ตอนที่ 4 ดูว่าเธอจะวิ่งไปทางไหน

เข้าไปในห้องพัก แวะแรกที่มซึ่งเหยียนเห็นคือเพื่อนร่วมห้องเห ลิ่งเชี่ยนเชี่ยน

อีกฝ่ายทักทายทันทีเมื่อเขาเห็นเธอ “อีนังหนู เมื่อคืนคุณไป ไหน แม่กังวลเป็นห่วงมากรู้ไหม

เหล่งเรียนเชี่ยน มู่นิ่งเหยียนเข้ามา Aต้า ครั้งแรกก็รู้จักกับ เพื่อนรักคนนี้แล้ว

นิสัยค่อนข้างไม่ละเอียดอ่อน เป็นผู้หญิงที่มีความกล้าหาญ เหมือนผู้ชายมีหน้าตาที่สวย เป็นคนสวยตามมาตรฐาน เธอดูแล เธออย่างดีในมหาวิทยาลัย

“เมื่อคืนมีธุระนิดหน่อย กลับไปบ้านมา” จึงเหยียนยิ้ม ไม่ อยากให้เหลิ่งเชี่ยเชี่ยนกังวลมากเกินไป

“เหยียนเหยียน ถ้ารู้สึกไม่สบายใจก็ร้องออกมาสิ เธอกลับ

บ้านน้องสาวรังแกเธอไหม

ไอ้ส่งเสี้ยนมันเป็นคนสารเลวโดยแท้ ซูมอก็ไม่ใช่คนดีอะไร เลวทรามมาก ให้แม่ไปจัดการพวกมันดีไหม”

เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยนกังวลว่าเพื่อนรักจะมีความทุกข์ในใจ จึงคอย สังเกตสีหน้าของมู่จิ้งเหยียน

“สบายใจได้ เธอบอกว่ามันเป็นขยะอย่าให้ขยะพวกนั้นมาเป้อนมือเลย”

จิ้งเหยียนยิ้มแล้วพูด ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้มีความรู้สึกอะไร กับสั่งเสี้ยนเลย เพียงแค่ตอนที่จำอะไรไม่ได้รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ก็ ไม่เลว

เพราะความอ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตนถึงได้คบกัน แต่นึก ไม่ถึงมู่จิ้งเหยียนจะถูกผู้ชายหลอกถึงสองครั้ง คิดๆแล้วก็ตลกดี

มองดูสีหน้าของมู่จิ้งเหยียนเหมือนมีอะไรในใจจริงๆ เหลิ่ง

เขียนเขียนจึงไม่คลายกังวล

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เธอจำไว้นะ ผู้ชายอย่างนั้นไม่มีค่าพอ ถ้า เขากล้ามาวุ่นวายกับเธออีก บอกฉันนะ แม่จะจัดให้อย่างหนัก เลย เฮย

ให้เขารังแกเธอ ผู้ชายเลวไร้ยางอาย

“ตกลง ฉันจะจำไว้” มู่วิ่งเหยียนหัวเราะแล้วกล่าว หยิบเสื้อที่ จะเปลี่ยนเข้าห้องน้ำไป

สามวันต่อมา เป็นพิธีหมั้นระหว่างคุณหนูตระกูลซู ซูมอกับ คุณชายใหญ่ตระกูลส้ง ส้งเสี้ยน

เพราะทั้งคู่ถือว่าเป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาใน เมือง ดังนั้นพิธี หมั้นจึงถูกจัดขึ้นในโรงแรมหาวเยวที่หรูหราที่สุดในเมือง

มู่วิ่งเหยียนยืนอยู่หน้าโรงแรมหาวเย่ว ในหัวมีฉากพัวพันกับ ชายคนนั้นในคืนนั้น ดวงตาสีหน้ายิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา
เธอมจิ้งเหยียนเป็นคนมีแค้นก็แก้แค้นเสมอ มีบุญคุณต้อง ทดแทน ซูมอกล้าที่จะวางยาเธอ ดังนั้นงานหมั้นในวันนี้เธอจึง เหยียนจะไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปได้ง่ายๆแน่นอน ละครที่ดียังมา ไม่ถึง

ปากแดงเร้าใจ ใบหน้าที่เยือกเย็นและละเอียดอ่อนมีเสน่ห์ ทำให้คนหลงใหล ใสบริสุทธิ์และมีเสน่ห์ น่าสนใจ

มู่วิ่งเหยียนในวันนี้ไม่เหมือนที่ผ่านมา ชุดเกาะอกสีดำแสดง

รูปร่างที่สวยงามของเธอ

ผิวบอบบางเป็นสีขาวโปร่งแดง ความมันวาวดุจคริสตัล สวม ใส่ส้นสูงสูงแปดเซ็น ยิ่งทำให้รูปร่างที่สูงเพรียวบางของเธอสูง ขึ้นอีก

คิ้วที่สวย ในความเย็นชามีความสง่างาม เสมือนว่าเป็นสุภาพ

สตรีผู้สูงศักดิ์ มีพลังรอบตัวที่น่ากลัว

มู่วิ่งเหยียนเดินเข้าโรงแรม ทันใดนั้นดึงดูดความสนใจของ ทุกคน เป็นจุดสนใจของทุกคนในงาน แม้แต่ซูมอผู้ซึ่งยืนเคียงข้า งกับสั่งเสี้ยนก็เทียบไม่ได้เลยทันที

“เหยียนหยียน คุณมาแล้วหรือ” ส่งเสี้ยนหันมาด้วยความ

ตะลึง ดวงตาที่อบอุ่นทักทายจึงเหยียนด้วยรอยยิ้ม

เห็นสายตาตะลึงของส้งเสี้ยน สีหน้าซูมอดูไม่ดีเลย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นวิ่งเหยียนยืนอยู่ข้างหน้าเธอ ดูดี เหมือนราชินีที่เยื่อหยิ่ง ดูสูงส่ง ดึงดูดสายตาของทุกคนได้ในทันที

ในใจยิ่งโกรธ

ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวนี้กลายเป็นคนสวยขนาดนี้ตั้งเมื่อไหร่ ที่ผ่าน มาอยู่บ้านยังถูกเธอรังแกอยู่เลย แต่วันนี้ดูเหมือนเป็นอีกคนเลย

หรือเป็นเพราะว่าถูกผู้ชายคนนั้นทำลาย คิดถึงจุดนี้ ดวงตา ของซูมอเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยและดูถูก

ฮี ผู้หญิงที่ถูกผู้ชายจับไปทำลายยังมีหน้ามาโอ้อวด แสนยานุภาพ

ช่างไม่รู้จักประมาณตัวเองจริงๆ อาศัยใบหน้าซึ่งสูญเสีย พรหมจารีของเธอในตอนนี้คิดว่าจะทำให้พี่เสี้ยนสนใจเธออีก หรือ ฝันไปเถอะ

ต่อหน้าผู้คน ซูมอยังคงรักษาภาพลักษณ์สุภาพสตรีที่อ่อนโยน มองไปที่มู่วิ่งเหยียนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “โอ้ ที่แท้ก็เป็นพี่ สาวนี่เอง ฉันดีใจมากที่พี่มา ฉันคิดว่าพี่ไม่สามารถมาได้เสียอีก

แสดงละคร

แววตาที่ถากถางบางอย่างปรากฏในดวงตาที่เยือกเย็นของ จึงเหยียน รอยยิ้มที่น่าหลงปรากฏบนใบหน้าที่เป็นชา

“น้องสาวล้อเล่นใช่ไหม งานหมั้นของน้องพี่ต้องมาแน่นอน น

คือของขวัญงานหมั้นสำหรับพวกเธอ

พูดแล้วมู่วิ่งเหยียนก็มอบกล่องของขวัญให้กับซูม่อ ดวงตาที่เย็นยะเยือกมีแสงแปลกๆ แค่รอให้ซูมอก้าวออกมาข้างหน้าแล้ว รับกล่องของขวัญ

ซูมอยิ้มและรับกล่องของขวัญ ในมือของเธอ ดวงตาเต็มไป ด้วยความดูถูก

ฮี ก็แค่มีผู้ชายเลี้ยง คงคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงแล้ว

สี ไร้ยางอายจริงๆ พูดและมอบกล่องของขวัญให้กับหญิงสาวที่ ทำงานเป็นพิธีการที่อยู่ข้างหลัง

“น้องมาก็ดีแล้ว ไม่เห็นต้องเอาของขวัญมาด้วยเลย เชิญข้าง ในดีกว่า คุณพ่อ คุณแม่อยู่ด้านใน

ดวงตาที่ยิ้มแย้มของมู่จิ้งเหยียนก็มองข้างมือของซูม่อไป รอย ยิ้มลึกเข้าในดวงตา

ซูม่อนะพ่อ ของขวัญชิ้นใหญ่ในวันนี้ ฉันคิดว่าเธอคงจะจํา

มันไปตลอด หวังว่าคุณจะสนุกกับมัน

มู่จิ่งเหยียนลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปข้างใน ดวงตาที่เยือกเย็นและ น่าสนใจเต็มไปด้วยการรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ

ที่มุมของชั้นแรกของโรงแรม มีสายตาลึกลับอยู่กับเธอตั้งแต่ จิ่งเหยียนเดินเข้ามาในโรงแรมแล้ว ผ่านดวงตาที่อันตราย ยังมี รอยยิ้มที่เยือกเย็น

สัญชาตญาณของมู่จิ่งเหยียนรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ อันตรายด้านหลัง ทันใดนั้นก็หันกลับมาแต่ไม่เห็นเจ้าของ สายตาอันตรายนั้น
ขมวดคิ้ว หันมาแล้วเดินไปข้างหน้า

“ช่างเป็นผู้หญิงที่รอบคอบจริงๆ ไม่ได้คิดว่าจะได้พบกันอีก

เดิมทีลงมาชั้นล่างเพื่อร่วมงานหมั้น กะว่างานเริ่มแล้วค่อย เข้าไป ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับผู้หญิงที่น่าสนใจคนนี้

นึกถึงความปิติยินดีในคืนนั้น ทรงโม่ ดวงตาของทรงโม่มี ความครอบสําเผด็จการ

สามสิบปีที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงเลย เกลียดและไม่ชอบผู้ หญิง เขาเป็นคนรักความสะอาดและรักตัวเองมาก จึงไม่อยาก ให้เป็นข้อยกเว้นสำหรับผู้หญิงคนนี้

นับตั้งแต่เปิดความรู้สึกนั้น ที่ผ่านมาเขาเคยรู้สึกเฉยเมย แต่ กลับมีความรู้สึกคิดถึงปีศาจตัวน้อยนี้

คราวนี้ดูสิว่าเธอจะหนีไปทางไหนอีก

เดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง นายท่าน คุณนายชูกำลังต้อนรับ แขกอย่างความกระตือรือร้น

เมื่อเห็นวิ่งเหยียนเข้ามา ใบหน้าของคุณนายซูก็เศร้าลงทันที

นายท่านซูมองมู่จึงหยียนใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แววตาแดงๆมา ลอยเหนือร่างที่น่าภาคภูมิใจของมู่จิ้งเหยียน ดวงตาลอยขึ้น สัมผัสความโลภ

มู่จิ่งเหยียนดวงตาเริ่มเย็นลง เดินเข้าหานายท่านซูและ คุณนายซูอย่างเยาะเย้ย
ถึงแม้เริ่มแรกนายท่านซูจะช่วยตัวเองเพราะความไม่บริสุทธิ์ ใจ ต่อมาฉันเข้าห้องของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีกและต้องการประพฤติ ตัวไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามก็ต้องขอบคุณเขาเช่นกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะจิตใจที่ไม่บริสุทธิ์ของเขา จึงเหยียนในวันนี้ คงจะตายอยู่ในถิ่นทุรกันดารแล้ว