บทที่ 15 ผู้ชายในคืนนั้นคือใคร?

เมื่อตื่นขึ้นมา ท้องฟ้านอกหน้าต่างมืดสลัว

ถังเสียวเสี่ยวจำได้ว่า เธอถูกตีจนสลบและถูกลักพาไป

เธอลองขยับตัวดู ถังเสี่ยวเสี่ยวพบว่าแขนขาของเธอไม่ได้ถูก มัด เธอลุกขึ้นจากเตียง ถังเสียวเสี่ยวยังไม่ทันเคลื่อนไหว ไฟใน ห้องก็สว่างขึ้นทันที

“คุณถัง ท่านฉินอยู่ชั้นล่างรอคุณอยู่

คนรับใช้ในชุดดำยืนอยู่ที่ประตูห้องนอน ด้วยน้ำเสียงที่อ่อน โยนและสุภาพ

ภายในใจของถังเสี่ยวเสี่ยวเต็มไปด้วยความสงสัย เธอทำได้ แค่ใส่เสื้อผ้าและรองเท้า จากนั้นก็ลงมาชั้นล่างพร้อมกับคนรับ ใช้

ห้องรับแขกชั้นหนึ่ง ฉันโหลวนั่งลงบนโซฟาหลับตาเพื่อพัก เหนื่อย หลังจากที่ถังเสี่ยวเสียวมาถึง ฉันโหลวก็ลืมตาขึ้น

“นั่งลงเถอะ”

ถังเสี่ยวเสี่ยวนั่งลงเพื่อตอบสนอง และฉินโหลวเปิดปากพูด อย่างอ่อนโยน

“ภายในใจมีคำถามมากมายใช่ไหม?”

ถังเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้า แต่กลับไม่ได้ถามออกมา เธอไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ทำไมท่านฉันถึงเธอจนสลบไปและพามาที่นี่

“ฉันไม่ใช่คนที่เธอจนสลบไป แต่คือหลิวจื้อ เขาเกลียดเธอ มาก เขาจะลงมือกับเธอเมื่อมีโอกาส”

โดยปกติแล้วถังเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้สงสัยในสิ่งที่ท่านฉันพูด แต่ ว่า ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่ท่านฉินที่นี่

ฉันโหลวมองข้อสงสัยของถังเสียวเสียวออก เขาบอกใบ้ไปยัง คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขา ทันทีทันใด หลิวซื้อที่ถูกมัดไว้ทั่วตัวถูกโยน มาที่ตรงหน้าของถังเสียวเสี่ยวและฉินโหลว

“ฉันเฝ้าติดตามการเคลื่อนไหวของหลิวซื้อเห็นเธอถูกหลิวซื้อ

จับไป กำลังคนของฉันเห็นเข้า ดังนั้นจึงช่วยคุณได้พอดิบพอดี

ถังเสียวเสี่ยวไม่เข้าใจความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างท่านฉัน กับหลิวซื้อทำไมกลายเป็นแบบนี้แล้ว

เธอแค่อยากรู้อย่างชัดเจน หลิวซื้อทำไมถึงจัดการกับเธอครั้ง

แล้วครั้งเล่า เพียงแค่เพราะว่าเธอสวย

“ท่านฉิน ขอบคุณ คุณจริง ๆ สามารถแก้เศษผ้าที่ปิดปากของ หลิวจื้อได้ไหม ฉันอยากจะถามเขาสักสองสามข้อ?”

ฉันโหลวบอกใบ้กำลังคนของตัวเอง ทันทีทันใด บอดี้การ์ดที่ ยืนอยู่ด้านข้างหลิวซื้อก็แก้เศษผ้าที่ปิดปากของหลิวจื้อออก

“ฉินโหลวแกก็แค่ไอ้ลูกหมา ฉันอุส่าจริงใจร่วมมือกับแก นึก ไม่ถึงว่าแกจะทําร้ายฉัน!”
หลิวจื้อเปิดปากพูด ก็สาปแช่งฉินโหลวโดยตรง

ฉันโหลวมองไปที่หลิวซื้ออย่างแผ่วเบา และทันที บอดี้การ์ดที่ ยืนอยู่ข้าง ๆ หลิวซื้อก็ชกหลิวซื้อเข้าที่หน้าท้อง

หลิวจื้อร้องเสียงแหลมออกมาอย่างเจ็บปวด ในปากถึงกับ กระอักเลือดออกมา

เขายังคงมองไปที่ฉันโหลวอย่างดุร้าย แววตาอาฆาต พยาบาทไม่มีอะไรเทียบได้ แต่ในปากกลับไม่กล้าที่จะพูดคำยั่วยุ ใด ๆอีก

ถังเสี่ยวเสี่ยวลุกขึ้นยืน หลังจากนั้นเดินไปที่ตรงหน้าหลิวซื้อ

“เถ้าแก่หลิว ฉันถามตัวเองแล้วฉันไม่ได้ล่วงเกินอะไรคุณ หกปี ก่อนคุณกดดันฉันทุกย่างก้าว ทำไมตอนนี้คุณยังไม่ปล่อยฉันไป ล่ะ?”

สายตาของหลิวจื้อดุร้าย เขาไม่ได้สนใจถังเสียวเสียว อย่างไร

ก็ตาม ก็ถูกบอดี้การ์ดเตะเข้าที่ท้องอีกครั้ง

ไม่เพียงเท่านั้น บอดี้การ์ดยังยกหลิวซื้อขึ้นและล้มลงบนพื้น

หลิวซื้อรู้สึกว่า อวัยวะภายในทั้งหมดของเขากำลังจะเสียหาย มองไปที่ถังเสียวเสี่ยวอย่างไม่เต็มใจ ในที่สุดหลิวซื้อก็ยอม เปิดปากพูด

“ถังเสียวเสี่ยว คำถามแบบนี้เธอยังต้องถามฉัน ไม่แปลกใจที่ เธอถูกถังเยวในหลอกจนหัวปั่น!”
น้ำเสียงของหลิวจื้อเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

ถังเสียวเสียวก็ทายถูก คนที่อยากจะจัดการเธอก็คือถังเวชน หรือไม่ก็หวังซุนหวาและถังซวน

เธอแค่ไม่เข้าใจว่า ตอนนี้เธอไม่ได้มีอำนาจและอิทธิพลอะไร ถังเวชนทำไมยังต้องการที่จะสังหารราบเรียบ

“ทำไมถึงเยาชนไม่ยอมปล่อยฉัน?”

หลิวจื้อหัวเราะเยาะออกมาโดยไม่พูดอะไร และบอดี้การ์ด เตะหน้าท้องของหลิวซื้ออีกครั้งหนึ่ง

ไอเป็นเลือดออกมา หลิวซื้อไม่เต็มใจที่จะพูดออกมา

“หกปีก่อน ในคืนนั้น เธอไม่ได้มาที่บนเตียงของฉัน แต่สุดท้าย ไปอยู่บนเตียงของคนอื่น ถังเสียวเสี่ยวเธอรู้ดี ผู้ชายในคืนนั้นคือ ใคร?”