บทที่ 007 ความคิดเห็นของเธอ
ความรู้สึกซาบซึ้งในใจของฉันหายวับไปทันที เธอพูดด้วยสีหน้าที่เป็นชาว่า “คุณนายไม่เป็นอะไรหรอก สายตาเย็นชา น้ำเสียงนุ่มนวล เธอมีความรู้สึกมั่นใจที่มองไม่
หลินเฉินตะลึงในทันที ตอนที่เขามองไปอีกครั้ง ฉันก็ก้ม หน้าลง เริ่มการปฐมพยาบาล
อาการของลมบ้าหมูดูเหมือนจะน่ากลัว แต่ว่าตราบใดที่คน รอบข้างจัดการอย่างถูกต้อง ก็จะไม่อันตรายถึงชีวิต
แต่ว่าถ้าเกิดว่าวุ่นวายเหมือนตระกูลเมื่อกี้นี้ ก็เป็นอีกเรื่อง
หนึ่งเลย
เมื่อฉันซูเข้าสู่สถานการณ์รักษา ก็จะมีสมาธิมาก ละเลยสิ่ง
รอบๆไปเลย
ตอนนี้เอง เธอพูด โดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาเลยด้วยซ้ำ “พวก คุณถอยออกไปก่อน อย่ามุงกัน ปล่อยให้อากาศหมุนเวียน
หยุนซีที่ยืนอยู่ข้างๆถลึงตาใส่ ยัยผู้หญิงขี้โกหกคนนี้ กล้าสั่ง คนในครอบครัวของเธอยังงั้นเหรอ?
แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจมากกว่านั้นก็คือ หลินเฉินเป็น คนแรกที่ยืนขึ้นอย่างให้ความร่วมมือ แล้วก็ถอยไปอยู่ข้างๆ
แล้วก็ส่งสัญญาณให้คู่สามีภรรยาชาถอยออกมาเหมือนกัน อู่หยุนซีแอบกัดฟัน สายตาที่มองไปที่ฉันชูยิ่งดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ
ฉัน คลายกระดุมของคุณนายก่อน หลังจากนั้นก็พยายามใช้ เสื้อผ้ารองแขนของเธอที่สั่นไปมา ป้องกันการกระแทก
คนรับใช้น้ำน้ำและผ้าขนหนูเข้ามา
ฉินซูหยิบผ้าขนหนู แล้วก็ม้วนเป็นก้อน
มองดูริมฝีปากที่สั่นระริกของคุณนาย เธอก็หรี่ตาลง แล้วก็ยัด ผ้าขนหนูเข้าไปในปากของเธออย่างรวดเร็ว
ตอนที่ดึงมือกลับมานั้น เธอก็ขมวดคิ้วแน่น
“เมื่อเกิดอาการลมบ้าหมู ควรระวังไม่ให้คนไข้กัดตัวเองจนได้ รับบาดเจ็บ ตอนที่ชัก เหยือกบนและล่างจะกระทบกันอย่าง รุนแรง อาจจะทำให้ฟันหลุดได้ ถ้าเกิดว่าเข้าไปติดในลำคอ มัน อาจจะอันตรายถึงชีวิตได้
ฉินซูอธิบาย
การกระทำของเธอเมื่อกี้ เป็นระเบียบ แม่นยำและมี ประสิทธิภาพ ดูเป็นมืออาชีพมาก คนในตระกูลที่อยู่ข้างๆมองดูอย่างเคลิ้มๆ สำหรับคำพูดเมื่อกี้ของเธอ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเชื่อมัน สายตาของหลินเฉินตกลงบนตัวเธออีกครั้ง มีความสงสัย ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
ทำไมผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยได้?
ใบหน้าที่ใจเย็นของเธอ ท่าทางที่คล่องแคล่ว น้ำเสียงที่เงียบ
สงบ…….เกือบจะทำให้เขาคิดว่าคนที่ช่วยเขาไว้คืนนั้นคือเธอ หรือว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเธอกับหวังอี้หลินต่างก็เป็น นักเรียนแพทย์
เขาทิ้งความคิดที่ไร้สาระนี้ไปอย่างเงียบๆ
ตั้งแต่ต้นจนจบฉินซูนั่งยองๆอยู่ตลอด สังเกตอาการของ
คุณนาย
หลายนาทีผ่านไป อาการของคุณนายก็ค่อยๆ คงที่
ฉันหยิบผ้าขนหนูที่อยู่ในปากของเธอออก และพยุงเธอให้ ลุกขึ้น แรงของเธอไม่ค่อยเยอะ บวกกับที่นั่งยองๆเป็นเวลานาน เขา
ของเธอก็เลยชา
ตอนที่กำลังรู้สึกว่าต้องใช้แรงมาก ก็มีแขนยาวข้างหนึ่งยื่น เข้ามา รับน้ำหนักทั้งหมดไว้
“ขอบ…..”
ฉินซูเผลอพูดออกมาโดยอัตโนมัติ แต่พอเห็นใบหน้าที่เป็นชา และเฉยเมยของฉู่หลินเฉิน เธอก็เลยกลืนคำว่า “คุณ” กลับไป หลินเฉินพยุงคุณนายไปพักผ่อนที่เก้าอี้ ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็ค่อยๆฟื้นขึ้นมา
“เกิดอะไรขึ้น…….
พอคนตระกูลแน่ใจว่าซงจีนหรงไม่ได้เป็นอะไร ใจที่เป็น กังวลก็คลายลงในที่สุด
“คุณย่า เมื่อคุณย่าโกรธจนเป็นลมล้มไปกับพื้น มีอาการชัก ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของยัยของปลอมนี่!” หยุน พูดอย่าง โกรธมาก แล้วก็ชี้ไปที่ฉินซู “เว่ยเหอ รีบแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้ ให้ ตำรวจมาเอายัยผู้หญิงขี้โกหกคนนี้ออกไป ขังเธอไว้สัก3-5ปี เพื่อไม่ให้เธอไปโกงได้อีก!”
เว่ยเหอมองไปที่หลินเฉิน
เขาคือผู้ช่วยส่วนตัวของคุณชาย แน่นอนว่าเขาต้องเชื่อฟัง แค่คําสั่งของคุณชาย
หลินเฉินมีสีหน้าลึกซึ้ง ผู้คนไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเขา
กําลังคิดอะไรอยู่
แล้วก็เห็นว่าเขาหันไปหาซ่งจีนหรง แล้วก็ถามความคิดเห็น ของเธอ “คุณย่าครับ เธอคือคนที่ย่าพามา ย่าคิดว่าจะจัดการยัง ไงดี?”
หยุนซีนึกว่าตัวเองได้ยินผิดไป “พี่! เมื่อกี้พี่บอกว่าจะส่งเธอ ไปสถานีตำรวจนะ!”
ทำไมจู่ๆเขาถึงเปลี่ยนความคิดได้
ซ่งจีนทรงขมวดคิ้วเข้าด้วยกัน มองไปที่ฉินที่ยืนตัวตรง ท่าทางว่านอนสอนง่าย สายตาของเธอก็ปรากฏความหดหู่และความผิดหวัง
ครั้งแรกที่เห็นฉินซู เธอรู้สึกชอบ และยอมรับในตัวหลานสะใภ้ คนนี้มาก
นึกไม่ถึงเลยว่า เธอเป็นคนที่สวมรอยมา………
ซ่งจีนทรงถอนหายใจยาว รู้สึกเป็นกังวล “ตอนนี้โลกภายนอก รู้ว่าฉันคือคุณนายหญิงคือตระกูลของฉันแล้ว ไม่ว่าจะจัดการ ยังไง ตระกูลของพวกเราทำเรื่องผิดพลาดที่คาดไม่ถึงแบบนี้ คนอื่นต้องมองว่าเป็นเรื่องตลกแน่ๆ!”
“คุณผู้หญิง เรื่องนี้วางใจได้เลยครับ เมื่อกี้ที่คุณผู้ชายตั้งใจ ให้นักข่าวกับคนอื่นออกไป ก็เพราะว่าไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่อง ใหญ่ รักษาหน้าของตระกูลไว้” เว่ยเหออธิบาย
คิ้วของซงจิ๋นทรงไม่ได้คลายออกเพราะคำพูดของเขา แต่กลับ
พูดอย่างห่อเหี่ยวว่า “แต่ว่าในบรรดาผู้สื่อข่าวที่ฉันเชิญมา ตั้งใจ
เชิญนักข่าวแบบไลฟ์สดเรียลไทม์เลยนะ”
“เรียลไทม์……ไลฟ์สด?”
เว่ยเหอแทบจะสำลักน้ำลายตัวเอง หันหน้าไป สีหน้าของ คุณนายก็เปลี่ยนเป็นมืดมนทันที
หลายคนนึกไม่ถึงว่าคุณผู้หญิงจะเดินหมากแบบนี้ รีบหยิบ โทรศัพท์ออกมา แล้วก็เปิดหน้า
อินเทอร์เน็ต
ตามที่คาดการณ์ไว้ การสนทนาที่น่าสนใจบนอินเทอร์เน็ต ก็ พูดคุยเกี่ยวกับคุณนายหญิงคนใหม่ของตระกูล ฉินซู
หลินเฉินเก็บโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วก็มองไปที่ หยุนซี “ให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทเธอ เก็บข่าวนี้ให้หมด” ฉ่หยุนซีกัดฟัน หน้าซีด “เก็บไม่ได้แล้ว มันได้ถูกแพร่กระจาย
ออกไปแล้ว……..
ครอบครัวร่ำรวยอย่างตระกูล แค่ขยับก็มีคนจับจ้องแล้ว แล้วจะนับประสาอะไรกับข่าวภรรยาของทายาทตระกูล ล่ะ?
แววตาของหลินเฉินมืดลง
ตอนนี้เอง หมิงซูพ่อบ้านของก็กลับมาจากทำธุระด้านนอก “คุณผู้หญิง จัดการเรียบร้อยแล้วครับ ที่คุณสั่งให้จัดการเรื่อง ทะเบียนสมรสของคุณอาเฉินกับคุณฉินซูเสร็จเรียบร้อยแล้ว ครับ”
หมิงซูเดินเข้ามาพร้อมกับสมุดเล่มแดงสองเล่ม แต่ว่าเห็นห้อง โถงว่างเปล่า มีเพียงแค่คนในตระกูลไม่กี่คนเท่านั้น
“เอ๊ะ? นักข่าวล่ะครับ……
สายตาของหลายคนจับจ้องไปที่ทะเบียนสมรสที่หมิงซูถือไว้ ในมือ สายตาซับซ้อนเป็นอย่างมาก
ใครจะไปนึกถึง ว่าคุณผู้หญิงเพื่อที่จะเร่งให้หลานชายของ ตัวเองแต่งงานแล้ว แอบไปเตรียมการเยอะขนาดนี้เลย?
ในตอนนั้นเอง บรรยากาศในห้องโถงก็ควบแน่น ดูตึงเครียด ว่าก่อนหน้านี้อีก
ตระกูลเหมือนกับว่าได้เจอกับเรื่องที่แก้ไขยาก ทุกคนจมลง อยู่ในความเงียบ
มีเพียงฉินซูเท่านั้น เธอก้มมองไปที่ปลายรองเท้าของตัวเอง ในใจคิดว่าถ้าเกิดว่าไปสถานีตำรวจ ความน่าจะเป็นของการถูก ตัดสินจําคุกจะมากแค่ไหนกันนะ……..
ที่ฉินซูแอบอ้างว่าเป็นคุณนายหญิงของตระกูลเป็นเรื่องที่
ยอมรับไม่ได้ แต่ว่า
การที่เชิญนักข่าว ส่งรถไปรับฉินซูมาที่บ้าน ประกาศข่าวไปทั่ว ทั้งอินเทอร์เน็ต แม้แต่จัดการเรื่องทะเบียนสมรสล่วง หน้า…..ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่คุณผู้หญิงทำเองนะ
ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ตระกูลก็ต้องเสียหน้า
ครอบครัวอย่างพวกเขานี้ ไม่สามารถยอมรับเรื่องอื้อฉาวได้
หรอก
แต่ว่าฉันซูก็เป็นแค่คนที่ไม่มีชื่อมีเสียง ยังไงก็ไม่มีคนสนใจ
หรอก
คู่สามีภรรยาอู่ซวู่ชั่งน้ำหนักในใจ แล้วก็ตัดสินใจ
“อาเฉิน หรือว่าเก็บเธอไว้ พวกเธอสองคนรักษาสถานะความ สัมพันธ์แบบนี้ไว้ก่อน รอให้ความสนใจจากโลกภายนอกลดลง ค่อยคิดว่าจะทําอย่างไรกับเธอ ดีไหม?”
พอ ชวพูดจบ จู๋หยุนซีก็กระทืบเท้าตอบโต้ทันที “ไม่ได้เด็ด ขาด! พ่อคะ จะปล่อยให้ยัยของปลอมอยู่ในบ้านนี้ได้ยังไงกัน? ถ้าเกิดว่าเธอเอาแต่เกาะอยู่กับครอบครัวเราไม่ยอมไปล่ะจะทำ ยังไง? จะให้เธอเป็นพี่สะใภ้ของหนูจริงๆเหรอ!
“หุบปาก!” “หลิ่วเหวย เธอ
คู่สามีภรรยาหันหน้าไปมองหลินเฉินพร้อมกัน สอบถาม ความคิดเห็นของเขา
หลินเฉินสีหน้าเยือกเย็น สายตามองไปที่ดินที่อยู่ตรงหน้า
เต็มไปด้วยความขยะแขยง
ตอนที่กำลังจะปฏิเสธ กลับมีคนหนึ่งชิงพูดขึ้นมาก่อน
“เหมือนกับว่าพวกคุณยังไม่ได้ถามความคิดเห็นของฉันนะ คะ?”
ฉินซูที่เอาแต่เงียบเมื่อกี้นี้ จู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ