ในที่สุดเงี่ยนถึงก็มีความเคลื่อนไหว เงยหน้าขึ้น อย่างหมดอาลัยตายอยาก พ่อบ้านชราที่ยืนอยู่ตรงกลางประตู

เหล็ก ระบายยิ้มอยากขาวซีด

“คุณเจียน คุณเงินให้คุณออกไปจากที่นี่” พ่อบ้านชราหวีผม อย่างพิถีพิถัน

แม้ว่าฝนจะตก ก็ไม่เห็นผมที่ยุ่งเหยิงสักเส้น เข้มงวดเหมือน กับต้นไม้ต้นหญ้าในคฤหาสน์ตระกูลเงิน ซึ่งมีใครตัดแต่งโดย เฉพาะ พ่อบ้านชราทิ้งเสื้อผ้าให้เงี่ยนถงชุดหนึ่ง

เจียนถง ยื่นมือที่เปียกฝนมาตลอดทั้งคืน สวมใส่อย่างสั่นเทา ขยับริมฝีปากที่ขาวซีดไร้สีเลือดเล็กน้อย น้ำเสียงแหบแห้งและ หนักแน่น “ฉันจะเจอเขา

พ่อบ้านชราไม่แม้แต่จะยกหนังตาขึ้นเลย ถ่ายทอดพูดคำเดิม ของเจ้าของคฤหาสน์ออกมาทีละคำไม่ตกหล่น “คุณเงินบอกว่า การดำรงอยู่ของคุณเจียน ทำให้สิ่งแวดล้อมของคฤหาสน์ มลพิษ ให้คุณเงี่ยนอย่าปนเปื้อนสายตาของเขา

ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ เจียนถึงไม่ได้แสดงให้เห็นถึง ความอ่อนแอเลย ความเข้มแข็งที่เธอแสร้งทำขึ้นในตอนนี้ ยาก นักที่จะรักษาไว้อีก ไหล่สั่นสะท้าน เผยให้เห็นหัวใจที่บาดเจ็บ ของเธอ

เงี่ยนถง หลับตาลง น้ำฝนเต็มใบหน้า ทำให้คนแยกไม่ออก ที่ เปียกชื้นตรงหางตา ว่าคือน้ำฝนหรือน้ำตา พ่อบ้านชรามองเธอ สีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ เงี่ยนถง ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เงยหน้าขึ้น และพูดกับพ่อบ้านชราว่า “พ่อบ้านเซีย ไม่ว่าในใจคุณจะคิดยัง ไง ฉันไม่ได้จ้างนักเลงพวกนั้น ให้ทำลายความบริสุทธิ์ของ เซี่ยเวยเหมิงไม่ว่าในกรณีใด ความเกลียดชังของคุณ ฉันไม่ สามารถยอมรับได้ โดยไม่มีค่าร้องเรียนใดๆ

แม้ว่าเจียนถึงจะเหนื่อยล้า แต่ก็พูดออกมาทีละคำ ได้อย่าง ชัดเจน พูดชัดถ้อยชัดคำ…..นี่คือผู้หญิงที่ยอมก้มหัวชั่วคราว แต่ ก็เต็มไปด้วยความทระนง

ในที่สุดพ่อบ้านเราก็มีปฏิกิริยาอย่างอื่น นอกจาก “เฉยเมย” คิ้วสีเทาขมวดมุ่น แววตาที่จ้องมองเขียนถึงเต็มไปด้วยความ รังเกียจ

“เวยเหมิงคือลูกสาวของฉัน เธอน่ารักเชื่อฟังตั้งแต่เล็กจนโต เธอไม่เคยย่ามเข้าไปในสถานที่วุ่นวายและ สกปรก อย่างพวกร้านบาร์สถานบันเทิงกลางคืน แต่เธอกลับถูก พวกนักเลงย่ำยีจนตาย ในสถานที่ที่พวกนักเลงขั้นต่ำเข้า ออกแบบ น

คุณเงี่ยน เราตรวจสอบการประวัติการโทรของเธอ ก่อนเกิด เหตุ เธอเคยโทรหาคุณ ส่งข้อความถึงคุณ เนื้อหาของข้อความ คือ ฉันมาถึง “ เสื้อแล้ว เสี่ยวถง คุณอยู่ไหน?

แววตาที่พ่อบ้านชราจ้องไปที่เขียนถึงเกลียดเธอถึงกระดูก “คุณเจียน ที่คุณทำให้ตายไม่ใช่ลูกหมาลูกแมว แต่คือคนตัว เป็นๆ! คนก็ได้ตายไปแล้ว คุณยังมาต่อล้อต่อเถียง! ใครก็รู้ว่า คุณเงี่ยนคลั่งไคล้คุณเงิน และในใจของคุณเส้น มีเพียงลูกสาว ของฉัน เซียเวยเหมิง เท่านั้น ขยะแขยงในความหลงใหลคลั่ง ไคล้ของคุณยิ่งนัก คุณอิจฉาเวยเหมิงชัดๆ แล้วยังปรารถนาแต่ ไม่สมหวังต่อคุณเงิน เลยอยากจะทำลายความบริสุทธิ์ของ เวย เหมิง ความร้ายกาจของคุณเงี่ยน ให้คนไม่กล้าสรรเสริญ!

เจียนถึงไร้คำพูดไร้คำตอบ เซี่ยเวยเหมิงเป็นลูกสาวของ พ่อ บ้านเซีย เป็นสุดที่รักของเส้นซิวจีน ส่วนเธอ เขียนลง เป็น นางรองที่รักเงินซิวจิ๋นข้างเดียว ตอนนี้ล่ะ เซียเวยเหมิงตายไป เธอเจียนถึง ไม่เพียงเป็นนางรองเท่านั้น แต่ยังเป็นนางรอง อำมหิตอีกด้วย

“คุณเจี๋ยน เชิญคุณออกไป” พ่อบ้านชราพูดขึ้น “ใช่แล้ว คุณ เงิน ให้ฉันฝากบอกคุณเงี่ยน คำหนึ่ง

เงี่ยนถึงมองไปที่พ่อบ้านชราในทันที

“คุณเสิ่นบอกว่า คนที่ตายไปทำไมไม่ใช่คุณ?”

ร่างที่คุกเข่าบนพื้นของเงี่ยนถง ประคับประคองไม่ไหว เริ่มสั่น สะเทือน ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงส่งมาจากหัวใจ

พ่อบ้านชราหันกลับไป มุมปากที่เหี่ยวย่น ยกโค้งขึ้นอย่าง เยือกเย็น ทำให้หน้าที่เคร่งขรึม ดูเย็นชาและโหดร้าย

เวยเหมิงถูกเงี่ยนถงทำให้ตาย เขาเจ็บใจ เขาเกลียดความ อำมหิตของ เจียนถึง

เจียนถึงพยุงร่างที่เย็นจนถึงกระดูก ยืนขึ้นมาอย่างโซซัดโซเซ เพิ่งจะยืนขึ้น ยาชาจนกระแทกสะโพกลงบนพื้นยางมะตอยที่แข็ง และเย็นในทันที หัวเราะเยาะตัวเอง……..คนที่ตายไป ทำไม ไม่ใช่คุณ?

เหมือนกับคำพูดที่ผู้ชายคนนั้นจะพูดได้จริงๆ เงี่ยนถุง เผย รอยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้ “เวยเหมิงเอ้ยเวยเหมิง ความ ตายของคุณ ฉันกลายเป็นโดนผู้คนนับพันประณามชี้หน้าด่ากราด

บนชั้นสองของคฤหาสน์ตระกูลเสื่น ชายหนุ่มรูปร่างสูง ตระหง่าน สัดส่วนได้รูป ชุดนอนสีดำปกคลุมไว้บนตัวตามอำเภอ ใจ โดยเท้าเปล่า ร่างสูงใหญ่ที่เย้ายวน ยืนเงียบสงบอยู่ตรงหน้า หน้าต่างบานใหญ่ จ้องมองนอกของคฤหาสน์อย่างเย็นชา เงา ด้านหลังท่ามกลางสายฝนนั้น

“คุณเงิน คำพูดที่คุณกำชับ ได้ส่งต่อให้กับ คุณเจียน โดยไม่ ตกหล่นสักคำ” พ่อบ้านชราขับไล่เลี่ยนถงออกไป ยืนอยู่ที่ประตู ห้องนอนใหญ่อย่างเงียบๆ

เสิ่นซิวจีนเขย่าแก้วไวน์ในมือ เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อบ้านชรา ถึงได้ดึงสายตาที่จ้องมองเขียนถึงอย่างไม่แยแส ฝีปากบางๆ ได้ ออกคำสั่งชุดหนึ่งอย่างเย็นชา “แจ้งคนในตระกูลเจียน ต้องการ ได้ เงี่ยนถง ก็ไม่มีตระกูลเจียนต้องการตระกูลเจียน ต่อจากนี้ไป ตระกูลเจียนก็ไม่มีคนที่ชื่อเขียนถึง

“ครับ”

ข้อสอง แจ้งมหาวิทยาลัย S มหาวิทยาลัย S ไม่มีประวัติของ เงี่ยนถง แจ้งโรงเรียนมัธยมที่หนึ่ง เงี่ยนถุงถูกไล่ออกจาก โรงเรียนเพราะความสําส่อนและทะเลาะวิวาทระหว่างเรียน การศึกษาสูงสุดของเธอ มัธยมต้น

“ครับ”

“ข้อสุดท้าย” เจิ่น วจีนพูดอย่างเย็นชา “ส่งเธอเข้าเรือนจํา พ่อบ้านชราได้ยินแล้ว ก็เงยหน้าขึ้นกะทันหัน ตะลึงไปชั่วขณะ “คุณเสิ่น?”

“ฆ่าคนชดใช้ด้วยชีวิต จ้างคนฆ่าผู้อื่น ฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ส่ง เธอเข้าเรือนจํา ติดคุกกินข้างแดงสามปี ทำไม? พ่อบ้านเซียคิด ว่าฉันทำไม่ถูก?” เวลาสามปีนี้ คือเส้นซิวจีน กำหนดให้กับ เจียนถึงหลักฐานที่มีอยู่ไม่เพียงพอ แต่เส้นซิวจีนมั่นใจอย่าง โกรธแค้น

“ไม่ คุณเสิ่นท่าได้ถูกต้องมาก……..ขอบคุณคุณเงิน ซึมไป พ่อบ้านชราน้ำตาไหลพราก ถึงกับร้องไห้ออกมา “ถ้าไม่ใช่คุณ ผู้ชาย ความผิดที่เขียนถึงกระทำต่อเวยเหมิงจะไม่ได้รับการ ลงโทษแน่นอน เงี่ยนถึงเป็นคนของตระกูลเจียน ฉันไม่สามารถ ทำอะไรกับ เจียนถึงได้เลย ขอบคุณคุณผู้ชาย ขอบคุณคุณผู้ชาย อืมๆๆ

เงิน วจีนหันกลับไป ยืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่างบานใหญ่ มองไป ที่ถนนยางมะตอยด้านล่าง เงาร่างนั้นหายไปตรงทางโค้ง ใต้ตามืดครึ้ม นิ้วเรียวจับแก้วไวน์ไว้ไวน์ สีแดงสด กลืนลงไปในท้อง ไม่เหลือสักหยด

“พ่อบ้านเซีย ฉันลงมือสั่งสอนเขียนถึงไม่ใช่เพราะว่าเวยเหมิง เป็นลูกสาวของคุณ แต่เป็นเพราะว่า เวยเหมิงเป็นผู้หญิงที่ฉัน ถูกใจ” เสิ่นซิวจีนค่อยๆพูดขึ้น

เจียนถึงลากร่างที่อ่อนล้า กลับไปถึงตระกูลเจียน

ไม่สามารถก้าวเข้าไปในประตูบ้านของ ตระกูลเจียน อีกต่อไป พ่อบ้านชราที่รับใช้ตระกูลเจียนมาตลอดชีวิต ได้ฝากคำพูดเดิม ของ เสิ่นชิวลิ่นมาให้เงี่ยนถง ก็ถูก “เชิญ” ออกจากตระกูลเจีย นอย่างอ้อมค้อม ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่เห็นแม้แต่เงาของพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิดเลย

หวาดกลัวเสิ่นซิวจิ๋นขนาดนั้นเลยหรือ? เขียนถึงยกมุมปากขึ้น เล็กน้อย……….สายตากลับมา ประตูเหล็กบานนั้น ตัดขาด ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับตระกูลเจียน ตัดขาดทุกสิ่งที่เป็น ของเธอในอดีต

เจียนถึงพูดไม่ออก ว่าตอนนี้คือความรู้สึกอย่างไร ทันทีที่หัน กลับไป ก็มีชายสองคนในเครื่องแบบตำรวจขวางเธอไว้ “คุณเจี้ยน เนื่องจากคุณจ้างคน และสั่งการให้คนอื่นทําลายความบริสุทธิ์ของคุณ เขียเวยเหมิง ทำให้คุณ เซี่ยเวยเหมิง เสียชีวิต โดยอุบัติเหตุ ตอนนี้เชิญ คุณไป กับเรา

ก่อนที่จะถูกส่งตัวเข้าเรือนจำ เจียนถึงได้พบกับเส้นซิวจีน ผู้ชายคนนั้น รูปร่างที่กำยำ ได้ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง

เงี่ยนถงส่ายหัวและพูดอย่างหนักแน่น “ฉันไม่เคยทำร้ายเวย

เหมิง”

ร่างสูงตระหง่านของเสิ่นซิวจีนเดินขึ้นไปหาเจียนลงอย่าง ใจเย็น เงี่ยนลงบอกตัวเองว่าไม่ต้องกลัว เธอบริสุทธิ์ เธอไม่ได้

ทําผิด

ใบหน้าเล็กที่บอบบางประณีต เงยขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว

พยายามตั้งสติ แต่ไหล่ที่สั่นไหว ก็ยังคงทรยศความตื่นเต้นของ เธอ ….ทั้งหมดนี้ถูกจับโดยดวงตาคู่คมเฉียบ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ