บทที่7 เกมที่คลุมเครือ

ผมแทบอยากจะฉีกปากเหม็นๆของเจ้าบ้านเหลือเกิน ฉันไป ขโมยแม่นายมารีไง ฉันอุตส่าห์สะสมภาพลักษณ์เล็กๆน้อยๆของ ตัวเองเอาไว้ได้ กลับถูกเจ้าบ้านทำลายลงหมดเลย

ยังดี ที่เมื่อจื่อโยวได้ยินแล้วนั้นกลับแสดงออกถึงความนับถือ ออกมาพลางเอ่ยขึ้น “ไม่ง่ายเลยนะ ไม่ง่ายเลย ตอนนี้มีผู้ชาย น้อยคนมากที่จะไปศึกษาเรื่องบทกวีโบราณพวกนี้ อ่อ…. ใช่แล้ว เมื่อกี้นี้ว่าคุณชื่ออะไรนะ พี่ใหญ่? ทำไมถึงเรียกคุณว่าพี่ใหญ่ ล่ะ?”

ถูกเธอถามแบบนี้แล้ว ในใจของผมก็รู้สึกโล่งๆ ไม่รู้จริงๆว่า ควรจะตอบเธออย่างไรดี เป็นเพราะว่าในตอนนั้นที่กำลังอาบน้ำ กัน แล้วพวกเพื่อนๆ ในหอพักของพวกเรากำลังเปรียบเทียบ ขนาดความใหญ่ของอวัยวะด้านล่างกันอยู่ ตอนที่พวกเขากำลัง เทียบกันอยู่นั้น ผมก็เดินผ่านไปพอดี แล้วพอพวกเขาเห็น ก็เลย เรียกผมว่าพี่ใหญ่

จีเอาส่ายหน้าอยู่ข้างๆผม : “สองสาวจะดื่มอะไรกันดีครับ? สั่ง ได้เลยนะ วันนี้ผมเลี้ยงเอง” จีชอบทำเป็นใจกว้างเวลาอยู่ต่อหน้า สาวๆ หลังจากนั้นก็จะทำเป็นเมา แล้วสุดท้ายก็เป็นผมที่ถูก บังคับให้ต้องไปจ่ายเงิน ผมสั่งเบียร์ ส่วนจีสั่งไวน์มาหนึ่งขวด ส่วนหลินเสงี่ยนเอ๋อและจื่อโยวนั้นก็สั่งสไปรท์และน้ำเปล่า พวก เธอบอกว่าสั่งมาดื่มกับไวน์แดง เพราะไวน์เพียวๆสำหรับพวกเธอนั้นดื่มแล้วไม่ค่อยจะเข้าปากซักเท่าไหร่นัก ดื่มสับเปลี่ยนกับ สไปรท์นั้นจะทำให้รสชาติดีขึ้น ถึงแม้ว่ารสชาติดั้งเดิมของไวน์จะ หายไป แต่สาวๆก็ไม่ได้สนใจแอลกอฮอล์พวกนี้อยู่แล้ว พวกเธอ เพียงแค่ดื่มแล้วรู้สึกว่าอร่อยก็พอ จีบอกว่าไวน์นี้ดื่มแล้วจะไม่ คึกคักเท่าไรนัก แล้วพูดเสียงดังขึ้นมาว่าไม่ถึงอกถึงใจเท่ากับ เหล้าขาวที่พวกผมดื่มกันเอง สองสาวที่ได้ยินแล้วนั้นก็พากันเอา มือปิดปากหัวเราะมันจริงๆ เจ้าคนรวยนี่ก็เป็นเสียแบบนี้ ไม่รู้ เลยว่าที่นี่เป็นสถานที่หรู ไม่มีเหล้าขาวอย่างหงซิงเอ้อร์กัวโถว ขวดละ2.5ขายอยู่แล้ว ครั้งต่อไปจะไม่มีทางออกมากับเจอสาวๆ กับนายอีกเป็นอันขาด น่าขายหน้าเสียจริงๆ

จีเป็นพวกเห็นผู้หญิงแล้วลืมเพื่อน เอาแต่สนใจนั่งคุยเมาท์กับ หลินเสวียนเอ๋อของเขาโดยไม่สนใจคนอื่นเลยแม้แต่นิดเดียว ตั้งแต่เรื่องราวความรักของคลินตันกับลูวินสกี้ คุยกันจนถึงเรื่อง จักรพรรดิเจมส์ของNBA และตั้งแต่รักสามเศร้าของXu Zhimoไปจนถึงบทกวีของไฮจือ ผมไม่สามารถพูดต่อได้เลย แม้แต่ประโยคเดียว แอบด่าว่าเขาตอแหล ผมกับจื่อโยวที่เพิ่ง รู้จักกันนั้น หลังจากที่เอ่ยทักทายกันไปแล้วก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน มากมายนัก บรรยากาศชวนให้ทำตัวไม่ถูกไปอยู่บ้าง ผมจึงลุก ขึ้นยืนขึ้นมาเพื่อทำให้บรรยากาศดูมีชีวิตชีวาขึ้น พลางเอ่ยว่า : “เรามาเล่นวิชาดูดดาวกันดีกว่า?!”

พวกเขาทั้งสามคนมองผมพลางเอ่ยถามออกมาด้วยความ สงสัย : “วิชาดูดดาว?”

“ใช่ วิชาดูดดาว!”ผมบอกวิธีการว่าเล่นอย่างไรกับพวกเขาวิชาดูดดาวนั้นก็คือ ทั้งหญิงและชายจะต้องนั่งล้อมกันเป็น วงกลม และเริ่มจากคนหนึ่งที่ใช้ปากดูดเอาไพ่ใบหนึ่งขึ้นมา แล้ว หลังจากนั้นก็ส่งต่อให้คนถัดไปในทิศทางที่ตามเข็มนาฬิกาไป เรื่อยๆ หากใครทําไฟตก ก็จะต้องถูกลงโทษด้วยการดื่มเหล้า จริงๆแล้วเกมนี้ความสนุกสนานไม่ได้อยู่ที่การดื่มเหล้า แต่ เป็นการที่ตอนที่ริมฝีปากของคนทั้งสองคนนั้นแทบจะใกล้ชิดกัน แล้วจู่ๆไฟก็ร่วงลงไปนั้น หลังจากนั้นริมฝีปากของทั้งสองคนก็จะ แนบชิดสัมผัสกัน แน่นอนว่า ก็ไม่กำจัดเรื่องที่พวกบ้ากามทั้ง หลายตั้งใจที่จะทำให้ไพ่หล่นเพื่อที่จะได้สัมผัสกับกลิ่นหอมเหล่า นั้น

อาจจะเป็นเพราะว่าหลินเสงี่ยนเอ๋อและจื่อโยวเป็นผู้หญิงที่ไม่ ได้มีประสบการณ์ทางสังคมมาซักเท่าไหร่นัก ความคิดก็ล้วนแต่ ค่อนข้างที่จะบริสุทธิ์ เห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่ได้รู้สึกถึงว่าในเกม นี้จริงๆแล้วมีปัญหา ทั้งสองคนจึงยอมเล่นด้วยความยินดี ส่วน ใบหน้าของจีนั้นกลับมีรอยยิ้มแปลกประหลาดปรากฏขึ้นมา ผม จําได้ว่าเมื่อก่อนตอนที่ไอ้บ้านเล่นไพ่นกกระจอกก็จะยิ้มออกมา แบบนี้

ผมเรียกพนักงานให้เอาไพ่สะอาดๆมาให้ แล้วชี้แจงกฎกติกา ของเกม หลังจากนั้นก็เริ่มเกมจากชื่อโยว เห็นจื่อโยวคาบไพ่ขึ้น มาแล้วส่งให้กับหลินเสงี่ยนเอ๋ออย่างรวดเร็ว หลินเสงี่ยนเอ๋อรับ ไพ่มาแล้วส่งต่อให้กับจี แล้วผมก็รีบรับไพ่มาจากปากของอย่าง รวดเร็ว แล้วส่งมาให้กับจื่อโยวอีกครั้ง มองดูท่าทางที่ดูเต้นเต้น ของสาวๆทั้งสองคน และมักจะได้ยินเสียงหัวเราะออกมาอยู่บ่อยๆ โดยเฉพาะเสียงหัวเราะของจื่อโยว ที่ไพเราะและคมชัด เป็นพิเศษ ราวกับเสียงที่นุ่มนวลของนกขมิ้น ได้ยินแล้วนั้นผม รู้สึกว่าในหัวใจของผมนั้นราวกับมีอะไรบางอย่างมาสะกิดให้รู้ สึกคันๆเสียอย่างนั้น

ก่อนหน้านี้ทุกคนต่างก็ดื่มไปไม่น้อยแล้ว บรรยากาศได้ถูก เกมนี้ของผมทำให้มีชีวิตชีวาขึ้นมา ดังนั้นจึงค่อนข้างผ่อนคลาย ขึ้นมา พวกเราทั้งสี่คนเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผมหมุนไพ่ไป พลาง และในใจนั้นก็คิดวางแผนไปพลาง รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้าง เล็กน้อย และยังมีความตื่นเต้นเร้าใจขึ้นมาด้วย (ดูแล้วคนที่ดื่ม จนหมดแก้วนั้นคงจะรู้สึกใจฝ่อขึ้นมา) ถ้าหากผมได้จูบเธอ เธอ จะมีปฏิกิริยาอย่างไรกันนะ? เธอคงจะไม่ด่าผมหรอกใช่ไหม? ใน ใจนั้นกำลังแย้งกันอยู่……วนไปซักเจ็ด แปดรอบก่อน ผมถึงได้ ตัดสินใจ สาวน้อย เสียค่าตอบแทนสูงหน่อยแต่ผมก็ยอม เพราะ ถึงอย่างไรผมเองก็ไม่ได้มีเจตนาอยู่แล้ว ผมรับไพ่มาจากปาก ของจี แล้วค่อยๆหันไปทางอโยว……..