อนที่10 สติปัญญาที่น่าวิตก

พอเข้าไปก็เห็นจริงๆ

ไป๋เฟิงถอดกางเกง จิกหัวของหญิงสาวที่ทำให้อยู่ตรง

นั้น

แม่งน่าขยะแขยงจริงๆ

“อ่า ! ”

ซูเสี่ยวเสี่ยวกลืนน้ำลายที่จะอาเจียนอย่างไม่อดกลั้น เลย แสดงให้เห็นถึงความเห็นเหมือนกันกับฉัน

เห็นพวกเราเข้ามาไป๋เฟิงก็ตกใจ รีบดึงกางเกงของตัว เองขึ้นมา มองฉันด้วยความกระวนกระวาย

พวกแก…พวกแกเข้ามาได้ยังไง ”

ฉันเห็นระหว่างง่ามขาของไป๋เฟิงอ่อนยวบลงไป พูด ด้วยความเหยียดหยาม : “ก็มาดูว่านายนอกใจให้มัน ชัดไปเลยยังไงล่ะ นายก็น่ารังเกียจไม่ต่างกัน หลักฐาน ฉันถ่ายไว้หมดแล้ว นายรอหย่าได้เลย ”

พูดจบฉันก็ลากเสี่ยวเสี่ยวออกไปทันที

ไป๋เฟิงผู้ชายคนนี้ที่จะทำร้ายผู้หญิง ฉันถึงไม่โง่ยืนรอ อยู่อย่างนั้นให้เขาโต้ตอบกลับมาหรอก
หลังจากออกมาจากสถานการณ์นี้ ฉันเอาหลักฐานให้ ทนาย หลังจากเก็บชุดทำงานที่ต้องการจะใส่ในวันพรุ่ง นี้ เตรียมทำงานวันแรกในวันพรุ่งนี้

บริษัทที่รับฉันเข้าทำงานคือซ่งชื่อกรุ๊ป เป็นบริษัทการ เงินอันดับ 2 ของเมืองหรงเฉิง สามารถเข้าไปทำงานได้ ฉันก็คิดไม่ถึงเลย

ฉันไปทำงานในแผนกออกแบบ งานทั้งหมดที่ต้อง เข้าไปทำในบริษัทก็คืองานเบ็ดเตล็ด แต่เปลี่ยนงาน ใหม่ ฉันก็กลับไปมีความสุข

วันนี้หลังจากฉันทํางานเสร็จเก็บของเสร็จแล้วก็ เข้าไปในลิฟท์

ในลิฟท์มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ก่อนแล้ว ผู้ชายคนนั้นสวม ชุดสูทสบายๆทั้งชุด ทั้งสองมือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง ท่าทางราวกับเจ้าชายที่ดูไม่เป็นทางการนัก

ฉันต้องไปชั้น 10 เพื่อเอาเอกสารชุดหนึ่ง ดังนั้นจึงกด ชัน “10 ”

เสียงเซื่องซึมของผู้ชายข้างหลังดังขึ้นมา

* ชั้น 9 ” 9

ฉันมองแล้วมองอีก แต่ก็ไม่ได้กด “ 9 ” ความหมาย ของเขาคือให้ฉันช่วยกดเหรอ ?
โทรศัพท์ดังขึ้นมาพอดี เป็นสายโทรศัพท์ของคน แปลกหน้า ฉันเพิ่งจะมาที่บริษัท โทรศัพท์ของเพื่อนร่วม งานก็ยังไม่ได้ขอไว้เลย ใครจะโทรหาฉันล่ะ แต่ฉันก็รับ โทรศัพท์

“ ในที่สุดเธอก็รับโทรศัพท์สินะ ” เสียงของไป๋เฟิงดัง มาจากปลายสาย ฉันรีบกดวางสายเลย

ฉันจัดการเอาเบอร์ของไป๋เฟิงใส่เป็นบัญชีดำซะ ไม่ใช่แค่เขา รวมถึงฟางฟางแล้วก็พ่อแม่ฉันด้วย ฉัน กลัวว่าพวกเขาจะตามหาฉันเจอ ดังนั้นก็เลยคิดว่าจะ หลบไปสักพัก

ก่อนที่ฉันจะหย่า ฉันไม่อยากให้พวกเขาหาฉันเจออีก

ฉันคิดอยู่แล้วคนอย่างไป๋เฟิงนี้ จะหลบพ้นที่ไหนกัน

ล่ะ

เธอช่วยฉัน….”

เขายังไม่ทันพูดจบ ฉันก็วางสายใส่เลย หลังจากนั้นก็ รีบปิดเครื่อง

คนด้านหลังนั้นก็พูดประโยคเซื่องซึมนั้นอีกครั้ง พอฉันยื่นมือไป ก็กดชั้น “ -1 ” ไปโดยไม่ตั้งใจ
ชายด้านหลังส่งเสียงหัวเราะห์ออกมา

ส่วนฉันยังไม่ได้โต้ตอบอะไร

“ คณิตศาสตร์ไม่เลวเลยนะ ” เขาพูดไปยิ้มไป แล้วก็ พูดต่อว่า : ” ไม่รู้เลยว่าไอคิวของเธอเข้ามาที่บริษัท ได้ยังไงจริงๆ ”

หลังจากพูดจบ เขาก็กดชั้น “ 9 ” เอง

ฉันถึงได้รู้สึกตัวขึ้นมาว่าตัวเองทำอะไรไป

ฉันนี่ ช่างขายหน้าจริงๆเลยนะ !

ฉันหน้าแดงก่ำเดิมทีก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว พึมพำออก ไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ : “ คุณเองก็มีมือ ทำไมถึงต้องให้ ฉันช่วยกดให้คุณด้วย ”

ฉันขี้เกียจ ”

ตอบฉันออกมาด้วย 2 คำที่แสนมักง่าย

ฉันพบว่าคำพูดตัดตอนขนาดนี้ของเขาคงจะขี้เกียจ อ้าปาก

ลิฟท์ขึ้นมาถึงชั้น 10 ฉันก็เดินออกมาข้างใน ขณะ ที่ประตูลิฟท์ปิดลง ฉันยังคงได้ยินเสียงชายคนนั้นหัว เราะหึๆ
ซี จะหัวเราะก็ช่างนายแล้ว !

ตอนที่ออกจากลิฟท์ไป ข้อความของไป๋เฟิงก็ส่งเข้า มา

” แกทำร้ายกล่องดวงใจฉัน เตรียมตัวชดใช้ค่าเสีย หายได้เลย ”

ด้านหลังเป็นรายงานชี้ตัวของโรงพยาบาล สรุปคือ หย่อนสมรรถภาพทางเพศ

เย ! เขาไม่สนใจห่าไรฉันเลย !

ฉันไม่สนเขาหรอกนะ แล้วก็เอาเบอร์นี้ใส่บัญชีดำไป

นั่งรถมาถึงห้องที่เช่าอยู่ เห็นรอยสีแดงจำนวนมาก เต็มด้านนอกประตู ฉันรู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆแล้วสิ