บทที่16 ไม่คิดว่าจะเป็นเขา

“คุณรู้ว่าเขาเป็นใคร?

ถังเสียวเสี่ยวพยายามอย่างสุดความสามารถในการรักษาน้ำ เสียงให้นิ่งไว้ แต่คำพูดของหลิวซื้อก็ยังทำให้ร่างของเธอนั้นแข็ง ที่อขึ้นมาอยู่ดี

หลิวจื้อหัวเราะเยาะออกมา

“คุณรู้ไหม? ตอนนี้ถังเยวซินเป็นคู่หมั้นของชาวหวาถึง และ ผู้ชายในคืนนั้น ก็คือข่าวหวาถึง คุณคิดทบทวนให้ละเอียดดูนะ ว่าทำไมถึงเยวชนกลายมาเป็นคู่หมั้นของชาวหวาถึง หลักการ แบบนี้ยังต้องให้ผมวิเคราะห์ให้คุณอีกอย่างนั้นหรือ?

ข่าวหวาถึง?

จะเป็นไปได้อย่างไร!

ถังเสียวเสี่ยวไม่อยากจะเชื่อ แต่ สีหน้าท่าทางของหลิวซื้อนั้นดู ไม่เหมือนกับกำลังโกหกอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว

“เถ้าแก่หลิว ถ้าหากที่คุณพูดมานั้นเป็นความจริง ครั้งนี้คุณจับ ตัวฉันไป คือคิดจะฆ่าฉัน?”

หลิวซื้อไม่ได้ตอบ ถังเสี่ยวเสี่ยวจึงเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง

“ถังเยวซินรับปากอะไรคุณไว้กันแน่ คุณถึงยอมให้ชีวิตมา แปดเปื้อน?”
น้ำเสียงของหลิวซื้อไม่เต็มใจเท่าไรนัก

“ถังเยวซินไม่ได้ให้ผมฆ่าคุณ เธอแค่ให้ผมขังคุณเอาไว้เป็น ของเล่น ให้คุณกลายเป็นทาสรับใช้ผม หนีออกไปไม่ได้ตลอด กาล ข้อดีน่ะหรือ? ตอนนี้ยังเยาซินเป็นถึงคู่หมั้นของชาวหวาถึง ผมไม่รับปากเธอ เธอรายงานเกินความจริงกับทางเบื้องบน กิจการที่ผมพยายามมาทั้งชีวิตก็จบเห่กันพอดี

ถังเสี่ยวเสี่ยวหลับตาลง ความเกลียดชังในอกนั้นแทบจะท่วม

ตั้งแต่เด็ก พ่อกับแม่เลี้ยงปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชา ถังเยาซิน และถังซิงเฉินต่างก็ชอบพากันรังแกเธอ

เธอก็ยอมให้มาโดยตลอด และมักจะพร่ำบอกตัวเองว่าพ่อ เป็นฝ่ายที่อยู่ตรงกลางก็ลำบากใจเช่นกัน เธอเติบโตออกไปจาก บ้านนี้ไปเร็วหน่อย ถึงตอนนั้นแล้วทุกคนก็คงจะดีขึ้น

แต่พอกลับส่งตัวเธอมาอยู่บนเตียงของเถ้าแก่หลิวโรคจิตคนนี้

ต่อมาเธอก็ยังถูกส่งไปอยู่ในคุกอีก

ถึงแม้ว่าจะไม่ชัดเจนในเรื่องราวความจริงในตอนนั้น แต่ถัง เสี่ยวเดี๋ยวก็รู้ดี อุบัติเหตุและการเข้าคุกของเธอนั้นจะต้องหนีไม่ พ้นที่จะมีส่วนพัวพันกับตระกูลถังอย่างแน่นอน

เพื่อลูก ถังเสียวเสียวออกมาจากคุกแล้วตัดสินใจแม้กระทั่งจะ วางความเกลียดแค้นนี้ลง

แต่คนพวกนั้นก็ไม่ยอมปล่อยเธอเลย!
ฝ่ามือของตัวเองกำแน่น ถ้าไม่ใช่ว่ามีสติควบคุมตัวเองเอาไว้ ไต้

ถังเสียวเสียวอยากจะพุ่งไปตรงหน้าถังชวนจริงๆ แล้วถาม พวกเขาว่าจะต้องทำถึงขนาดไหนถึงจะยอมเลิกรา

“ท่านฉิน พาเขาลงไปซะ ฉันไม่อยากเห็นเขา

ทั้งร่างของถังเสี่ยวเสี่ยวนั้นกำลังสั่นเทา เธอคิดว่าช่วงเวลา ยี่สิบกว่าปีนี้ รู้สึกเพียงแค่ว่าใช้ชีวิตได้อย่างน่าเศร้าและน่าตลก ยิ่งนัก

หลังจากที่หลิวซื้อถูกพาตัวไปแล้ว ฉันโหลวเองก็ลุกขึ้นแล้ว เดินออกไปเช่นกัน เขาตัดสินใจให้ผู้หญิงคนนี้ได้มีช่องว่างส่วน ตัวเอาไว้บ้าง

ถังเสียวเสี่ยวอยู่เงียบๆคนเดียวเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง หลังจาก นั้น เธอถึงได้ปรับอารมณ์ของตัวเอง แล้วลืมตาขึ้น และลุกขึ้นมา จาก โซฟา

เดินออกมายังด้านนอก ท่านฉันก็ยืนถือบุหรี่หนึ่งมวนอยู่ตรง หน้าประตูแล้ว

เห็นถังเสี่ยวเสียวออกมาแล้ว ท่านฉินจึงเอ่ยถาม

“ไม่เป็นทุกข์แล้วหรือ?”

ถังเสียวเสี่ยวฝืนยิ้ม

“ท่านฉิน ฉันใช้ไม่ได้เลยนะคะ จนตอนนี้ ฉันก็ยังไม่กล้าไปแก้แค้นเลย”

ฉินโหลวไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเพียงแค่มองไปยังท้องฟ้าที่ อยู่ไกลออกไปอย่างเงียบๆเท่านั้น

และเป็นเวลานาน ฉินโหลวก็เอ่ยพูดขึ้น

“มีอะไรตรงไหนจะให้ผมช่วย ผมก็จะพยายามช่วยคุณอย่าง เต็มที่”

ถังเสี่ยวเสียวรู้สึกได้ถึงเจตนาดีของท่านฉินจริงๆ

“ท่านฉิน ทำไมคุณถึงยอมช่วยฉันล่ะคะ?”

ท่านฉินขึ้นชื่อในด้านเจ้าเล่ห์ขี้โกงเป็นอย่างมาก ถังเดี่ยว เสี่ยวรู้ตัวว่าตัวเองไม่ใช่คนที่น่าหลงใหลอะไรขนาดนั้น ที่จะ สามารถมาดึงดูดคนใหญ่คนโตแบบนี้ได้

“เพราะคุณเหมือนกับเพื่อนเก่าของผมคนนึง ตอนที่ท่านฉินพูดประโยคนี้ออกมานั้น น้ำเสียงนั้นดูมีความ อาลัยจากการสูญเสียอย่างหาดูได้ยาก

ถังเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้เอ่ยถามมาก ในใจของเธอนั้นเต็มไปด้วย ความซาบซึ้งใจ

“ท่านฉิน ขอบคุณนะคะ เพียงแต่เรื่องบางเรื่อง มีเพียงแค่ฉัน เท่านั้นที่จะสามารถทำได้

คุณหมอโอเหวินคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของชาวหวาถึง ท่าน ฉันก็คงช่วยไม่ได้
ถังเสียวเสียวทำได้เพียงต้องเป็นฝ่ายไปหาข่าวหวาถึงเอง ไม่ว่าที่หลิวซื้อพูดนั้นจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ถังเดี๋ยวเดี๋ยวก็นั่ง รถไปยังคฤหาสน์ของชาวหวาถึงอีกครั้ง