ตอนที่ 13 นัดกันทางโทรศัพท์

เดิมทีจิ้นเสี่ยวลิ่งกะจะแอบตามไปอย่างลับๆแต่แม่ของ กู้เชิงโยยืนยันว่าจะไปกับกู้เซิงโยให้ได้ระหว่างที่ทานข้าว แม่ของกู้เซิงโยก็พูดตลอดทั้งคืนว่าเชิงโยชอบยื่นอื่นเห ยีนแค่ไหนที่สำคัญคุณแม่กู้ยังชมลูกสาวตัวเองว่าลูกสาว เธอนั้นเก่งแค่ไหนและเป็นผู้หญิงที่ทำตัวดีแค่ไหนพอยื่น จิ่นหยู่ได้ฟังเธอก็พอใจในตัวกู้เซิงโยอย่างมากยิ่นจี่หญ่ยัง พูดอีกว่าเธอจะให้น้องชายเธอหาเวลาศึกษาดูใจกับกู้เซิง โยให้มากๆที่สำคัญเธอยังบอกกับกู้เซิงโยว่าอย่าอายอย่า เขินพยามหาเวลาใกล้ชิดกับน้องชายเธอให้มากๆ

สรุปก็คือการทานข้าวครั้งนี้เป็นไปด้วยความราบรื่นยิ่น จี๋นหมู่พอใจมากกับน้องสะใภ้ในอนาคตคนนี้ก่อนกลับ ไปยิ่นจี๋นหมู่ยังรับปากกับกู้เซิงโยและคุณแม่รู้ว่าจะให้ยื่น จี๋นเหยีนติดต่อหากู้เซิงโยบ่อยๆ

หลังยิ่นจี๋หญ่กลับไปคุณแม่กู้ก็พอใจกับพฤติกรรมของ กู้เซิงโยมากส่วนกู้เซิงโยเดิมทีในใจเธอคิดว่าภารกิจครั้ง นี้เธอคงต้องทำพังจนยับเยินแน่ๆแต่กลับกันโดยสิ้นเชิง ภารกิจครั้งนี้เป็นไปด้วยความราบรื่นและสวยงามมันช่าง เกินความคาดหมายจริงๆเวลานี้เธอเหมือนยกภูเขาออก จากอกโล่งใจอย่างมาก

หลังกลับไปถึงบ้านกู้เซิงโยก็รีบโทรศัพท์ไปรายงาน เรื่องราวทั้งหมดให้จิ้นเสี่ยวลิ่งฟังเธอถามเธอไปว่า “เธอ เตรียมตัวจะทำยังไงต่อไป?”

จิ้นเสี่ยวลิ่งพูดทางโทรศัพท์ไปว่าฉันมีแผนในใจ แล้ว:”ในเมื่อยื่นจิ้นหมู่บอกว่าต้องหาเวลาใกล้ชิดกับยิ่นจี้นเหยีนให้มากๆงั้นฉันก็ต้องหาเวลาไปใกล้ชิดกับเขาให้ ได้ฉันไม่เชื่อหรอกว่าฉันจะปราบยิ่นจี๋นเหยืนคนนี้ไม่ได้”

“จะไปใกล้ชิดกับเขาอย่างไร? “กู้เซิงโยถามด้วยความ สงสัย”

ฉันเตรียมตัวไปหาเขาที่ค่ายทหารฉันจะให้เขารีบ รับปากว่าจะแต่งงานกับฉัน”จิ้นเสี่ยวลิ่งพูดความคิดของ เธอออกมาอย่างกล้าหาญ

” ไปถึงที่ค่ายเลยหรือ? “กู้เซิงโยลากเสียงสูง:” เสี่ยวลิ่ง เธอเอาจริงหรือ?”

” เอาจริงสิต้องเอาจริงเอาจังชีวิตถึงจะตื่นเต้น” จิ้นเสี่ยว ลิ่งเป็นคนไม่ยอมใครหากใครมารังแกเธอเธอต้องเอา คืนให้สาสม

พอนึกถึงสภาพตัวเองที่ร้องไห้ซมซานเมื่อตอนเย็นกู้เซิง โยก็บอกกับเธอไปว่า:” ถูกต้องไปหาเขาที่ค่ายต้องแต่งงา นกับยิ่นจี๋นเหยืนให้ได้ถึงเวลานั้นจี้จี่นฉืนก็ต้องเรียกเธอ ว่าน้าสะใภ้

จิ้นเสี่ยวลิ่งหัวเราะแค่คิดในใจเธอก็สะใจมากแล้ว

พวกเขาสองคนคุยกันไปและหัวเราะกันไปคุยกันนาน มากพวกเขาถึงวางสายไป

หลังวางสายจิ้นเสี่ยวลิ่งก็รีบหาเบอร์โทรศัพท์ของยิ่นจึ เหยีนจากนั้นเธอก็โทรไปหาเขาทันที
โทรตั้งนานก็ไม่มีคนรับสาย

“คงไม่ใช่นัดบอร์ดใหม่อีกแล้วนะ?” จิ้นเสี่ยวลิ่งขมวด คิ้วและบ่นคนเดียว

ขณะที่จิ้นเสี่ยวลิ่งกำลังจะวางสายไปเสียงของยิ่นจีนเห ยีนก็พูดขึ้นมาว่า:”ฮัลโหล”

จิ้นเสี่ยวลิ่งแซวเขาไปว่า “เธอคงไม่ใช่นัดบอร์ดอยู่ หรอกนะ?”

“ใช่หรือไม่ใช่คงไม่เกี่ยวอะไรกับคุณหนูกู้หรอกนะ”น้ำ เสียงของยิ่นจีนเหยืนยังคงเย็นชาเหมือนเดิม

“ทำไมจะไม่เกี่ยวกับฉันหากเธอออกเดทกับคนอื่นจริง ฉันก็จะไม่มีความสุขอารมณ์ของฉันก็จะไม่ดีเพราะฉะนั้น เธอว่ามันเกี่ยวกับฉันไหม?” จิ้นเสี่ยวลิ่งนอนคุยกับเขาบน เตียงนอนอย่างสบายๆ

“นั่นมันปัญหาของคุณหนูกู้ไม่ใช่ปัญหาของฉัน” ยิ่นจี่ นเหยืนพูดกับเธอทางโทรศัพท์ความจริงเขาไม่อยากรับ สายเธอเลยสักนิดแต่เสียงโทรศัพท์ทำให้เขารำคาญ

“งั้นเธอช่างเลือดเย็นจริงๆเธอไม่เข้าใจกับคำว่าต้องให้ เกียรติกับผู้หญิง” จิ้นเสี่ยวลิ่งทำปากจู๋เธอตอบเขาอย่าง ไม่พอใจยิ่นจี๋นเหยีนตอบกลับมาว่า:”ฉันเป็นคนตรงๆ ไม่ใช่ไม่ให้เกียรติผู้หญิง”

“ช่างไม่มีอารมณ์ขันซะเลย” ถึงว่าหล่ะแก่จนป่านี้ยังไม่ แต่งงานอีก
อย่างไม่พอใจยิ่นจี๋นเหยีนตอบกลับมาว่า:”ฉันเป็นคน ตรงๆไม่ใช่ไม่ให้เกียรติผู้หญิง”

“ช่างไม่มีอารมณ์ขันซะเลย” ถึงว่าหล่ะแก่จนป่านี้ยัง ไม่แต่งงานอีก

“ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ใช่ผู้ชายในฝันของคุณหนูกู้ เพราะฉะนั้นคุณหนูกู้อย่ามาเสียเวลากับฉันเลยดีกว่า

“เธอเป็นผู้ชายในฝันของฉันรึเปล่าฉันรู้ดีกว่าเธอ เพราะฉะนั้นเธออย่ากังวลเลยว่าฉันจะเสียเวลาหรือไม่ จิ้นเสี่ยวลิ่งพูดกับเขาไปอีกว่า: “คืนนี้พี่สาวเธอนัดฉันไป ทานข้าวด้วยแหละพี่สาวเธอบอกกับฉันว่าให้ฉันหาเวลา ใกล้ชิดกับเธอให้มากๆดูท่าทางพี่สาวเธอจะชอบฉัน และพอใจในตัวฉันมากๆเลยนะ” สำหรับพี่สาวเขาเขารู้ อยู่แก่ใจตั้งนานแล้วว่าพี่สาวเธอชอบผู้หญิงทุกคนที่เข้า มาหาน้องชายตัวเองแต่เขาพูดกลับไปว่า:”เรื่องแต่งงาน เป็นเรื่องของฉันคนอื่นจะพอใจหรือไม่พอใจฉันไม่สน อยู่แล้ว”

ที่เขายอมทำตามคำขอร้องของพี่สาวเขาก็เพราะ ว่าเขารักคนในครอบครัวมากเขาจึงให้เกียรติกับ คนในครอบครัวเป็นอันดับแรกเขามีจุดยืนของเขา อย่างชัดเจนหากเขาไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นต่อให้คนใน ครอบครัวบังคับเขาเขาก็ไม่เห็นต้องทำตามใจใครทั้ง นั้นเพราะการแต่งงานถือเป็นเรื่องใหญ่เขาให้ความ สำคัญกับการแต่งงานระหว่างคนสองคนมากจิ้นเสี่ยว ลิ่งรู้สึกคำพูดของเขาเหล่านี้ทำให้เขาดูmanมากๆเธอ ชวนเขาทางโทรศัพท์ว่า:”พรุ่งนี้เราไปทานข้าวด้วยกันเถอะขอแค่เธอยอมให้โอกาสฉันฉันรับรองเธอต้องหลง รักฉันแน่ที่สำคัญฉันมั่นใจเลยว่าเธอจะยอมแต่งงานกับ ฉันด้วยความเต็มใจ”

“ความมั่นใจเธอสูงมาก” ยิ่นจี๋นเหยืนยิ้มและพูดกับ เธอตอนนี้พวกเขายังไม่มีความคืบหน้าใดๆแต่วันหลังไม่ แน่เพราะเขารู้สึกว่าเธอยิ่งอยู่ยิ่งน่าค้นหา

” นอนอยู่บนเตียงจิ้นเสี่ยวลิ่งพูดอย่างมั่นใจ:”ฉันเป็น คนที่มั่นใจตัวเองตลอดเวลาอยู่แล้ว

แต่ต้องขอโทษด้วยพรุ่งนี้ฉันก็จะกลับไปที่ค่าย ทหารแล้วคงต้องปฎิเสธการเชิญของคุณหนูกู้แล้ว

“วันหยุดของเธอจบสิ้นแล้วหรือ?” จิ้นเสี่ยวลิ่งสงสัย เพราะเธอคิดว่าเขายังคงอยู่เจียงเฉินอีกสักพักหนึ่ง ถึงจะกลับ” เธอเพิ่งจบสิ้นจากการฝึกซ้อมไม่ใช่หรือ?” ตามหลักเธอไม่ต้องรีบกลับไปก็ได้นิ

“เธอรู้ได้ไงว่าฉันเพิ่งจบสิ้นการฝึกซ้อม?” ยิ่นจิ๋นเหยืน แปลกใจที่เธอรู้เรื่องนี้

พอรู้ตัวว่าตัวเองพลั้งปากไปจิ้นเสี่ยวลิ่งจึงรีบเปลี่ยน เรื่องทันที:” ทานข้าวคืนนี้ได้ยินพี่สาวเธอพูดถึง”

“ใช่หรือ?” ยิ่นจี๋นเหยืนสงสัย

“แน่นอนพี่สาวเธอยังบอกอีกว่าให้ฉันหาเวลาใกล้ชิด กับเธอให้มากๆพี่เธอยังบอกอีกว่ากลับไปจะช่วยฉันกับเธอให้คบกันโดยเร็วที่สุด”จิ้นเสี่ยวลิ่งพูดเป็นเรื่องเป็น ราว

ได้ยินเธอพูดเช่นนี้ยิ่นจีนเหยืนก็ไม่ถามอะไรต่อแต่ เขาบอกกับเธอว่า “ไม่ว่าพี่สาวฉันจะพูดอะไรกับเธอฉัน ยังยืนยันคำเดิมคุณหนูกู้กับฉันไม่เหมาะสมกันจริงๆ

“เธอมีจุดยืนของเธอฉันก็มีความพยายามของฉัน เหมือนกันเธอปฏิเสธฉันได้แต่ฉันจะจีบของฉันเองดูสิ ใครจะมีความอดทนมากกว่ากัน”จิ้นเสี่ยวลิ่งพูดอย่าง หน้าด้านๆไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิด

“เฮอเฮอ…… ยิ่นจีนเหยีนหัวเราะเบาๆสองครั้งเขาพูด กับเธอว่า:”งั้นดีเลยเพื่อคำพูดคำนี้ครั้งหน้าฉันจะนัดเธอ ออกมาทานข้าวแน่”จิ้นเสี่ยวลิ่งตอบเขาไปทางโทรศัพท์ ว่า:” เธอเป็นคนพูดเองนะฉันจำคำพูดของเธออย่าง ขึ้นใจแล้วเธออย่าได้กลับคำเด็ดขาด”

“ตกลงไม่กลับคำแน่นอน”