บทที่1 เข้ารับตำแหน่งใหม่

วันนั้น ที่แผนกมีหัวหน้าคนใหม่มา แซ่ ผมมักจะเรียกเขาว่าเจ้า สู เจ้าสูดูแล้วอายุประมาณ 40ปี ร่างท้วมศีรษะล้าน ดวงตาทั้ง สองข้างนั้นเปล่งประกายออกมาอย่างผิดปกติกว่าคนอื่นทั่วๆไป สรุปแล้วก็คือ หน้าผากกว้าง แววตาดูร้อนแรงราวกับไฟ ร่างกาย ก่ย่า มองดูก็รู้เลยว่าเป็นพวกบ้ากาม และตามที่เขาบอกนั้น เขา ศึกษาค้นคว้า เคยฝึกฝน “ทักษะหอกเหล็ก” ทุกวันจะต้องยืน หยัด ให้ถึง72ครั้ง และยก36ครั้ง หรือบางครั้งก็ใช้แส้วัวมาช่วย เสริม ทั้งสมรรถภาพและระดับการทำงานของร่างกายนั้น แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

ในขณะเดียวกัน ก็เป็นคนที่มีไหวพริบ และมีความฉลาดแกม โกงด้วยเช่นกัน เนื่องจากเป็นการขึ้นมารับตำแหน่งใหม่ ดังนั้น เขาจึงพาพวกผมไปที่โรงแรมบริเวณใกล้ๆเพื่อทานอาหารและ ดื่มกัน

หลังจากมื้ออาหารแล้วนั้นเขาก็บอกว่า “พวกเราจะไปร้อง เพลงกันต่อหรือเปล่า?”

ส่วนพวกลูกน้องอย่างพวกเรานั้นปากก็พากันประจบสอพลอ : “ดีเลย ดีเลย ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ก็ไปกันเลยเถอะ”

และเมื่อเพิ่งจะเข้ามาในห้องคาราโอเกะแล้วนั้นผมรู้สึกเสียใจ ขึ้นมาอยู่บ้าง เจ้าเอ่ยถามผม : “นายต้องการแบบไหน?

ผมอึ้งไปพักหนึ่งแล้วจึงเอ่ยพูดขึ้น : “อะไรครับที่ว่าผมต้องการแบบไหน?”

เขาหัวเราะแล้วเอ่ยพูดกับผม : เจ้าเด็กนี่แสดงเก่งนี้ วันนี้ก็ให้ ฉันเป็นคนตัดสินใจให้ก็แล้วกันนะ!

เจ้าสูเรียกชายหน้าตาอัปลักษณ์คนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็น หัวหน้างานมากระซิบอยู่สองสามประโยค ชายคนนั้นหัวเราะ ออกมาอย่างดูมีลับลมคมในแล้วจึงเดินออกไป ผ่านไปประมาณ ห้านาที ประตูก็ถูกเปิดออก แล้วหญิงสาวเจ็ดแปดคนก็เดินเรียง หน้ากันเข้ามา แต่ละคนมีรูปร่างที่แตกต่างกันไปทั้งอวบทั้งผอม สวยในแบบของตนเอง ขาเรียวยาว มีส่วนเว้าส่วนนูนยื่นออกมา

ส่วนล่างของผมนั้นมีปฏิกิริยาขึ้นมาในทันที…….

ใบหน้าของเจ้านั้นปรากฏรอยยิ้มอันแสนตื่นกามออกมา แล้วบอกให้ผมที่อยู่ใกล้เขามากที่สุดนั้นเป็นฝ่ายเลือกก่อน

ผมจึงทำได้เพียงฝืนใจเลือกคนที่ดูค่อนข้างสวยสะอาดคน หนึ่งมา สาวสวยที่ไม่ได้โชว์เรือนร่างขอตัวเองมากมายนัก เจ้าสู เลือกผู้หญิงคนที่มีหน้าอกใหญ่คนหนึ่งไป ส่วนผู้หญิงคนอื่นๆนั้น ก็เดินออกไปอย่างรู้หน้าที่ และในตอนท้าย เจ้าสูก็เอ่ยพูดกับผู้ หญิงคนที่อยู่กับผมว่า : “คอยปรนนิบัติดีๆล่ะ ไม่เอาเปรียบเธอ อยู่แล้ว!”

ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยพูดขึ้นประโยคหนึ่งอย่างรู้งาน : “วางใจได้ เลยค่ะพี่ใหญ่ จะทำให้พวกคุณพอใจเลย” คำพูดของเธอนั้น เป็นการกระตุ้นให้ผมคิดถึงเรื่องนั้น ผมมองเธอแค่เพียงแวบ เดียวก็เกิดขึ้นแล้ว :
คิ้วแยกเป็นตัวอักษรเลขแปดราวกับใบหลิว ริมฝีปากอวบอิ่ม

ราวกับลูกเชอร์รี่

ใบหน้าที่สวยหยาดเยิ้ม เอวบางๆ

แขนทั้งสองข้างราวกับรากบัวขาว สิบนิ้วเล็กๆเฉกเช่นหน่อไม้ ที่แตกหน่อ

เท้าเล็กๆคู่หนึ่ง ราวกับเดินเอ้อระเหยอยู่ท่ามกลางหมู่เมฆ ผมคิดว่า เธอเป็นผู้หญิงขายบริการหรือ? ผู้หญิงขายบริการที่ สกปรกโสมมอย่างในความคิดจริงๆหรือ?

แต่เธอไม่เหมือนผู้หญิงขายบริการเลยแม้แต่นิดเดียว อายุยัง น้อย หน้าตาสะสวย อ่อนหวานงดงาม ผู้หญิงแบบนี้ถ้าหากเดิน อยู่ตามทางทั่วๆไปจะต้องได้รับการดึงดูดให้เหลียวหลังจนต้อง มองตาม จะต้องเป็นสาวงามที่แสนดีอย่างแน่นอน จะต้องเป็นผู้ หญิงที่มีผู้ชายมากมายตามจีบเธอจนจีบไม่ติดแน่ๆเช่นกัน เพียง แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงสวยๆแบบนี้ จะมาเป็นผู้หญิงขายบริการ เสียอย่างนั้น ต้องมาเสียสละชีวิตที่เหลืออยู่ของตัวเองมาทำ อาชีพนี้แลกกับเงิน ผมไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

ผู้หญิงคนนั้นเทไวน์แดงให้ผมแก้วหนึ่งหลังจากนั้นจึงนั่งลงบน ขาของผม พลางเอ่ยขึ้น “พี่ชายคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อ : เจียวเจียว มาค่ะ ฉันดื่มให้พี่ก่อนแก้วนึงดีกว่า” ตอนนั้นผมเองก็ ไม่รู้ว่าไปเอาความกล้ามาจากที่ไหน อาจจะเป็นตอนที่ทานข้าว กับเจ้าสู และดื่มมากเกินไปหน่อย จึงเอ่ยพูดขึ้น : “จะดื่มแบบนี้ อย่างนั้นหรือ?”
ผู้หญิงคนนั้นได้ยินผมพูดแบบนี้แล้วนั้นเธอจึงยิ้มออกมาอย่าง เจ้าเล่ห์ แล้วจึงดื่มเข้าไปอย่างรู้งาน หลังจากนั้นเธอก็แนบปาก เล็กๆนั้นเข้ามาใกล้ผม และผมก็รู้สึกถึงปลายลิ้นของเธอที่ยื่น ออกมาเลยอยู่ที่ริมฝีปากของผม ปากของผมนั้นถูกเธอเปิดออก แล้วตามมาด้วยไวน์แดงที่ไหลเข้ามาอยู่ในปากของผม ผมอดที่ จะจูบเธอกลับไปไม่ได้ แต่เธอก็ผละออกจากริมฝีปากของผมออก มาอย่างรวดเร็ว เซรด ยังเข้าใจที่จะแสร้งปล่อยให้ค้างคาแบบนี้ เสียด้วยสินะ

เจ้าหัวเราะพลางเอ่ยขึ้น : “คิดว่าเด็กน้อยอย่างเธอจะไม่เคย มาเสียอีก ดูชำนาญขนาดนี้ เล่นพูดซะฉันหน้าแดงเลยนะ”

หลังจากนั้นก็พากันร้องเพลง ดื่มเหล้า เจ้าสร้องเพลง มหาสมุทร ของจางหมู่เชิง น้ำเสียงที่ร้องเสียงแหลมเหมือนลา ร้องเรียกเช่นนั้นอีกเพียงแค่นิดเดียวก็เกือบจะทำให้ตายด้วย ความทรมานไปเสียแล้ว ได้ฟังเสียงร้องของเขาแล้ว ผมอายุน้อย ลงไปอีกสองปี น้ำเสียงแบบนั้นทำไมฟังแล้วเหมือนกับพระเอกที่ กำลังร้องขอชีวิตในหนังญี่ปุ่นเสียอย่างนั้น

สุดท้ายแล้วนั้นผมรู้สึกมึนหัวมากจริงๆ แล้วก็รู้สึกง่วงขึ้นมา ด้วยเช่นกัน หนังตาทั้งบนทั้งล่างนั้นรับจูบอย่างต่อเนื่องมาไม่ หยุด ผู้หญิงที่ชื่อเจียวเจียวเองก็คงจะมองออก จึงเอ่ยขึ้น : “พี่ ชาย ง่วงแล้วใช่ไหม?”

ผมพยักหน้าลง เธอจึงหัวเราะออกมา “ฉันทำให้พี่ตื่นหน่อย ดีกว่า” ผมมองเธอ แล้วไม่ได้เอ่ยขัดอะไร พร้อมกับหลับตาลงพิง อยู่ตรงโซฟาเพื่องีบหลับ แล้วจู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าซิปกางเกงของผมนถูกดึงลง.……..