บทที่10 หญิงสาวผู้สูงส่ง

ผมนิ่งไปราวกับท่อนไม้ ทั้งรู้สึกเครียดและตื่นเต้น ไม่คิดว่าคนที่ เดินออกมานั้นจะเป็นผู้หญิงที่สวยรูปร่างดีที่ดูสง่างามขนาดนี้ มองจากด้านข้างแล้วเธอน่าจะสูงประมาณ170ซม. สวมใส่ด้วย ชุดลำลองสบายๆ แต่ยังคงรู้สึกได้ถึงรูปร่างที่ดีมากของเธอ เป็นผู้หญิงที่มีหน้าอกอวบแน่นเป็นอย่างมาก ผมและเธอมอง สบตากันอย่างรวดเร็วในระยะเวลาอันสั้น สายตาที่ดูเฉียบขาด เมื่อครู่นี้ราวกับว่าหายไปทันใด แล้วจู่ๆก็เปลี่ยนเป็นสายตาที่ อ่อนโยนขึ้น เธอดูเมาอยู่เล็กน้อย และเธอเองก็ดูจะไม่ทันได้เห็น สภาพที่กำลังอาเจียนออกมาอยู่นี้ แต่กลับมามองที่ผม ด้วย สายตาที่ดูมีนัยยะเป็นพิเศษอย่างไรอย่างนั้น

ตอนนั้นผมโดนท่าทางเช่นนั้นของเธอทำเอาแทบล้ม ผู้หญิง สวยๆที่ดูสูงส่งเช่นนี้ จู่ๆก็เดินมาอยู่ตรงหน้าผม หลังจากนั้นก็พุ่ง ตัวเข้ามาที่ร่างของผม และผมกลับกลายเป็นราวจับของเธอ และ ไม่นานเธอเองก็พิงอยู่ตรงเอวของผมแล้วอาเจียนออกไปทาง ด้านหลัง ซักพักหนึ่งจนเธออาเจียนเสร็จ หลังจากนั้นก็มองผม แล้วเอ่ยขึ้น

“ส่ง ส่งฉันกลับไปที

ผมได้ยินผิดไปหรือเปล่า หรือว่าเข้าใจผิดไป เผชิญหน้ากับผู้ หญิงที่ดูสูงส่งที่กำลังดูผิดหวังเช่นนี้ ไม่สิ ควรจะแก้เป็นว่าเผชิญ หน้ากับผู้หญิงที่ทั้งสวยและดูสูงส่งแบบนี้ แต่กลับเป็นผู้หญิงที่กำลังดูผิดหวัง ประโยคแรกของเธอไม่คิดว่าจะบอกว่าให้ผมไป ส่งเธอ? ผมคิดว่าเธอจะจําคนผิดไปแล้วหรือเปล่า

“คุณครับ คุณจําคนผิดแล้วหรือเปล่าครับ”

ราวกับว่าเธอไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบกลับมา แต่สภาพที่ดูแย่นั้น มองมาที่ผม สายตามีนัยยะเป็นพิเศษ

ผมกำลังคิดว่า เธอมีแผนอย่างอื่นกับผมอยู่หรือเปล่า?

ในหัวของผมนั้นรู้สึกสับสนไปหมด สามารถพูดได้ว่าไม่เชื่อว่า นี่จะเป็นเรื่องจริงเลยก็ว่าได้

แต่เธอกลับไม่ได้สนใจเลยว่าผมรับปากหรือเปล่า แต่กลับถึง ดึงถึงผลักมือของผมให้ขึ้นรถของเธอ หลังจากนั้นก็จะให้ผม ขับBMWของเธอ จนกระทั่งผมขึ้นรถBMWคันนี้ขึ้นมาแล้ว ถึงได้ พบว่า ในรถนั้นมีเพียงแค่เธอคนเดียว ไม่ได้มีใครคนอื่นอยู่ด้วย หรือว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่กำลังผิดหวังอยู่จริงๆ แล้วออกมาหา ผู้ชายเพื่อเป็นการระบายอารมณ์อย่างนั้นหรือ?

และตอนนี้เองที่ผมยังคงนึกถึงบุคคลที่สำคัญอีกคนหนึ่งนั่นก็ คือจี ราวกับว่าหลังจากที่เขารับรู้ถึงหญิงสาวคนที่เดินลงมาจาก รถแล้วนั้น ก็รีบหลบไปอีกฝั่งหนึ่งทันที ถึงแม้ว่าเขาจะกำลังรู้สึก เคียดแค้นอยู่ก็ตาม แต่เขาก็ยังรู้จักข้อบกพร่องของตัวเอง หาก ถ้าเจ้าของรถคันนี้ให้เขาชดใช้ล่ะก็ เขาคงจะชดใช้ให้ไม่ไหวอยู่ แล้ว

สาวสวยคนที่ขับBMWคันนี้ เอ่ยพูดกับผมเพียงแค่ประโยค เดียว
“ส่งฉันกลับที ถนนชานเมือง คฤหาสน์เหม่ยหลินตึก A1…

พูดจบแล้ว เธอก็สลบไป จากแสงไฟที่สลัวๆนี้ ผมพบว่าเธอ เป็นคนที่สวยมากจริงๆ สวยมาก สวยเสียจนสามารถพูดได้ว่าไม่ อยากจะเชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องจริง เรื่องแบบนี้ไม่คิดว่าจะมาเกิดขึ้น กับผม

ตอนนั้นผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก หลังจากที่เอาตัวจีทิ้งไว้กับ รถแท็กซี่แล้ว ก็ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้หญิงคนที่เมาผิดหวังคนนี้ กลับบ้าน…..

มาส่งผู้หญิงBMWคนนี้ที่คฤหาสน์เหม่ยหลิน ตึกA1ตามที่เธอ บอก หลังจากที่จอดรถแล้วนั้นเธอก็ยังคงหลับสนิท มองดูท่าทาง ของเธอเช่นนี้แล้วก็อดไม่ได้ที่จะปลุกเธอ เมื่อเผชิญกับหญิงสาวที่ หน้าตาสะสวยเช่นนี้แล้วนั้นหัวใจของผมก็รู้สึกสับสนไปหมด และสายตาของผมก็ไปหยุดอยู่ตรงหน้าอกของเธออย่างไม่ทันได้ ระวัง ตอนนั้นผมรู้สึกเพียงแค่ว่าหน้าของตัวเองนั้นก็ร้อนวูบอยู่ เช่นกัน และกลับไม่คิดว่าเธอจะตื่นขึ้นมาในเวลานี้ด้วยเสียอย่าง นั้น

ตอนที่ผมมีปฏิกิริยากลับมาแล้วนั้น จึงรีบละสายตาออกไป โดยเร็ว ดวงตาที่มึนเมาและราวกับกำลังอยู่ในห้วงของความฝัน นั้นมองมาที่ผม แล้วยกนิ้วโป้งขึ้นมาให้ผม และได้ยินเสียงนุ่มๆ ของเธอเอ่ยขึ้น “ขอบคุณนะ

ไม่ต้องเกรงใจครับ บริการประชาชนเป็นสิ่งที่ผมควรทำอยู่ แล้ว…”
พวกเราลงจากรถมาพร้อมกัน ปริมาณแอลกอฮอล์ของเธอนั้น บดจะขึ้นก็ขึ้นมาเสียอย่างนั้น ร่างกายของเธอนั้นอ่อนปวกเปียก ไปหมด เมื่อมองไปนั้นเธอก็แทบจะล้มไปกองอยู่ที่พื้นแล้ว ผมตา และมือไว จึงเอื้อมมือไปคว้าเอวของสาวBMWเอาไว้ได้ทันเวลา ร่างที่อ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงนี้อยู่ในอ้อมกอดของผมราวกับ คนไม่มีกระดูกอย่างไรอย่างนั้น

มือที่สัมผัสลงไปที่ผิวของเธอนั้นเรียบเนียนเป็นอย่างมาก ความยืดหยุ่นที่เต็มไม้เต็มมือนี้ให้ความรู้สึกที่แทบจะทะลักออก มาอยู่แล้ว ร่างที่อบอุ่นและอ่อนนุ่มนี้จึงอยู่ติดกับอ้อมกอดของ ผม นุ่มนิ่มบอบบาง ความมึนเมานี้ได้แพร่กระจายออกไปทั่ว ร่างกายอย่างรวดเร็ว ปลายจมูกนี้เต็มไปด้วยกลิ่นความเซ็กซี่ ของคนเมา เป็นกลิ่นหอมที่ค่อนข้างชัดเจน ทำให้ผมรู้สึกมึนๆ เหมือนกับกำลังร่องลอยอยู่อย่างไรอย่างนั้น

ผมรู้สึกถึงว่ามือตัวเองนั้นกำลังกดอยู่ตรงหน้าอกที่อวบอิ่ม ของสาวBMW ผมกำลังกอดร่างที่ร้อนแรงนี้เอาไว้อย่างแนบชิด ผมรู้สึกตกใจ สับสนและใจเต้นแรง….

หัวใจที่เต้นแรงขึ้นมาอย่างกะทันหัน ในหัวของผมนั้นเต็มไป ด้วยความสับสน และนี่ก็ทำให้ลมหายใจของผมนั้นเพิ่มจังหวะ เร็วขึ้น หัวใจสับสนวุ่นวาย ผมรู้สึกตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วแล้วจึง ปล่อยเอวของเธอ

แสงท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้ดวงตาที่สับสนของผมจับจ้องมองอยู่ ที่ใบหน้าแดงๆจากอาการเมาของเธอ และพอดีกับที่เวลานี้ที่เธอ มีปฏิกิริยาจากการอาเจียนขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ผมรู้สึกตัวได้ทันเวลา เรียกสติกลับคืนมา แต่ในหัวนั้นยังคงมีความรู้สึกที่คว้าวุ่น เช่นนี้อยู่

สายลมที่พัดผ่านร่างบางของสาวBMWคนนี้ ผมเห็นเธอตัวสั่น เล็กน้อย แล้วผมจึงถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกมาคลุมให้เธอ และครั้งนี้เธอก็ค่อยๆฟื้นคืนสภาพขึ้นมา

บางที อาจจะเป็นการสร้างเมาเพียงเล็กน้อยหลังจากอาการ

เมาของเธอก็ได้ เพียงแต่ผมได้ยินเธอกำลังพึมพำพูดอะไรขึ้นมา

“ประคอง ประคองฉันขึ้นไปทีได้ไหม?” ผมได้ยินไม่ค่อย ชัดเจนเท่าไรนัก